Archief

maandag 13 december 2010

Migratiebeleid is niet voor morgen


Als je sommige collega’s politici in de zondagse praatprogramma’s mag geloven, wordt de asielcrisis van de winter 2010 fel overdreven, en zijn er overal schuldigen aan te wijzen, alleen niet bij de politiek. In Franstalig België schuiven nu ook de PS, cdH en Ecolo de Zwarte Piet zo heftig door naar elkaar dat hun voeten verbrand beginnen te ruiken. CdH minister Wathelet komt zelfs met cijfers aandraven dat er nu meer uitgeprocedeerde mensen worden uitgewezen dan ooit tevoren. Zeker meer dan onder toenmalig minister Turtelboom (Open VLD). Hij vergeet er alleen bij te zeggen dat zijn voorzitster Milquet (cdH), samen met haar furieuse collega’s Onkelinx (PS) en Durant (Ecolo), in die tijd met hun vege lijf dwars over de tarmac van Zaventem gingen liggen als er uit hun tot klinieken gerecycleerde Brusselse kerken één hongerstaker zou worden afgevoerd met geweld.

De hypocrisie druipt er ook bij de Vlaamse regeringspartijen af.

De hypocrisie druipt er niet alleen af bij de Franstalige partijen, ook Open VLD en in mindere mate CD&V en N-VA treden nu pas op tegen het laffe asiel-op-zijn-beloop-laten-beleid, dat ze mee hebben op touw gezet (Open VLD, sp.a en Groen!) of minstens mee hebben geduld, onder de weglopende regeringen die sedert 2007 dit land (niet) besturen. Dat de heren Somers en Dewael uit eerlijke schaamte hun mond niet houden als het om asiel en migratie gaat is pijnlijk. Maar even schrijnend is het dat die regeringsgeile Vlaamse partijen maar uit hun schelp durven komen, wanneer de PS, cdH en Ecolo hen daar de toestemming voor geven. Het heeft een volle tien jaar moeten duren eer dat Franstalige politici naar hun eigen Waalse en Brusselse publieke opinie luisteren, die de Belgische opendeur strategie evengoed uitkotsen als de Vlamingen dat doen. Het heeft honderden tot duizenden hongerstakingen, ijskoude nachten op straat, misbruiken van procedures, onbetamelijke dwangsommen, dwaze hotelrekeningen en steeds diepere putten in de OCMW-kassen van onze Vlaamse steden moeten kosten. Ze hebben België tot de risee van heel Europa gemaakt door van de asielprocedures in Brussel een toeristische attractie te maken. “You Belgian, you stupid”, wijzen ze ons in heel de wereld na. Maar geen politicus die er zijn Kerstkalkoen zal voor laten.

Le premier qui dit la vérité, Il doit être exécuté.

Nog altijd worden harde cijfers van deze mislukking in de televisiedebatten door Groenen en gelijkgestemden als leugens onthaald. Ik mocht het gisteren nog ondervinden in Controverse op RTL-TVI, waar ik mevrouw Durant de krant onder de neus moest duwen. Maar wie de waarheid zegt wordt nog altijd met het bordje van ‘populist’ op de brandstapel gezet. Zoals in het chanson van Guy Béart: “Le premier qui dit la vérité, Il doit être exécuté”, dat zouden die van Ecolo toch moeten kennen...

Asiel - en migratieregels zijn dringend aan aanpassing toe.

Om in eer en geweten aan politiek te doen moet je dus een bijzonder kort geheugen hebben, en vooral geen schaamte. Dat blijkt ook iedere week in het parlement, in de commissie Binnenlandse Zaken waar enkele wetten over gezinshereniging en asielprocedures ter bespreking liggen. Hoewel het hoogdringend is om aan de rest van de wereld het signaal te geven dat het ‘over en out’ is met de misbruiken, zetten Franstalige Kamerleden nog een boompje op over de integratiecursussen, en of die in Vlaanderen toch niet in het Frans moeten kunnen, en of de Raad van Europa daar zijn advies niet moet over geven. Met dezelfde flair verkondigen dat het grootste misbruik van volgmigratie deze is van Vlaamse oudere dames die aan de Middellandse Zeestranden een gigolo gaan opscharrelen. Maar van economische migratie hebben PS en cdH nog nooit gehoord. En zo lang hebben de Vlaamse partijen daar blijkbaar ook geen concrete voorstellen voor gedaan. Het zal dus beslist nog enkele maanden, zo niet jaren duren voor de wettelijke instrumenten om de misbruiken in onze asiel- en migratieregels aan te passen. Tot de Franstaligen het nodig vinden? Arm Vlaanderen.

Jean-Marie Dedecker

donderdag 2 december 2010

Regering voert de derde wereld in en creëert hier de vierde wereld


Het is beschamend hoe de politieke partijen elkaar de zwartepiet toespelen voor de crisisopvang van asielzoekers, terwijl ze zelf een schuldgevoel zouden moeten hebben dat langer is dan de baard van Sinterklaas. Volgens LDD hebben de opeenvolgende regeringen deze crisis zelf veroorzaakt door jarenlang wan- en gedoogbeleid.

Jean-Marie Dedecker: “Het comfort van een hotelbed en van maaltijdcheques werkt als een megafoon in de derde wereld. Mensenhandelaars beantwoorden de valse lokroep van de welvaartsstaat en organiseren collectieve busreizen. Vorig jaar werden bijvoorbeeld 3.000 “minderjarigen” op het vliegtuig naar Zaventem gezet om met het alibi van gezinsvereniging de komst van hun familieleden af te dwingen. De carrousel van de mensenhandel is vindingrijk.”

Jarenlang ‘aanzuigbeleid’

De oorzaken voor de huidige crisis liggen volgens LDD voor de hand: 2 algemene regularisaties in één decennium, een zeer soepele snelBelgwet, nagenoeg geen uitwijzingsbeleid, gratis toegang tot onze ziekenzorg, huisvesting en onderwijs, ongebreidelde gezinshereniging,een lakse uitkeringscultuur, en het misbruik van de asielprocedure als economisch migratiekanaal. Een combinatie van al deze elementen heeft een onweerstaanbaar aanzuigeffect voor de doorlopende aanvoer van armoede.

Jean-Marie Dedecker: “Letseladvocaten staan aan de deur van Fedasil om klanten te ronselen voor een ereloon van 50% op de 500 euro per dag die hen door wereldvreemde Brusselse rechters wordt toegekend. En de media beperken zich tot een drama- en medelijdengebeuren terwijl ze eigenlijk alle regeringen van de laatste 10 jaar moeten aanklagen voor schuldig verzuim en bedrog. Wie deze toevloed voorspeld heeft, werd als racist bestempeld. Ze hebben niet alleen hun eigen bevolking misleid, maar ook een hoop arme sloebers bedrogen die op zoek zijn naar een waardig bestaan. Wiens hart niet breekt bij het aanschouwen van al deze ellende in de bitterkoude Brusselse straten is een onmens. Diegenen die hier verantwoordelijk voor zijn zouden beter hun warme bed afstaan.”

Jean Marie Dedecker

maandag 29 november 2010

Cancún heeft verse lucht nodig, geen gebakken lucht.


Cancún is voor enkele dagen het centrum van de groene wereld. België stuurt niet minder dan 4 excellenties om de ecologische voetafdruk op een redelijk niveau te houden. Maar daarom zullen de resultaten van de ecologische top niet noodzakelijk in verhouding zijn. De grote landen zijn nog minder dan in Kopenhagen bereid om zich te laten binden. Het Europees Parlement besliste op 23 november nog om steenkoolcentrales langer te blijven subsidiëren en in de VS is er een nieuwe republikeinse meerderheid in het huis die zeker niet akkoord zal gaan met verregaande engagementen. De milieuminister van het VK is al blij als de beloftes van in Kopenhagen zouden worden herhaald en het jaarlijks ritueel van klimaattoppen niet wordt verstoord. China opent twee nieuwe steenkoolcentrales per week. Concilies en hoogmissen zijn er voor de preken en de dogma’s, niet voor de oplossingen.

Recht om via economische ontwikkeling de armoede te ontgroeien.

De strijd tegen de huidige recessie is een strijd voor onze vooruitgang en geeft ons de kans om onze samenleving te veranderen. Twintig jaar geleden lag er in China nog geen kilometer autosnelweg, vandaag liggen er 50.000, en elk jaar komen er 5000 kilometers bij. Het land investeert elk jaar 20 procent meer in infrastructuur, met inbegrip van spoorwegen en luchthaven. India moet met haar infrastructuurrevolutie nog beginnen. Wat hier aan benzine uitgespaard wordt, zal daar worden opgestookt. Het Westen, met Europa en de klimaatalarmisten op kop, gedraagt zich bijzonder arrogant in de klimaat- en armoedediscussie. Ondanks de spectaculaire groei van de welvaartcijfers in India en China is het algemene nettogeluk van hun 2,3 miljard inwoners nog altijd beperkt. Anderhalf miljard mensen verdienen er volgens de Wereldbank nog altijd minder dan twee dollar per dag. Het economische en sociale groeipotentieel is er dus nog enorm groot. China, India, Brazilië en co eisen het recht op een leven dat wij de voorbije tweehonderd jaar geleefd hebben. Ze hebben een uitweg gevonden uit hun armoedige bestaan en industrialiseren om hun levensstandaard te verhogen. De conservatieve tegenstand van Europa, een museum van Bourgondiërs, zal daar niets aan veranderen. Voor de BRIC-landen is economie belangrijker dan gebakken CO2-lucht.

De emmissiehandel wordt de beurszeepbel van deze eeuw.

De emissiehandel is een zwendel in uitstootrechten en wordt de beurszeepbel van deze eeuw. Ontwikkelingslanden zullen immers nooit kunnen voldoen aan de limieten en normen die op grond van irrationeel milieubeleid aan de wereld worden opgelegd en ook niet aan de nieuwe technologische normen die de antibroeikaskerk verlangt. Dit zal de toegang van hun producten tot de wereldmarkt belemmeren, met als gevolg een nog bredere kloof tussen hen en de geïndustrialiseerde wereld.

België kiest voor hoge electriciteitsprijzen.

Er is wel een mondiale mentaliteitswijziging gekomen. Iedereen is milieubewust. We moeten duidelijker keuzes maken zodat we al ons vernuft kunnen inzetten voor de toekomst. Alleen economische groei kan de ecologische problemen oplossen, omdat dat zorgt voor technologische vooruitgang die er op zijn beurt voor zorgt dat we spaarzamer met de natuur omgaan. Een nieuwe kerncentrale in België bijvoorbeeld zodat we de unieke know-how die daaromtrent in ons land aanwezig is verder kunnen uitbouwen en we een wissel op de toekomst nemen. In China staan op dit moment 21 centrales in de steigers, naast 6 in Zuid-Korea en 5 in India. Ook de VS heeft begin dit jaar beslist om 8 miljard dollar vrij te maken voor een nieuwe centrale in Georgia. In Belgie kiest men voor groenestroomcertificaten voor windmolenparken, nooit rendabel in België, en voor een omgebouwde kolencentrale van Electrabel, de elektriciteitsboer die de Belgische consument al jaar en dag een te hoge prijs aanrekent. Daarnaast heeft Vlaanderen de aanbouw van zonnepanelen en biomassacentrales overgesubsidieerd.

Jean-Marie Dedecker

Vrijdag op de gemeenteraad werd het contract tussen Stad Oostende en Zeebrugse Visveiling bekrachtigd.



Jean Marie Dedecker pleit sinds 2004 voor het stopzetten van de zinloze concurrentie met de Zeebrugse vismijn. Een samenwerking tussen de twee vismijnen op een steenworp van elkaar verwijderd, was niet alleen economisch maar ook financieel een evidentie.
Schepen Mirior en de Oostendse meerderheid kozen er echter voor, om via wanbeleid, de vismijn Oostende naar het faillissement te voeren. Enkel een tussenkomst van de Vlaamse Overheid redde het verdwijnen van de visserij te Oostende.

Ook de megalome plannen van havenvoorzitter en koninklijk bemiddelaar Vande lanotte ivm het dempen van het visserijdok, bijten in het zand en verdwijnen aan de horizon.

Jean Marie Dedecker: “ na 6 jaar eenzame en consequente oppositie, een faillissement van 30 miljoen euro en een veroordeling van de Europese Commissie stellen wij met vreugde vast dat het “Gezond Verstand” overwonnen heeft. Sinds de Vlaamse overheid en de bestuurders van Zeebrugge zich over de visserij van Oostende ontfermden werden alle aanbevelingen die ik jarenlang bepleitte gevolgd en gerealiseerd. De visserij Oostende heeft nu terug een toekomst en het visserijdok wordt niet gedempt.”

De arrogantie, het wanbeleid en de verspilzucht van de Oostende meerderheid van SP.a, Open VLD en CD&v is echter nog niet van de baan en we stellen vast dat ze nog steeds aanwezig is in het Oostendse beleid. Het wanbeleid in AGSO en de uitbating van het Kursaal is daar een duidelijke illustratie ervan.

Misschien moet gans Oostende onder curatele terecht komen van de Vlaamse Overheid om zo de megalomanie, beleidsarrogantie en wanbeleid te laten plaats ruimen voor een beleid van “Gezond Verstand”.

