tag:blogger.com,1999:blog-72109523661370504282024-03-13T20:13:49.288+01:00Jean-Marie DedeckerUnknownnoreply@blogger.comBlogger577125tag:blogger.com,1999:blog-7210952366137050428.post-52837223607491277242023-09-10T15:16:00.006+02:002023-09-13T15:32:38.891+02:00Als iedereen zijn eigen bord afveegt wordt de klas properder<p><br />
</p><p class="MsoNormal"><b>Stop het jeremieer en het geëxperimenteer en geef het
onderwijs terug aan de leerkrachten<o:p></o:p></b></p>
<p class="MsoNormal">De scholen zijn terug opgestart en de commentaren uit de
academische en politieke wereld bulkten de laatste weken van masochisme,
zelfkastijding, doemdenken en zwartepiet gedrag.<a href="https://www.hln.be/binnenland/conner-rousseau-lerarentekort-is-grootste-oorzaak-van-dalend-onderwijsniveau~a81ffcde/" target="_blank"> Conner Rousseau voelde zich ook geroepen om rond te
bazuinen dat de schuld voor de neergang van het onderwijs te wijten is aan een
tekort aan leerkrachten</a>. De echte oorzaak, de structurele nivellering
omlaag, is in werkelijkheid al drie decennia geleden ingezet, toen de
socialistische voorzitter nog zelf in de pampers lag. Rousseau moet eventjes
aan zelfreflectie en introspectie doen, en ootmoedig bekennen dat de SP.A (nu
Vooruit) in al die jaren de meeste ministers van onderwijs afleverde, met als
absoluut dieptepunt de Brusselaar Pascal Smet in 2009.<o:p></o:p></p><span><a name='more'></a></span><p class="MsoNormal"><br /></p>
<p class="MsoNormal">Onderwijsexpert Dirk Van Damme werkte op de kabinetten van
alle socialistische onderwijsministers, van Luc Van den Bossche tot Eddy
Baldewijns en Frank Vandenbroucke, en zelfs voor Marleen Vanderpoorten (Open
VLD) en Hilde Crevits (CD&V). De socialist Van Damme was net als de hele
linkse onderwijselite doordrongen van de softe progressieve consensus op
onderwijs die de focus legde op competentiegericht leren, op gelijke kansen,
weg van kennis, excellentie en het verheffingsdenken. De standaarden en de
kwaliteit van de eindtermen werden bewust lager gelegd, want te veel leerlingen
met migratieachtergrond zouden immers mislukken.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Een jarenlang pervers beleid van nonchalance, van lage
verwachtingen en van relativisme, van gelijke uitkomsten in plaats van gelijke
kansen, en van diversiteit boven kwaliteit hebben een kanker in ons onderwijs
veroorzaakt waardoor we steeds verder wegzakken in alle internationale
rankings. Frank Vandenbroucke was als onderwijsminister zelfs de uitvinder van
de perverse outputfinanciering. Universiteiten werden betoelaagd volgens het
aantal einddiploma’s dat ze afleverden. Kwantiteit boven kwaliteit en diploma’s
in de solden.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><a href="https://www.tijd.be/politiek-economie/belgie/vlaanderen/dirk-van-damme-tso-is-goed-maar-niet-voor-je-eigen-kind-ook-ik-dacht-zo/10487385.html" target="_blank">Van Damme slaat nu mea culpa</a> maar de metastase woekert
voort. Met de antiautoritaire opvoeding kwam de pamper- en de pretpedagogie
aangewaaid. Geen punten meer maar sterretjes op het rapport en zittenblijven
was uit de boze. Geen straffen meer, maar vermaningen. Met de invulboeken
verdween het conceptueel inzicht en gingen de leerlingen minder goed schrijven,
noteren en samenvatten. Door de taalverloedering ging het begrijpend lezen in
vrije val. Leerwerkboeken zorgden voor wegwerpwijsheid, de zesjescultuur
primeerde en de verslaving aan digitalisering werd gemakzucht. De indigestie
aan veranderingen was eigenlijk al een oud zeer. “Moderne wiskunde” met cirkels
en verzamelingen heeft bijvoorbeeld een halve eeuw geleden het laatste jaar van
mijn humanioratijd verpest. Het leidde tot rekenkundig analfabetisme en
Pythagoras werd uiteindelijk toch terug naar de klas gehaald.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">In 2020 waren er 189.000 personeelsleden in ons onderwijs,
nu 208.000. Op 10 jaar tijd steeg het aantal voltijds equivalente leerkrachten
van 169.999 naar 185.235. Jaarlijkse kostprijs van ons onderwijssysteem: 16
miljard euro. Door de voorspelbare demografie zijn er nu meer leerlingen en
zijn de babyboomers pensioengerechtigd, maar het is nodig om dieper in het glas
te kijken om het lerarentekort te begrijpen. De verloning is correct evenals de
werktijden en de vakantiedagen.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Volgens de <a href="https://www.vlaamsparlement.be/nl/parlementair-werk/dossiers/dossiers/de-vlaamse-brede-heroverweging" target="_blank">Vlaamse Brede Heroverweging</a> zijn er zelfs nergens
zoveel leerkrachten per leerling als in Vlaanderen. Maar er worden bijvoorbeeld
veel meer verloven opgenomen. Van zodra onderwijzers en onderwijzeressen vast
benoemd zijn gaan velen over op een vier-vijfden tewerkstellingsstatuut. De
enen kiezen om te “onthaasten” de anderen voor een lucratievere flexi-job, want
je verliest quasi niets van je vast inkomen en je betaalt maar 10% belastingen
op dit bijbaantje. De inrichtende macht moet dan telkens op zoek naar een jonge
leerkracht die tussen de scholen pendelt om de gaten in de lesroosters op te
vullen, en uiteindelijk ontmoedigd en uitgeput besluit het bord definitief af
te vegen.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Scholen creëren ook hun eigen lerarentekort en -uitval. Voor
één leerling kan een school ook al een nieuwe richting opstarten. Planlasten,
een leerlingvolgdossier om de vorderingen van een scholier in kaart brengen
moet in sommige scholen na elke les worden ingevuld, en ’s avonds nog eens. En
sommigen hebben ook nog een begeleidingskaart. Een belastende demotiverende
administratieve rompslomp, niet in opdracht van de onderwijsminister, maar van
de onderwijskoepels die zelf verantwoordelijk zijn voor de didactiek en de
leerplannen.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Taalleerkrachten verlaten gefrustreerd het onderwijs omdat
vormcorrectheid en literatuur uit het leerplan zijn verdwenen. Grammaticale
fouten mogen ze nog signaleren maar niet sanctioneren. De rij is eindeloos.
Zij-instromers zijn een verrijking voor het onderwijs en een oplossing voor de
vele vacatures. Maar de stugheid van de oerconservatieve vakbonden, die hen
eerst terug enkele jaren op de schoolbanken wil plaatsen voor een bijkomend
pedagogisch getuigschrift, zou de stroom al vlug kunnen laten opdrogen. En je
moet zelfs geen school gelopen te hebben om te weten dat Weyts’ vernieuwende
idee, om sommige excellerende leerkrachten te belonen met een bonus wegens hun
specialisatie (zoals in de privé), op syndicaal verzet zou stuiten. Behalve de
continue archaïsche schoolstrijd tussen de eeuwenoude onderwijsnetten, wordt
elke vorm van concurrentie daar al als discriminatie weggezet.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">De ideologische strijd tussen de onderwijsnetten om het
grote pedagogische en didactische gelijk wordt al decennialang gevoerd op de
rug van de leerlingen. Met 2.400 scholen en 750.000 leerlingen, 70% van het
totaal, is het Katholiek onderwijs de dominante onderwijskoepel in ons land.
Lieven Boeve, haar onderwijspaus, saboteerde constant het beleid van
Onderwijsminister Ben Weyts (N-VA) die terecht meer accenten wil leggen op
wiskunde, kennis en taal, die komaf wil maken met de zesjescultuur en die “excellere”
propageert boven middelmatigheid.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Boeve onderhandelde bijvoorbeeld mee over de nieuwe
eindtermen voor de tweede en derde graad in het secundair onderwijs, en liet
zijn eigen akkoord daarna cynisch vernietigen door het Grondwettelijk Hof, met
de zegen van Hilde Crevits (Cd&V). De theoloog Boeve is meer Farizeeër dan
directeur-generaal van Katholiek Onderwijs Vlaanderen. Hij was bijvoorbeeld de
uitvinder van de dialoogscholen. Onderricht ondergeschikt aan godsdienst. Hij
was de bezieler van het M-decreet en de nivellering omlaag van taal en kennis
ten voordele van vaardigheden.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Koen Pelleriaux, socialistische apparatsjik en baas van het
gemeenschapsonderwijs (GO), ontpopt zich ondertussen ook als een pedagogisch
vliegwiel. De ene week vindt hij dat de lessen pas om 9 u ‘s morgens zouden
mogen aanvatten, omdat de doetjes toch uitgeslapen moeten zijn. Een andere keer
wil hij – naar Waals voorbeeld – de zomervakantie inkorten met twee weken. Het
Franstalig onderwijs behoort ondertussen tot de slechtste van de EU. Het
zou een miljardenbesparing opleveren en het lerarentekort stante pede oplossen
indien onze onderwijsnetten zouden fusioneren. Maar er zal nog eerder een bonte
koe bevrucht worden door een muilezel dan een vrijage opgestart tussen de
onderwijskoepels.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Terwijl de leerkrachten In Zuid-Korea gingen staken tegen de
doorgeslagen bemoeizucht en de agressiviteit van de tijger- en
helikopterouders, betoogt men hier tegen een bonus! Stop het jeremieer en
het geëxperimenteer en geef het onderwijs terug aan de leerkrachten.<o:p></o:p></p><p class="MsoNormal">Jean Marie Dedecker</p><br /><p></p>Ignace Vandewallehttp://www.blogger.com/profile/07102225698723431220noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7210952366137050428.post-454762400117643022023-09-03T15:24:00.002+02:002023-09-13T15:32:52.631+02:00Je kunt als dwerg op de schouders van een reus gaan staan, maar daarmee word je zelf niet groter<p> </p><p class="MsoNormal"><b>Voor zijn eerste column na de zomervakantie persifleert
Jean-Marie Dedecker <a href="https://www.knack.be/nieuws/belgie/politiek/beste-belgen-de-croo-bombardeert-vlaamse-pers-met-publireportage/" target="_blank">de open brief – een publireportage –</a> waarin premier
Alexander De Croo zich deze zomer verontschuldigde voor het geruzie en
gekissebis van de Belgische politici de voorbije maanden.<o:p></o:p></b></p>
<p class="MsoNormal"><i>Beste Belgen, waarde landgenoten,</i><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><i>Toen mijn partij, de Open Vld, in 2019 van de kiezer een
zoveelste pandoering op rij had gekregen, en gedecimeerd werd tot ’s lands
zevende dwergenclub, verklaarde ik grootmoedig dat je dan de dweil van de
regering zou zijn als je alsnog premier zou willen worden. Maar mijn vader
Herman had in zijn vijftigjarige parlementaire loopbaan alle ministerpostjes
bekleed, behalve die van primus inter pares. Dit stak in onze blauwe
familiecratie. Mijn moeder was er ook van overtuigd dat het van kwaad naar
erger ging in </i>den Belgiek <i>sedert de telgen van bakkers en
beenhouwers ook naar de universiteit mochten om rechten te studeren. Vandaar
mijn sociaal engagement om het land te redden. Noblesse oblige. Eerst moest ik
mijn partijgenote Gwendolyn Rutten een hak zetten. Ze was door PS-voorzitter
Paul Magnette de Wetstraat 16 beloofd in ruil voor een links regeerprogramma.
Uit ijdele hoop om de eerste vrouwelijke premier van het land te worden had ze
zelfs een zekere ministerpost in de Vlaamse regentenregering aan haar neus
laten voorbijgaan. Maar macht dient tot niets als je ze niet durft te
misbruiken. Ik liet de federale regeringsformatie aanslepen tot mijn buddy
Egbert Lachaert zich met een rechts liberaal programma in de Open Vld op het
schild liet hijsen, en Rutten mocht terug naar Aarschot.</i><o:p></o:p></p><p class="MsoNormal"><span></span></p><a name='more'></a><i><br /></i><p></p>
<p class="MsoNormal"><i>Net als mijn grote roer- en voorganger Guy Verhofstadt
beschik ik over het aangeboren talent om -eenmaal aan de macht- compleet van
mening te veranderen, niet zozeer uit principe, maar uit pragmatisme. Met een
rechtse richtingaanwijzer nam ik een linkse bocht. Ik had bijvoorbeeld beloofd
om onze zeven kernreactoren brandend te houden. Ze stonden immers in voor 55%
van onze elektriciteitsproductie. Indien niet zouden we ons in 2025 met een
wollen trui bij kaarslicht moeten verwarmen. Maar om de groene ecologisten in
mijn Vivaldi-regering aan boord te houden, gaven we Engie de opdracht om ze
alle zeven uit te doven. Maar het gas ging op de bon, en we moesten bij die
Franse elektriciteitsproducent smeken om de levensduur van twee reactoren toch
met tien jaar te verlengen. Ik moet u bekennen, waarde landgenoten, dat wij
voor die Franse geste nu zullen moeten opdraaien voor de uitbatingsverliezen en
voor de miljardenfactuur voor de ontmanteling van die centrales.</i><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><i>U moet begrijpen dat alle Vlaamse partijen in de federale
regering ondertussen afgegleden zijn tot kibbelende Micky Mouse-partijtjes en
de mijne tot een zieltogende blauwe smurfenclub. Terwijl mijn motto altijd die
van de basketreus Michael Jordan is geweest, namelijk dat je met talent wel een
wedstrijd kan winnen maar dat je alleen met teamwerk kampioen wordt. Toch
gunnen we mekaar de kluif in de bek niet. Je kunt als dwerg wel op de schouders
van een reus gaan staan, maar daarmee word je zelf niet groter. Ondank is ’s
werelds loon. Met de coronapandemie leerde ik mijn volk nochtans mondmaskers
naaien, want we hadden onze voorraad per abuis op de brandstapel gegooid. Ik
gaf subsidies zoals Sinterklaas snoepgoed. Ik leerde u allen, waarde
landgenoten, dat vrijheden geen liberale verworvenheden of mensenrechten zijn,
maar beloningen die de overheid naar eigen goeddunken toekent. Met de hulp van
de gezagsgetrouwe media verkochten we ons coronabeleid als een succes, terwijl
onze rusthuizen funeraria werden en we lang aan de wereldtop stonden van het
aantal overlijdens per 100.000 inwoners. Maar ik prijs me nu toch gelukkig dat
u -ons volk- vlugger vergeet dan Onze Lieve Heer kan denken.</i><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><i>Dat de bejaardenberg met het pensioendossier een muis
baarde mag u mij ook niet aanrekenen, waarde landgenoten. PS-baas Paul Magnette
is naast schaduwpremier van Vivaldi ook burgemeester van het grauwe Charleroi.
