Archief

woensdag 27 december 2017

“Palestijnen betalen de rekening voor het Duits gesol met Joodse mensen in WO II. Met Trump riskeren we WO III”

De meningen zijn verdeeld over Trumps maatregel, aangaande Jeruzalem, eerder deze week. Hieronder vindt u die van Jean-Marie Dedecker.



 Rex Tillerson, de Amerikaanse minister van Buitenlandse zaken noemde zijn president onlangs nog een imbeciel. Terecht. Behalve Trump zelf en de Israëlische eerste minister Benjamin Netanyahu had er niemand belang bij om een lont in het kruitvat van Jeruzalem te steken. De eerste deed dit om zijn valse daadkracht te bewijzen en de aandacht af te leiden van de problemen in zijn eigen land met Russian Gate waarbij zijn joodse schoonzoon Jared Kushner betrokken is. De tweede omdat hij gerechtelijk onder vuur ligt wegens corruptie en belangenvermenging. Trump is op oorlogspad. Zijn chicken game met sjiitische Iraniërs om het bestaande nucleair verdrag met dit land op te blazen is daar ook een onderdeel van, evenals zijn sabeldansje in Ryad met de Soennitische Saoedi’s. Straks ontploft de bom ook in Libanon en Beiroet. Verdeel en heers.

'Doping hoort bij het wielrennen zoals een kalkoen bij Kerstmis'

Lance Armstrong is straks eregast in de Ronde van Vlaanderen. Jean-Marie Dedecker ziet het met lede ogen aan. 'Wielrennen is een mooie sport, jammer van de coureurs en de orakelende tycoons die zichzelf en de zondaars schoon kakelen, en hen zelfs rondrijden in praalwagens.'