Jean Marie Dedecker

dinsdag 23 november 2010

Vakbondshouding over pesterij in Waalse fabriek is de schaamte voorbij



De schandalige afwikkeling van de reeks pesterijen door en met vakbondsverantwoordelijken in het bedrijf MACtac in Zinnik, in Henegouwen, is voor Kamerlid Jean-Marie Dedecker wraakroepend. De krokodillentranen van de top van de Christelijke Vakbond ACV maken de affaire alleen nog erger.

Jean-Marie Dedecker (LDD): “Dat de syndicale afgevaardigde Jadon Lucien met een gouden handdruk van vier jaar wedde of 250.000 euro op retraite kan naar Frankrijk met het bloedgeld van zijn pestgedrag, kon alleen gebeuren dank zij de medeplichtigheid van de vakbonden. De houding van ACV-topman Luc Cortebeeck is daarom op zijn minst hypocriet te noemen.”

Jadon werd niet alleen verdedigd door een advocaat van de christelijke vakbond CSC, maar het vonnis werd ook uitgesproken door de arbeidsrechtbank waarin een vakbondsafgevaardigde als rechter zetelt. De vakbond is hier dus nog rechter en partij. Voeg daarbij de politisering van de magistratuur in het travaillistische PS-bastion van Bergen, en Cortebeeck en co zouden beter een mea culpa slaan dan voor Pontius Pilatus spelen.

Jean Marie Dedecker

maandag 22 november 2010

Van etnomarketing naar etnoverzuiling


Terwijl de mensen van Fedasil gaan staken omdat ze de instroom van gelukzoekers die zijn aangetrokken door de gulheid van onze welvaartstaat, niet meer kunnen verwerken, doet zich in alle stilte een nieuwe maatschappelijk fenomeen voor: economische segregatie door zelfredzaamheid.

Bankieren zonder rente te betalen.

In mei 2006 werd Bilaa-Riba Islamic Finance gelanceerd op de Nederlandse markt, de eerste islamitische financiële instelling in Nederland, gespecialiseerd in “halal” of “kosjer” bankieren. Er wordt voornamelijk gehandeld in halal beleggingen: de bank koopt het product aan dat de klant graag wil hebben en verkoopt het met een meerwaarde door aan de klant, die het in schijven afbetaalt. Volledig renteloos uiteraard. Bilaa-riba is immers Arabisch voor “zonder rente”. En aangezien de klant daarmee niet kan profiteren van de Nederlandse renteaftrek, lobbyen de islamitische sociale drukkingsgroepen nu op de Nederlandse beleidsmakers om hen daarvoor te compenseren.

Turks ziekenhuis uit onvrede met westerse gezondheidszorg.

Vorige maand opende in Amsterdam de eerste allochtonenkliniek haar deuren. Het is lang geleden dat zo’n multiculturele hoogmis nog zo stil voorbij gegaan is. Zou de Nederlandse ruk naar rechts daarvoor iets tussen zitten? Deze kliniek werd opgericht door een handjevol Nederlandse allochtonen van Turkse origine, naar aanleiding van de grote ontevredenheid bij de allochtone bevolking over de Nederlandse gezondheidszorg. Sterker nog, volgens de Nederlandse zorgverzekeraars trekken er jaarlijks zo’n 30.000 Turken naar hun thuisland om daar een medische ingreep te ondergaan. Op haar website verklaart het ziekenhuisbestuur dat er een vertrouwensprobleem bestaat tussen de blanke Nederlandse artsen en de allochtone patiënten. Vatan, want zo heet de allochtonenkliniek, wil daarom een betere communicatie voeren door rekening te houden met de culturele achtergrond en geloofsovertuiging van de patiënt. Bovendien wil het ziekenhuis de stroom van Turkse patiënten naar het thuisland afremmen, omdat de medische instellingen er meer en duurdere medicatie voorschrijven en vaak onnodige onderzoeken en operaties uitvoeren. Het gaat dan ook immers om Westerse, meer vermogende Turkse patiënten.

Turkse energieleverancier verovert Nederlandse markt.

Vanaf april 2011 komt er een nieuw energiedistributiebedrijfje op de Belgische markt: Orro Energy, een Nederlands bedrijf van de allochtone self-made miljonair Celal Oruç, bijgenaamd de koning van de etnomarketing. Celal begon als zoon van een Turkse migrant een kleine telefoonwinkel en een bescheiden gsm-bedrijfje, gericht op Turkse klanten. Dat bedrijfje verkocht hij aan KPN. Met zijn vermogen van 71 miljoen euro prijkt hij nu op nummer 371 van de 500 rijkste Nederlanders. In Nederland is Orro Energy, het nieuwe project van Celal, een ongelooflijk succes. Door handig in te spelen op reclametrends in Turkije en door gebruik te maken van Turkse media in Nederland zoals Nederlandse edities van Turkse kranten is Orro Energy de sterkst groeiende speler op de markt van de energiedistributie. Binnenkort stort het bedrijf zich ook in de verzekeringen en de bankproducten.

Etnomarketing rascisme of vrije markt?

Wat vertelt de opmars van deze “etnomarketing” ons? In Nederland gebruikte paars zulke fenomenen voortdurend als multiculturele propaganda. Het ultieme bewijs dat de multicultuur werkte en goed functioneerde. Maar is dat werkelijk zo? Klein-links distantieerde zich in Nederland al vrij snel van deze propagandastoet. Etnomarketing is volgens hen het bewijs dat de vrije markt en het kapitalisme inherent racistisch zijn. Alles wat ons verdeelt (klasse, ras, inkomen), verzwakt ons (de gewone man), is een klassieke linkse slogan. Dus de verdeling die wordt gecreëerd door deze etnomarketing (inspelen op culturele en identitaire vervreemding), verzwakt ons en is dus in essentie niet links. Voor hen zijn culturele breuklijnen niet inherent aan de mens, maar worden ze gecreëerd door het kapitalisme, waar de allochtonen dan met open ogen inlopen en op die manier een nieuwe Apartheid bewerkstelligen.

Levert het fenomeen van de etnomarketing het bewijs van het succes of het falen van de multicultuur? Laat één ding duidelijk zijn: er bestaat wel degelijk een etnisch-culturele breuklijn in West-Europa tussen de allochtonen en autochtonen. Die is heel erg voelbaar en zichtbaar, dus het hoeft ons niet te verwonderen dat de markt daar gretig op inspeelt. Zeker in een communicatieve en persoonlijke sfeer als de dienstensector en de “zachte” sector vormen culturele en taalkundige breuklijnen een ernstige barrière in de dienstverlening. Bovendien is het vrij ondernemerschap een hoeksteen van onze westerse samenleving, dus is het onmogelijk om de etnomarketing moreel te veroordelen. Anderzijds moet hier wel de conclusie worden getrokken dat de markt de etnisch-culturele breuklijnen volgt en er dus geen gemeenschappelijke consumentenmarkt is in de multiculturele samenleving. Het kan niet onze bedoeling zijn om aan culturele en identitaire assimilatie te doen door een allochtoon zijn identiteitsbeleving, die zich manifesteert op de markt van goederen en diensten, te ontzeggen. En net doordat zo’n assimilatie niet aan de orde is en net omwille van ons vrij ondernemerschap dragen we bij aan deze nieuwe vorm van maatschappelijke verzuiling. Eén ding is zeker: deze tendens richting segregatie wordt niet opgedrongen door de overheid, maar beantwoordt aan de verzuchtingen van consumenten, autochtoon én allochtoon. Zoveel is duidelijk. Maar even zeker is dat deze tendens helemaal niet de bedoeling was van de architecten van de multiculturele samenleving. Moeten wij deze stille vorm van Apartheid met de loftrompet verwelkomen of demoniseren? Geen van beiden. Maar het fenomeen vaststellen is ook een politieke daad.

Economische segregatie als gevolg van open deurbeleid.

Het is vaststellen dat de multiculturele integratie is mislukt en dat de economische segregatie zich aan het voltrekken is. Maar ook vaststellen dat de Leitkultur wordt bepaald door de economisch sterkste groep. Vreedzaam samenleven is namelijk geen kwestie van hoeveel culturen er in een land, een streek, een land worden gedoogd, maar van hoe sterk die culturen in de samenleving staan. Met een hoofdstad die nu al 22 % moslims telt, is het struisvogelpolitiek om te blijven hopen dat deze vreemde cultuur zich zal inpassen in het moderne denken van onze Westers maatschappij. Dan moet het beleid er rekening mee houden dat etnomarketing zal leiden tot etnoverzuiling, met elk zijn eigen banken, geneeskunde, energie, communicatie, onderwijs, arbeidsmarkt, en waarom niet sociale zorg? Voor de stakende ambtenaren van Fedasil zal het een hart onder de riem zijn: hoe sneller en met hoe meer ze kunnen werken, des te sneller kan de etnoverzuiling zich voltrekken.

Jean-Marie Dedecker

donderdag 18 november 2010

De overheid kiest bewust voor filevorming


Het wegenvignet is een ordinaire belasting en de kilometerheffing is een verdoken taxatie. Behalve het gat in de staatskas vullen lossen beide heffingen niets op. Decennialange accijnsverhogingen op de brandstof en ongebreidelde taksen op “de melkkoe van de wetstraat” die jaarlijks 13 miljard euro opbrengen hebben nog geen auto van de weg gehaald. Om de eenvoudige reden dat acht op de tien van de weggebruikers hun hoestbui op vier wielen nodig hebben om op hun werk te geraken of brood op de plank te krijgen niettegenstaande we het dichtste spoorwegennet van de wereld hebben en we jaarlijks 5 miljard euro belastinggeld in bus en trein stoppen. We staan met zijn allen zogezegd negen miljoen uren per jaar in de file. Nattevingerpolitiek, het is een veelvoud. In Nederland komt men aan 147 miljoen uren. De ecologische en economische kostprijs is enorm. De gemiddelde snelheid van een vrachtwagen in ons land is amper 37 km/uur. Brussel is Europese filehoofdstad met dagelijkse vertragingen van bijna 40 procent. De stad kent de meeste files van heel Europa volgens een studie van het navigatiebedrijf TomTom, gebaseerd op 1,8 miljoen snelheidsmetingen. Na Brussel komt Warschau, op de negende plaats staat Parijs en de eerste Duitse stad München komt pas op de 28ste plaats. De overheid heeft bewust voor filevorming en capaciteitsvermindering van de wegen gekozen met veiligheid en openbaar vervoer als alibi.

Immobiliteitsbeleid

Reeds jaren wordt er een immobiliteitsbeleid gevoerd. Minder investeringen in infrastructuur, afschaffen van vier- en tweebaanswegen, verkeersdrempels, dichtschilderen van rijstroken, verkeershindernissen (van paaltjes tot bloembakken), onmogelijkheid tot inhalen, superboetes, antimobiele indoctrinatie met stigmatiseren en criminaliseren van de chauffeur, steeds hogere accijnzen en taksen, enz. Een afnamecapaciteit met drie procent zorgt in de spits voor een reistijdtoename van ongeveer dertig procent.

De toekomst is aan de dromers, de stilstand aan de kniezers. Als je in de telecommunicatie met een capaciteitsprobleem zit, ga je ook niet zomaar een dikkere kabel maken. Je legt een tweede die tegelijk als back-up dient. Er is een Belgische architect, Herman De Winter, die een prefab-meccanosysteem voor een doorgaande autoweg heeft ontworpen, een tijdelijke extra verdieping boven wegeniswerken om filevorming te vermijden.

Dubbeldeksnelwegen voorstellen is vloeken in de kerk.

Pechstroken op autosnelwegen moeten omgebouwd worden tot rijstroken met om de vijf tot tien kilometer een pechzone. Vrije busbanen op snelwegen zijn geld- en plaatsverspilling en zorgen voor een gesubsidieerde stadsvlucht. Ze veroorzaken files en jagen bestuurders naar sluipwegen. Een rijstrook heeft een capaciteit van 2200 wagens per uur, dat wil zeggen om de 1,63 seconden een auto. Dit betekent ook dat er ongeveer elke anderhalve minuut een volle bus van vijftig personen moet passeren om hetzelfde debiet te halen in de veronderstelling dat er in elke auto maar één persoon zit! De pendelaars naar Brussel vormen een wervelkolom van bumperklevers die elke dag gedurende twee uur de volledige capaciteit van alle autosnelwegen naar de hoofdstad bezetten. Tel daarbij nog het normale verkeer en het vrachtverkeer en je krijgt: congestie en constipatie. Files op autosnelwegen ontstaan vooral bij op- en afritten, bij de aansluiting van het onderliggende
wegennet op de snelwegen en daar waar de snelwegen de steden bereiken. Dit laatste is oplosbaar door parkeerplaatsen te combineren met opstappunten voor goed aansluitend openbaar vervoer, zoals metroverkeer tot aan de ring.

Doorvoer rond de hoofdstad zou kunnen op dubbeldekssnelwegen, maar dat is nog vloeken in de kerk. Ook het rondmaken van de Brusselse ring zou een oplossing kunnen zijn. Omdat het verkeer op het onderliggende wegennet dat aansluit op de autosnelwegen, met twintig procent vertraagd werd door allerhande infrastructuurmaatregelen vormen er zich nu ook files op de uitritten van de snelwegen. Dit leidt tot gevaarlijke situaties met stilstaande wagens op de rechterrijstrook aan de afritten van autosnelwegen.

De oplossing ligt ondergronds.