De helft van zijn Karolingers geniet van een vervangingsinkomen, en van de
andere helft werkt weerom de helft als ambtenaar bij de overheid. U moet
derhalve begrijpen dat ik, als handpop van Paul, niet kon tornen aan de
ambtenarenpensioenen en dat je van stempelen een levenslange loopbaan mag blijven
maken met garantie op een betaalde oude dag. Weliswaar op de rug van de
(hard)werkende Vlaming, maar dat noemen wij solidariteit in het Wetstraatees,
</i><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><i>Mijn liberale partij zit al een kwarteeuw ononderbroken
in de federale regering, en ondertussen zijn we er in geslaagd om kampioen te
worden in nagenoeg elke belastingdiscipline. Van lasten op arbeid tot
overheidsbeslag. Van personen- tot vennootschapsbelasting. Van vermogens- tot
kapitaalsbelasting… U mag het mij echter niet ten kwade duiden, waarde
landgenoten, dat onze belastingbrief zelfs meer rubrieken telt dan een
catalogus van Ikea. Ik poogde vruchteloos die schraapzucht te vereenvoudigen en
de fiscale koterij uit te mesten die mijn partij mede veroorzaakt heeft. Elke
partij bleef echter mokkend op haar standpunt zitten zoals een bok op zijn
haverkist.</i><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><i>Dat Hadja Lahbib, Minister van Buitenlandse Zaken en
protégée van MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez, visa verleend had aan een
veertiental Iraanse beulen en daarover gelogen had in het parlement, is
eigenlijk wel een beetje mijn fout. Ik had haar daarvoor vooraf zelf stiekem de
toestemming gegeven. En haar illustere voorganger Mark Eyskens (CD&V) had
ooit gezegd dat je voor dergelijke zonde in elke bananenrepubliek zou moeten
aftreden, maar niet in een apenland als België. Het was dus een leugentje om
bestwil. Ze mocht daarom op haar lucratieve post blijven, en ik werd
daarenboven ook gegijzeld door Georges-Louis die de regering dreigde op te
blazen.</i><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><i>U moet begrijpen, waarde landgenoten, dat wij als de dood
zijn voor nieuwe verkiezingen. Mea culpa, mea maxima culpa. Liegen mag wel in
’s lands belang, als het bijvoorbeeld over de begroting gaat. Er woedt immers
een helse strijd tussen Malta, Slovakije en ons koninkrijkje om het grootste
begrotingstekort van de EU. Mijn partijgenote, staatssecretaris Eva De Bleeker,
had daarover de waarheid verteld. Om u geen nutteloze angsten in te boezemen
heb ik die Cassandra dan maar aan de regeringsdeur gezet. Eva solliciteerde nog
voor een functie bij de Europese Liberalen, maar werd daarvoor vakkundig
afgeblokt en gesaboteerd door het olijke blauwe duo Guy Verhofstadt en zijn
EU-gezellin Hilde Vautmans. Dus niet door mij. Mijn buddy, Open Vld-voorzitter
Egbert Lachaert heb ik ondertussen ook voor de bus gegooid omdat hij zei dat ik
als bont en blauwe keizer geen kleren meer aan had, uitgekleed door de
groenlinkse Vivaldisten. Ik kon dit toch niet tolereren?</i><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><i>In illo tempore was ik een koele minnaar van het
confederalisme. In 2010 heb ik als Open Vld-voorzitter nog de stekker uit de
regering getrokken wegens de Vlaamse heisa over de opsplitsing van het
kiesdistrict Bussel-Halle-Vilvoorde. Maar u moet begrijpen, waarde landgenoten,
dat een wekelijks koffiekransje met ons sprookjesstaatshoofd Koning Philip in
de Lakense salons wat doet met een mens. Ik ben nu terug unionist en fervent
Belgicist geworden. Ik vrees dat u nu zult verwijzen naar de oude troetelnaam
van mijn partij toen ze nog niet Open Vld, maar PVV noemde, wat volgens
sommigen de afkorting was voor Pest Voor Vlaanderen. Maar</i> l’Union fait
la force.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><i>Dankzij ons opengrenzenbeleid en de aantrekkingskracht
van onze sociale hangmat zijn we nu met 11.649.856 miljoen zielen. Gedurende
mijn kanselierschap verwierven er telkenjare 40.000 nieuwkomers ons
staatsburgerschap, en stroomden er evenveel toe om asiel te verkrijgen. Wie dat
voorrecht niet kreeg bleef toch hier om bij te dragen aan de geneugten van onze
welvaartstaat. We zijn immers het land van melk en honing.</i><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><i>Straks vieren we het 200-jarig bestaan van ons
koninkrijkje. Daarom doe ik maar één belofte: ik ken uw zorgen en ik zal
keihard werken- samen met anderen- om u een betere politiek te geven. De
politiek die u verdient. Iedere dag opnieuw.</i><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><b><i>Uw toegenegen Alexander de Grote</i> (alias
Jean-Marie Dedecker)</b><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p>Ignace Vandewallehttp://www.blogger.com/profile/07102225698723431220noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7210952366137050428.post-20181845302954187242023-07-09T05:20:00.001+02:002023-09-13T15:38:52.406+02:00Als het brandt in Parijs, voel je de hitte in Brussel<p> </p><p class="MsoNormal"><b>‘Terwijl Parijs brandde ontsnapte Brussel aan een
steekvlam’<o:p></o:p></b></p>
<p class="MsoNormal">De Franse steden en gemeenten likken weerom hun brandwonden.
Na de opstand van de Gele Hesjes en de Pensioenrevolutie stond de Lichtstad
terug in lichtelaaie. <a href="https://france3-regions.francetvinfo.fr/paris-ile-de-france/paris/video-une-piscine-incendiee-apres-une-renovation-de-600-000-euros-2808185.html" target="_blank">Relschoppers probeerden de bibliotheek van Marseille in brand
te steken</a>, <a href="https://rmcsport.bfmtv.com/jeux-olympiques/jo-de-paris-2024-une-piscine-d-entrainement-deterioree-lors-des-emeutes-a-aubervilliers_AV-202306300608.html" target="_blank">een van de zwembaden voor de Olympische Spelen in Parijs werd
gebrandschat</a>, 5.000 voertuigen gingen in de vlammen op en 1.000 gebouwen
werden gevandaliseerd, waaronder 250 politiecommissariaten evenals <a href="https://www.lalibre.be/international/europe/2023/07/05/qui-est-vincent-jeanbrun-le-maire-dont-le-domicile-a-ete-attaque-a-la-voiture-belier-MTYVEO5HENFXZNU5MFUQXBNCLU/" target="_blank">de woning van Vincent Jeanbrun, burgemeester van
L’Haÿ-les-Roses</a>. Eén derde van alle opgepakte amokmakers was minderjarig,
en het merendeel zelfs tussen 12 en 14 jaar oud.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">In zijn boek “Leven aan de onderkant” wijdde filosoof
Theodore Dalrymple met “De barbaren aan de poorten van Parijs” in 2004 al
een hoofdstuk aan de criminele gevolgen van de massa-immigratie in de Franse
hoofdstad.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">“<i>De toestand van het land ziet er grimmig uit, tenzij het
erin slaagt deze miljoenen te assimileren. Maar in plaats daarvan heeft het de
immigranten en hun nakomelingen geografisch geïsoleerd in ontmenselijkende
getto’s; het heeft een economisch beleid gevoerd dat werkloosheid bevordert en
hen afhankelijk maakt, met alle psychologische consequenties vandien; het heeft
de weerzinwekkende en waardeloze cultuur die ze hebben ontwikkeld gevleid; en
het heeft hen de rechtsbescherming afgenomen, en hun toegestaan hun eigen
wetteloze orde te vestigen.”</i><o:p></o:p></p><p class="MsoNormal"><span></span></p><a name='more'></a><i><br /></i><p></p>
<p class="MsoNormal">De culturele achtergrond van de plunderaars van de afgelopen
weken was dezelfde als van de lui die stonden te juichen bij de onthoofding van
maatschappijleraar Samuel Patty omdat hij in zijn klas Mohammed-cartoons had
vertoond.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Terwijl Parijs brandde ontsnapte Brussel aan een
steekvlam. <a href="https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2023/07/03/jongeren-preventief-aangehouden-aanslag-commissariaat/" target="_blank">De plannen van een roedel jonge draaideurcriminelen voor een
aanval op het politiebureau van Anderlecht werden op het nippertje
verijdeld. </a>De puberale Ketten hadden hun voorraad bivakmutsen,
buffsjaaltjes, hoodies en vuurwerk te opzichtig ingeslaan, en ze hadden tevens
te geestdriftig op sociale media ten aanval getokkeld. Maar traditioneel
werden <a href="https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20230705_93240582" target="_blank">de draaideurcrimineeltjes met een administratie reprimande en
een opgestoken vermanende vinger straffeloos terug naar huis gestuurd</a>. Hun
schijnaanhouding dragen ze voortaan als een ereteken.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Het opengrenzenfront van neoliberale vrijhandelaars,
bleekwaterpolitici en mensenrechtenactivisten putte zich naar gewoonte terug
uit in platte excuses.<a href="https://www.lesoir.be/523157/article/2023-07-03/violences-bruxelles-philippe-close-sexprime-sur-les-emeutes" target="_blank"> “<i>c’ était plus un coté festif</i>” of “<i>het was meer
aan de feestelijke kant”</i> orakelde PS-burgemeester Philippe Close.</a><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Toen Brussel in 2019 met Oudejaar naar jaarlijkse traditie
in de fik gestoken werd door multicultureel gespuis, <a href="https://www.lalibre.be/belgique/2019/01/09/molenbeek-pour-eviter-les-derapages-catherine-moureaux-veut-notamment-organiser-des-fetes-D535WJZLWRATPDEI4FKBP42H5E/" target="_blank">vond Molenbeeks PS-burgemeester Catherine Moreaux dat die
jongeren ook recht hadden op hun vuurwerk</a>. Brussels korpschef Jurgen De
landsheer <a href="https://www.standaard.be/cnt/dmf20201127_98066991" target="_blank">zocht de groeiende oorzaak van het wantrouwen tegen de politie
zelfs bij een late reactie op de vrijheidsbeperkende maatregelen van de
covidepidemie</a>. Nergens in het land werden de covidteugels echter zo vrij
gelaten als in onze hoofdstad. In Molenbeek was amper 35% van de bevolking
gevaccineerd. Je kon er nochtans <a href="https://www.bruzz.be/videoreeks/maandag-30-augustus-2021/video-vacci-bus-aan-action-molenbeek-nog-niet-veel-mensen" target="_blank">ingeënt worden op de parking van een supermarkt, tussen het
inkopen doen door</a>, en de mondmaskerade was er een publiek lachertje. Van
het padje af.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><i>De Standaard </i>van 1 juli drukte traditioneel
pagina’s vol vergoelijkingsletters: <a href="https://www.standaard.be/cnt/dmf20230630_97319938" target="_blank">“<i>Zoek
het niet te ver en geef migranten werk.</i></a><i> Als we niet in staat
zijn om migranten een job te geven dan moeten we niet verbaasd zijn dan de
rellen overslaan naar Brussel.”</i> Op de redactie van die woke-krant weet
men blijkbaar niet dat de arbeidsmarkt uitpuilt van de vacatures; van
bordenwasser in de Brusselse Beenhouwersstraat tot universitair geschoolde
IT’ers in de Financietoren. Om militair te worden hoef je bij wijze van spreken
zelfs geen getuigschrift van Lager Onderwijs meer voor te leggen, een geslaagde
cursus zindelijkheidstraining volstaat.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Er bestaat nagenoeg geen (jeugd)werkloosheid meer, maar er
tiert wel een welige vorm van door de staat gesubsidieerde werkafkerigheid. Er
is ook totaal geen gebrek aan gratis scholings- en opleidingsmogelijkheden,
maar er heerst wel een epidemie aan chronisch spijbelgedrag en gebrek aan
ouderlijk gezag. De staat bemoeit zich met sociale huisvesting, gratis medische
verzorging en een stoeterij aan vervangingsinkomens en premies. Ze geeft
massa’s subsidies om niets te doen, maar verzuimt haar verantwoordelijkheid op
het ene gebied waar haar verantwoordelijkheid absoluut onvervreemdbaar is,
namelijk recht en orde.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Hoe vaak de bewoners ook hun eigen nest bevuilen, de staat
betaalt altijd het herstel, waarmee het zijn mededogen en bekommernis hoopt te
tonen, en hen opsluit in zelfbeklag en vals slachtofferschap. Maar alleen als
de sluier van zelfbedrog van hun ogen wordt gerukt kunnen ze de kwaliteit van
hun leven verbeteren. De afwezigheid van recht en de weigering om deel te nemen
aan een echte economie betekent in de praktijk dat er een zwarte economie
woekert en een informeel wettelijk systeem dat gebaseerd is op diefstal en
drugshandel.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><i>Relallochtonen </i>die hier de boel ophitsen, lijden
allen aan <i>smerissenkoorts </i>en idealiseren een verachtelijke
nihilistische cultuur van wanhoop, geweld en misdaad. Telkens er eén van hen
botst met de politie, ook al is het een crimineel, komt een spiraal van geweld
op gang omdat ze zich bedreigd voelen in hun cocon van wetteloosheid. Niets
verrechtvaardigt doorgeschoten vuurgedrag van ‘<i>de Flikken</i>‘, maar
dagelijks behandeld worden als witte weekdieren, beseffen dat vervolging
nauwelijks de moeite waard is vanwege de ontoereikende straffen die volgen op
een zeldzame veroordeling van de criminelen, op je tenen lopen voor
beschuldigingen van al of niet vermeend racisme, het schuldig verzuim van je
politiek correcte bazen… Het zijn allemaal zaken die nopen tot verzachtende
omstandigheden.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Het auto-racistisch denken en de cultuur van zelfafwijzing
werden ons opgedrongen door een verdwaasde linkse vergoelijkingslobby. Een
voorname oorzaak van de etnische spanningen, van de multiculturele rellen en
van de straatjihad is de afwezigheid van het verlangen om Belg te zijn, en om
samen een samenleving te vormen.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Het probleem van meerlagige identiteiten werkt verstikkend.
Als Marokko een voetbalmatchke speelt in Qatar, wordt Brussel gebrandschat, van
vreugde bij winst, van frustratie bij verlies. Veel Turken en Marokkanen van de
twee of derde generatie zijn nooit Belgen geworden. Ze genieten hier nochtans
van een veel hogere levensstandaard en consumptiepatroon dan ze zouden hebben
in de landen waar hun ouders en grootouders vandaan komen.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">We betalen de prijs voor decennialang wegkijken,
dhimmitudegedrag en zelfdestructie; voor de gevolgen van de ongecontroleerde
massamigratie en de islamisering van ons West-Europees continent, dat een
belangrijke rem blijft op integratie. Door de import van armoede,
achterlijkheid en amok uit de derde wereld werd hier een vierde wereld
gecreëerd.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Het blijft een pijnlijk en onloochenbaar feit dat veel
aspecten van die culturen onverenigbaar zijn met de normen van een liberale
democratie en met de juridische en filosofische grondslagen ervan. Immigranten
verrijken onze cultuur, maar alleen als ze zich daarbij voegen, en niet als ze
zich eraan onttrekken of zich ervan afscheiden.<o:p></o:p></p>Ignace Vandewallehttp://www.blogger.com/profile/07102225698723431220noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7210952366137050428.post-10947323714150726692023-07-02T18:40:00.001+02:002023-09-13T18:41:24.671+02:00 In het leugenpaleis aan de Wetstraat rollen ze nu vechtend over de vloer<p><br /></p><p class="MsoNormal"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><b>‘Dat Frank Vandenbroucke over de rooie gegaan is, is voor de
buitenwereld eerder verrassend, maar voor de <i>inner circle</i> is
het <i>an accident waiting to happen</i>‘ Zal de minister van Sociale
Zaken de nieuwe deontologische code voor ministerraden van premier De Croo naleven.</b><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">De Wetstraat 16 is een Leugenpaleis, en de federale
regeringsploeg hangt met spuug en paktouw aaneen. Premier Alexander De Croo
schreef daarom een nieuwe deontologische code voor de ordehandhaving in zijn
diverse ministerraden. Maar in dit nieuw protocol ontbreken er een paar
hoofdstukken. De zwijgplicht is bijvoorbeeld niet sluitend genoeg uitgewerkt,
het is zelfs zo lek als een zeef, en er mankeren ook een hoop richtlijnen over
fysiek geweld tijdens de theekransjes van het kernkabinet.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Met in de rode hoek minister van Sociale Zaken Frank
Vandenbroucke en in de blauwe hoek Vincent Van Quickenborne rolden er onlangs
twee kemphanen vechtend op hun eigen mesthoop. Een gebruik dat eerder tot de
parlementaire traditie van Albanië, Georgië of Tadzjikistan behoort… Maar
tijden veranderen en politieke zeden verwilderen. Of onze ministeriële
pugilisten geïnspireerd zijn door <i>twitterbaas</i> Elon Musk
of <i>smoelenboekeigenaar </i>Mark Zuckerberg is niet geweten. Beide
nerds hebben elkaar recentelijk uitgedaagd tot een kooigevecht.<o:p></o:p></p><span><a name='more'></a></span><p class="MsoNormal"><br /></p>
<p class="MsoNormal">Dat Frank Vandenbroucke over de rooie gegaan is, is voor de
buitenwereld eerder verrassend, maar voor de <i>inner circle</i> is
het <i>an accident waiting to happen</i>. Het <i>‘schijnheilig
Paterke’</i> van Scherpenheuvel is immers rancuneus en zit vol
testosteron. Een afwijking die hij opgelopen heeft in zijn studententijd, toen
hij als lid van de Revolutionaire Arbeidersliga (RAL voor de Kameraden) nog in
een ideologische strijd verwikkeld was tussen de Trotskisten, de Leninisten, de
Maoïsten en de Stalinisten.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Een voorbeeld. Toen ondergetekende als burgemeester van
Middelkerke in de covidperiode op 1 mei 2021 een terrasjesdag organiseerde op
de Zeedijk, werd hij door de ex-Trotskist prompt van “lafheid” beschuldigd.