Sport is de belangrijkste bijzaak ter wereld. Of is het hoofdzaak ? Als onze Hein Deprez uit de Westhoek , met zijn bedrijf Greenyard, de Amerikaanse reus Doyle overneemt en zo de grootste fruit- en groentenondernemer ter wereld wordt, krijgt hij een pagina in de krant. Als Marc Coucke voetbalclub RSC Anderlecht koopt, vult hij alle gazetten en opent hij alle journaals. Sporters zijn pionnen geworden op het schaakbord van het grootkapitaal. Soms trofeeën en pronkstukken, maar ook Playmobil van tycoons.
Dopingzondaar Lance Armstrong krijgt zo de absolutie van de nomenclatura van de Vlaamse wielerwereld. De verloren zoon komt terug. Hij mag straks als eregast in de volgwagen van Wouter Vandenhaute Vlaanderens mooiste wielerklassieker opfleuren, een dikke middelvinger opstekend naar het klootjesvolk, dat samengedromd in beate bewondering langs de kant van de weg, de bekeerling meelijwekkend zal toewuiven en in de armen sluiten.
Devotie is blind. De Ronde is niet zomaar een wielerkoers. Het is een bedevaart dwars door wielerminnend Vlaanderen. Een processie van godenkinderen, bedienaars van hun eigen eredienst met het sacrament van onschendbaarheid. Alhoewel de supporters als blinde vinken hun gevallen idool meedogend zullen nafluiten, hoort een judas niet vereerd te worden in een ommegang. De man hoort eerder in de bezemwagen thuis van de grote prijs van Kuttikhove.
Drie rondjes rond de kerktoren om hem dan af te zetten bij de apotheker... voor zijn thuisgevoel. Armstrong is niet zomaar een dopingzondaar. Hij is het symbool van de perversiteit van het wielermilieu. Wereldkampioen in list en bedrog. Misschien een groot renner maar een heel kleine sportman. Hij zette zijn hele ploeg aan tot dopinggebruik, hield de omerta in stand met afpersing en omkoping, pleegde broodroof op zijn tegenstanders en maakte mensenlevens stuk. Zowel een handelaar in dope als een gebruiker die zoveel geprikt en gespoten heeft dat zijn lijf na zijn dood niet meer zal ontbinden. Zijn EPO-bloedzak hing in zijn kleedkamer aan een kleerhanger, het galakostuum van de bedrieger. De man betoonde nooit een schaamhaartje wroeging. Armstrong heeft een gietijzeren ruggengraat, maar de moraal en de ethiek van een strontvlieg. Zijn kankerfonds was ook een witwasmachine voor eigen gebruik en in de School van Meedogenloosheid is hij geen leerling maar een professor. Het Proces-verbaal van zijn veroordeling telt 166 pagina's, een bloedrode roman.
Armstrong komt hier niet alleen maar fietsen en de goedgelovigen toezwaaien. Hij komt tegen de luttele som van 295 euro ook een clinic geven voor een roedel krijtstrepen met een Eddy Merckx- fiets. Het wordt georganiseerd door de Tour of Flanders Business Academy, een theekransje van Wouter Vandenhaute en Bob Verbeeck, de opperste kardinalen van onze sport. Ze ordonneren zelfs bij Sporza en de VRT wat er op het scherm mag en moet komen.
Koers was vroeger van het plebs, nu van de patriciërs. Sport gedegradeerd tot een onbeschaamde geldpers en een collectieve drug voor lui met oogkleppen op. Volgens Vandenhaute is Armstrong veroordeeld door zijn arrogantie. Klopt gedeeltelijk. Hoogmoed is geen misdaad. Het is wel een misdrijf als je door je eigen arrogantie een platgespoten antiheld op het schild hijst, terwijl je wordt wijsgemaakt dat een ganse meute pedaalridders zich nu clean de pleuris uit het lijf rijdt. Het is zelfs een belediging voor die zuivere categorie. 'Ze gebruikten toen allemaal' is het riedeltje dat de komst van één van de grootste charlatans uit de sport moet verrechtvaardigen en de illusie van onschuld aanhouden. Zeer hypocriet als je weet dat al wie deze mantra toentertijd durfde op te zeggen de banbliksems op de hals haalde van het ganse wielermilieu en plat geschreven werd door de embedded wielerjournalisten. Inktkoelies die eerder supporters waren dan verslaggevers en elk excuus aangrepen om de illusie van onschuld in stand te houden. Je werd in de gracht gereden en plat geslagen met schadeclaims. Wie als renner de omerta doorbrak wachtte broodroof en verbanning. Dimitri De Fauw spookt nog in mijn gedachten.
Het kan verkeren, maar niet in de velosport. Doping hoort bij het wielrennen zoals een kalkoen bij Kerstmis. Op de dag dat Armstong witgewassen werd door onze wielerbobo's, kwam zijn opvolger in opspraak. Het puffertje van viervoudig Tourwinnaar Chris Froome hangt nu als een wc-eend boven de wielerbeerput. Verstuiver van een kwalijke geur. De collectieve verontwaardiging is weerom selectief. Nochtans puft het halve peloton, zelfs bij de miniemen die nog met een pamper in het zadel zitten. Ze kennen de namen salbutamol, Ventolin, Formoterol en Symbicort beter dan de Pokemonfiguurtjes. Een dosis babyvoeding Vaminolact ligt samen met de slaapmiddelen Stilnoct of Noctamid op het nachtkastje. Corticosteroïden, al of niet met een TUE worden nog geslikt als snoepgoed. Salbutamol zet de luchtwegen open, verhoogt de opname van glucose en zou zo de groeihormoonspiegel mede verhogen, stelden Franse onderzoekers. Anderen dan weer vergoelijken de medicatie als noodzakelijk kwaad.
'Zelfs de zwaarste astmapatiënt gebruikt minder Salbutamol dan Chris Froome afgelopen september deed tijdens de Vuelta', zei sportarts Jean Driessen, zelf astmapatiënt en gepromoveerd op inspanningsastma, in de Volkskrant. Bij Froome werd in Spanje 2.000 nanogram per milliliter Salbutamol in zijn urine aangetroffen. Dit zou neerkomen op 32 pufjes. Driessen nam zelf ooit 10 pufjes: 'Ik kan je zeggen: dan is het alsof je in één keer een kan koffie achterover giet. Ik stond te stuiteren...Als ik met mijn 100 kilo al sta te stuiteren na 10 pufjes, dan moet Froome met zijn 60 kilo door het dak zijn gevlogen... Het was tijdens die etappe warm en vochtig, niet in het nadeel van astmapatiënten. Mijn longen doen dan een dansje. Bij Froome niet. Het kan er op duiden dat hij geen last heeft van astma, maar van een heel ander probleem aan zijn luchtwegen'.
Grote sportbonden worden volgens mij geleid door sportmaffiosi. Grote sportmanifestaties en -functies worden gekocht met tonnen smeergeld. Holle retoriek achter vlag en volkslied voor het vaderland. Net zoals UCI-baas Hein Verbruggen indertijd de knieval deed voor Lance Armstrong, ging zijn Britse opvolger Brian Cookson nu plat op zijn buik voor zijn landgenoot Chris Froome, doodgeknuffeld door gifmengers en verdwaasd in idolatrie en zelfbescherming voor hun sport en hun eigen riante positie. Team Sky is al een tijdje terug met de voeten op de aarde. Eerst met sir Bradley Wiggins als notoir astmapatiënt en nu met Froome. Hoestbuien op twee wielen. De toegelaten therapeutische grens voor Salbutamol is 1.000 nanogram per milliliter urine. Froome plaste het dubbele.
Wie aan dubbele snelheid door het rood licht rijdt moet zijn rijbewijs voor een tijdje inleveren. Wielrennen is een mooie sport, jammer van de coureurs en de orakelende tycoons die zichzelf en de zondaars schoon kakelen, en hen zelfs rondrijden in praalwagens.