Willen we mobiel worden, dan moeten we inventief zijn. Zo niet botsen we op de grenzen van onze logistieke capaciteit. Massagoederentransport moeten we versassen naar de ondergrond. Logistieke systemen op basis van transport door buizen. Een netwerk van Pneumatic Capsule Pipelines of Underground Tubular Transport met computergestuurde transportbanden voor korte afstanden en spacetreinen in vacuüm buisleidingen voor langere afstanden, zijn de oplossing voor de toekomst. In het Chinese Guanghzou bestaat al een ondergronds afvaltransportsysteem en in Shanghai is
een ondergronds containertransportsysteem in aanbouw. In Zwitserland experimenteert men met het MagLev-project (Magnetic Levitation), in Rusland met Transprogress, in Amerika met Subtrans, in Groot-Brittannië met BHRA en ook Tokio blijft niet achter. In Antwerpen zeurt men al 14 jaar lang over de Oosterweelverbinding en heeft men al 100 miljoen euro in de Schelde gegooid voor consultancy-opdrachten. Er is nog geen paal in de grond gezet.

De ondergrond is de oplossing voor het mobiliteitsprobleem. Johan Van Wassenhove, topman van Bouwbedrijf Denys, ontwierp in 1998 al het Tube Cargo Express-project. Een soort glijmetro in een koker van 2,5 meter diameter, analoog aan de metro tussen Heathrow en London, om onze steden ondergronds te verbinden voor passagiersvervoer. Te futuristisch volgens de politiek gestuurde, oubollige NMBS. Samen met professor Willy Winkelmans ontwierp Van Wassenhove de underground container mover (UCM), een ondergrondse buizenpost voor containers op een elektromechanisch gestuurde transportketting. Er kan 75 kilometer buizensysteem worden aangelegd voor 2,1 miljard euro. In plaats van de natuur te vernietigen voor de verbreding van het Schipdonkkanaal, kan Zeebrugge voor dit bedrag rechtstreeks met Antwerpen verbonden worden. Met de opbrengst van de verkeersboetes van één jaar, 335 miljoen euro, kunnen we een underground container mover aanleggen van het nieuwe Deurganckdok naar de overkant van de Schelde. Zo wordt verhinderd dat 70 procent van de containers door de Liefkenshoek- en Kennedytunnel moet.

Het wordt dringend tijd taboes overboord te gooien en met een evenwichtige mix aan maatregelen eindelijk structurele oplossingen te vinden voor het congestieprobleem. Zonder vooroordelen en niet politiek gekleurd. Veiligheid is primordiaal, maar mobiliteit is ook de sleutel van onze welvaart.

Jean-Marie Dedecker,

maandag 15 november 2010

De ronde tafels van de interculturaliteit.


Tweeëntwintig zelfverklaarde interculturele experts hebben rond de tafel gezeten. Ze stellen voor om het katholieke Pasen en Pinksteren te vervangen door het islamitische Suiker- en offerfeest, en Allerheiligen te supprimeren voor de aanbidding van 72 paradijselijke maagden. Wie beide religiën aanhangt heeft dus recht op een half jaar extra verlofdagen en dubbel vakantiegeld.

Sinterklaas en de Kerstman mogen hun lucratieve bezigheden voortzetten, maar de Heilige Maagd Maria moet op 15 augustus zonder supporters ten hemel varen. Geen verlof meer op Moederdag.

Verder moet het hoofddoek toegelaten worden in het secundair onderwijs en moet het varken uit het schoolmenu.

Vergeleken met deze grafdelvers van de westerse cultuur is kardinaal Léonard een reactionaire koorknaap die ronddoolt in vrouwenkleren.

Van zoveel ontsluierde culturaliteit zakt niet alleen mijn hoofddoek maar ook mijn broek af.

Jean Marie Dedecker

zaterdag 13 november 2010

Driekoningen komt er aan, met z’n dertigduizend.


Het wanstaltig omgaan met asielzoekers in ons land heeft weer een toppunt bereikt met een regering die nu al ruzie maakt over de plaats waar ze hun aangelokte illegalen, economische migranten en af en toe een echte asielzoeker met de Kerst te slapen moeten leggen.

Waar moeten de openpoort-asielzoekers nu logeren?

Ontslagnemend premier Leterme (CD&V) was ‘zwaar ontgoocheld’ omdat zijn 2 trouwe furies en vice-premières Onkelinx (PS) en Milquet (cdH) krijsend over de grond rolden omdat een deel van de asielzoekers ‘zonder overleg’ waren toegewezen waren aan 5 gemeenten ,en dat daar zowaar de Ardennenstad Bastenaken bij was. Nu is Bastenaken niet alleen de inzet geweest van de Battle of the Bulge, eind 1944, en moeten er bij die herdenking blijkbaar geen 500 ‘vreemde luizen’ worden verwelkomd, maar Bastogne is vooral de pleisterplek van toekomstig voorzitter van de cdH, Waals minister Lutgen, zeg maar de nummer 2 van de cdH, voor zover een nummer 2 na Milquet ook maar iets te zeggen heeft bij de cdH. ‘Nuts’ zei burgemeester Collard (MR), en waande zich generaal McAuliffe, toen hij in een heroïsche bui zijn Willys MB van Ford besteeg, de jeep die generaal Patton hem persoonlijk had toevertrouwd om zijn territorium te verdedigen.

NIMBY-effect

Burgemeester Collard (MR) noemt het een slag in het gezicht dat hij zomaar wordt opgezadeld met 500 nieuwe genodigden van het nu al drie jaar oude kabinet van Leterme, Van Hengel, Onkelinx en Milquet. Collard lijdt onder het NIMBY-effect (Not in My Back Yard) . We keuren het politiek correcte denken omtrent het asielbeleid oogluikend goed, zolang het maar niet in mijn achtertuin is. Hoe hypocrisie en politiek samengaan. Trouwens in Bastenaken hebben ze blijkbaar niet door dat de twee laatstgenoemde dames al 3 jaar via willekeurige immigratie, eindeloze gezinshereniging en een nieuw generaal pardon hun electoraat aan het aandikken zijn. Ze doen dat voornamelijk door hun eigen hoofdstad Brussel onleefbaar te maken, maar de rest van hun ‘humanitair beleid’ schuiven ze zoveel mogelijk af op de grote Vlaamse steden Antwerpen, Gent en Mechelen. Maar nu burgemeester Somers (Open VLD) van Mechelen door heeft dat er toch misschien stemmen te rapen zijn door het onrecht van zijn eigen asiel-wan-beleid aan te klagen, kan zijn regering in lopende zaken Wallonië niet langer ontzien? Dus worden er ook in de verlaten kazernes van Bastenaken 500 volgers van de befaamde België-route voor migratie gelogeerd.

Leterme: " Stuur ze naar Oostende"

Onvoorstelbaar hoe de Vlaamse minderheidspremier Leterme de boze burgemeester van Bastenaken naar de mond spreekt. ‘We kunnen ze misschien beter naar Oostende sturen, monsieur Collard, dat is zeer, zeer ver van Bastogne, tres tres loins, tenzij U er aan dacht om de Kerst aan zee door te brengen, want dan komt U ze misschien weer tegen… ‘
De hypocrisie van deze non-regering kent geen grenzen, en de manier waarop CD&V en Open VLD zich op alle terreinen laten in de doeken doen, inspireren weinig vertrouwen in de toekomst. Ondanks het verzet van Bastenaken zal België de magneet blijven voor alle mensen uit Oost-Europa, Azië of Afrika die durven geloven dat er in Europa zo’n gek land bestaat dat een uitkering van 500 euro per dag uitkeert als de overheid voor hen geen logies vindt. “Met hoe meer we gaan, hoe groter de kans dat we de jackpot binnen halen, dus allen daarheen!” zal het marsorder nu al zijn. Wacht maar tot Driekoningen, want ze kwamen uit het Oosten, de Dertigkoningen, Driehonderdkoningen, Drieduizendkoningen, Dertgiduizendkoningen….

Jean-Marie Dedecker

Cowboykapitalisme of cowboysyndicalisme?


Brink’s legt de boeken neer.
Cowboykapitalisme als reactie op cowboysyndicalisme.

Op de Rerum Novarumviering van 1960 zei toenmalig premier Theo Lefevre dat het onderscheid tussen arbeiders en bedienden verouderd en voorbijgestreefd was.

Een halve eeuw later is België het enige Europese land dat nog geen eenheidsstatuut heeft.

Cortebeeckx (ACV) en De Leeuw (ABVV), fossielen van een achterhaalde klassenstrijd.
Straks kunnen beide syndicale sheriffs nog duelleren om een lege huifkar.

Jean Marie Dedecker

woensdag 10 november 2010

Flitspalen

Uit een studie besteld door minister van Mobiliteit Hilde Crevits blijkt dat waar er een onbemande camera staat, het aantal letselongevallen en het aantal verkeersdoden aanzienlijk daalt.

Logisch! Er worden toch ook geen overvallen gepleegd waar een politieagent voor de deur staat?


maandag 8 november 2010

We gaan samen barre tijden tegemoet, ook in Vlaanderen.



De federale regering in lopende zaken zorgt er alvast voor dat we geen nieuwe belastingen te slikken krijgen, en zorgt voor een soort fiscale en ‘regelingsrust’, die iedereen nog ten goede komt. Dat de duidelijk mismeesterde dossiers als asiel en pensioenen verder etteren, is dan weer de uitsluitende verdienste van CD&V en Open VLD, van premier Leterme en zijn ‘vice’ Vanhengel. Maar aan de Vlaamse horizon pakken er wel nieuwe onweerswolken samen, en dreigt de regeldrift weer toe te slaan, zowel in de café’s als op straat.

Nederland als voorbeeld.

Toen onze noorderburen steevast in de greep waren van centrumlinkse coalities kregen de Vlaamse ‘progressieve’ politici nooit genoeg van de weldaden van de democratie van boven de Moerdijk. Maar nu er eindelijk rekening wordt gehouden met de echte meerderheid in het land, en er een regering is gevormd waar zelfs de door links uitgespuwde Geert Wilders aan meewerkt, is de weerklank van het Nederlandse ‘voorbeeld’ verdacht snel verdwenen in Vlaanderen. Zo hebben de Vlaamse partijen geen oog voor de oersociale regeling die Nederland in zijn kleine cafés aan het invoeren is. Het algemene rookverbod wordt er teruggeschroefd, om de eigenaars van de cafés toe te staan in hun eigen zaak weer te roken. Er mag dan wel geen personeel in dienst zijn, en treft het automatisch alleen de kleinere zaken. Maar het duidt wel op een fundamenteel respect voor de zelfstandige Nederlandse cafébaas, die ‘baas in eigen zaak’ wil blijven. De versoepeling staat in fel contrast met onze Vlaamse betweters van CD&V, N-VA, Groen en Open VLD die het rookverbod zo snel mogelijk veralgemeend willen zien. Het is een strijd die LDD weer helemaal alleen zal moeten voeren.

Eenzame strijd

Het is dezelfde eenzame strijd die de partij zal moeten voeren tegen het rekeningrijden, nog een hype waar alle regeringsklare Vlaamse partijen zich hebben aan vast geklikt. Het gonst weer van geruchten, tussen de flitspalen en de trajectcontroles door, om nu echt werk te maken van het rekeningrijden. De vrachtwagens zouden er al jaren moeten aan geloven, en de personenwagens zullen volgen. Alleen heeft Nederland het rekeningrijden blijkbaar niet in zijn regeerprogramma staan, en zullen de Vlamingen weer de spits afbijten, desnoods zonder Nederland. Maar als zelfs de zuinige en zo berekende Nederlanders van het rekeningrijden geen pap meer lusten, zou dit de Vlaamse politieke leiders toch ook aan het denken kunnen zetten, en misschien rekening kunnen houden met de enorme weerstand van de automobilisten tegen die nieuwe belasting op het autorijden. Maar neen, de illusie van het Vlaamse front van vooruitstrevendheid mag niet gebroken worden, dus zullen we samen boeten.

Jacht op de burger is open.

Van boeten gesproken, de lokale politie zal binnenkort ook haar steentje bijdragen om uw jaarlijkse ‘boetenpalmares’ op peil te houden. Zo zullen agenten die in Lier hun jaarlijkse quota van processen verbaal niet halen, dat merken in hun carrière, en in de opslag die ze kunnen mislopen. Burgemeester Marleen Vanderpoorten (Open VLD) heeft er geen moeite mee dat de jacht op de burger wordt geopend. Ook dat wordt de inzet van een eenzame politieke strijd in het parlement, want Vlaanderen heeft zijn politieke rentmeesters voor jaren ver gekozen. Uitzweten dus.

Donderdagmorgen l.l. werd ik in Oostende om 9u. ’s morgens tegengehouden door 4 politieagenten voor …..een alcoholcontrole! Mijn yoghurt en fruitsap hebben geen positieve blaastest opgeleverd. Meer blauw op straat om de statistieken op te smukken heeft niets met preventie te maken, maar met pestgedrag.

Jean-Marie Dedecker

vrijdag 5 november 2010

Wanneer de Smetvrees werkelijkheid wordt.


Vlaams minister voor Onderwijs Pascal Smet heeft van gelijke onderwijskansen zijn persoonlijke kruistocht gemaakt. Over de zin en onzin van de democratisering (lees: nivellering naar beneden) van ons onderwijs is al veel geschreven en gezegd, maar het is misschien geen slecht idee om het beleid af te rekenen op haar directe en indirecte gevolgen. De nefaste gevolgen van de maximumfactuur worden nu met de dag al zichtbaarder. Ruim 82 % van de Vlaamse kleuterscholen moet snoeien in haar activiteiten, vooral in de sport en de cultuur. Nog amper 3 op de 10 scholen organiseren nog zwemlessen, vroeger was dat 7 op 10.. Busvervoer is op de helft teruggevallen enz. Maar er is meer aan de hand. Ook inhoudelijk neemt de smetdoctrine besmettelijke vormen aan.
De reactie blijft niet uit!