Iedereen genoot er nochtans met grote teugen van de jodiumrijke, gelukzalige en
covidvrije zeelucht. Enkel Frank vond het socialistische heiligschennis om de
strakke teugels wat los te laten op de Dag van de Arbeid. <a href="https://www.knack.be/nieuws/het-is-tijd-dat-we-leren-leven-met-wat-ons-bedreigt/" target="_blank">Toen de gemeente Middelkerke op 8 en 9 januari 2022 het
Belgisch kampioenschap veldrijden in haar duinen organiseerde, ordonneerde
Frank uit wraak prompt een strikte lockdownverlenging: een cross zonder
publiek.</a> Een paar dagen later werden de lockdownregels
afgeschaft. <i>La vengeance est un plat qui se mange froid</i> voor
Frank.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Professor Frank behoort immers tot de kaste van politici met
te dikke ego’s die op een onverantwoorde manier tegenstellingen aanscherpen en
het parlementaire decorum aan hun laars lappen. Hij is niet verkozen door het
volk, maar gezalfd tot minister, en vindt dat hij in de plenaire
volksvergadering dan ook geen verantwoording verschuldigd is aan het
parlementaire plebs. Hij gaat daarom primair geen inhoudelijk debat aan met
zijn tegenstanders, maar veroordeelt concurrerende politici tot moreel
inferieur. Hij is daarenboven socialistisch erfelijk belast en heeft ook een
chronisch gebrek aan verantwoordelijkheidsbesef voor het democratisch klimaat
in onze samenleving: Rood of geen brood. Hij koppelde zijn vergiffenis voor de
leugenachtige Buitenlandminister Lahbib aan de goedkeuring van zijn
wetsvoorstel om alle ziekenhuizen te verbieden om ereloonsupplementen aan te
rekenen. <a href="https://businessam.be/vivaldi-ontrafelt-hoogoplopende-ruzie-in-kern-eindigt-met-vandenbroucke-die-van-quickenborne-fysiek-vastgrijpt-zelfs-eigen-open-vld-geeft-toe-de-croo-heeft-het-niet-meer-onder-controle/" target="_blank">Toen hij zijn zin niet kreeg trok hij de mouw uit de pandjesjas
van minister Q. </a>Het kernkabinet is blijkbaar een kamelenmarkt en
chantage is er een beproefd drukkingsmiddel.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Franks Oxfordiaans IQ is omgekeerd evenredig met zijn EQ.
Vraag het maar aan Meryame Kitir (Vooruit). De Limburgse voelde zich na
een bolwassing van Frank zo onderontwikkeld dat ze van de weeromstuit haar
ontslag gaf als staatsecretaresse van Ontwikkelingssamenwerking. Eigenlijk had
Meryame beter kunnen weten. Als minister van Onderwijs zorgde Franks
gelijkheidstotalitarisme voor nivellering omlaag. Hogescholen werden betoelaagd
op basis een inflatie van een door hen afgeleverde diploma’s. Gelijke kansen werden
gelijke uitkomsten. Kennisoverdracht werd ondergeschikt gemaakt aan
vaardigheden, en de zesjescultuur verdrong het streven naar excellentie. Door
zijn pedante gelijkhebberij had hij het in zijn eigen partij zo bont gemaakt
dat hij door toenmalig Sp.a-voorzitter Caroline Gennez als minister onttroond
werd voor de Brusselaar Pascal Smet. Als moraliserend aanhanger van de
multiculturele pretpedagogie zette die de vrije val van ons onderwijsniveau ook
hardnekkig voort.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Toen Sp.a-voorzitter Steve Stevaert zaliger ooit naar Cuba
trok om enkele overtollige bussen van de Lijn te verkassen, werd hij hier te
lande koud gepakt door Frank met een herderlijke excommunicerende brief over
zijn pensioenbeleid. Frank voelt zich immers een pensioenexpert. Als minister
van dit departement hield hij in 2003 het Zilverfonds boven de doopvont. Het
werd later ontmaskerd als een oplichtingsvehikel. Steve Stevaert ging dan maar
uithuilen bij Fidel Castro, een Marxist. Hoe het verder vergaan is met Steve
behoort tot ons treurig collectief geheugen.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Als je partij bestaat uit de marketingcapaciteiten van je
voorzitter is het met de billen dichtgeknepen bang afwachten naar de gevolgen
van zijn testosterongehalte. Een stralenkrans wordt dan al vlug een
doornenkroon.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Volgens de nieuwe deontologische codex van onze Premier De
Croo kunnen zijn ministers ook niet liegen. “Ze zijn misleid, ze werden onder
druk gezet, ze hebben de zaken anders voorgesteld of ze spreken zichzelf
tegen”. Al die jeukwoorden mogen tot het ministeriële vocabulaire behoren,
behalve de definitie “liegen”. Begrotingsminister Eva De Bleeker, de Cassandra
van de regering, kreeg zelfs haar C4 om de waarheid te zeggen.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Minister Hadja Lahbib knipte in de Kamer enkele maanden
geleden een stuk van haar zwarte lokken, als internationaal symbool van protest
voor de dood van Mahsa Amini. Het 22-jarig meisje werd door de haatbaardjurken
van Iraanse zedenpolitie doodgemarteld omdat ze haar hijab niet volgens de
religieuze regels droeg. Bij gebrek aan moreel hygiënebesef gaf Lahbib vorige
maand nog inreisvisa aan Zakani “de slager van Teheran en van Amini”, en aan
zijn 14-koppige martelbrigade. <a href="https://www.knack.be/nieuws/belgie/politiek/pascal-smet-neemt-ontslag-als-brussels-staatssecretaris-na-ophef-over-bezoek-iraanse-burgemeester/">Brussels
minister Pascal Smet trakteerde die bloedburgemeester ook nog op kost en
inwoon, maar gaf uit een zeldzame aanval van schaamte zijn ontslag</a>.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Terwijl Lahbib zich uit schuldgevoel kaal had moeten
scheren, kakelde en orakelde ze zichzelf schoon. Niemand geloofde haar op haar
witte tanden. Maar omdat haar partijvoorzitter Georges-Louis Bouchez ermee
dreigde om voor “<i>le boucher de Teheran”</i> de regering te doen vallen
gingen de parlementaire verdrietanalisten van Vooruit, de PS en Ecolo-Groen
plat op hun buik.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">De leugen loont in het Leugenpaleis. Ik keek verdwaasd naar
hele het relaas op <i>de Zeverende Dag</i>. Na vijf minuten zette mijn
televisie zichzelf uit en begon ontroostbaar te snikken. <o:p></o:p></p>Ignace Vandewallehttp://www.blogger.com/profile/07102225698723431220noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7210952366137050428.post-36044097037947109882023-06-25T12:21:00.001+02:002023-09-13T18:45:16.510+02:00Met welk geld gaat onze Waalse astronaut de ruimte in?<p><br />
</p><p class="MsoNormal"><b>‘Stiekem ben ik fier op ons derde Kuifje in de ruimte.’
‘Maar de burger heeft recht op enige pecuniaire transparantie in dit dossier.’<o:p></o:p></b></p>
<p class="MsoNormal"><i>“U kunt mij Filip noemen, in de ruimte is geen
protocol…Dirk, wat ziet gij door het raam?…</i>” Dit zijn enkele zinnen uit de
“wetenschappelijke” conversatie die toenmalig Prins Filip in 1992 voerde met
Dirk Frimout in zijn ruimteveer ST-45. Bij thuiskomst werd Dirk prompt tot
burggraaf geridderd. En ook de Vlaming Frank De Winne, die in 2002 en 2009 naar
het ruimtestation ISS vloog, kreeg het hoogste adellijke lintje.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">De taal van Molière bekt beter in de adellijke salons dan op
de theekransjes in Bachten de Kupe. Het communautair ruimtelijk adellijk
evenwicht moest dringend hersteld worden en dat mag wat kosten. <i>Noblesse
oblige</i>. De <i>Namurois </i>Raphaël Liégeois is de nieuwe
uitverkorene. <i>Tintin </i>mag straks, tussen 2026 en 2030, met het
Europees Ruimtevaartagentschap ESA (European Space Agency) de ruimte in. <a href="https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2023/03/30/belg-esa-astronaut/" target="_blank">Het lobbywerk van onze ruimtefanaat Koning Filip bij de
Oostenrijker Josep Aschbacher</a>, directeur-generaal van ESA, hielp naar
verluidt ook mee om Raphaël als primus inter pares uit een selectie van 22.500
kandidaten los te wrikken.<o:p></o:p></p><span><a name='more'></a></span><p class="MsoNormal"><br /></p>
<p class="MsoNormal">We gunnen het onze astronaut van harte, en we zijn ook
stiekem fier op ons derde Kuifje… Maar de burger heeft recht op enige
pecuniaire transparantie. Ons land is <a href="https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2023/03/30/belg-esa-astronaut/" target="_blank">met 325 miljoen euro per jaar al bij de top vijf van donateurs
aan de ESA</a>. Nu komt er tussen 2023 en 2027 nog 235 miljoen of 47 miljoen
per jaar bij om onze Waalse <i>Tintin </i>in de ruimte te schieten.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Raphaël Liégois is het paradepaardje en de buddy van
PS-staatssecretaris voor Wetenschapsbeleid Thomas Dermine. <i>Ce que le PS
veut, Dieu le veut</i>. <a href="https://trends.knack.be/nieuws/macro-economie-beleid/de-balans-wetenschap-en-defensie-een-dure-ps-speeltuin/" target="_blank">Om die ruimtelijke odyssee af te kopen bij het ESA ging Thomas
een eerste 100 miljoen euro schooien bij zijn socialistische partijgenote en
minister van Defensie Ludivine Dedonder.</a> Tegen het advies van de
Inspectie van Financiën in werd deze “habbekrats” toch overgeschreven uit het
DIRS-fonds (Defense, Industry and Research Strategy). Dit fonds dient in wezen
voor de noden van ons veiligheids- en defensiebeleid in het kader van onze
NAVO-verplichtingen, maar voor de PS is onze schatkist een grabbelton voor
eigen gebruik. Uit de begroting werd er ook nog eens extra 50 miljoen
belastinggeld overgemaakt, tot groot ongenoegen van toenmalig staatsecretaris
van Begroting Eva De Bleeker. Maar wie op de lange tenen van de PS trapt krijgt
een lange arm in het gezicht. Eva werd teruggefloten door haar liberale
partijgenoot, premier Alexander De Croo, en later door hem zelfs bij het grof
vuil gezet. Er werd ook nog 35 miljoen scheef geslagen uit de gelden die ons
landje toegewezen kreeg uit het RFF-fonds. Dit door Europa gefinancierde
herstelfonds dient om de economieën van de lidstaten te ondersteunen ten
gevolge van de Covid-pandemie. Een deel van ons Covid-geld wordt straks in de
ruimte geschoten.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><a href="https://businessam.be/hoe-plots-50-miljoen-euro-uit-onderzoek-naar-nieuwe-generatie-kernreactoren-verdween-dermine-creatief-met-235-miljoen-euro-om-belgie-toch-maar-een-astronaut-te-geven/" target="_blank">Een laatste 50 miljoen euro voor Tintins ruimtelijke
studiebeurs werd op de ministerraad van 14 november 2022 merkwaardig genoeg
weggemoffeld uit de pot voor nucleair onderzoek naar <i>Small Modular
Reactors</i> (SMR’s).</a> Om wat zand in de ogen te strooien van haar
Vivaldi-partners, de CD&V en de MR, en als zoethoudertje voor het sluiten
van onze kerncentrales, beloofde onze <a href="https://www.tijd.be/ondernemen/milieu-energie/nucleair-studiecentrum-krijgt-100-miljoen-voor-onderzoek-naar-kleine-reactoren/10390801.html" target="_blank">groene Energieminister Tinne Van der Straeten vorig jaar om 100
miljoen euro vrij te maken voor onderzoek en ontwikkeling van kleine
kernreactoren of SMR’s in het SCK in Mol</a>. Er zijn immers al diverse kleine
verplaatsbare reactoren in aanbouw in de wereld. <a href="https://www.nrc.nl/nieuws/2023/05/23/studie-in-zeven-jaar-kunnen-kleinere-modulaire-kernreactoren-draaien-in-nederland-a4165319#:~:text=Wat%20is%20de%20'kleine%20kernreactor,de%20twee%20nieuwe%2C%20grotere%20centrales." target="_blank">GE Hitachi ontwierp bijvoorbeeld al een Small Modular Reactor
van 300 MW, de 10<sup>e</sup> generatie BWRX-300. Rolls-Royce, NuScale
Power, Last Energy, het Terra Power van Bill Gates… allen zijn ondertussen
volop bezig met Research & Development.</a> Maar Tinne <a href="https://twitter.com/BertWollants/status/1539619971105492995" target="_blank">Van der Straeten vindt SMR’s smalend speeltjes van miljardairs</a>.
Dan maar het wapen van de stille valse boycot bovengehaald.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Om de laatste centen bijeen te scharrelen voor de
ruimtevaart van onze Waalse astronaut werd er dus stiekem 50 miljoen afgeroomd
van dit ontwikkelingsbudget voor de SMR’s. Tinnes groene leugenpaleis kent vele
kamers, en haar beloftes zijn even vluchtig als chloroform. Het gaat niet
alleen de verkeerde richting uit met haar bijdrage aan het SCK in Mol, maar ze
weigert ook de wet op de kernuitstap te wijzigen, waardoor onderzoek naar en de
bouw van nieuwe kernreactoren in wezen wettelijk onmogelijk is.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Het blijft ondertussen ook bang afwachten naar <a href="https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2022/03/18/kernuitstap/" target="_blank">de
prijs die de overheid moet betalen voor het in bedrijf houden van twee
kerncentrales na 2025</a>. De beslissing daarover wordt door Tinne al
maandenlang onderhandeld, en <a href="https://www.knack.be/nieuws/belgie/engie-over-kernuitstap-intentie-om-binnenkort-akkoord-te-ondertekenen/">krijgen
we eerstdaags die toxische miljardenrekening op ons bord?</a><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Het zit zo. De regering beval in 2020 om onze zeven
kernreactoren in Doel en Tihange onverrichterzake te laten uitdoven. Opdat het
licht zou blijven branden na 2025 moest ze haar mening herzien en gaan bedelen
bij Engie om nog twee kernreactoren tien jaar langer aan te praat houden. Kan
Engie daardoor nu zelf de maximumfactuur bepalen die ze moet ophoesten voor de
ontmanteling van haar kerncentrales, en voor de verwerking van het kernafval?