'Voetbaltempels zijn de vlaggen die een lucratieve lading aan vastgoedprojecten moeten dekken'

Jean-Marie Dedecker over de verwevenheid van politiek en topsport in ons land.

Het bouwen van voetbalstadions is de nieuwe vlag geworden om een lading aan lucratieve immobiliënprojecten te dekken, van Sint-Truiden tot in Gent en van Luik tot in Brussel. Politici verkwanselen gemeenschapsgronden en -geld in ruil voor (minimum) gratis zitjes in de loges en de skyboxen van de voetbaltempels. Dansmariekes voor het grote geld. Vastgoedtycoons boeren zich rijk onder het alibi van het algemeen belang en sportieve filantropie. Voetbalsupporters treden op als hun chearleaders. Winstbejag, ijdelheid en normvervaging zijn communicerende vaten.

'Zouden we onze kinderen niet beter wat meer bumperen in plaats van te pamperen?'

'Het kleinste ongemak of een onbestemd gevoel lijkt rimpelloos te worden uitvergroot tot psychische ongeschiktheid', schrijft Jean-Marie Dedecker over 'de huidige tsunami aan burn-outs'.


We beleven een heuse burn-out-tsunami, zo lijkt het. Eind vorig jaar zaten zo'n 133.800 mensen al langer dan een jaar thuis met psychische klachten, waaronder burn-out. Dat is een verdubbeling op 10 jaar tijd. Volgens cijfers van Securex lopen zo'n 20% van de bedienden van in de dertig een verhoogd risico .
De huidige Burn-out-epidemie is niet nieuw. In 1869 schreef ene dokter George Beard al dat de uitdagingen van de industrialisatie, met bijhorende veranderingen in jobzekerheid en arbeidsritme, tot een nieuwe mannenziekte hadden geleid: neurasthenie of zenuwzwakte. Dit ging gepaard met vermoeidheid, depressies, obstipatie, alcoholmisbruik en hoofdpijn. De ziekte nam bijna epidemische proporties aan onder mannen van middelbare leeftijd, en velde zelfs de toekomstige Amerikaanse presidenten Roosevelt en Wilson, zo schrijft Tim Samuels in zijn boek 'Waar is mijn speer?'.

'Energiepact met kerncentrales is de enige duurzame oplossing voor onze energiebevoorrading'

'Het riedeltje dat we onze kerncentrales moeten sluiten omdat men anders niet meer zou investeren in duurzame energie is economische onzin', schrijft Jean-Marie Dedecker.

Er hangt hoogspanning in de lucht bij de Vlaamse Regering. Energieminister Bart Tommelein (Open VLD) verwijt Geert Bourgeois lid te zijn van de nucleaire lobby omdat de minister-president nog twee kerncentrales wil openhouden na 2025. De winderige pot verwijt de nucleaire ketel dat hij zwart ziet. Als zeeschoothondje van de Oostendse Keizer Johan Vande Lanotte (SP.A) zat marketeer Tommelein jaren in allerhande constructies rond de Oostendse Haven die hand-en spandiensten verlenen aan de offshore windboeren, Electrawinds inbegrepen. Cadeaus zo gigantisch dat ze twee derden van hun omzet uit de groenestroomcertificaten halen, minimum voor 14 miljard euro. De irrationele ambitie om ons nucleair park te sluiten is gebaseerd op een (zoveelste) studie van hoogspanningsnetbeheerder Elia, waarvan onze energiewaakhond Creg nu zelf brandhout maakt. De studie die moet dienen als handleiding voor het energiepact van de regering wordt door haar eigen diensten betwist. De blinden leiden de doven of is het omgekeerd.

'Meertaligheid op school: de taalklok terugdraaien is de integratie jaren terugwerpen in de tijd'

'Pragmatisme is een moral duty, maar nivellering omlaag en aanpassing aan de laagste norm stoppen de ontwikkeling en stagneren de creativiteit', vreest Jean-Marie Dedecker.

Volgens een visienota van het gemeenschapsonderwijs mogen anderstaligen nu hun moedertaal spreken, zowel in de klas als op de speelkoer. Pragmatisme is een moral duty, maar nivellering omlaag en aanpassing aan de laagste norm stoppen volgens mij de ontwikkeling en stagneren de creativiteit.