Pamperpedagogen.

Om de eindtermen van het 6de leerjaar te halen volstaat het een Franse tekst foutloos te kunnen overschrijven. Dictee is te moeilijk volgens de pamperpedagogen van de smetdoctrine. Spieken tot norm verheven of de opkomst van het papegaaienonderwijs. Zelfs huiswerk is voor hen uit den boze. Ouders die begaan zijn met het lot van hun kinderen helpen hun pubers met hun huistaken. Omdat dit de ongelijkheid tussen de kinderen zou bevorderen wil de kinderrechtencommissaris Bruno Vanobbergen het huiswerk in de scholen afschaffen. Stamtijden mogen leraars Latijn niet meer opvragen. Het volstaat dat de leerlingen ze herkennen. De rij is eindeloos. Onderwijs op maat van de zwaksten.
Maar er is niets onrechtvaardiger dan ongelijken gelijk te behandelen, wist Aristoteles al toen het onderwijs nog in zijn kinderschoenen stond. Zorgen dat elkeen kansen krijgt en daardoor gelijk is, impliceert niet dat we moeten afstappen van de diversiteit van behandeling naar de noden en begaafdheden van leerlingen.

Bijlessen worden Big Business.

De goegemeente reageert omgekeerd op het collectivisme van de besmettelijke Smetadepten die sterke en zwakte leerlingen zolang mogelijk in dezelfde klassen wil laten zitten, namelijk tot hun 16 jaar. Ouders zoeken uit smetvrees in stilte een oplossing.
Bijlessen zijn big business geworden. Commerciële gespecialiseerde bijscholingsbureaus bestonden al langer in het hoger onderwijs, maar lijken ook de weg gevonden te hebben naar onze middelbare scholen. Langs alle kanten klinken reclamespotjes en vallen er folders in de bus. Best wel een markante evolutie. Commerciële bedrijfjes – dus buiten het staatsgeleide onderwijs om - lijken te reageren op een vraagsurplus naar extra onderwijsondersteuning. Een faling van de huidige onderwijspolitiek, of zit er meer achter?

De nivellering van het Vlaamse onderwijs naar beneden gaat de ouders niet onopgemerkt voorbij. Iedere ouder wil natuurlijk dat zijn kind het beste onderwijs naar de capaciteiten van het kind krijgt, dat is logisch. Wanneer de overheid de kwaliteit van haar dienstverlening (in casu onderwijs) drastisch wil herzien, gaan ouders zich uiteraard zo goed mogelijk proberen in te dekken tegen een devaluatie van de onderwijskwaliteit en de gevolgen die dat zal hebben voor de ontwikkeling van hun kind. Het is op die angst en onzekerheid dat commerciële bedrijfjes natuurlijk gretig inspelen.

Smetdoctrine vergroot de kloof tussen arm en rijk.

In dit land zijn het onderwijspersoneel en de leerstof volkomen genationaliseerd. Wanneer een ouder op dat moment wordt geconfronteerd met een kind dat problemen ervaart met wiskunde, is die blijkbaar geneigd om naar oplossingen te zoeken buiten de sfeer van het staatsgeleide onderwijs om, vaak via bijklussende leraars, maar ook meer en meer via een officieel circuit van “privaat” onderwijs. Wanneer de minister en de media daarenboven nog eens signaleren dat de onderwijskwaliteit moet genivelleerd worden naar beneden om iedereen gelijke onderwijskansen te geven, wordt de vraag naar zulke private verzekeraars tegen slechte punten groter en stijgt de prijs.
Deze bedrijfjes maken voor 75 euro een “leeranalyse” van uw kind en onderwijzen aan 25 tot 30 euro per uur. Een doorsnee leerling zou 10 uren bijles volgen. Dat betekent dat een private indekking tegen de devaluatie van de onderwijskwaliteit in Vlaanderen al vlug kan oplopen tot 325 euro. De kloof tussen arm en rijk, die Smet net wil bestrijden, zal dus niet verdwijnen, maar verplaatst worden van de school naar thuis. En deze trend is nu al bezig. Kinderen uit de middenklasse kunnen zich vrij makkelijk indekken via private bijlessen, kinderen uit gezinnen in moeilijke financiële situaties hoegenaamd niet. De kruistocht van minister Smet moet zo snel mogelijk de aftocht blazen. Zijn messiaanse voornemens zullen de kloof tussen arm en rijk enkel vergroten.

De hervorming van het onderwijs mag niet ingegeven zijn door een egalitaire obsessie, zegt professor Boudewijn Bouckaert, dit leidt alleen maar tot een nivellering naar beneden. Volkomen gelijk heeft hij, onze prof.

Jean Marie Dedecker

dinsdag 2 november 2010

Halloween op Allerheiligen


Eventjes de kranten doorgenomen op dinsdag 2 november. De dodenwake van Allerheiligen staat er afgedrukt met bloeddoordrenkte inkt. Een greep uit het aanbod. Vijftig christenen gedood in een kerk in Bagdad door islamfundi’s. De priester werd aan zijn altaar afgemaakt met een nekschot. Iraniër Kianoush Doraiam snijdt zijn Vlaamse vriendin de keel over op een rotonde in Sint-Truiden. De familie van de Turkse broers Ugur en Suleyman, die in Meulebeke op straat door een andere Turkse man neergeschoten werden krijgen geen toestemming van de onderzoeksrechter om de lichamen naar Turkeye over te brengen. Chirojongens in Zelzate in ware commandostijl overvallen met ijzeren staven, baseballknuppels, messen en flessen door een bende allochtonen. Senioren gemarteld in Wondelgem voor 50 euro…

Links asielbeleid als alibi.

Gisteren,1 november had ik op boekenbeurs een debat met Selahattin Koçak (sp.a) en Kathleen Van Brempt(sp.a) over de toetreding van Turkije tot de Europese Unie. Dat amper 5 % van het Turkse grondgebied in Europa ligt en de rest in Azië. Dat het gemiddelde inkomen er op 20% ligt van dat van de EU. Dat 60 miljard euro landbouwsubsidies niet zullen volstaan om ook de Turkse boeren erbij te nemen. Dat Koerden en andere minderheden er gediscrimineerd worden. Daar ligt de burger hier niet wakker van. Wat hen wel verontrust is het “Probleem waaraan iedereen denkt, maar niemand over spreekt.” Men heeft de achterdeur van Fort Europa opengezet waardoor kanslozen vanuit alle hoeken van de wereld toestromen, waardoor enorme maatschappelijke spanningen ontstaan en waardoor extreem geweld onze samenleving binnensijpelt. Negen op de tien asielzoekers komt Europa binnen via de Turkse grens met Griekenland. Politieke correctheid en multiculturalisme veroorzaken een sociale apartheid waarin achterstand wordt bestendigd en jeugdbendes de baas zijn op straat. De instroom van armoede en criminaliteit met als alibi de asielprocedure die in stand wordt gehouden door linkse sinterklazen en schijnliberalen met de medewerking van wereldvreemde rechters . De burger wil dan ook zijn voordeur gesloten houden. Van zoveel multiculturaliteit kookt de tolerantiegrens over.

Nederlands Gezond-verstandakkoord.

Gelukkig lees ik ook wat Nederlandse kranten. De Telegraaf kopte dit weekend op zijn voorpagina: “ Het roer gaat om”. Waarvan ik u volgende quote niet wil onthouden: ‘VVD, CDA en PVV hebben een gezond-verstandakkoord gesloten. Terug naar de basis, weg met de linkse hobby's, de burger weer centraal, hakken in subsidies, het mes in de publieke omroep, meer veiligheid, meer ruimte voor ondernemerschap, een stop op immigratie en eigen verantwoordelijkheid voor integratie.
Zoveel moed hebben onze BHV-onderhandelaars nog niet. Ze spinnen liever garen in hun eigen communautaire kattenbak.

Jean Marie Dedecker

donderdag 28 oktober 2010

De schaamte voorbij: Leterme vindt het plots schande dat asielzoekers op hotel zitten.


De grenzen van het politiek fatsoen zullen nooit worden bereikt, maar ontslagnemend premier Leterme is er deze week toch heel dichtbij geweest. Doodgemoedereerd doet de geitenkweker ui t Ieper in de nieuwsuitzendingen van de 2 grote zenders zijn beklag voor de kijker dat hij niet van plan is om met de belastingen –‘ook de mijne niet’ , voegde hij er ostentatief aan toe- nog langer de hotels te betalen voor asielzoekers die op hun erkenning wachten. Leterme ontdekt nu plots dat ‘de mensen’ dit schandalig vinden. Hij vermoedt nu zelfs dat deze praktijk een aantrekkingskracht heeft op asielzoekers in het buitenland. Hij die altijd ontkende dat het Belgisch wanbeleid als een magneet werkte op mensensmokkelaars of netwerken die migranten misbruiken of uitbuiten.
De journalisten die zo’n interview afnemen, hadden natuurlijk de de premier op zijn eigen verantwoordelijkheid kunnen wijzen voor dit wanbestuur. Maar het is niet de sterkste kant van tv- reporters om de gevestigde macht kritisch onder vuur te nemen. Alleen slaat Leterme de bal goed mis, als hij gelooft dat de kijkers niet door hebben wat voor onzin hij uit staat te kramen.

Paars maakte van België driesterrenhotel voor illegalen en vluchtelingen.

Het is onder de opeenvolgende regeringen van CD&V en Open VLD, en daarvoor van paars, dat het asielprobleem verworden is tot wat het is. Het is onder Leterme, Verhofstadt en H. Van Rompuy dat België zijn status als meest toegankelijke land ter wereld heeft verworven. Het is de regering Leterme die de asielprocedures volledig uit de hand heeft laten lopen, die een nieuw generaal pardon voor illegalen heeft afgekondigd, en die de straten van Brussel laat vollopen met gelukzoekers uit de gehele wereld. Tot in de uithoeken van Afrika zijn er nu al folders te vinden met de 3-sterrenbehandeling van illegalen, uitgeprocedeerde en zelfs veroordeelde criminelen in dit Eldorado van het westen.
Het is duidelijk dat het lot van de asielzoekers, de economische migranten, en daartussen ook enkele echte politieke vluchtelingen de speelbal was van perverse politieke spelletjes, waarin Open VLD en CD&V de meest laffe en nu ook de meest cynische rol hebben gespeeld en nog spelen.

Vlaamse ocmw’s kunnen de instroom van vreemdelingen niet meer aan.

Dat uitgerekend Open VLD nu uitpakt met wetsvoorstellen om de illegale migratie in toom te houden, dat ontslagnemend premier Leterme nu doet alsof het asielprobleem plots gênant is voor de belastingbetaler, zijn 2 voorbeelden van politiek boerenbedrog dat elke verbeelding tart. Natuurlijk is er een enorme tegenstelling tussen wat de Vlamingen en de Franstaligen in dit land met de migratie beogen. Natuurlijk dromen die Franstaligen van een België, waarin ze die vervelende meerderheid van Vlamingen kunnen breken, vooral electoraal, dat ze daarvoor bereid zijn de leefbaarheid van hun eigen hoofdstad Brussel, maar ook van vele Vlaamse steden en gemeenten in gevaar te brengen. Natuurlijk willen de Vlamingen selectiever omgaan met migratie, en voorkomen dat we systematisch de armoede, en de misdaad van de derde wereld invoeren. Maar het non- beleid dat door de federale regering is ‘georganiseerd’ heeft precies tot gevolg dat dit soort mensen wordt aangezogen. En dat gebeurt dan nog op het ogenblik dat alle omliggende landen de grenzen proberen af te sluiten voor illegale migranten. Frankrijk riskeert er zelfs een handgemeen met de Europese Unie voor. De Nederlandse en de Duitse regeringen doen er ook geen doekjes meer om, en noemen man en paard.
Maar Leterme heeft nu plots het licht gezien. Alleen verstopt hij zich handig achter zijn kabinet van lopende zaken, alsof hij niet verantwoordelijk was voor het beleid vòòr het in lopende zaken ging. Om misselijk van te worden.

Politieke recuperatie van Open VLD is wraakroepend.

Even wraakroepend zijn de pogingen van Open VLD om het migratiedossier te recupereren met ingrijpende voorstellen in het parlement, voorstellen die ze jarenlang niet durfden verdedigen. 11 jaar zijn de liberalen aan de macht geweest, en ze hebben geen enkele deugdzame maatregel genomen om de volksverhuizingen die in die periode op gang kwamen te begeleiden. Het is een linkse Open VLD die het eerste generaal pardon heeft afgekondigd. Het is een machteloze en zwakke Open VLD die het asiel- en migratiedossier dan heeft laten verloederen zelfs toen het departement in hun handen was. Het is een laffe Open VLD die alle bevoegdheden over migratie heeft laten schieten, en in de uitsluitende handen van PS- en cdH eminenties heeft overgeleverd. Dat leverde een 2de generaal pardon op, tentenkampen in het centrum van Brussel, en Vlaamse OCMW’s die de instroom van vreemdelingen niet meer aankunnen. Het geheugen van de politicus kan kort zijn, zeer kort. Maar daarom hoeven de kiezers nog niet zo kortzichtig te zijn.