Volgens sommige bronnen kan dit <a href="https://twitter.com/TinneVdS/status/1509808170679611397" target="_blank">oplopen
tot meer dan 40 miljard euro</a>. Normaal moet Engie voor quasi alles
opdraaien, maar <a href="https://www.hln.be/economie/engie-speelt-het-hard-bedrijf-wil-geen-3-3-miljard-euro-extra-betalen-voor-ontmanteling-van-kerncentrales-en-eist-zelf-1-3-miljard-terug-van-overheid~a05a29d3/#:~:text=%C2%A9%20Photo%20News-,Engie%20speelt%20het%20hard%3A%20bedrijf%20wil%20geen%203%2C3%20miljard,Nucleaire%20Voorzieningen%20(CNV)%20beslist." target="_blank">door het feit dat die elektriciteitsboer Tinne & Co in
zekere zin kan chanteren door de definitieve sluiting van de laatste twee
reactoren te weigeren, kan ze naar believen haar aandeel in de miljardenfactuur
beperken</a>.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Terwijl ons land, verblind door het doldwaas dogmatisme van
de groene sandalen, haar nucleair patrimonium en haar
energiebevoorradingszekerheid verkwanselt, worden er overal in Europa nieuwe
centrales gepland. Onze kerncentrales dienen niet om kernraketten te maken, net
zoals gascentrales niet dienen om gifgas te produceren, maar dat beseffen de
groene klimaatridders blijkbaar nog niet.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Kerncentrales produceren zelfs betrouwbare energie zonder
CO2-uitstoot. Polen plant twee nieuwe kerncentrales met samen 6
reactoren, <a href="https://info.westinghousenuclear.com/news/poland-selects-wec-ap1000" target="_blank">3 gebouwd door de Amerikaanse Westinghouse Electric Co</a> en <a href="https://world-nuclear-news.org/Articles/Joint-company-launched-to-implement-Patnow-project" target="_blank">drie door de Korea Hydro & Nuclear Power Co</a>. Het plant
tegen 2038 ook nog de bouw van 76 SMR’s op 26 verschillende plaatsen. <a href="https://www.tijd.be/politiek-economie/internationaal/algemeen/finse-kerncentrales-blijven-open-tot-2050/10447979.html" target="_blank">De Finnen verlengen met de steun van hun groene partij Vihreät
de levensduur van hun bestaande kerncentrales met 70 jaar tot in 2050 en ze
openden in april 2023 al een nieuwe.</a> De elektriciteitsprijs <a href="https://businessam.be/nucleaire-reactor-finland-olkiluoto-prijs-elektriciteit-kernenergie/#:~:text=Sinds%20Europa's%20nieuwste%20nucleaire%20reactor,kernreactor%20van%20Europa%20operationeel%20werd." target="_blank">daalde er onmiddellijk met 75%</a>. De Finnen hebben al lang
begrepen dat je een windpark van 500 km² groot, met 1.100 onshore windturbines
van 4 MW en een vollast benutting van 3.000 uur per jaar, zou nodig hebben om
hun nieuwe kernreactor van 1.670 MW in Oikiluoto te vervangen. Deze heeft zelfs
een jaarlijkse benutting van 8.000 uren. <a href="https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2022/12/09/nederland-kerncentrales/" target="_blank">Nederland plant twee nieuwe kernreactoren in Borssele aan de
Westerschelde.</a> Beide projecten liggen op een boogscheut van de
Belgische grens. Frankrijk is al gestart met de bouw van twee bijkomende
reactoren in Gravelines, naast de 6 bestaande (op 26 km van De Panne), en <a href="https://businessam.be/franse-senaat-wil-snellere-bouw-kernreactoren-geen-tijd-verspillen/#:~:text=Franse%20Senaat%20wil%20snellere%20bouw%20kernreactoren%3A%20%E2%80%9CGeen%20tijd%20verspillen%E2%80%9D,-President%20Emmanuel%20Macron&text=239%20stemmen%20voor%20en%2016,in%20het%20land%20te%20bespoedigen." target="_blank">de Franse senaat heeft met 239 tegen 16 stemmen het licht op
groen gezet om 14 nieuwe kerncentrales te bouwen</a>, en de wet geschrapt die
tot doel had de nucleaire energie te beperken tot 50%.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">We zouden beter een paar groene dogmatici de ruimte
inschieten dan onze nieuwe <i>Tintin</i>.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Jean Marie Dedecker<o:p></o:p></p><br /><p></p>Ignace Vandewallehttp://www.blogger.com/profile/07102225698723431220noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7210952366137050428.post-44728429073717173042023-06-18T19:56:00.001+02:002023-09-13T18:48:56.485+02:00In Vlaanderen zijn meer liberalen dan kiezers voor Open VLD: er is een gat in de liberale markt<p></p><p class="MsoNormal"><b>‘Telkens met een rechts liberaal programma naar de kiezer
trekken en dan elke keer weer een links socialistisch programma uitvoeren
resulteerde in chronisch kiezersbedrog.'<o:p></o:p></b></p>
<p class="MsoNormal">Politieke partijen zijn als de dood voor peilingen door de
media naar de stemintenties van de bevolking. Ze adverteren extra op sociale
media als ze vermoeden dat er gepeild wordt, en ze verdringen dan mekaar om aan
de deugtafels van de kletsprogramma’s op tv aan te schuiven. Het socialistische
Vooruit, dat bestaat uit marketing en personencultus, verplaatste zelfs haar
congres naar december 2022 om in een peilingsperiode te vallen. Peilingen zijn
de koortsthermometers van het politiek bedrijf en partijleiders kijken naar hun
score in de politieke poppoll als een zanger naar de hitlijsten. <a href="https://www.knack.be/nieuws/belgie/politiek/joachim-coens-stapt-op-als-cdv-voorzitter/" target="_blank">CD&V-voorzitter Joachim Coens gooide zelfs in paniek zijn
kap over de haag na een desastreuze peiling.</a> We leven immers in een
land dat bestuurd wordt door de grillen van de publieke opinie, en waar de
politieke beleidsvisies op lange termijn niet verder reiken dan de
levensverwachting van een ééndagsvlieg.<o:p></o:p></p><span><a name='more'></a></span><p class="MsoNormal"><br /></p>
<p class="MsoNormal"><a href="https://www.knack.be/nieuws/belgie/politiek/peiling-vooruit-en-pvda-doen-het-goed-groen-cdv-en-open-vld-zakken/" target="_blank">In de meest recente peiling van DPG-media en HLN staat Open Vld
met 8,3%.</a> Met een foutmarge van 3,1% is dit op de rand van de
kiesdrempel, die onder het premierschap van roeptoeter Guy Verhofstadt zelf
werd ingevoerd. In een kwarteeuw ononderbroken regeringsdeelname heeft de
partij alle liberale beginselen waar ze voor stond ritueel verbrand. Het
triumviraat De Gucht-Dewael-Verhofstadt verkwanselde ons patrimonium in binnen-
en buitenland met sale & leasebackoperaties in tijden van economische
hoogconjunctuur. Ze verpatste ons energiebedrijf Electrabel aan het Franse
Suez-Engie tegen een <i>Golden Share</i> en tot overmaat van ramp
stortte De Croo ons land 20 jaar later in een energiecrisis door de sluiting
van onze kerncentrales die in 2003 door de regering-Verhofstadt gestemd werd<i>.</i><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Onder het motto “de lusten voor vandaag, de lasten voor
morgen” plunderde ze met miljarden de pensioenkassen van Belgacom, Belgocontrol
& Co om ze in de bodemloze begrotingsput te storten. Voor deze
gelegaliseerde zwendel moet de belastingbetaler nog steeds jaarlijks 620
miljoen euro neertellen. Er is geen ministeriële portefeuille die de Open VLD
in die 24 jaar niet op zak heeft gehad. Alexander De Croo en Vincent Van
Quickenborne waren zelfs ministers van Pensioenen, maar door een gebrek aan
hervormingsdrift kijken we vandaag aan tegen een jaarlijkse pensioenberg van 63
miljard euro. Patrick Dewael, Annemie Turtelboom en Maggie De Block dirigeerden
het asiel- en migratiebeleid en liepen mee in de stoet van wegkijkers van de
nefaste opengrenzenpolitiek.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Er is ondertussen geen belastingdiscipline te bedenken
waarin ons land geen wereldkampioen is, of minstens op het olympisch podium
staat. Met een overheidsbeslag van 56,3% kent ons koninkrijkje zijn gelijke
niet. Met 38% impliciete belasting op kapitaal moeten we enkel Frankrijk laten
voorgaan, en met ca. 50% aan lasten op arbeid staan we aan de wereldtop van de
taksenhitparade. Met de Turteltaks werd door de Open VLD zelfs een extra
belastingdiscipline uitgevonden. Voor een liberale partij waarvan het handelsfonds
bestaat uit minder staatsdirigisme, minder belastingdruk en vrij
ondernemerschap, is dit het ultieme bewijs van haar falen en
ongeloofwaardigheid.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Ik was er nog bij toen de Vlaamse liberalen zich op een
congres in 2002 tot het confederalisme bekeerden. Vandaag willen ze diverse
Vlaamse bevoegdheden herfederaliseren en noemt <a href="https://twitter.com/svengatz/status/1663167425569857537" target="_blank">minister
Sven Gatz met hatelijke FDF-slogans de VB-stemmers ‘gespuis’.</a> Het
Brussels ketje stapte in 2001 als reiziger zonder bagage over van de Volksunie
(ID21- Spirit)) naar de Open VLD. Na een kort intermezzo in 2011 als directeur
van de Belgische Brouwersfederatie werd hij terug van stal gehaald om een
Brussels ministerieel hiaat in de Vlaamse regering op te vullen. Op elk feest
heb je een zatte nonkel, ook al is het op een laatste avondmaal. Die
metamorfose van Gatz is typerend voor het parcours dat de Open VLD afgelegd
heeft naar haar eigen overbodigheid en naar een Vlaams verbrand merk. Terug
naar de tijd dat Open VLD nog PVV heette, Partij van Vrijheid en Vooruitgang,
maar in de volksmond gedegradeerd werd tot ‘Pest Voor Vlaanderen’. De
doodsreutel weergalmt.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">De zoontjesfabriek van de liberale adellijke geslachten
Declerck, De Gucht, De Croo & Co stichtte een blauwe familiecratie van
ideologische zelfverloochening uit machtsbehoud. De blauwe dynastie lijdt al
jaren aan bloedarmoede en latente paleisrevoluties. Bij voorzitterverkiezingen
moet je niet de stemming winnen, maar de telling van de stemmen. Voorbeelden
legio. Cliëntelisme en vazalliteit zijn er de waardemeters. Minister Philippe
De Backer werd bij het vuil gezet voor Somers’ favoriete nieuwkomer op de lijst:
Sihame El Kaouakibi. Alexia Bertrand, exponent van <i>La Belgique à Papa</i>,
werd bij de Franstalige MR weggekocht om staatssecretaris Eva De Bleeker te
liquideren. De Croo vond haar niet geschikt om een vervalst klusje op het
departement Begroting te klaren. Een zoveelste kaakslag en een certificaat van
onbekwaamheid voor de zetelende Kamerleden.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">De Open VLD heeft zichzelf kapot geregeerd. Telkens met een
rechts liberaal programma naar de kiezer trekken en dan elke keer weer een
links socialistisch programma uitvoeren resulteerde in chronisch kiezersbedrog.
De jarenlange verloochening van haar rechts-conservatieve flank voor een
utopisch links liberalisme (op zich al een <i>contradictio in terminis</i>)
heeft haar traditionele kiezers weggejaagd. De boutade van De Croo dat je als
zevende dwergpartijtje de dweil zou zijn van een regering, en dan in een
zevenkoppige regeringsdraak stappen als vaatdoek en voetveeg van Magnette &
Co was plat opportunisme. Zelfverloochening van een blauwe elite uit
machtsgeilheid. Met de PS, de PVDA en de ecologisten hijgend in je nek kan je
geen land besturen. Je kunt enkel de onzin beperken.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Er zijn in Vlaanderen echter meer liberalen dan kiezers voor
de Open Vld. Er is een <i>unserved audience</i> van lui die vinden
dat onze sociale zekerheid een vangnet is en geen hangmat; die vinden dat
iedereen welkom is om te presteren en te studeren maar niet om te profiteren,
en dat je hier je manieren moet houden. Lui die belastingen willen betalen maar
niet onteigend willen worden; die pleiten voor economische vrijheid gekoppeld
aan sociale rechtvaardigheid; die hun auto zien als werkpaard en niet als
melkkoe van de Wetstraat; die lak hebben aan de wurgende regelziekte van een
obese betuttelende overheid; die vinden dat de vrijemeningsuiting gemuilkorfd
wordt door de dwingelandij van het grensoverschrijdend gedrag en dat vele
vrijheden werden ingeperkt en zelfs bestraft door de politiek correcte
hunkering. <i>“Willen we het travaillistisch conglomeraat van
belangengroepen dat thans aan het bewind is, doorbreken, dan is er één grote,
liberaal geïnspireerde, democratische en onafhankelijke partij van de burger
nodig”,</i> schreef Guy Verhofstadt in 1992 in zijn tweede burgermanifest
“De weg naar politieke vernieuwing”. Hij heeft achteraf alles verloochend en
verbrand op het altaar van de macht.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><a href="https://www.hln.be/binnenland/lachaert-over-duidelijke-boodschap-van-engie-lijk-dat-dood-is-kan-je-niet-blijven-reanimeren~a0af12b0/" target="_blank">“Een lijk dat dood is kun je niet blijven reanimeren”</a>,
waren t wee jaar geleden profetische woorden van huidig Open VLD-praeses Egbert
Lachaert. Als je in de palliatieve zorgen belandt wenkt de euthanasie. Het is
hoog tijd dat de laatste het licht uitdoet in de Melsenstraat. Er is een gat in
de liberale markt.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Jean Marie Dedecker<o:p></o:p></p><br /><p></p>Ignace Vandewallehttp://www.blogger.com/profile/07102225698723431220noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7210952366137050428.post-72738656818309981792023-06-04T10:35:00.001+02:002023-09-14T11:22:44.170+02:00Europese natuurherstelwet? Als het regent in Parijs, druppelt het in Brussel<p> <b>‘De kiesdrempel wenkt voor de partij van Alexander De
Croo en de verkiezingskoorts stijgt’</b></p>
<p class="MsoNormal">Premier Alexander De Croo is op viste geweest bij de Franse
president Emmanuel Macron. Onze <i>Alex </i>was niet alleen op zoek
naar steun van <i>Manu </i>om de miljardenfactuur voor het openhouden
van een paar kerncentrales door Engie te bepleiten. Onze <i>Alex </i>solliciteerde
ook nog voor een internationaal uitloopbaantje na juni 2024. Dan is een
bedeltocht en een knieval in het Parijse Elyseé een noodzakelijke demarche voor
een “<i>petit Belge”</i>. In opdracht van <i>Manu </i>drukte hij bij
thuiskomst van de weeromstuit plots op de pauzeknop voor de invoer van de
rigide Natuurherstelwet van de klimaatdolle EU-commissaris Timmermans en zijn
eurocraten.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Macron is immers onlangs van zijn paard gebliksemd
door <a href="https://www.strategie.gouv.fr/publications/incidences-economiques-de-laction-climat#:~:text=Compte%20tenu%20des%20d%C3%A9penses%20nouvelles,sur%20l'%C3%A9nergie%20est%20compens%C3%A9e." target="_blank">een alarmerend rapport van de Franse econoom Jean Pisani-Ferry
en Selma Mahfouz, lid van het Franse Rekenhof, over de gevolgen en de
betaalbaarheid van de oververhitte Europese klimaatdoelstellingen</a>. Volgens
dat rapport zal de klimaattransitie onze Zuiderburen het komende decennium zo’n
66 miljard euro per jaar kosten, banenverlies opleveren, de laagste inkomens en
de laagste middenklasse sterk verarmen, de ongelijkheid verhogen en zware
sociale onrust creëren. 1789 <i>revisited</i>. Het Europees klimaatbeleid
is immers stilaan economisch masochisme aan het worden. Het komt er telkens op
neer dat productie, consumptie, mobiliteit en import nog zwaarder belast
worden, met als gevolg dat inflatie, verarming en de-industrialisatie toenemen.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p> <span></span></o:p></p><a name='more'></a><p></p>
<p class="MsoNormal">Als het regent in Parijs, druppelt het in Brussel. De Croo
keerde terug met zijn broek op de knieën en met zijn billen dichtgeknepen. Niet
dat ik zozeer geloof in zijn plotse angst voor de uitwassen van de
klimaatreligie. De kiesdrempel wenkt voor zijn partij en de verkiezingskoorts
stijgt. Traditioneel schuiven de <i>afgebleekte </i>liberalen van
Open VLD dan uit opportunisme een beetje op naar socio-economisch rechts, maar
eenmaal aan de macht huilen ze weerom mee met de linkse wolven in het groene
bos.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Voor het duo gezaghebbende economen Pisany-Ferry en Mahfouz
is inkrimping van de economie of “<i>degrowth”</i> een absurditeit. Hier
wordt het degrowth-radicalisme gepropageerd door de meest vocale
klimaatactivisten zoals Anuna De Wever. Klimaatactivisten zijn niet alleen
bedwelmd door de CO2-uitstoot, de waterschaarste of de klimaatopwarming, ze
worden vooral gedreven door hun haat tegen het kapitalisme en de technologie.
Bij sommigen zijn de hersenen helemaal oververhit. <a href="https://www.standaard.be/cnt/dmf20220114_98009263" target="_blank">“<i>Klimaatverandering
en overconsumptie zijn het gevolg van masculiene ideologieën. De oplossing
zullen we dus niet vinden in een mannelijke, techno-wetenschappelijke
benadering” </i>orakelde demografe Soumaja Majdoub vorig jaar in <i>De
Standaard</i>.</a><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Geen gebrek aan geitenwollen gereutel. Verdwaalde wauwelende
maanwappies die aan Jupiter vragen wanneer ze naar de kapper moeten en wat ze
daarna het beste kunnen eten vooraleer ze veganistisch gaan macrameeën. Een
veggie pasta met Toscaanse hazelnoten, biologisch geteelde quinoa met Portugese
wilde kastanjes of ongezwavelde rozijnen verstoren blijkbaar het
beoordelingsvermogen. Hun acties worden driester en driester. <a href="https://www.hln.be/buitenland/klimaatactivisten-blokkeren-straten-in-berlijn-ook-ambulances-rijden-zich-vast~acc70439/" target="_blank">Klimaatklevers van de groep <i>Letzte Generation</i> leggen
het verkeer in Berlijn lam</a>, hun Nederlandse apocalyptische geloofsgenoten
van <a href="https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2022/11/05/demonstranten-schiphol/" target="_blank">Extinction Rebellion hielden gelijkaardige acties op en rond
Schiphol</a>. In Brussel <a href="https://www.bruzz.be/veiligheid/klimaatactiegroep-tyre-extinguishers-laat-opnieuw-banden-van-suvs-leeglopen-brussel-2023" target="_blank">lieten Tyre Extinguishers de banden van 150 SUV’s leeglopen</a>.
Een klimaatactivist met beperkt inschattingsvermogen van <i>Just Stop Oil</i> sprong
op 17 april op een biljarttafel tijdens het WK-snooker in het Crucible-theater
in het Engelse Sheffield. Hij protesteerde waarschijnlijk voor het gebruik van
biljartballen uit ivoor in plaats van kunststof.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Wereldkampioen Luca Brecel keek er niet van op. Drie
milieuactivisten van <i>Last Generation</i> kleurden op 31 maart het
water van de 17<sup>e</sup> eeuwse Barcaccia-fontein op de Romeinse Piazza
di Spagna gitzwart. <a href="https://nos.nl/artikel/2475918-klimaatactivisten-gooien-houtskool-in-rome-s-beroemde-trevifontein" target="_blank">Ze herhaalden hun nummertje met vloeibare koolstof op 20 mei in
de Trevi-fontein…</a><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Soep, aardappelpuree, verf en lijm zijn de vaste
ingrediënten van die halvezolen om aanslagen te plegen op erfgoedlocaties<i>. </i>Hun
handboek is “<i>How to blow up a pipeline</i>” van de Zweed Andreas Malm.<i> </i>‘De
aanval op schilderijen door klimaatklevers is een zachtaardige vorm van
terrorisme, en terrorisme is een communicatiestrategie’, beweert de Duitse
filosoof Peter Sloterdijk. <a href="https://www.knack.be/nieuws/wereld/filosoof-peter-sloterdijk-klimaatactivisten-zijn-religieuze-virtuozen-die-meer-opofferen-dan-hun-schuld-kan-motiveren/" target="_blank">‘De volgende stap is het opblazen van pijpleidingen. En als dat
niet werkt, zullen ze de managers van oliebedrijven neerschieten’, stelt hij.
‘Alles wijst op radicalisering (…) Er hangt veel groen Leninisme in de lucht.”</a><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Jaren geleden kregen we hier al een voorproefje. Op 5
augustus 2014 werd de kernreactor van Doel 4 gesaboteerd door de
veiligheidsklep open te draaien zodat er 65.000 liter olie kon wegstromen.
Schade: 100 miljoen euro. Super beveiligd maar daders nooit gevonden, of willen
vinden. De partij Groen zit ondertussen geklemd tussen het apocalyptisch
dogmatisme van een radicaal groene falanx en een realistisch haalbaar
duurzaamheidsbeleid. Van anders gaan leven (Agalev) naar minder gaan leven.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Klimaatbeleid is geen hysterisch alarmisme voor Sodom &
Gomorra en de zondvloed. Het is een evenwicht vinden tussen het respect voor de
natuur en de welvaart van de mens. Met de Natuurherstelwet lijkt het wel alsof
de zeloten de terugkeer naar de biotopen van de Middeleeuwen bepleiten. De wolf
is heilig, exoten moeten vernietigd worden, en alle onkruidverdelgers zijn
vergif.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><a href="https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2023/05/22/het-muggenseizoen-is-geopend-zoek-mee-naar-de-tijgermug/" target="_blank">Nog maar onlangs ‘waarschuwden’ verschillende media ons
bijvoorbeeld nog voor de komst van de tijgermug.</a> Het doet denken aan
hoe <a href="https://malariajournal.biomedcentral.com/articles/10.1186/1475-2875-7-S1-S3" target="_blank">expert tropische ziekten Paul Reiter</a> ooit lid was van
het VN-klimaatpanel, maar zelf opstapte omdat hij vond dat de impact van de
politiek op het wetenschappelijk werk te groot was. <a href="https://www.spectator.co.uk/article/the-inconvenient-truth-about-malaria/" target="_blank">Hij had ook veel kritiek in hoe de link tussen malaria en
klimaaterverandering gepresenteerd werd in de documentaire <i>An
Inconvenient Truth</i> van Al Gore.</a><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Zo gedijen de larven van de tijgermug veelvuldig in het
water van gestapelde autobanden. De VS verbood daarom de invoer van oude
autobanden. Pas in 1956 werd Nederland malaria-vrij verklaard dankzij de komst
van DDT. Tot 100 jaar geleden kwam de ziekte er nog voor, evenals in Italië,
Frankrijk en Rusland. <a href="https://press.vub.ac.be/water-bepaalt-gezondheid" target="_blank">Marit
Van Cant, Vlaamse archeologe en fysisch antropologe aan de VUB en de
Universiteit van Sheffield, ontdekte malaria in skeletten van de inwoners van
het kustdorpje Slijpe, een deelgemeente van Middelkerke.</a> Hun botten en
beenderen dateren van de periode 1200 tot 1500. Tijdens de late middeleeuwen
waren grote delen van de Vlaamse kust nog moerassige gebieden die geregeld
overstroomden. De brakke poelen vormden een ideale biotoop voor malariamuggen.
De ganse kustlijn was eeuwenlang onderhevig aan overstromingen en vloeden.
Vandaag worden we beschermd door dijken, duinen en door monniken drooggelegde
vruchtbare polders.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Poten af van <i>Ce plat pays qui est le mien.</i><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Jean Marie Dedecker<o:p></o:p></p>Ignace Vandewallehttp://www.blogger.com/profile/07102225698723431220noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7210952366137050428.post-58634084840693153962023-05-28T14:23:00.001+02:002023-09-14T11:25:59.545+02:00Vrije meningsuiting komt steeds meer onder druk door geleidelijk opgelegde nieuwe beperkingen<p></p><p class="MsoNormal"><b>Deugdzaamheid is vervallen tot een hypocriete kwestie
van imago, niet van innerlijke overtuiging<o:p></o:p></b></p>
<p class="MsoNormal">“<i>Het gaat beter met hem</i>”, kopte Het Laatste Nieuws op
17 mei op de frontpagina. Het was de gelukkige mare van de echtgenote van Bart
De Pauw, de televisiemaker die drie maanden geleden nog een poging had
ondernomen om uit het leven te stappen. Tijd voor een media-catharsis, zou je
denken: oef, gelukkig geen zelfmoord na de karaktermoord. Bart De Pauw zette de
toon voor het halsrecht en de mediatieke achtervolgingswaanzin voor
grensoverschrijdend gedrag dat geen grenzen meer kent. De Schalkse Ruiter werd
van zijn paard gebliksemd. Zijn sms’en werden door elke pretletterbrigade
afgedrukt met bloed en sperma. Maar de gazetten van de Persgroep hadden zelf
last van een grensoverschrijdende stilte <a href="https://www.tijd.be/ondernemen/media-marketing/dpg-media-ontsloeg-jaak-smeets-na-klachten-over-grensoverschrijdend-gedrag/10368318.html" target="_blank">toen hun directeur Jaak Smeets doorgestuurd werd voor
grensoverschrijdend gedrag</a>.<o:p></o:p></p><span><a name='more'></a></span><p class="MsoNormal"><br /></p>
<p class="MsoNormal">De mediatieke verontwaardiging is niet zelden selectief. Als
ex-voetballer Mark Overmars dickpics doorstuurt staat de viespeuk in een open
doel. Als de <i>zaadzingende masturbeertjes</i> Peter Van de Veire,
Sean Dhondt en Stan Van Samang in witte voetbalsokken voor ‘Eveline’ het beste
van zichzelf laten zien, zijn het slachtoffers, want het zijn de
publiekstrekkers voor onze nationale radio- en tv-zenders.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Ik wil hier nu echter geen waardeoordeel vellen. Het veinzen
van deugdzaamheid is een <i>moral duty</i> geworden terwijl het
lustprincipe (wat je wilt, wat je begeert…) de motor van ons handelen is. De
begrenzing ervan is de maatschappelijke uitdaging.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Deugdzaamheid is zo vervallen tot een hypocriete kwestie van
imago, niet van innerlijke overtuiging. De buitenwereld en de media roepen om
nultolerantie, bijgetreden door de apostelen van de steekvlampolitiek. Het
streven naar een perfect imago voor de buitenwereld leidt aan de binnenkant
soms tot een meedogenloos optreden tegen mensen die een fout hebben gemaakt of
zelfs gewoon maar in de media in opspraak zijn gekomen. De beoordeling van het
overschrijden van de grenzen van de deugdzaamheid tot een strafbaar feit
behoort volgens mijn bescheiden mening toe aan justitie. Het is echter een
kwalijke evolutie dat de overheid allerhande instituties en gedachtepolities in
het leven heeft geroepen en gesubsidieerd, waarbij meningen en gedragingen niet
meer met rationele elementen worden bestreden maar met morele oordelen en
veroordelingen.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><a href="https://www.hln.be/binnenland/proces-de-pauw-kostte-belastingbetaler-al-minstens-130-000-euro~a5f23846/" target="_blank">Unia, het Instituut voor de Gelijkheid van Vrouwen en Mannen
(IGVM), gaf meer dan 130.000 euro belastinggeld uit om de advocaten voor de
verdediging van de slachtoffers in de zaak Bart De Pauw te betalen.</a> Niet
alleen zonder aanbestedingsprocedure, maar ze was zelf geen partij in deze
rechtszaak. Ze werd dan ook door het parket uitgesloten als benadeelde. Hilde
Van Mieghem, rabiaat feministe, actrice, en linkse columniste voelde zich in
2017 beledigd door een schotschrift van columnist Pieter Auwaerts. Ze huilde
uit bij haar vriendin Liesbeth Stevens, adjunct-directrice bij het IGVM. Ze
stuurde haar het advocatentrio Elke Sloots, Stefan Sottiaux en Joos Roets
cadeau om op kosten van de belastingbetaler olijke Pieter voor de rechter te
slepen. <a href="https://doorbraak.be/vrijspraak-in-zaak-van-mieghem-tegen-auwaerts-publieke-middelen-werden-misbruikt-voor-dit-proces/" target="_blank">Zes jaar later heeft het Hof van Beroep Pieter
vrijgesproken. </a>Zijn advocaat kostte hem 15.000 euro aan ereloon.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Unia gedraagt zich niet alleen als poortwachter van de
moraal, maar ook als uitlokker van discriminatie. Toen een Antwerps
poetsbedrijf een Marokkaanse werknemer ontsloeg wegens ondermaats werk en
agressief gedrag raadden Unia en de vakbond hem actief aan om racisme in te
roepen als motief. <a href="https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20221209_96556767" target="_blank">Met
zijn vonnis gaf het Arbeidshof Unia een veeg uit de pan</a>: “Het
Arbeidshof kan zich niet van de indruk ontdoen dat het racistisch karakter van
het ontslag de werknemer vooral werd aangepraat door Unia, op instignatie van…
maar dat hijzelf de houding van het bedrijf nooit als racistisch en
discriminerend heeft ervaren.”<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><i>Strategic Lawsuit Against Public Participation</i> (SLAPP),
rechtszaken die aangespannen worden om kritische stemmen het zwijgen op te
leggen, zijn even pervers. Het grootste online gokbedrijf van ons land, De
Nationale Loterij, stortte 30 miljoen euro extra aan monopolierente in de
schatkist, op voorwaarde dat de private gokbedrijven geen publiciteit meer
mogen maken. Ze werd op haar wenken bediend door Justitieminister Vincent
Van Quickenborne die voor dat “gelegaliseerd smeergeld” een reclameverbod
uitvaardigde voor de private spelers en een monopolierecht op reclame gaf aan
de Lotto. <a href="https://www.knack.be/nieuws/belgie/politiek/reclameverbod-voor-gokkantoren-win-for-life-voor-de-nationale-loterij/" target="_blank">Ik kaartte deze zwendel aan in het parlement en in twee
opiniestukken op <i>Knack.be</i>.</a> Mijn parlementair medewerker
Ignace Vandewalle kroop in zijn pen voor een flitsende column op
Doorbraak.be <a href="https://www.knack.be/nieuws/belgie/nationale-loterij-dagvaardt-medewerker-van-jean-marie-dedecker-intimidatie/" target="_blank">en werd door de Lotto voor de rechter gedaagd wegens “schade
toegebracht aan de reputatie en de goede naam van de Nationale Loterij en aan
haar gedelegeerd bestuurder, kapitein Jannie Haek</a>”. Er bestaat voor elke
specifieke verslaving een game bij de Nationale Loterij, maar wie wijst op die
hypocrisie wordt met belastinggeld voor dure advocaten monddood geprocedeerd.