Jean-Marie Dedecker

maandag 25 oktober 2010

De Belgische nationalisten zetten de tegenaanval in.


Alles wijst er op dat het hoofdkwartier in Laken een heus Ardennenoffensief heeft ingezet om de PS- Staat België te redden. De timing klopt perfect, want tegen het einde van de winter zullen de kiezers, ook die in Vlaanderen, vergeten zijn wat ze op 13 juni 2010 in gedachten hadden toen ze 27 N-VA kandidaten tot Kamerlid bombardeerden. Tegen het einde van de winter zal de tijd dus rijp zijn om die onbehouwen nieuwkomers definitief achter de zijlijn te plaatsen. Het zal hen leren om Vorst en Vaderland te sarren en het feest van de francofonie te bederven.

De terugkeer van “Non”.

Vorig weekend bleek overduidelijk dat Maréchal Di Rupo en de Verenigde Troepen van PS, cdH en Ecolo niet opgezet waren met de nota De Wever, waarin de altijd vage beloften die ze aan Vlaanderen doen, plots zwart op wit te lezen stonden. De simpele burger, Vlaming of Waal, zou uit het document wel kunnen afleiden dat franstaligen echt iets hadden toegegeven. Daarom klonk het zoveelste ‘non’ tegen een eerlijker verdeling van de belastingen tussen noord en zuid, als een spontane krampscheut, bovendien nog mooi in koor, want zelfs de al maanden genegeerde en geplaagde MR deed mee.

De Belgicistische tegenaanval.

Wat de PS en haar lakeien in Laken achteraf echt verveelde was de even spontane reactie van de andere Vlaams partijen, CD&V, sp.a en zelfs Groen! Die hebben zich mooi laten vangen aan de nota van De Wever, want ook zij hadden zowaar de indruk dat zij de afgelopen maanden over een ernstige staatshervorming met de Walen hadden onderhandeld. Voor de Generale Staf van de Belgische nationalisten was dit het ultieme signaal om in de tegenaanval te gaan. De coördinatie van de acties staat nog niet helemaal op punt. Anders hadden de 200 ‘Vlaamse’ artiesten, journalisten en andere intellectualisten die hun gesubsidieerde inkomens of pensioenen bedreigd zagen, nog een paar dagen gewacht om hun Belgische kreet te slaken. Tenzij het een schijnmanoeuvre was dat in het scenario was vervat, en soort speldenprik. Veel betere uitvoering bij Rudi De Leeuw, - heeft die man trouwens pech met zijn naam - maar toch een betere timing van de ABVV kopman. Hij greep het eerste het beste congres van socialistische kameraden aan om frontaal in de aanval te gaan tegen de ‘separatistische agenda’ van de N-VA. Daarmee verwart de vakbondsbaas duidelijk de belangen van zijn betalende leden, met die van de socialistische topkaders die onze talloze regeringen, administraties en aanverwante overheidsdiensten bemannen. Het hangt er maar van af met wie je meest de rijke tafels deelt.

‘Comeback kid’ Vande Lanotte.

Een anti-Vlaamse oproep hier, een Belgicistische aanval daar, het Koninklijk Paleis moest nu wel uit de stelling komen. Urenlang overleg met opperbevelhebber Elio Di Rupo, en alleen met hem, leverde een naam en een missie op. De naam: Johan Vande Lanotte, de opdracht: N-VA uit de onderhandelingen wringen, en de weg vrijmaken voor een klassieke tripartite, met of zonder de groenen, dat doet er niet toe. Of het een regering wordt die voortbouwt op de huidige rammelkar van premier Leterme, of als hij een nieuw vehikel ineen knutselt, als het maar het ‘algemeen’ belang van de Franstaligen dient, en die vermaledijde Vlaamse opinie doet kantelen. De keuze van sp.a ‘comeback kid’ Vande Lanotte is in dat offensief zeer goed uitgekiend. De Vlaamse belangen laten hem ijskoud, en vooral, hij kan cijferen, al was het maar om de opbrengst van zijn talloze publieke en privémandaten en dito-belangen bij te houden. Bovendien kan hij ook luchtfietsen, wat voor de komende onderhandelingen essentieel kan zijn. Zoals hij als vice-premier ooit een Zilverfonds in het leven heeft geroepen, die vriend en vijand nu als een lege doos bestempelen, zo is hij ook in staat om een staatshervorming, een financieringswet en een begroting uit te werken, die de indruk geeft alle problemen op te lossen, maar waar achteraf van blijkt dat de komende generatie Vlamingen alle kosten zal van dragen. Wat dacht u van een Solidariteitsfonds, om iedereen weer te lijmen?

Het Ardennenoffensief.

Het zoveelste Belgisch offensief is dus ingezet. In de eerste veldslagen zal N-VA wellicht nog betrokken zijn, bij de volgende worden dat alleen sp.a, CD&V en Open VLD. De uitkomst wordt wellicht een draak van een staatshervorming, waarin Vlaamse politici weliswaar meer macht zullen krijgen, ook om zichzelf nog beter te kunnen bedienen, maar waarvoor de Vlaamse belastingbetaler blijft opdraaien, want noch Brussel, noch Wallonië mogen en zullen een cent toegeven.
Er is maar één troost voor de Vlamingen. Mochten wij ooit de eindeloze tranferten van noord naar zuid kunnen stoppen, moeten we ons geen zorgen meer maken over onze lieve landgenoten. PS coming man Paul Magnette is als een volleerde Eurostrateeg aan het lonken naar Duitsland om de ondersteunende rol van Vlaanderen over te nemen. ‘Omdat de Duitsers zo dicht bij de politieke cultuur van de Walen staan… of omdat er in dat armlastige Frankrijk niets te rapen valt?
The Battle of the Bulge is begonnen, of hoe Duitsland 65 jaar na datum toch de Ardennen verovert.

Jean Marie Dedecker.

dinsdag 19 oktober 2010

Vastbenoemde leiders van arrogante spoorvakbond delven hun eigen graf


Ik kan de woede begrijpen van de spoorpendelaars die naast de dagelijkse gebrekkige dienstverlening er op een blauwe maandag nog een staking bovenop kregen. Het is onwezenlijk dat een openbare dienst de hele economie ongestraft ineen houdgreep kan nemen, zonder dat de overheid daar tegen optreedt. De actie, die alleen van de socialistische vakbond uitging, is gericht op het eigen kleine profijt van haar leden, en daarom noch maatschappelijk noch sociaal verantwoord.

Als moet bewezen worden waarom het spoor niet in de exclusieve handen van een overheidsdienst mag liggen, levert de ACOD daarvoor de perfecte argumenten. Door hun vaste benoeming wanen de rode spoormannen zich onaantastbaar, en doen de vakbondsbonzen in feite hun eigen trein ontsporen. Bovendien voelen ze zich gesteund door de klassieke politieke partijen, die van oudsher de benoemingen en promoties in de NMBS monopoliseren en onder mekaar verdelen. Voor het wanbeheer in deze cruciale economische dienstverlening hoeven ze nergens verantwoording af te leggen. De enige inspanning die ze nog doen bij slecht nieuws, is proberen de Zwarte Piet naar mekaar toe te schuiven.

Toekomst wordt verkwanseld

De onderhandelingen over het verlieslatende B-Cargo waren zo goed als rond, maar toch draait de onverantwoordelijke socialistische vakbond er nog een stakingsdag bij, zodat tienduizenden pendelaars voor de zoveelste hun plan mogen trekken. Het is duidelijk dat alleen de privatisering van B- Cargo, en uiteindelijk van de hele NMBS het spoor weer rendabel en efficiënt kan maken.
Deze stakingsactie heeft Vlaanderen meer dan 100 miljoen euro gekost, maar alleen de privé draait op voor deze opstoot van slecht vakbondshumeur. Toppunt is dat diezelfde vakbonden ieder jaar 8 miljoen euro opstrijken om de sociale vrede af te kopen, maar daar nooit worden op afgerekend. Evenmin als de top van de NMBS die met een individuele jaarwedde van een half miljoen euro (€ 498.279,66) voor de gedelegeerd bestuurder er nog een extraatje bovenop heeft gekregen.
Alleen realiseren de gewone spoormannen en –vrouwen zich niet dat hun bazen al hun kansen voor de toekomst aan het verspelen zijn. In een modern en duurzaam transportbeleid zou het dichte spoorwegennet in Vlaanderen een troef moeten zijn om de autowegen van zwaar verkeer te ontlasten. Maar de conservatieve obsessies van de vakbonden en van hun politieke beschermheren en –dame, leggen een loodzware hypotheek op dit perspectief dat zowel sociaal als economisch winstgevend zou kunnen zijn.

Jean-Marie Dedecker

vrijdag 15 oktober 2010

LDD-voorstel van Kirchensteuer krijgt meer en meer bijval.



Op 12 september 2010 heeft LDD al een lans gebroken om iedere godsdienst zelf te laten betalen voor zijn eredienst. Aanleiding was toen de vloedgolf van klachten over kindermisbruik in de katholieke kerk. Toen was al duidelijk dat de erediensten niet meer met algemene middelen van de staat konden worden betaald. De uitlatingen van de leider van de Katholieke kerk in België over aids en over homoseksualiteit, doen blijkbaar andere partijen tot hetzelfde inzicht komen.

“Dat elk betaalt voor zijn eigen god. Een bisschop verdient zo’n 81.914 euro/jaar. De 7186 bedienaars van de “traditionele” erediensten krijgen samen zowat 86,944 miljoen euro aan salarissen van de belastingbetaler. Daarvan zijn er 179 leden van de Hogere geestelijkheid, dat zijn ondermeer aartsbisschop Léonard, en Vangheluwe, die ook verder wordt betaald, en 6987 van de Lagere geestelijkheid. Voor de vrijzinnigen is er in 2010 zo’n 12,416 miljoen euro voorzien en nog eens 3,635 voor de islamitische erediensten. De Boeddhisten moeten het stellen met 216.000 euro.”

LDD pleit al jaren voor het invoeren van een Kirchensteuer, zoals in Duitsland, waar iedereen op zijn belastingbrief een keuze kan maken voor welke godsdienst hij of zij wil betalen. Maar het kan ook zoals in Italië waar de mensen kunnen kiezen om 0,8 van de personenbelasting te besteden aan eredienst of aan humanitaire werken. Ook in Spanje wordt de keuze gelaten tussen de Kerk of het Rode Kruis.

Ik verwijs graag naar mijn blog van 12 september hier op deze website

Jean Marie Dedecker

donderdag 14 oktober 2010

Rudy Blomme wordt OCMW-raadslid


Door de verhuis van mevr. Patti Van Laer (Open VLD) naar De Haan voldeed ze niet meer aan de verkiezingsvoorwaarden en nam ze ontslag als OCMW-raadslid in Oostende. Ze wordt opgevolgd door Rudy Blomme (Lijst Dedecker).

Johan Seynaeve: “Uiteraard was de Open VLD reeds geruime tijd op de hoogte van haar verhuis en dito ontslag, maar ze hielden het potje dicht en later zelfs de ontslagbrief in de schuif. “

We werden eigenlijk over het feit ook op de hoogte gebracht door de Open VLD zelf die een charmeoffensief startte naar Rudy Blomme toe. Voorzitter Ruben Pannecoucke probeerde tot tweemaal toe om Rudy Blomme te overtuigen terug een lidkaart van de Open VLD aan te schaffen of erger nog zijn mandaat af te tekenen.

Rudy Blomme: “ Ik denk er niet aan terug te keren naar de Open VLD. Lijst Dedecker is de enige partij die mijn ideologie perfect weergeeft. Bovendien is Jean Marie Dedecker een man van zijn woord, wat zeldzaam is in de politiek.

Het getuigt van plat opportunisme en disrespect ten aanzien van dhr. Blomme dat men hem schijnbaar pas nodig of nuttig acht wanneer hij een OCMW-mandaat in zicht heeft. LDD Oostende heeft nooit en zal nooit Open VLD bestuursleden of mandatarissen benaderen met de vraag tot overlopen, voor de Open VLD is dit kennelijk geen enkel bezwaar.

Rudy Blomme zal niet als een kamerplant in de OCMW-raad zetelen. Hij zal met zijn gekende gedrevenheid het beleid tot in de detail volgen. Hij zal een nuttige oppositie voeren. Steunen wat goed is voor de Oostendse burger en bestrijden wat pertinent verkeerd is. Hij zal voornamelijk strijden voor een terugkeer naar een OCMW die bij zijn kerntaken blijft.

Rudy Blomme: “ Het OCMW moet terug een centrum voor openbaar welzijn worden en geen openbaar centrum voor meer electorale winst”

vrijdag 8 oktober 2010

Dexia blokkeert rekening AGSO


Op de gemeenteraad van 24 september l.l. stond de bespreking op de agenda van de jaarrekeningen van het Autonoom Gemeentebedrijf Stadsontwikkeling Oostende(AGSO) en haar dochterbedrijf N.V. EKO, waaronder het Kursaal ressorteert. Op mijn vragen over de penibele financiële toestand van deze bedrijven aan de bevoegde schepen Hilde Veulemans wilde of kon ze niet antwoorden. De slaafse voorzitter van de gemeenteraad, Bart Tommelein, kwam haar ter hulp en voerde het punt af op de agenda. Nu blijkt waarom hij dit deed!
Op 16 september stond de DEXIA-zichtrekening van het AGSO 578.617,31 euro onder nul. Dit was/is geen nieuwe situatie, want AGSO kampt al enkele maanden met een financieel probleem. De bank blokkeerde de rekening en wil structurele maatregelen om de financiële toestand van het AGSO te verbeteren.
De brief van Dexia van 16 september was gericht aan de directie van het Autonoom Gemeentebedrijf Stadsvernieuwing (AGSO), maar ook het stadsbestuur ontving als borgsteller daarvan een kopie.
Dexia spreekt van een „ongeoorloofde debetstand van 578.617,31 euro die sinds 1 juni voortvloeit uit het niet naleven van de kredietcontracten, toegestaan onder de waarborg van de stad Oostende”. De bank legt beslag op 1.500.000 euro subsidies van het grootstedenbeleid onder meer bedoeld om VZW economisch huis te subsidiëren. Maar ook dat zal slechts tot eind oktober 2010 de nodige ademruimte bieden. DEXIA dringt aan op structurele maatregelen.

Oostende ei zo na failliet.

De bank deelt verder mee dat de zichtrekeningen van AGSO geblokkeerd blijven voor verdere debetverrichtingen. Bijgevolg kunnen de gelden voor de vzw Economisch Huis Oostende van 509.008 euro niet vrijgegeven worden zolang de debetstand niet aangezuiverd is. De 5 personeelsleden van het vzw economisch huis zullen hun monsterweddes deze maand hoogstwaarschijnlijk niet uitbetaald zien.

Iedereen in de schaduw om de schuld van het wanbeleid in te lossen.

AGSO heeft een schuldenlast van 85 miljoen euro, een over te dragen verlies van 5,7 miljoen euro en tekende vorig jaar een verlies van 1 miljoen euro op. EKO heeft een schuld van 11,5 miljoen euro en een over te dragen verlies van ongeveer hetzelfde bedrag. Jaarlijks komt daar +/- 1,5 miljoen euro schuld bovenop.
AGSO kreunt onder een leningslast van 70 miljoen euro of te wel +/- 2,8 miljard oude Belgische franken. Een hoge leningslast met dito patrimonium tegenover is voor een bedrijf niet noodzakelijk een probleem. Enkel moet je wel winsten genereren om je leningen af te betalen en dit is hier niet het geval. Bart Bronders, alias Bart De Bouwer, wil voortbouwen. Hij wil het sterk afgeslankt patrimonium van Oostende volledig opsouperen om onze koningin der badsteden vol te bouwen met appartementen. De bouw wordt telkens toegewezen aan hetzelfde viertal bouwpromotoren. Hij wil deze appartementen bovendien zo hoog mogelijk bouwen. Iedereen in de schaduw om de schuld van het wanbeleid in te lossen. De middelen van het grootstedenbeleid moeten nu aangewend worden voor de bouwwoede van het AGSO.

Schepen Bronders gooide 9 miljoen euro in de zee.

Waar bouwpromotoren zonder enige problemen massale winsten halen uit bouwprojecten stellen we vast dat schepen Bronders en AGSO dit niet kunnen. Zo waren het Helmontproject, en het project van het feestpaleis beiden nuloperaties. Het New Helmond, in de volksmond “ het gevang” genoemd, werd onlangs nog uitgeroepen tot één van de tien lelijkste gebouwen van het land. Waarom AGSO uit dergelijke bouwprojecten geen winst haalt waar anderen miljoenen winst genereren kan enkel toegewezen worden aan wanbeleid. Tenzij men mij het tegendeel kan bewijzen.
Begin dit jaar besliste AGSO om het bouwproject Oosteroever toe te wijzen aan CFE/Versluys en niet aan nv. Sleuyter. Nochtans wou laatstgenoemde 9 miljoen euro meer geven voor het project. Waarom men een bod aanvaardde van 9 miljoen euro minder terwijl het water hen aan de lippen stond zo erg zelfs dat DEXIA nu de geldkraan dichtdraait, blijft een raadsel.

Een nieuw vismijnverhaal.

Ter compensatie mag de n.v. Sleuyter nu het mediacenter met appartementen volbouwen
Dit bewijst het wanbeleid van dit stadsbestuur. Het verklaart ook waarom ik op de jongste gemeenteraad geen antwoord kreeg op mijn vragen over AGSO en EKO (Exploitatie Kursaal Oostende). Want alles hangt aan elkaar vast hé. Dit is een nieuw vismijnverhaal aan het worden vrees ik. Ik vraag me af waar al het geld van de AGSO-projecten naartoe is, als ze nu zelfs hun schulden niet meer kunnen afbetalen. Voor Dexia zoiets doet, moet de toestand toch al heel ernstig zijn. Het is zeker al een paar jaar zo bezig.

Jean Marie Dedecker

donderdag 7 oktober 2010

Brakke gronden brengen zure druiven voort.


Op een politiek debat in een overvolle aula aan de Gentse universiteit op 6 oktober 2010 liet Siegfried Bracke eindelijk het achterste van zijn tong zien. De NV-A denkt er volgens Siegfried Bracke aan om een vermogensbelasting in te voeren om het gat in de begroting te dichten. Vier maanden aan tafel met de socialisten en de groenen en de NV-A is al besmet met het belastingsvirus. Het Stockholmsyndroom slaat toe bij de Wever & Co .

NV-A vraagt vermogenbelasting

Bedrijven laten ons land links liggen wegens te hoge reglementitis en een te hoge belastingsdruk. Met 33,99% zijn we na Malta Europees kampioen in vennootschapsbelasting. Voor de rest verwijzen we eventjes naar de Leuvense professor Frans Vaninstendael die een analyse gemaakt heeft van onze belastingstoestand. Even resumeren: België staat op plaats nummer drie van de wereldranglijst belastingsdruk.
44,3 procent van ons bbp gaat op in belastingen en sociale zekerheidsbijdragen. Onze impliciete belastingvoet op arbeid is met 42,3 procent ook de derde in de wereld, na Zweden en Italië. Het zijn niet alleen de rijken die betalen, maar ook de kleine man. De fiscale wig - dit is het verschil tussen de totale loonkost voor de werkgever en wat de werknemer netto mee naar huis neemt - voor een werknemer die slechts twee derde van het gemiddelde loon verdient, is met 49,6 procent met vlag en wimpel de hoogste ter wereld. We moeten ons ervan bewust zijn dat maatregelen inzake pensioensparen en dienstencheques vooral de werkende bevolking treffen.
De impliciete belastingvoet op kapitaal bedraagt in België ook al 31,3 procent, meer dan het Europese gemiddelde van 28,7 procent. De belasting op kapitaal en inkomen uit kapitaal bedraagt 6,3 procent van het bbp. Zo hoor je het ook eens van een ander Siegfried. Moet Vlaanderen in alles kampioen zijn?

Na de bedrijvenvlucht en de outsourcing van arbeid wil NV-A nu ook nog een kapitaalvlucht.

Van deze boer geen eieren!

Jean Marie Dedecker

Lopende (asiel)zaken lopen uit de hand


De afgelopen dagen heeft de ontslagnemende Belgische regering enkele merkwaardige acties ondernomen, om het meest genereuze migratiebeleid van West-Europa nog een beetje aantrekkelijker te maken. Zo kon niet uitblijven dat Minister Milquet van Gelijke Kansen (cdH) haar ‘verantwoordelijkheid’ nam en zich het lot van de Roma zigeuners moest aantrekken. Nu de Franse president Sarkozy een streng lik op stuk beleid voert tegen illegale vreemdelingen, nu Nederland naar een duidelijk uitwijsbeleid voor criminele migranten overstapt, moet de regering Leterme (CD&V en Open VLD) natuurlijk weer het omgekeerde signaal uitsturen. De bijeenkomst van Milquet en de vertegenwoordigers van de Roma verliep ‘hartelijk’ en ‘erg concreet’. “Er werd een agenda afgesproken om de meest adequate en concrete beleidsmaatregelen uit te werken voor de verdediging van de waardigheid en de rechten van de woonwagenbewoners en de Roma.” besluit het communiqué bemoedigend.

Roma slaan alle records

Al weten alle straathoekwerkers in Vlaanderen, maar ook in Brussel dat de veiligheids- en opvoedingsproblemen met Romazigeuners in geen jaren zijn op te lossen, geeft Milquet het startsein voor een nieuwe migratiegolf naar onze contreien. In Kosovo hebben ze het bericht alvast zonder ruis ontvangen. Afgelopen maand waren de Roma uit de voormalige Servische provincie die in Brussel hun heil kwamen zoeken, meteen naar nummer één gesprongen op de ranglijst van asielzoekers, met 196 aanvragen. Eén op 5 van de asielzoekers komen nu uit de Balkan, want ook de etnische Albanezen uit Servië (129-) en Macedonië (82) zijn de ontradingsmissie van premier Leterme van begin dit jaar al weer vergeten. Ongetwijfeld zijn de lokale reisbureaus België weer voluit aan het promoten, met een gegarandeerde opvang, als het even meezit op hotel, en met een beetje rondlopen een maandelijkse uitkering die het vier, vijfvoudige is van het gemiddelde maandloon in hun eigen land. Het Commisariaat-Generaal van de Vluchtelingen ziet met lede ogen hoe sinds mei de aanvragen weer zijn toegenomen, met september als bekroning en 1.905 nieuwe asieldossiers. Het VGVC verwacht dit jaar uiteindelijk meer dan 20.000 dossiers, en elk dossier staan niet voor één man of vrouw, maar dikwijls voor hele gezinnen. Vorig jaar waren er 17.186, en dat was al een piek die door het generaal pardon van de slechtste regering die we ooit kenden, rechtstreeks werd uitgelokt

Wathelet doet schepje bovenop.

Dat alles tot groot jolijt van PS, cdH en Ecolo, die hun ‘progressief beleid’ verder zien bloeien, en nu zelf voorspellen dat er tegen de winter voor 25.000 mensen opvang nodig zal zijn. Minister Wathelet heeft er bovendien nog een toetje op geplaatst, in lopende zaken dan nog. Hij vond het nodig om het koninklijk besluit over de gezinshereniging van migranten weer te versoepelen. Tot nu toe konden steden en gemeenten het overbrengen van familie weigeren als bleek dat de uitnodigende gezinsleden geen gedegen huisvesting konden garanderen voor de nieuwkomers. Wathelet (cdH) heeft dit besluit nu uitgehold, en vindt die gemeentelijke controle van een echt, bewoonbaar logies niet meer nodig. Voor de gastfamilie volstaat het voortaan een huurcontract of een eigendomsbewijs voor te leggen. Op die manier heeft iedereen wel een kamer voor iedereen. In het achterhoofd van Wathelet speelt natuurlijk mee dat de lijfelijke controles in de Brusselse en Waalse gemeenten toch niet werden uitgevoerd. Maar in Vlaanderen werden daar wel herenigingen mee voorkomen. Zelfs Monica De Coninck (sp.a) van het OCMW van Antwerpen stelt vast dat ze weer een wapen minder heeft om het misbruik van onze wetgeving tegen te gaan. Weer het verhaal van de krekel en de mier, maar CD&V en Open VLD hebben het hele asiel- en migratiedossier dan ook zelf uit handen gegeven.
Zelfs in ‘lopende zaken’ werkt het kabinet Leterme mee om de Belgische wetgeving verder uit te hollen, en de eindeloze migrantenstroom uit alle arme landen van de wereld aan te moedigen. Terwijl het eigenlijk een ‘lopende zaak’ moeten zijn om de talloze misbruiken krachtdadig tegen te gaan. Als de Vlaamse pers eindelijk een dossier bovenspit dat er in Gent vennootschapjes met 150 Bulgaren gedijen, die alleen tot doel hebben een verblijfsvergunning en de regularisatie te versieren van illegale vrienden en familie, zou Leterme deze schande als een lopende zaak aanpakken.

Deur dicht, raam gaat open

Om het intrieste verhaal van het wanbeheer in dit onbestuurbaar land af te ronden, wippen we nog even binnen in de Brusselse gemeente Schaarbeek. Al jaren heeft de gemeente de kwalijke reputatie om het hoogste aantal schijnhuwelijken, de zogenoemde ‘Mariages blancs’, toe te staan van heel het land. Het gaat om gefabriceerde huwelijken met illegalen, welke alleen dienen om de echtgenoot/echtgenote de Belgische nationaliteit te bezorgen. De Schaarbeekse Schepen van burgerlijke stand Guillaume (MR) kon maandag fier aankondigen dat het aantal ‘witte huwelijken’ was teruggelopen van 40% van alle trouwpartijen in 2004, tot ‘maar’ 31 % in 2009. Het resultaat van zijn ‘efficiënte’ actie tegen de misbruiken van de burgerlijke stand! Alleen moest de liberale sukkelaar er meteen aan toevoegen dat in dezelfde periode het aantal contracten voor wettelijk samenwonen in zijn gemeente spectaculair is toegenomen, verviervoudigd zelfs. Hij wijst er dan nog op dat die contracten aan een vreemde partner precies dezelfde voordelen opleveren als een huwelijk, en geloof het of niet: meer dan een derde van die samenwooncontracten worden afgesloten met een illegale partner. Wat wordt tegengehouden aan de deur, komt langs het raam weer binnen. Als dat geen inlopende zaken zijn….

Jean Marie Dedecker

dinsdag 5 oktober 2010

Waarom is Vlaanderen niet meer bij de Hanzesteden?