Dergelijke intimiderende rechtsprocedures met overheidsgeld tegen personen met
het doel hun (parlementair) werk te beïnvloeden of te beletten zijn een
misdrijf op zich.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">De vrijheid van meningsuiting komt meer en meer onder druk
te staan met geleidelijk opgelegde nieuwe beperkingen. Deze worden op juridisch
vlak doorgedrukt door moralisten uit de strenge weldenkende kringen voor
onsympathieke uitspraken, seksisme, aanzetten tot haat, beledigingen… Het is
een sluipende gevaarlijke evolutie. Zolang er geen sprake is van fysiek geweld
of het aanzetten ertoe, is mentaal kwetsen of beledigen volgens de Engelse
filosoof Stuart Mill zelfs toegestaan, volgens mij ook, maar dit zou ons hier
nu te ver leiden.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Ik ben opgevoed in een tijd dat men nog dacht dat een man
terugkeert met een roedel dode dieren als men hem in een bos stuurt, en een
vrouw met een ruiker bloemen en mandje bessen. Het kan verkeren. Ik had het
voorrecht als senator om in 2003 mee te kunnen stemmen over het homohuwelijk,
onder het motto “Elk heeft recht op zijn portie miserie en geluk, homo of
hetero”. Twintig jaar later moet je al tot een verzameling halvezolen behoren
om er nog aanstoot aan te nemen. De dwingelandij van de (trans)genderideologie
als officiële staatsleer eist echter dat je het blijkbaar niet alleen meer moet
gedogen en respecteren, maar dat je ook voor alle uitwassen en freak shows moet
applaudisseren.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">De olifant in de homokamer is en blijft daarentegen de
moslimgemeenschap, die door de moralisten niet mag benoemd worden wegens
multiculturele overstretching. I<a href="https://www.knack.be/factcheck/factcheck-ja-audio-bij-video-van-groep-genkse-scholieren-die-allahoe-akbar-roepen-is-echt/">n
een Genkse school schopten moslimjongeren onlangs nog keet op een
regenboogfeestje</a>, en <a href="https://www.hln.be/brussel/nieuw-regenboogzebrapad-beklad-met-zwarte-verf-en-schandelijke-opschriften-een-directe-aanval-op-onze-waarden-van-openheid-en-respect~a54a8f50/" target="_blank">in Molenbeek werd een regenboogpad aan een schooltje al met
zwart overschilderd, nog vooraleer de verf opgedroogd was</a>. Op de Rainbow
Index, die aantoont hoe inclusief een land is ten opzichte van de
lgbtq+-gemeenschap, staat België op een tweede zilveren plaats. Malta pakt het
goud. Dit is een koppositie, en ver voorbij het woke Verenigd Koninkrijk dat
pas op de 17<sup>e</sup> plaats prijkt en het homodolle Nederland op een
14<sup>e</sup> stek.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Stop er dan ook mee om onze cultuur als homofoob en
racistisch te bestempelen als onderdeel van de opgefokte moralistische strijd
tegen het zogenaamd rechts gedachtegoed. Mag het allemaal wat minder hijgerig
aub?<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Jean Marie Dedecker<o:p></o:p></p><br /><p></p>Ignace Vandewallehttp://www.blogger.com/profile/07102225698723431220noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7210952366137050428.post-37590554965159872692023-05-21T11:26:00.002+02:002023-09-14T11:30:19.102+02:00We oogsten vandaag wat gisteren zonder nadenken gezaaid werd<p> </p><p class="MsoNormal"><b>Generatie X moest welvaart creëren om te overleven. Dat
Generatie Z dat vanuit de welvaartsbril in vraag stelt en wijst op de
overbelasting van de planeet is een goede zaak, maar het beschuldigende
vingertje is daarbij niet nodig.<o:p></o:p></b></p>
<p class="MsoNormal">We zijn te vaak Epimetheus. Lui die “eerst doen en dan
denken” en te weinig “eerst denken en dan doen” zoals zijn Griekse
mythologische broer Prometheus filosofeerde, <a href="https://www.tijd.be/opinie/algemeen/als-politicus-neem-je-zelf-risico-s-je-besteedt-ze-niet-uit/10458285.html" target="_blank">schreef Vlaams milieuminister Zuhal Demir vorige maand in een
opiniestuk in <i>De Tijd</i>.</a> Te veel Achilles Van Acker ‘<i>d’Abord
agir et puis réfléchir’</i> of te veel Jean-Luc Dehaene en de neiging om
“de problemen pas op te lossen wanneer ze zich voordoen.” <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">We oogsten vandaag wat gisteren zonder nadenken gezaaid
werd. Voorbeelden legio. In 2000 beloofden de groten der aarde, van de
Amerikaanse president G.W. Bush tot de Britse premier Tony Blair en de Duitse
bondskanselier Gerhard Schröder om de armoede uit de wereld te helpen tegen
2015. Die staatleiders zijn verdwenen, maar de honger niet. Om Agalev in zijn
paarsgroene regering te halen liet de verdwaalde Guy Verhofstadt in 2003 de
kernuitstap stemmen. Om de groene oververhitte dogmatici af te koelen met de kernuitstap
gaan we nu de aarde opwarmen met gas en kolen. Twintig jaar later zitten we
verdwaasd en verweesd op de groene radioactieve blaren. Vandaag hebben de
groene sandalen besloten dat we tegen 2035 alleen nog met elektrische wagens
zullen mogen rijden. Wie vooruitziend is zou best nu al een bakfiets bestellen.
De Vlaamse regelneven hebben een betonstop afgekondigd tegen 2040. Begin dus nu
maar te bouwen.<o:p></o:p></p><span><a name='more'></a></span><p class="MsoNormal"><br /></p>
<p class="MsoNormal">Op 21 mei 1992 stemde de regering van CVP’er Jean-Luc
Dehaene in Europa de wetten mee die de afbakening van de beschermde
natuurgebieden zouden regelen. De lobbyisten van de Boerenbond zaten mee aan
tafel. Vandaag zitten de boeren in de stront. Ons huidig landbouwbeleid is de
erfenis van Sicco Mansholt. Die Nederlandse EU-commissaris was in de jaren 70
de grondlegger van het megalomane Europees landbouwbeleid, met megastallen,
boterbergen, melkplassen, wijnmeren en duizenden miljarden euro’s aan subsidies.
In 1970 ging 93% het Europees budget naar landbouw, vandaag nog altijd een
derde. Met die grootheidswaanzin werd ook de regelneverij uitgezaaid. In haar
wet-ijver regelde Europa ooit de normen voor 26 types fruit en groenten, van
abrikozen tot witloof. De kromming van de komkommer bijvoorbeeld werd
vastgelegd <a href="https://www.standaard.be/cnt/dmf20140513_01104246" target="_blank">in verordening 1677/88</a> en leidde tot de indeling in
vier klassen. Voor de klasse “extra” mocht de maximumhoogte van de kromming 10
mm per 10 cm lente van de komkommer zijn. Licht gekromde komkommers met een
maximumhoogte van de kromming van 20 mm per 10 cm lengte behoorden tot een
mindere klasse. Wat niet conform was moest worden vernietigd. <a href="https://ec.europa.eu/commission/presscorner/detail/nl/IP_09_1059" target="_blank">Het duurde 20 jaar, tot 2009, vooraleer we – op een tiental
vruchten na – weer natuurlijke bochtige, vertakte, knobbelige, hobbelige en
kromme vruchten op de planken van de groente- en de bioboer mochten
terugvinden.</a><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">En de boer…hij pootte, plantte en ploegde voort. Het is
echter te gemakkelijk de schuld op de een of andere generatie af te schuiven,
betoogt eurocraat Rudy Aernoudt in zijn boek “<a href="https://www.larcier-intersentia.com/nl/europa-blik-achter-de-schermen-9789400014992.html" target="_blank">Europa, een blik achter de schermen.</a>” Generatie X moest
welvaart creëren om te overleven. Dat Generatie Z dat vanuit de welvaartsbril
in vraag stelt en wijst op de overbelasting van de planeet is een goede zaak,
maar het beschuldigende vingertje is daarbij niet nodig. Nog erger is echter het
volharden in de boosheid.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">In navolging van zijn landgenoot (Epimetheus) Sicco Mansholt
wil EU-commissaris Frans Timmermans nu ook de geschiedenis ingaan als de <i>Godfather</i> van
het klimaat- en natuurbeleid, <i>The Green Deal</i>. Hij wil Europa
klimaatneutraal of koolstofvrij maken tegen 2050. De EU-elites en hun
gigantische bureaucratie van eurocraten blijven dromen en zitten gevangen in
hun ontkennende benadering van de werkelijkheid. Hun <i>overshooting </i>werkt
eerder contraproductief. Door figuren als de socialist Timmermans gedraagt de
EU zich als een ondemocratisch waterhoofd met totalitaire ambities. Zijn
spindoctor en EU-kabinetschef is de Nederlander Diederik Samson,
oud-PvdA-voorzitter en gewezen campagneleider bij Greenpeace voor de sluiting
van kerncentrales.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Naar de kostprijs van Timmermans’ waanideeën kunnen we
voorlopig enkel gissen. De bedoeling van die miljardendans is om de
CO2-uitstoot te reduceren. Maar daar kijkt men buiten Europa helemaal anders
naar. De EU is amper verantwoordelijk voor minder dan 10% van de mondiale
CO2-uitstoot. Het importeert zelfs meer CO2-uitstoot in producten van elders
dan zij zelf produceert. Terwijl Europa zijn peperduur en welvaartvernietigend
klimaatplan ontvouwt, blijft de concentratie broeikasgassen stijgen, tot 421 partikels
per miljoen voor CO2 en 1.894 partikels per miljard voor methaan.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Nog altijd gebeurt er in Afrika zeer veel boskap om van het
hout houtskool te maken. <a href="https://www.youtube.com/watch?v=7WPLEpdDjvU" target="_blank">In een
veelbekeken speech die hij gaf in de universiteit van Oxford, </a><a href="https://www.youtube.com/watch?v=7WPLEpdDjvU" target="_blank">legt de
Russisch-Britse commentator Konstantin Kisin</a> uit hoe ook in Azië en
Latijns-Amerika het bestrijden van de armoede als de eerste behoefte wordt
gezien, om de klimaatverandering geeft men veel minder. Nog enkele cijfers: in
Rusland hebben 20% van de huizen nog geen toilet binnenhuis. Eén derde van de
arme kinderen in de wereld woont in India. ‘120 miljoen Chinezen lijden nog
honger’, <a href="https://www.youtube.com/watch?v=7WPLEpdDjvU" target="_blank">vertelt Kisin nog. </a>‘Dat is de eerste zorg van dictator
Xi Jinping, die zelf in bittere armoede opgroeide nadat zijn vader vermoord
werd door de Maoïsten, en zijn zuster van ellende zelfmoord pleegde.’ Geen
wonder dus dat China twee derde van haar stroom uit kolencentrales blijft halen
en zo de helft van het wereldwijde kolenverbruik opstookt.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><a href="https://www.tijd.be/politiek-economie/internationaal-azie/China-blijft-massaal-kolencentrales-bouwen/10183774" target="_blank">Volgens de Global Energy Monitor zijn er in Azië momenteel 362
kolencentrales extra in aanbouw met een totale capaciteit van 186,4 gigawatt:</a> 211
in China (115,4 GW) 49 in India (32 GW) en 60 in Indonesië (18,8). Er zijn er
nog 557 gepland: nog 400 in China of 2 per week (250 GW), 44 in India (28,5 GW)
en 30 in Indonesië (7,5 GW). <a href="https://www.nucleairforum.be/thema/de-belgische-energietransitie/op-weg-naar-onze-klimaatdoelen" target="_blank">De CO2-uitstoot per kilowattuur is volgens het IPCC 41 keer
groter met gas dan met kernenergie, en nagenoeg 80 keer meer met kolen</a>.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Door de ontploffing van de gasprijs schakelden Bangladesh en
Pakistan onlangs <a href="https://asia.nikkei.com/Spotlight/Environment/Climate-Change/Pakistan-to-burn-more-domestic-coal-despite-climate-pledge" target="_blank">ook weer meer over op kolenontginning</a>. Pakistan
verviervoudigt haar aantal kolencentrales om de productie van 2,5 naar 10
gigawatt te brengen. <a href="https://www.demorgen.be/nieuws/waarom-duitsland-de-kolencentrales-weer-laat-draaien-heel-europa-zal-vervuild-worden-door-hun-antinucleair-dogmatisme~b45b2c2d/" target="_blank">Eind december 2022 nam Duitsland de kolencentrale van Mannheim
opnieuw in gebruik. </a>Door de broodnodige back-up bij de installatie van
zon- en windenergie, en door het vervangen van kernreactoren door gas- en
kolencentrales is de uitstoot juist vergroot. Oliedom en dogmatische waanzin.
De Duitse <i>Energiewende </i>is ondertussen uitgegroeid tot een
fatale economische blunder. Nederland besloot zopas ook om haar bestaande
kolencentrales harder te laten draaien, en Oostenrijk en Italië bliezen hun
oude steenkoolcentrales nieuw leven in. <a href="https://www.forbes.com/sites/heatherfarmbrough/2022/12/09/uk-government-approves-first-coal-mine-in-30-years-in-cumbria/" target="_blank">De Britten openden na 30 jaar opnieuw de steenkoolmijn van
Whitehaven.</a> <i>Hallo CO2</i>.<a href="https://www.bloomberg.com/news/articles/2022-08-08/goldman-analyst-says-bets-against-gas-paved-way-for-coal-rebound#xj4y7vzkg" target="_blank"> Volgens Michele Della Vigna, hoofdanalist van de Goldman
Sachs zakenbank is ESG (Environment, Social, Governance) of duurzaam beleggen
medeverantwoordelijk voor de energiecrisis.</a> Beleggers zijn onder druk
weggevlucht van gas en andere fossiele brandstoffen en grote spelers
investeerden minder in hun traditionele activiteiten. Met als gevolg gastekort
en het opstarten van nieuwe steenkoolcentrales. Servië en Bosnië hebben er ook
27 in de stijgers staan voor een totale capaciteit van 7,7 GW. Enz…<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Bij de baard van de profeet Timmermans voorspel ik dat die
Eurocraat in 2050 zal weggezet worden als Epimetheus en niet als Promotheus.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Jean Marie Dedecker<o:p></o:p></p>Ignace Vandewallehttp://www.blogger.com/profile/07102225698723431220noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7210952366137050428.post-17972550026350166122023-05-14T17:32:00.001+02:002023-09-14T11:34:18.603+02:00Detachering is een hypocriete epidemie onder cabinetards<p><b>In het Bpostdossier hebben alle traditionele partijen
tonnen boter op het hoofd, maar er zijn zoveel partijkopstukken bij betrokken
dat er geen koppen zullen rollen.</b></p>
<p class="MsoNormal">Open brief aan de minister van Ambtenarenzaken, Petra De
Sutter,<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Geachte mevrouw,<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Laat mij toe dat ik de vrijheid neem om u te tutoyeren,
mevrouw de minister. Het bekt beter en het schrijft vlotter. In de coulissen
van de praatbarak aan het Natiënplein heb ik je immers leren kennen als een
minzame vrouw, zonder kapsones. Maar zachtmoedigheid wordt in het leugenpaleis
eerder weggezet als naïviteit, en je kunt dat niet blijven gebruiken als
excuus.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Als voogdijminister van overheidsbedrijven interpelleerde ik
je zo’n jaartje geleden <a href="https://www.knack.be/nieuws/reclame-voor-gokken-verbieden-meer-regels-helpen-niet-wanneer-moreel-besef-ontbreekt/" target="_blank">in het parlementair halfrond over de verkoop van zo’n 170 Press
shops door Bpost aan het gokbedrijf Golden Palace.</a> Als lid van Groen,
die zo puriteins en dogmatisch in de leer is tegen gokken (behalve als het over
de Lotto gaat) waste je verbaasd je handen in onschuld, als een volwaardige
Pontius Pilatus. Ik had toen nog met je te doen.<o:p></o:p></p><span><a name='more'></a></span><p class="MsoNormal"><br /></p>
<p class="MsoNormal">Empathie is echter geen dekmantel voor onbekwaamheid en
schuldig verzuim. In het <i>House of Postcards</i> zijn er vele
kamers en wordt er gepokerd met veel verschillende kaartspelen. Net zoals de
NMBS is Bpost een Plopsaland voor de vakbonden die er zelf eigengereid het
personeelsbeleid bepalen en vrijpostig het stakingswapen hanteren. Voor de
politieke partijen is het een beloningsmachine voor trouwe apparatsjiks in de
diverse raden van bestuur en in allerhande comités. Als je groen bent achter je
oren word je er al vlug rood van schaamte.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Je zult al ondervonden hebben, mevrouw de minister, dat de
PS een soort van voogdijpartij is van die (semi)overheidsbedrijven. Audrey
Hanard, de huidige voorzitter van de raad van bestuur, is bijvoorbeeld het
trekpoppetje van het socialistisch triumviraat Dermagne-Magnette-Di Rupo. Het
is kwaad kersen eten met het rode broederschap. Ze spuwen de pitten in je
gezicht. De met-pek-en-veren overladen ex-CEO van Bpost Dirk Tirez mocht er
bijvoorbeeld het grote ziekteverzuim niet aanpakken omdat het postbedrijf een
tewerkstellingsfabriek is voor de PS. Corruptie wordt er als <i>corruPSion </i>neergepend.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><a href="https://www.demorgen.be/nieuws/de-vuile-oorlog-achter-de-bpost-schandalen-dit-is-house-of-postcards~b3469c01/" target="_blank">Tirez weigerde nu naar verluidt 450.000 euro zwijggeld. </a>Er
zullen dus nog heel wat explosieve rancuneuze pakjes en saillante bombrieven
gepost worden. Er is blijkbaar geen economisch misdrijf te bedenken waaraan
Bpost zich niet heeft schuldig gemaakt. Eerder een soap van de <i>Sopranos</i> dan
van <i>House of Cards</i>: bedrog gepleegd als staatskassier voor de
verdeling van nummerplaten of het innen van verkeersboetes. Vijfentwintig tot
vijftig miljoen euro aan overfacturatie. Vier miljard euro subsidies op 10 jaar
tijd en een verlies van 70% aan beurswaarde! Frauduleuze kostprijsboekhouding.