In het Vlaamse parlement zitten regering en oppositie mekaar met ranglijsten te bestoken, om te bewijzen dat Vlaanderen/België in de Europese of wereldrangorde vooruit of achteruit is gegaan, om met het plaatsje min of meer het Vlaamse beleid te bewieroken of vervloeken. Dit hanengevecht wordt zeer broos en ijdel als je de nieuwe economische rangorde van de wereld inkijkt , die Newsweek (oct.4, 2010) van de week heeft uitgebracht. Voor Newsweek wordt die wereldorde steeds meer bepaald door de banden onder de volkeren, eerder dan door landsgrenzen, zoals die toevallig zijn vastgelegd. Ras, taal en godsdienst spelen daarbij een hoofdrol en hebben meer en meer invloed op de handelsrelaties en dus op de welvaart en ontwikkeling van een land. De plaats die België door die neutrale waarnemer wordt toegewezen spreekt daarom boekdelen, en zou zelfs voor de onderhandelaars die hopeloos een oplossing zoeken voor de hervorming van België een leidraad mogen zijn.

New Hansa

In Europa steekt er namelijk één economische grootmacht bovenuit, de zogenoemde ‘New Hansa’ naar het Middeleeuws handelsverbond dat strekte van de Russische en Scandinavische kusten tot in Londen. Het nieuwe handelsver bond omvat volgens het blad nu Nederland, Duitsland, Denemarken, Noorwegen, Zweden en Finland. Landen die steunen op Germaanse culturele waarden en hun niche hebben gevonden in het verkopen van hoogwaardige goederen, zowel aan de rijke landen als aan ontluikende markten in Rusland, China en India. Ze worden algemeen geroemd voor hun zorg en welzijnsysteem, en de meeste hebben hun economie in de afgelopen jaren geliberaliseerd. Ze staan hoog bovenaan in de ranglijsten van welvaart en rijkdom, en scoren het hoogst voor spaarquota, werkgelegenheidsgraad, opvoeding en technologische innovatie.

België behoort tot de "Border areas"

Tot spijt van onze Vlaamse Minister - President Peeters prijken in die ‘Nieuwe Hanze’ geen steden meer zoals Brugge, Gent of Antwerpen, die ooit het bruggenhoofd vormden van de Hanze naar Londen en de Britse eilanden. Het Verenigd Koninkrijk valt trouwens zelf ook buiten de New Hansa. Zowel Londen als België missen volgens Newsweek de punch en grondslag om mee te dingen naar de toplaag van Europa. Het zijn zogenoemde ‘Border areas’, samen met Ierland en IJsland, en de voormalige Oostbloklanden Tsjechië, Slovenië, Hongarije, Roemenië, Polen en de Baltische Staten.Het zijn ‘grensgebieden’ die hun plaats in de nieuwe wereld niet vinden, omdat ze zoals Roemenië en België een ‘culturele mishmash’ zijn, of omdat ze aan het vechten zijn voor hun autonomie, tegen de verschillende invloedszones die hen bedreigen.

België is minder kredietwaardig dan Mexico en Brazilië.

Het is ooit anders geweest. De Vlaamse steden hebben ooit aan de top van de Europese beschaving gestreden voor handelsvrijheid, en voor vrijheid tout court. Hun handelswaarde was zo groot dat vreemde mogendheden er altijd hebben voor gevochten. Maar het is zonder nostalgie dat we vandaag de juiste analyse moeten maken over het hoe en waarom Vlaanderen niet meer bij die dynamische groep wordt gerekend, en of dat tij nog te keren is. België is op de internationale geldmarkten al minder kredietwaardig dan Mexico en Brazilië en raakt de aansluiting met sterke landen als Duitsland kwijt (DS 30.09.10). Dat heeft te maken met de overheidsschuld die toeneemt, met besparingen op de overheid die uitblijven, met een regering die lam ligt door communautair tegengestelde visies over hoe het verder moet. De commerciële geest van de Hanze is bij de Vlaming nog niet verloren, maar de verplichte paringsdans met politieke partijen zoals PS, cdH of Ecolo, die bij het collectivisme van vorige eeuw blijven zweren, hakken onze leiders ieder keer opnieuw de handen af. Daarom moeten de Vlaamse onderhandelaars de macht van het federale België tot een minimum herleiden, en mogen ze geen vrede nemen met een vergrendelde fiscale autonomie, of een onwrikbare sociale zekerheid die onder de valse naam van ‘interpersonele solidariteit’ het huidige onrechtvaardige status quo in stand houdt. De geloofwaardigheid van Vlaanderen en zijn kredietwaardigheid hangt namelijk niet af van het vertrouwen in, of de stabiliteit van het België van nu. Het tegendeel is waar, en hoe sneller het onwerkbare federale gedrocht is opgeruimd of tot zijn werkelijk nu is herleid, hoe sneller het vertrouwen van de internationale gemeenschap zal herstellen. En wat dan met die Europese hoofdstad Brussel? Het mag een troost zijn dat Brussel nooit een Hanzestad is geweest, en het wellicht nooit zal worden, het culturele profiel van die stad is daarvoor te diffuus. Maar ook in de Middeleeuwen was alleen Dinant als Waalse stad verbonden met de Hansa, en de economische wereld van toen. Dinant for capital, daar hebben ze in het zuiden nog niet aan gedacht.

Jean Marie Dedecker

vrijdag 1 oktober 2010

130 per uur, de norm.


Nederland, kampioen van de verkeersveiligheid zal de maximumsnelheid op de autowegen verhogen van 120 tot 130 km/uur, net als in Frankrijk. Bij onze Duitse oosterburen is de snelheid vrij zodat ons landje als enige, geprangd tussen haar buurlanden, achterblijft met het ouderwets concept van 120 km/uur. Deze grens werd arbitrair ingevoerd met de oliecrisis in 1974. Niet om de veiligheid te verhogen, maar om het benzineverbruik te verminderen. Ondertussen is de infrastructuur veranderd en vooral de kwaliteit van de auto’s verbeterd. Een Mercedes uit 1974 zou de veiligheidsnormen van een Lada uit 2010 niet eens benaderen.

Slecht Mobiliteitsbeleid

Nauwelijks tien procent van de dodelijke verkeersongevallen gebeurt op de autosnelwegen. Bij nagenoeg de helft is vrachtverkeer de oorzaak. Kop- staartbotsingen door filevorming, riskant rijgedrag of een cocktail van alcohol, drugs en vermoeidheid. Het enige antwoord van de overheid is 40 extra flitspalen op de autowegen die overigens geen invloed hebben op de vaart van vrachtwagens want deze zijn begrensd tot 90 km per uur. Een rapport van de Verenigde Naties hekelt het mobiliteitsbeleid in ons land : zeventig procent van de bevolking is aangewezen op de wagen. Verzadiging wordt in de hand gewerkt door de omvang van het land, de bevolkingsdichtheid, de dichtheid van het wegennet en de complexiteit van het politiek systeem. Drie decennia lang werd ons wegennet verwaarloosd. Overmatige regelneverij, een doorgeschoten milieubewustzijn en een afrekencultuur door belangenorganisaties houden een slappe overheid al jaren in een verstikkende wurggreep. Een objectief is in de politiek wat je eigen objectieven dient. Laat ons boven de Moerdijk kijken en ook de snelheidslimiet verhogen tot 130 km/uur op de autosnelwegen.

Nederlands politiek gezond verstand

De “ergernissen-topdrie” van automobilisten op onze autosnelwegen zijn linksplakkers, bumperklevers en zachtrijders. Alleen mag het niet hardop gezegd worden want het stigma van verkeershooligan loert over de middenberm. In het polderland van Beatrix waren de PVDA en CDA, sociaaldemocraten en halfbakken christenen, voorstander van dynamische snelheden, zoals ‘s nachts harder rijden dan overdag, maar zelfbenoemde verkeersexperten en milieu waren daar niet van gediend. Verkeersregels op basis van tijd, plaats en omstandigheden passen niet in de versteende mal van het politiek correcte verkeersdenken. Met de komst van Wilders (PVV) en Rutten (VVD) is daar nu verandering in gekomen. We moeten nog verder durven doordenken. Het is toch absurd om in de maand augustus ’s avonds om elf uur een school voorbij te schuiven met een snelheid van 30km/uur. De leerlingen zijn op vakantie. Niemand vraagt zich blijkbaar af waarom de Belgen midden in de nacht geduldig op een groen licht staan te wachten, terwijl er in geen velden of wegen een auto te bekennen is. Wie stopt er nu voor een rood licht in de woestijn? Een Kemel? Verkeersregels worden pas gerespecteerd als ze logisch en rechtvaardig ervaren worden. Het BIVV peilde in een gedragsmeting naar de snelheid van de chauffeurs in verschillende zones. Zone -90 wordt disciplinair gerespecteerd, de gemiddelde snelheid ligt er zelfs lager, op 86 km/uur. In de zones -50 en -70 wordt de grens met gemiddeld 5 km/uur overschreden. In de zone-30 rijdt 96 procent van de chauffeurs te snel. Als amper 4 op honderd de wet respecteren, schort er iets aan de wetgeving. Maar met de flitspaalcultuur die als een jackpot gebruikt wordt voor nieuwe belastingen zie ik daar niet vlug verandering in komen. Automobilisten aller landen, verenig u!

Jean Marie Dedecker

donderdag 30 september 2010

Vervuild Spaans Stierenbloed.


De Spaanse Matador Alberto Contador heeft aan het snoepgoed van de stieren gezeten. Clenbuterol is een geneesmiddel voor dieren met ademhalingsproblemen. Kortom voor stieren met astma. Vandaag heeft Contador wel heel sterk op zijn adem getrapt. Het is overgens niet de eerste keer. De Spaanse tourwinnaar werd al vernoemd in het dossier “Operaçion Puerto”. Op document 3-36 van het dossier staat Alberto tussen het rijtje van het Liberty Seguros Team . (Geïnteresseerden kunnen het altijd bij mij komen verifiëren):

Darius BARANOWSKY, Igor GONZALES DE GALDEON, Luis Leon SANCHEZ, Joseba BELOKI, Roberto HERAS, Michele SCARPONI, Gianpaolo CARUSO, Jörg JAKSCHE, Marcos SERRANO, Alberto CONTADOR, Isidro NOZAL, Angel VICIOSO, Allan DAVIS, Sergio PAULINHO, Davis ETXEBERRIA, Nuno RIBEIRO

Dan hebben we het nog niet gehad over kleppers zoals Jan ULLRICH, Ivan BASSO, Alejandro VALVERDE & co die ook bij de Spaanse gynaecoloog kwamen om hun stierenbloed te verversen.
Het deksel op deze dopingbeerput van gifmenger Eufemiano Fuentes werd toen vakkundig op de pot gehouden door de Spaanse ministers van sport en justitie. De Spaanse sport stinkt meer dan een stierenarena.

Er is niets veranderd in het wielermilieu, behalve dat er wat meer journalisten opgeschoven zijn van het kamp van de believers naar de non-believers. Niemand spuugt graag op zijn eigen biefstuk. En in Vlaanderen is de discipline “wielrennen bekritiseren” zoveel als heiligschennis. De ontkenningsmolen draait er lustig op los. El Pistolero heeft vervuilde stierensteak achterover geslagen. Briek Schotte gebruikte vroeger een steak om in zijn koersbroek te steken, vandaag hebben ze een zeemvel. Contador weet dat nog niet.
Voedingsupplementen en juridische procedurefouten blijven de eeuwige alibi’s. Toch zitten de boswachters achter de stropers aan. Alhoewel niet overal in dezelfde mate. In Vlaanderen controleren Vlaamse dopingjagers meer dan 600 atleten op hun whereabouts en in Wallonië kunnen ze dat woord nog niet uitspreken. Dus dopingraad van Tante Kaat, ga onder de taalgrens wonen.
De EPO-opvolgers van CERA worden moeilijker detecteerbaar. Het groeihormoon blijft doorgroeien en doorwoekeren. De SARM’s ( Selective Androgen Receptor Modulatoren) blijven nog onopspoorbaar. De ingenomen dosissen worden ook kleiner om detecteerbaarheid in hoeveelheid en in tijd te vermijden (vandaar het woord picogram in het verontschuldigingdiscours van Contador)

Donderdag 30 september 2010, een dagje wielernieuws in de media. Gisteren op de sofa van “ De Laatste Show” zwoer een pedaalridder nog zijn onschuld op het hoofd van zijn kinderen. (Gelukkig leven die arme schaapjes vandaag nog) Iljo KEISSE staat voor de rechter. Ezequiel Mosquera ( tweede in de Vuelta) wordt betrapt op dopinggebruik.
Alberto Contador verklaart in Bild dat “doping verleden tijd is” en moet in eenzelfde vlaag van kortademigheid zijn koersbroek laten zakken voor 50 picogram Clenbuterol. Zelden zoveel schijnheiligheid op één fietszadel gezien. Davide Rebellin wordt geschorst tot april 2011.
Lance Armstrong op de beklaagdenbank en Floyd Landis in de biechtstoel van de Mormonen.
Tout va bien, Madame la Marquise. Is er één winnaar van de Tour de France die de dans ontspringt?
Wie in het wielrennen zit stopt blijkbaar alleen maar met dopinggebruik uit schrik om betrapt te worden, niet omdat hij het fout vindt dat hij de boel belazert.