Bewuste overschatting van omzet, winst en ebitda. Vervalsing van audits en
aanbestedingsprocedures. Illegale markt- en prijsafspraken. Gesjoemel met
krantenconcessies die aan de belastingbetaler al 875 miljoen euro kostten enz.
Normvervaging, gesjoemel, belangenvermenging, bedrog… een postzak vol.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Een minister is verantwoordelijk voor haar eigen entourage,
mevrouw, die wordt gekozen uit geloofsgenoten en partijvazallen. Het
rariteitenkabinet van de liegende Gelijkekansenminister van Ecolo, Sarah
Schlitz, was ook bewust geselecteerd volgens elke letter van het
LBGTQI-alfabet. Niet om te besturen, maar om te provoceren en te schockeren.
Het feit dat er twee van uw kabinetsmedewerkers op de loonlijst staan van Bpost
en dan nog meeschreven aan de nieuwe pakjeswet ten voordele van Bpost, komt dus
volledig op jouw conto.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Welk woordenoorlogje zouden de groene pacifistische sandalen
ontketenen indien er op het kabinet van de minister van Defensie een paar
cabinettards zouden verpieteren die op de loonlijst staan van wapenfabrikant
FN, en er nog een bestelling zouden plaatsen ook. Vraag het even aan je
partijgenote Magda Aelvoet die in 2002 als minister opstapte voor leveringen
aan Nepal van P90’s uit de FN wapencollectie.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Je naam is dus niet haas, geachte mevrouw, zoals je jezelf
graag voordoet, namelijk altijd bevoegd, maar nooit verantwoordelijk.
Detachering is een hypocriete cabinetardsepidemie.<a href="https://www.knack.be/nieuws/reclame-voor-gokken-verbieden-meer-regels-helpen-niet-wanneer-moreel-besef-ontbreekt/" target="_blank"> Zo staat de chauffeur van de groene Mobiliteitsminister
Georges Gilkinet (Ecolo) al jaren op de loonlijst van de NMBS</a>.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Je hoeft echter nog niet te vrezen voor je ministeriële
broodwinning, mevrouw de minister, het wordt hoogstens een tijdje spitsroeden
lopen, maar je blijft wel aangeschoten wild. <a href="https://www.knack.be/nieuws/belgie/het-ziet-ernaar-uit-dat-de-aanzwellende-bpost-kuiperij-politiek-geen-gevolgen-zal-hebben/">In
het Bpostdossier hebben alle traditionele partijen immers tonnen boter op het
hoofd, maar er zijn zoveel partijkopstukken bij betrokken dat er geen koppen
zullen rollen</a>. Johan Vande Lanotte (Vooruit) onderhandelde op Economische
Zaken het krantencontract al in 2013, en vanaf 2014 kwam Bpost onder tuttéle
van Alexander De Croo (Open Vld) die de verlenging ervan uitschreef.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Zelfs de media moeten hun hoofd intrekken, zoals DPG
Media en Mediahuis, en concurrenten zoals krantendistributeur ANP die
overgekocht werd en PPP die uitgekocht werd. Bevriende advocatenkantoren zorgen
voor opgekuiste audits en dito doorlichtingen want het bloed stroomt waar het
niet gaan kan. Zo is Valérie Van den Panhuyzen, de directeur compliance, die
bij Bpost met de interne auditis belast, de echtgenote van Jeroen Delvoie, die
op zijn beurt partner is bij Eubelius, de huisadvocaat van Bpost die al jaren
de concessies en aanbestedingen begeleidt. <a href="https://www.tijd.be/ondernemen/logistiek/hoe-bpost-de-grenzen-aftastte-in-de-strijd-om-het-krantencontract/10466139.html" target="_blank">Sophie De Schrevel, de directeur die bij Bpost moet waken over
de procedures en de wettelijke regels bij aanbestedingen, werd bij een audit
uit wind gezet door haar schoonbroer Yvan Desmedt die bij het advocatenkantoor
Jason Day werkt</a>.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><a href="https://www.tijd.be/ondernemen/logistiek/consultant-mckinsey-ontving-miljoenen-van-bpost-zonder-aanbesteding/10466362.html" target="_blank">Zonder aanbesteding werd het consultancybedrijf McKinsey
aangesteld als hofleverancier voor de kader- en directiefuncties bij
Bpost. </a>De <i>Mickeys</i> factureren per hoofd tot 2.000 euro
per dag, het maandloon van een postbode. McKinsey ketende Bpost stelselmatig
aan zich vast. Zo is het kostprijsberekeningsmodel intellectueel eigendom
gebleven van het consultancybedrijf. Net dat model zorgde voor de
overfacturatie en het plunderen van de schatkist.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Je moet je echter wel zorgen maken over de vrije val van je
partij, mevrouw. De kiesdrempel wenkt. Velen verlaten nu al als ratten het
zinkend schip. Mandatarissen als <a href="https://www.knack.be/nieuws/belgie/bjorn-rzoska-stopt-als-groen-fractieleider-en-stapt-uit-nationale-politiek/" target="_blank">Björn Rzoska</a>, Barbara Creemers en zelfs het duo Juman
Benjumena & <a href="https://www.knack.be/nieuws/belgie/politiek/ook-elisabeth-meuleman-groen-ruilt-nationale-voor-lokale-politiek/" target="_blank">Elisabeth Meuleman</a>, die afgelopen jaar nog kandidaat waren
voor het voorzitterschap, springen over boord. De <a href="https://www.standaard.be/cnt/dmf20210625_97559529" target="_blank">door
jou in 2021 beloofde “afspraak met de geschiedenis” om alle kerncentrales
definitief te sluiten</a>, is als een nucleaire bom in jullie gezicht ontploft.
De groene viscerale aversie voor wetenschap, techniek en industrie ergert de
kiezer mateloos. Groenen denken en praten alsof ze uit de Bijbel en de Koran
citeren, eeuwig knarsetandend en gecrispeerd kommaneukend. Jullie hebben de
volksgunst, die bij aanvang nog bestond voor Agalev, verknald door dogmatische
starheid, eindeloos gezeur en kleffe symboolpolitiek. <a href="https://www.hln.be/binnenland/jong-groen-haalt-hard-uit-naar-te-oude-witte-mensen-binnen-partij-en-dat-zorgt-voor-onvrede-jullie-vallen-mij-aan-op-basis-van-mijn-huidskleur-en-mijn-leeftijd~af35e73d/" target="_blank">De Jong-Groene blaaskaken twitterden onlangs nog dat hun oude
witte mensen mogen oprotten omdat ze in hun bestuur “een betere weerspiegeling
van de maatschappij willen”.</a> Multiculturele overstretching van een
door woke doorgeschoten open-grenzenpartij, zonder respect voor politieke
monumentenzorg.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Het ga je voor de wind, mevrouw.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Jean-Marie Dedecker<o:p></o:p></p>Ignace Vandewallehttp://www.blogger.com/profile/07102225698723431220noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7210952366137050428.post-86643393030676350752023-05-07T16:36:00.001+02:002023-09-14T11:37:06.013+02:00De paradox van het groene gedachtegoed: we hebben de fietser heilig verklaard, maar ook vogelvrij<p> </p><p class="MsoNormal"><b>Een automobilist is geen monster en de zwakke
weggebruiker is geen heilige. <o:p></o:p></b></p>
<p class="MsoNormal">Ons landje is fietsdronken. Elke eerste zondag van april
vlagt Vlaanderen massaal op haar <i>échte </i>Vlaams-nationale
feestdag. (11 juli is surrogaat voor historici). Dan wordt de Ronde van
Vlaanderen verreden, het sluitstuk van een resem jaarlijkse wielerbedevaarten,
in weer en wind, over berg en dal. Met gulden sporen en stalen rossen hossen ze
over de Koppenberg, de Paterberg, de Wolvenberg, de Eikenberg, de Valkenberg,
de Berg ten Houte, de Kanarieberg, de Oude Kwaremont, de Molenberg, de
Kruisberg, de Kemmelberg, de Taeyenberg… Het Vlaamse Lourdes ligt bovenop de
Muur van Geraardsbergen.<o:p></o:p></p><span><a name='more'></a></span><p class="MsoNormal"><br /></p>
<p class="MsoNormal">Volgens officiële provinciale verkeersmetingen passeren er
aan mijn eigen voordeur dagelijks gemiddeld 441 fietsers, in het weekend zelfs
ca 1.600 tot 2.000. Op de dag des Heren snorren pelotons hijgende
wielertoeristen voorbij, waarvan velen denken dat ze Tom Boonen zijn. Op
weekdagen zijn het meestal pedalerende gepensioneerden die, dankzij de
zegeningen van de E-bike, volop genieten in de herfst- en wintertijd van hun
bestaan. Aan mijn achterdeur zwoegen de mountainbikers zich ondertussen door
het jaagpad. Ik ben al een kwarteeuw peter van wielerclub de “Zandfretters”,
maar ben enkel nog een wieltjeszuiger met de snelheid van een zeepier.
Heerlijk.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Als het over verkeersbeleid gaat kijken we steeds naar het
Noorden, naar de fietsdolle Hollanders en naar de gedisciplineerde
Scandinaviërs. In Noorwegen gaan ze er prat op dat ze meer heroïnedoden hebben
dan verkeersslachtoffers. Mobiliteitsminister Lydia Peeters (Open VLD) wilde,
na een bezoekje aan het fietsgekke Kopenhagen, de auto zelfs zo duur maken dat
we er niet meer mee zouden kunnen rijden:<a href="https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20211106_93248043" target="_blank"> “<i>We
moeten stoppen met denken dat iedereen een eigen wagen moet hebben. (…) De
kilometerheffing komt er”.</i></a> En als het van onze Vlaamse regenten
afhing, was het rijbewijs met punten al lang ingevoerd (de Walen liggen
gelukkig nog dwars).<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">De automobilist is al langer gedegradeerd tot de martelaar
van het Martelarenplein, en voor de bakfietser wordt nu de rode loper
uitgerold. Fietsen wordt in onze buik getrapt en steden worden brandhaarden van
autohaat. We hebben de fietser heilig verklaard, maar ook vogelvrij. Allemaal
mogen ze naast elkaar pedaleren, in omgekeerde richting in éénrichtingsstraten
rijden, en als bumper of verkeersremmer dienen in fietsstraten of op
geschilderde fietsstroken.<a href="https://www.belgium.be/nl/mobiliteit/fietsers_en_voetgangers/fietsers/rechten" target="_blank"> Bij ongevallen met lichamelijke letsels wordt hij altijd
vergoed,</a> in recht of in fout. Als hij door de modder en de bladeren de
putten in het wegdek niet meer kan zien, <a href="https://www.standaard.be/cnt/dmf20230426_97309337" target="_blank">mag
hij van federaal mobiliteitsminister Georges Gilkinet (Ecolo) straks op de
autoweg rijden in plaats van op het fietspad</a>. Maar <a href="https://www.hln.be/binnenland/nooit-eerder-zo-veel-fietsdoden-als-in-2022-we-zouden-trager-moeten-rijden-in-bebouwde-kom~a6573c486/" target="_blank">met 95 overlijdens bij ongevallen met de fiets en 4 met de
E-step stierven er nog nooit zoveel fietsers op onze wegen als vorig jaar</a>.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Onachtzaamheid en verstrooidheid van de autobestuurders
zouden daarvoor een belangrijke factor zijn. Het is echter voor elke
weggebruiker goed even in eigen hart te kijken. Voor de stepgebruikers zijn
verkeersregels hoogstens storende richtlijnen, en ze mogen hun gehuurd
hebbedingetje overal vrij laten rondslingeren na gebruik.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Bijna de helft van die slachtoffers was ouder dan 65 jaar en
vier op de tien reden elektrisch. Speedpedelecs zijn verdoken motorfietsen, en
E-bikes met een snelheidsmarge tot 25 km per uur zijn voor veel oudjes moeilijk
te berijden stalen rossen.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Een automobilist is geen monster en de zwakke weggebruiker
is geen heilige. Alleen wordt de eerste het recht van de sterkste verweten, wat
niet zelden het sterkste onrecht is. <a href="https://www.hln.be/mobiliteit/suvs-zijn-dodelijker-dan-andere-autos-klopt-dat~ae738cd6/" target="_blank">Dat de populariteit van grotere wagens een grote invloed zou
hebben op het hoge dodental werd zelfs door een onderzoek van VIAS weerlegd.
Tussen 2015 en 2020 onderzocht ons Verkeersinstituut niet minder dan 63.000
ongevallen.</a> Er vielen 10,2 overlijdens te betreuren op 1.000
ongevallen met gewone wagens, en 10,1 met SUV’s. Dat de doorgesnoven
klimaatklevers van<a href="https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20230331_94817866#:~:text=In%20Brussel%20hebben%20leden%20van,er%20veel%20alternatieve%20oplossingen%20zijn.%E2%80%9D" target="_blank"> <i>Tyre Extinguishers</i> op 31 maart in Brussel de
banden van een 150-tal SUV’s lieten leeglopen</a> heeft in feite niets te
maken met de bezorgdheid voor de veiligheid van de zwakke weggebruiker, maar
met linkse de haat tegen alles wat ons vooruitgang heeft gebracht.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Amper acht procent van alle ongevallen gebeurt op de
autosnelwegen terwijl 40% van alle kilometers op deze wegen verreden wordt.
Gewestwegen zonder fietspaden zijn grote boosdoeners. Fietsers zijn en blijven
zwakke weggebruikers. De oplossing is het aanleggen van fietspaden die volledig
afgescheiden zijn van de rijweg.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Terug van haar schoolreis naar Denemarken is onze
mobiliteitsminister Lydia Peeters bevallen van een schitterend
initiatief: <a href="https://www.lydiapeeters.be/nieuws/412-miljoen-euro-aan-nieuwe-fietspaden-en-fietssnelwegen-met-plan-kopenhagen/" target="_blank">het<i> Kopenhagenplan</i></a>. Voor elke euro die een
gemeente investeert in fietspaden zal de Vlaamse Regering er eentje bijleggen,
met een maximum van 150 miljoen euro. Haar voorstel is zo’n overdonderend
succes dat de Vlaamse gemeenten 2.000 km nieuwe fietspaden plannen voor een totaal
bedrag van 450 miljoen euro.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Maar terwijl de regering nieuwe fietspaden promoot houdt een
deel van de Vlaamse administratie de aanleg ervan ideologisch gecrispeerd
tegen. Niet alleen met doorgeschoten regelneverij, zoals de regel dat er elders
ter compensatie voor elke nieuwe weg een bestaande verharding moet opgebroken
worden, maar ook met dolgedraaide groene geloofsdogma’s. De plannen voor een
fietssnelweg van Oostende tot Knokke liggen bijvoorbeeld al jaren op uitvoering
te wachten. Op het traject staat er bij wijze van spreken altijd wel ergens een
beschermd treurend wilgje in de weg, springt er een groene breedsmoelkikker in
het rond of verstoort een straatlicht het nachtelijk paringsritueel van de
vleermuis. Heeft de zwerftocht van de bosmier voorrang op de veiligheid van de
fietser?<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Ik vraag me soms af of er ergens diep in het Limburgse
Dilserbos, (waar de helft van ons legerkorps niet in staat was om Jürgen
Conings te lokaliseren), een reservaat bestaat waar de groene sandalen van het
Agentschap Natuur & Bos (ANB) stiekem zeldzame plantjes en diertjes kweken,
van kamsalamanders en eikelmuizen tot zonneroosjes en wolfsklauwen. Ik zou
zelfs haast gaan denken dat ze deze inheemsen dan ’s nachts loslaten of
inplanten in de omgeving van een nieuw wegentraject om de aanleg ervan te saboteren.