Volgende zondag is het WK-wielrennen down under. Ik zal niet kijken. Ik hou het bij de RYDERS CUP, het prestigieuze golfduel tussen Amerika en de rest van de wereld. Snoepgoed bestaat daar hoogstens uit wat Beta-blokkers om het hartritme te verlagen. Viagra behoort er ook nog niet tot het verzorgingsassortiment van de caddy van Tiger Woods. Hoe kleiner de bal, hoe groter de kwal.


Jean Marie Dedecker.

‘Responsabilisering’ haalt niets uit bij Waalse ziekenhuizen


De Brusselse krant Le Soir opent vandaag met een ontluisterend verslag betreffende de overconsumptie in de Belgische ziekenhuizen. Sedert vorig jaar worden ziekenhuizen die buitenmatige uitgaven aanrekenen voor een aantal technische prestaties, zoals labtesten en radiografie, door het RIZIV beboet. Blijkt dat bijna de helft van de Waalse ziekenhuizen in de fout gaan, en dat het aantal in 2010 nog is toegenomen. Ook in Brussel wordt veel meer uitgegeven dan in Vlaanderen. Voor LDD is dit een veeg teken voor wat Franstaligen onder ‘responsabilisering’ verstaan. Een staatshervorming die deze misbruiken bevestigt, is een eeuwige molensteen rond de nek van Vlaanderen.

5,4 miljoen euro per jaar.

Jean-Marie Dedecker, Kamerlid LDD: “Als de Vlaamse onderhandelaars zich afvragen wat Di Rupo en consoorten verstaan onder ‘niemand mag verarmen’, moeten ze deze statistiek maar eens onder ogen zien. Er worden in 2010 32 ziekenhuizen gesanctioneerd, alles samen voor 5,4 miljoen euro. Daarvan liggen er in Wallonië 19 op een totaal van 45, dat zijn er nog 4 meer dan in 2009, in Brussel 6 op 16, dat zijn er 3 minder, en in Vlaanderen 7 op 64, dat zijn er nog 4 minder dan vorig jaar. Dat wil zeggen dat de Vlaamse en Brusselse ziekenhuizen minstens oren hebben naar de sancties van het RIZIV, maar dat de Waalse ziekenhuizen er nog een schepje bovenop doen. Nu gaat bijna de helft van de Waalse instellingen over de streep, tegen 10 procent in Vlaanderen. Het verspilfederalisme van de sociale zekerheid kan niet schrijnender worden geïllustreerd, want het spreekt vanzelf dat die jackpot van overbodige prestaties wordt ingezet om het wanbeheer in ziekenhuizen te compenseren.”

LDD klaagt al jaren aan dat de overheid nauwelijks toezicht houdt op wat ze uitgeeft, en dat de geldstromen van noord naar zuid door talloze en dikwijls onzichtbare kanalen vloeien. Dit rapport kan de Vlamingen de ogen openen. In het zuiden wil men niet bezuinigen, en zal dat alleen gebeuren als ze daar zelf voor hun inkomsten moeten instaan.

Fait accompli

Lieve Van Ermen, arts en gewezen senator: “De Franstaligen hebben altijd de politiek van het ‘fait accompli’ gevoerd. Of het nu voor de ziekenhuizen is of voor de opleiding van artsen. Zo is In de Franstalige universiteiten het aantal studenten in het eerste bachelorjaar geneeskunde voor het tweede jaar op rij ontploft, met soms tot 40 % studenten meer. Die universiteiten weigeren een toegangsexamen in te richten, en passen de federale numerus clausus pas op het einde van de studies toe. Dat kost handenvol geld, maar wordt ondersteund door Minister van volksgezondheid Onkelinx (PS) die nu voorstelt om de numerus clausus af te schaffen. Als dat lukt zijn alvast duizend Franstaligen extra klaargestoomd, die alle aanspraak zullen maken op een RIZIV nummer, om de federale kas verder te stropen. In Vlaanderen worden ieder jaar honderden jongeren afgewezen, omdat ze aan de studies gewoon niet kunnen beginnen. Het spreekt vanzelf dat dit alleen op te lossen is met rijden voor eigen rekening, zeker in de geneeskunde en de gezondheidszorg.”

Jean Marie Dedecker
Lieve Van Ermen

maandag 27 september 2010

Bert den draaier doet het weer


Het was even schrikken vrijdag toen het voor de sterreporters van de krant De Standaard (24/09) plots nieuws leek dat de regering Leterme haar boekje te buiten ging door aan de FIFA ongehoorde fiscale voordelen te beloven voor de organisatie van de wereldbeker voetbal in de Benelux. Schrikken, omdat ik op 27 augustus al de schriftelijke vraag in de Kamer van Volksvertegenwoordigers heb ingediend, en op deze weblog het verslag publiceerde van de inspectie van Financiën evenals het verslag van de ministerraad, waarin dit ontegensprekelijk werd aangeklaagd.

Maar nog meer schrikken was het toen plots Bert Anciaux (sp.a) zich even plotseling weer ging roeren in het dossier. In het begin van de vakantie had den Bert al even zijn kop opgestoken, om samen met mij het fameuze bidbook voor de FIFA aan te vallen, of toch op zijn minst in vraag te stellen. Maar het Brusselse zinneke trok al even snel zijn kop weer in, omdat heel de sportcanaille zich op ons had gestort. Wij waren de grote nestbevuilers en spelbedervers, die de ‘eer’ van het land weer onderuit wilden halen. Moedige Bert trok zijn staart in, want hij had het allemaal zo goed niet verstaan. Toen ik eind augustus zwart op wit de bewijzen aanbracht uit het vernietigend rapport van de Inspectie van Financiën aan de federale regering, durfde geen enkele krant het nog aan het verslag te publiceren. Daarom plaatste ik het maar op mijn website.

Zeer curieus dus dat Bert Anciaux nu zelfs zijn partijgenoot, en voorzitter van de Senaatscommissie Frank Vandenbroucke kon overhalen om de Senaatscommissie Financiën zelfs vervroegd bijeen te roepen, en de ministers Leterme en Reynders wil ondervragen over de toezeggingen aan de FIFA. Bert heeft zowaar aanwijzingen dat ‘er zich ernstige onregelmatigheden hebben voorgedaan’ in dit dossier. Heeft Bert dan toch de weg naar mijn weblog gevonden?

Of het nu in de Senaat is of in de Kamer dat de regering klaarheid komt scheppen over dit stinkend verhaal, doet er niet toe, als de ware toedracht maar naar boven komt. Het gaat er niet alleen om dat het parlement moet gekend worden, en er niet zomaar fiscale faveurs kunnen worden toegestaan aan enkele internationale geldwolven die de populairste wereldsport misbruiken om hun eigen kas te spijzen. Maar het gaat vooral om de Belgische (en de Nederlandse?) belastingbetaler die dreigt de rekening te betalen. De journalisten, tenminste zij die niet uit de hand van voetbalbobo’s moeten eten, doen er goed aan het rapport va Financiën nog eens door te nemen. Dan kunnen ze vaststellen op welk los zand het Planbureau zijn ramingen baseert, om de kosten baten van het WK in te schatten.

At your service!

JM Dedecker 27 september 2010

zaterdag 25 september 2010

Opendeurdagen bij de Antwerpse VLD


Het enige wat open staat bij de VLD is de achterdeur.

Sedert de defenestratie van Coveliers, Dedecker & co heeft de geopende VLD alle verkiezingen verloren.

Toch zijn ze het masochisme nog niet verleerd.

Als een leerling tovenaar de botte bijl hanteert vallen er niet alleen spaanders maar hakt hij ook zijn eigen vingers af.

Jean Marie Dedecker

Waarom moet het deksel op het kursaalpotje blijven?


Voor de tweede maal in amper enkele maanden tijd weigert een Oostends schepen te antwoorden op de vragen van oppositielid Jean Marie Dedecker.

Op de agenda stond onder meer de bespreking van de jaarrekening van AGSO en de dochteronderneming EKO, kortom het kursaaldossier. Toen Jean Marie Dedecker vroeg waarom het verlies opgelopen is tot circa 12 miljoen euro, waarom de schulden door het dak van het Kursaal springen en de leningen niet kunnen afbetaald worden, (de Kursaal heeft bvb 4,2 miljoen euro openstaande facturen aan leveranciers) bleef Veulemans het antwoord schuldig. Ofwel kan ze niet ofwel wil ze niet. In het eerste geval is ze ombekwaam (de jaarrekening werd immers nog maar een goeie maand geleden door haar goedgekeurd),in het tweede geval fnuikt ze de democratie en/of heeft ze duidelijk iets te verbergen.

Jean Marie Dedecker: “Ik vrees vooral voor een nieuw vismijndebacle waarbij de Oostendenaar terug moet opdraaien voor de miljoenen euro’s die deze coalitie in zee gooit door haar wanbeleid. Op de volgende gemeenteraad beloof ik u een technisch hoogstaand debat die het Grieks drama, die de uitbating van EKO is, zal blootleggen.”

WORDT VERVOLGD! Veulemans mag nu haar huiswerk maken… als ze het kan!

Jean Marie Dedecker

vrijdag 24 september 2010

De wet van de sterkste


Nadat ze in Bangkok de harde wetten van het drugsmilieu leerde kennen, maakt Kim Geybels nu kennis met de wetten van de Belgische jungle, waar alleen de macht van de sterkste overheerst. De jonge senator kreeg van het bureau van de Senaat te horen dat haar ontslag uit de ‘Hoge Vergadering’ definitief was. Meer nog, het bureau vindt dat de plenaire vergadering, dat als enige is verkozen door het volk, zich niet hoeft uit te spreken over haar ontslag. Het bureau, dat een getrouwe afspiegeling is van de meerderheid, legt zelf de spelregels vast, en wie zich benadeeld voelt heeft pech. Niets meer, niets minder. Van het hoogste orgaan van de wetgevende macht, van de democratie, zou je een greintje meer zelfrespect verwachten.

Mensenrechten

De spoedarts uit Limburg, die zich in Thailand niet kon verdedigen omdat ze werd afgeperst en zich bedreigd voelde door een gecorrumpeerde politiedienst, krijgt van de Belgische Senaat zelfs de gelegenheid niet om haar standpunt te verdedigen. Haar aanklacht is anders niet min: ze zegt dat ze onder druk is gezet door haar N-VA collega Pieters, die dan nog wel de voorzitter van die senaat mag zijn, zeg maar machtsmisbruik. Aan het dossier zou de Liga van de Mensenrechten een kluif moeten hebben, maar wedden dat er geen klacht van komt?

Eigen ervaring.

De Senaat is met deze gore afhandeling van een vervelend dossier niet aan haar proefstuk toe. In 2007 droogden ze mijn toen nog nieuwbakken partij op een identieke manier af, om Lijst Dedecker de 2de Senaatszetel af te snoepen, waar we absoluut recht op hadden. Het ging om een gecoöpteerde zetel, waar LDD moest in aanmerking komen op basis van het aantal behaalde stemmen. Het was zo helder dat de juridische studiedienst van de Senaat zelfs moest toegeven dat LDD zelfs met minder stemmen recht had gehad op een 2de zetel. CD&V eminentie en rechtsprofessor Hugo Vandeberghe had ons zelfs al verzekerd dat het bureau dit niet kon weigeren. Maar de eminentie had zijn mond voorbij gepraat, en nadat de juridische dienst een zuivere jezuïetenredenering had uitgedacht om ons de zetel niet toe te wijzen, ging hij naar Open VLD. Ook wij werden toen niet gehoord. Ook wij keken aan tegen een dictatoriale uitspraak van de meerderheid. Wie klein is, of onervaren zal in dit soort gevecht de junglewetten ondergaan, of sterven.

Een sprankeltje hoop.

Net als nu Kim Geybels kan proberen, hebben we bij de rechtbank geprotesteerd. Om U gerust te stellen, de procedure bij de raad van State ‘loopt’. Nu al drie jaar, en de Senaat is in de tussentijd al ontbonden en weer samengesteld. Maar geen nood, als we gelijk krijgen mogen we aanspraak maken op een schadevergoeding. Alsof de schade van de halvering van onze aanwezigheid in de Senaat achteraf nog te vergoeden is. Politiek gaat over hier en nu, de rest is geschiedenis. De enige hoop die Kim nog kan koesteren is de uitspraak van het Europese Hof van de Rechten van de Mens in de zaak Grosaru, van maart van dit jaar. Het Hof heeft het Roemeens parlement terecht gewezen omdat er geen onafhankelijk beroep mogelijk is tegen haar beslissingen over haar eigen werking. Het ging toen over de inrichting van de verkiezingen, maar dat geldt even goed voor de procedures van benoeming.
Het kan niet zijn dat de juridische dienst van de Senaat in gezag van gewijsde kan oordelen over zo’n belangrijke procedurekwesties. De juridische dienst is net als het bureau een instrument van de meerderheid, en heeft geen enkele jurisprudentie op te bouwen. Die dienst is even onafhankelijk als de koffiedames die de heren en dames senatoren van dienst zijn tijdens de zitting. Als de senatoren zich niet meer verplicht voelen om de basisrechten van het volk dat hen zelf verkozen heeft te respecteren, plaatsen ze zich op dat niveau. Laat ze dus minstens opeisen dat er in plenaire, in het openbaar wordt beslist over de geldigheid van het ontslag van Kim Geybels. De macht van de meerderheid komt er niet door in gevaar. Maar dan zal het volk daar tenminste getuige van zijn.

Jean Marie Dedecker