De burgemeester van Knokke, wijlen Leopold Lippens, noemde hen ‘de Groene
Taliban’, maar dit durf ik niet zeggen, ik heb geen adellijke titel.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Het duurt ondertussen tien tot twintig jaar om de nodige
vergunningen te verkrijgen voor de aanleg van een (fiets)weg, terwijl er
nauwelijks een jaar nodig is om ze verhard aan te stampen. De bescherming van
onze natuur beperkt zich niet tot de circa 500 beschermde natuurgebieden, maar
leidt tot draconische uitwassen tot ver buiten deze zones. AVES, de
administratieve tak van het ANB die instaat voor Adviezen, Vergunningen,
Erkenningen en Subsidies bulkt van de dogmatische starheid, maar staat boven de
wet. Een democratisch deficit van doorgeschoten vergroeningsdwang, die niet
alleen boze landbouwers treft, maar ook daden van deugdelijk ruimtelijk bestuur
en algemeen belang onmogelijk maakt. De paradox van het groene gedachtegoed.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Mobiliteitsminister Lydia Peeters wil verder ook
speedpedelecs (met een maximum snelheid tot 30 km per uur) toelaten op de
jaagpaden langs onze waterwegen. Daarnaast wil ze ook straatverlichting
installeren en ze beter onderhouden. Een lovenswaardige beslissing. Ik hoop dat
de blinde groene mollen, die vinden dat een vélocipède met een fietsketting in
optie al een ecologisch monster is, mede het licht zien.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Jean-Marie Dedecker<o:p></o:p></p>Ignace Vandewallehttp://www.blogger.com/profile/07102225698723431220noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7210952366137050428.post-10257741343822171162023-04-30T06:09:00.003+02:002023-05-02T06:11:43.906+02:00De pensioenen van de parlementairen zijn helemaal niet meer schandalig hoog <p>‘Nooit had ik mijn privé-loopbaan opgegeven voor een onzeker parlementair baantje, afhankelijk van het spreeuwengedrag van de kiezer, voor 3.000 euro per maand, zoals jij het nu ordonneert’, schrijft Kamerlid Jean-Marie Dedecker aan Jos D’Haese, fractieleider voor PVDA in het Vlaams parlement. ‘Een salaris is niet alleen een verloning voor arbeid, maar ook voor respect, inzet, risico en marktconformiteit’</p><p>Open Brief aan marxist en Vlaams parlementslid Jos D’Haese</p><p>Beste kameraad Jos,</p><p>Eigenlijk was ik niet van plan om nog verder te jeremiëren over je aanval op de parlementaire verloningen. Maar een tweetje aan mijn adres van een halvezool, een zekere Henry Du Brabant, verhoogde mijn rode bloeddruk: “Quand je regarde sa tronche il n’a pas l’air d’un communiste mais plus tôt fachiste de NAZI”. Als je vandaag als (centrum)rechts politicus nog niet als nazi weggezet bent, ben je eigenlijk onbestaande. Als het fascisme terugkeert zal het onder de vorm van antifascisme zijn.</p><p>Ik heb ondertussen een hekel gekregen aan woorden die eindigen op -isme, van kapitalisme tot fascisme en communisme. De gretigheid en de wellust waarmee je het debat voert over de zogezegde graaicultuur van je collega’s parlementsleden, kameraad Jos, is niet alleen leugenachtig en pervers maar ook gevaarlijk en opruiend. De journalistieke pretletterbrigade verkneukelt zich dan ook telkens in zoveel plat populistisch opportunisme, iets wat duidelijk je bedoeling is. De media volgen immers de dominante emoties die de politiek de wereld instuurt.<span></span></p><a name='more'></a><p></p><p>Door mijn 40-jarige ervaring als publiek figuur wil ik je nochtans behoeden voor de gevolgen daarvan, met de cynische analyse die Janet Malcolm neerschreef in haar boek “The Journalist and the Murderer”: “ Elke journalist die niet te stom of te zelfgenoegzaam is om te merken wat er in de wereld gebeurt, weet dat wat hij doet moreel onverdedigbaar is. Een journalist aast op de ijdelheid, onwetendheid of eenzaamheid van mensen, wint hun vertrouwen en verraadt hen dan zonder wroeging.” Ik heb mijn parlementaire nummerplaat met de P van pispaal al jaren geleden ingeleverd, toch vind ik Janet Malcoms opmerking er ver over. Maar ik wil toch dit ommetje maken om eventjes te vermelden dat nagenoeg elk beroep zijn eigen uitzonderingsregels kent en nooit de balk in eigen oog ziet. Beroepsjournalisten krijgen sedert 1972 ook een pensioenbonus van 33% bovenop hun gewoon pensioen “ter compensatie voor de verloren dienstjaren in WO II toen ze weigerden mee te werken aan de door de Duitse bezetter opgevorderde kranten.” Quid?</p><p>Bij ieder opstootje of aanklacht knijpen politici de billen dicht en gaan over op paniekmaatregelen die op een schuldbekentenis lijken. Het twittertrollenleger duwt dan gretig op het gaspedaal.</p><p>De pensioenen van de parlementairen zijn echter helemaal niet schandalig hoog (meer). De wet-Wijninckx uit 1978 stelde een maximum-pensioenplafond in. Dit plafond werd in 2004 door de socialistische ministers Laurette Onkelinx en Frank Vandenbroucke verhoogd met 20% voor de topambtenaren. Die verhoging is toen doorgevoerd als compensatie voor de niet-indexering van de wet Wijninckx in de jaren 80 en 90 van de vorige eeuw. Die rode excellenties wilden daardoor tevens het ambtenarenstatuut aantrekkelijker maken t.o.v. “de privé”.</p><p>Ik heb begrip voor jouw historische onwetendheid, kameraad, want je zat toen nog in de luiers, maar enige geschiedkundige kennis zou je toch sieren. De aanpassing voor de parlementairen gebeurde pas op 4 juli 2013. Deze opschaling is echter niet gebeurd tussen de soep en de patatten, en ook niet genoteerd op een bierviltje. De Kamerleden dienden als wederdienst zelfs vijf procent van hun loon in te leveren, en de berekening voor een volle pensioenloopbaan op te trekken van 20 naar 36 jaar. Onder druk van de vox populi werd het in 2019 nogmaals verhoogd tot 45 jaar.</p><p>In de praktijk moet je nu 45 jaar parlementair werk achter de kiezen hebben voor een “vol” pensioen. Ik denk dat er momenteel een drietal van de 150 federale parlementsleden zouden zijn die daar mogelijks voor in aanmerking zouden komen. Daarvoor moet je op je twintigste parlementslid worden en het tot je 65ste uithouden, wat betekent: door de kiezer verkozen worden. In communistische regimes beslist een politburo daarover, maar hier geldt nog de wet van de stembusgang. Als je braaf de partijlijn volgt en de juiste hielen likt mag je dan de kieslijst “trekken”. Dan zal je zoals elke Belg 75 % van je wedde 8.472 euro x 0,75 x 45/45, ofte 6384 euro bruto per maand krijgen. Omdat een gemiddelde parlementaire carrière maar 7 jaar duurt, zal je pensioen met hoogstens 8.472 euro x 0,75 x 7/45, ofte 992,71 euro bruto per maand bijgestuurd worden. Jullie communisten maken, zonder nuance, van de uitzondering de algemeenheid en dat heet bewust nestbevuiling. </p><p>Je moet begrijpen, kameraad Jos, dat ik als 71-jarige, al jaren had kunnen genieten van een loyaal parlementair pensioen. Ik zit nagenoeg al sedert 1999 in de praatbarak, en betaal nu nog iedere maand een pensioenbijdrage van 1.251 euro per maand op mijn wedde. Daarvan zal ik nooit een cent terugzien. Dus eerder solidariteit dan profitariaat.</p><p>Ik kwam op de wereld in een proletarisch nest als tweede van zeven. Ik versleet de afdankertjes van mijn broer, en ging op de plee in een achterhuisje waar er nog een hartje op de deur stond. Vanaf mijn twaalfde was ik jobstudent bij een bakker en op mijn twintigste begon ik mijn carrière bij de palenplanters in een betonfabriek. Toch had ik nooit mijn privé-loopbaan opgegeven voor een onzeker parlementair baantje, afhankelijk van het spreeuwengedrag van de kiezer voor 3.000 euro per maand, zoals jij het nu ordonneert, kameraad Jos. Een salaris is niet alleen een verloning voor arbeid, maar ook voor respect, inzet, risico en marktconformiteit.</p><p>Voor volksvertegenwoordigers dient het zelfs als financiële onafhankelijkheid om hun vrijheid van meningsuiting te vrijwaren. Ga eventjes gluren bij de buren, kameraad Jos. De Nederlandse Kamerleden krijgen maandelijks nagenoeg hetzelfde bedrag in hun loonzakje gestort als de onze. De Franse Assemblée Nationale keert maandelijks 13.000 euro uit aan een verkozene en de Duitse Bundestag 15.000. Voor de berekening van de pensioenloopbaan volgt Nederland die van haar topambtenaren. In Frankrijk krijg je het maximumpensioen na 41 jaar en in Duitsland al na 26 jaar. Vooraleer we straks spreken over een inperking van ons zogezegd overtal aan plucheklevers zouden we ook beter eens over de grens gluren. In ons koninkrijkje hebben we 75,2 bovenlokale mandatarissen per miljoen inwoners, dit is meer dan Nederland met 45,5. Maar Frankrijk met 102,4 parlementsleden per miljoen citoyens en Duitsland met 209 mandatarissen spannen de kroon. Bezint dus eer je begint.</p><p>Ik heb er geen enkel probleem mee dat je koketteert met het feit dat je nauwelijks 2.200 euro van je parlementaire wedde in eigen zak steekt, en de rest doorstort naar de kas van je communistische partij. Een gewezen Vlaams parlementsvoorzitter stortte -naar eigen zeggen- een deel van zijn salaris door naar “de Boeddhisten”. Ideologische blindheid of gewetenswroeging. Niettegenstaande dit gebaar sympathiek klinkt in onze afgunstmaatschappij kan het me geen reet schelen. In Amerika moeten congresleden zelfs betalen om voorzitter te worden van een parlementaire commissie. Op de commissies Defensie en Economie wordt in het Capitool bijvoorbeeld zwaar geboden, want daar kun je de lobbyisten van het industrieel grootkapitaal ter wille zijn om je kiesfonds te spijzen. In het vooroorlogse communistische Oekraïne was het gebruikelijk een miljoen dollar te betalen aan de partij voor een zeker zitje in het parlement. Dan kon je met juridische en wettelijke bescherming de staatkas plunderen. In Singapore daarentegen krijgt een parlementair een jaarsalaris van een miljoen dollar, maar wie in de snoeppot graait, hangt letterlijk aan de galg.</p><p>Dankzij een carrière in de sport kon ik rondzwerven in de communistische paradijzen, van Fidels Cuba tot de Sovjetunie van Brezjnev, en in nagenoeg alle landen achter het IJzeren Gordijn en een Berlijnse Muur (het Roemenië van Ceausescu, de DDR van Honnecker, het Polen van Jaruzelski…). Het waren allen paradijzen van honger en dorst, van onderdrukking en armoede. Landen waar alle kameraden gelijk waren, maar een communistische nomenklatoera meer gelijk. Uit ervaring weet ik dus, kameraad Jos, dat jullie communisten liever gelijk zijn in armoede dan ongelijk in rijkdom. “Als je niet links bent op je twintigste heb je geen hart, maar als je het nog bent op je veertigste heb je geen verstand”, luidt het cliché. Ik heb mijn T-shirt van Che Guevara een halve eeuw geleden al opgeborgen, jij hebt dus nog een paar jaar tijd om tot bezinning te komen.</p><p>Ondertussen wil ik de bevolking toch waarschuwen voor rode wolven in witte schapenvacht. Volgens het rode boekje van je communistische PVDA/PTB moet het inkomen uit alle bronnen van elk huishouden bijvoorbeeld beperkt worden tot tienmaal het mediane inkomen. Als jullie de macht veroveren zal er dan met zekerheid een exodus en een braindrain op gang komen van intelligentsia en hardwerkende landgenoten. Ten minste voor wie nog over de muur van jullie Arcadia zal kunnen ontsnappen. Ik heb mijn ladder al gekocht.</p><p>Met rode groeten en gebalde vuist,</p><p>Jean-Marie Dedecker</p>Ignace Vandewallehttp://www.blogger.com/profile/07102225698723431220noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7210952366137050428.post-15958644193747064962023-04-23T12:12:00.001+02:002023-05-02T06:13:44.368+02:00Sensitivity stickers? Doorgeschoten betuttelende maatregelen helpen niemand vooruit<p> ‘Kunst met grote K moet volgens de cultuurpausen shockeren, behalve als het over de moslims gaat, dan moet het pamperen, sublimeren en paternalistisch zijn’, schrijft Jean-Marie Dedecker over het ‘Ramadan Friendly’-label waarmee Brusselse cultuurhuizen voorstellingen toegankelijker willen maken voor moslims.</p><p>Afgelopen vrijdag was het Suikerfeest, het einde van de ramadan. De vrome moslims mogen terug eten, drinken, roken en seksen van zonsopgang tot zonsondergang. Bij de christenen blijft het eerbiedigen van hun 40 dagen durend zuiveringsritueel meestal beperkt tot de carnavalsvieringen op Vastenavond. Voor de vastenviering van de islam moeten we nu echter buigen. In Nederland werden voetbalwedstrijden na zonsondergang eventjes stilgelegd zodat de islamitische sjotters van een ramadanpauze konden genieten. Het is te lastig om te sjotten met een droge mond en een lege maag.</p><span><a name='more'></a></span><p>Hier had ons cultureel leibandvolkje een “Ramadan Friendly”-label aangeplakt aan een twintigtal cultuurtempels zoals het Kaaitheater, de KVS en de Beursschouwburg. Die sensitivity stickers zijn waarschuwingen om te voorkomen dat moslims een onaangename ervaring zouden beleven bij een theatervoorstelling. Drempelverlagende maatregelen tegen geloofsonvriendelijke kwetsuren. Regeltjes die moslimproof zijn en hun onbevlekte geest moeten behoeden voor Allahs toorn, als ze zouden besmet worden met naaktheid op de scène, verbaal of fysiek geweld, muziek, en zelfs een bevalling of stroboscopisch duivels licht.</p><p>In het Brusselse operahuis heb ik ooit nog bejubelde voorstellingen van Verdi’s La Traviata bijgewoond, gezongen door sopranen met blote borsten en stijve tepels. Ik heb in De Munt zelfs ooit nog Hamlet naakt in zijn bad een aria horen zingen. Men noemde het toen functioneel naakt, maar mijn acultureel slecht karakter klasseerde het eerder als sensationeel bloot. Het was nog de “Kunst van de Provocatie”.</p><p>Kunst met grote K moet volgens de cultuurpausen immers shockeren, behalve als het over de moslims gaat, dan moet het pamperen, sublimeren en paternalistisch zijn. Enkele jaren geleden was de culturele elite nog selectief verontwaardigd toen men in de Deutsche Opera van Berlijn een voorstelling van Mozarts Idomeneo uit vrees voor repercussies annuleerde, omdat de afgehakte hoofden van Poseidon, Boeddha, Jezus en Mohammed op de scène werden gezet.</p><p>De realiteit van de Islamitische Staat met haar eigen koppensnellers heeft ondertussen de fictie achterhaald, en onze oikofobe cultuurdragers kruipen nu angstig door het stof voor absurde, religieuze en multiculturele dogma’s. Nadat men eerst nog het kruis van de mijter van Sinterklaas haalde, is een witte man die Zwarte Piet speelt nu een racist, en een zwarte die in de huid kruipt van een Noorse Viking een diversiteitsheld. Nog anderen verwerpen de culturele toe-eigening. De hamzuilen aan de Gentse universitaire aula van Jan Fabre zouden vandaag niet alleen meer controversieel en “Over the Edges” zijn, maar zuivere blasfemie. Goed voor een fatwa, want varkenshesp is haram, ook al is die gerookt in Parma.</p><p>Naast de sensitivity readers, de censuurpolitie die de terezieltjesbrigade moet beschermen voor rode oortjes in hun safe space, hebben we nu ook een sensitivity stickersbrigade. Deze heeft zelfs een ramadan friendly charter uitgevaardigd. Normaal mag je niet kuchen tijdens een theatervoorstelling (vraag het maar aan Jan Decleir), maar de gelovigen mochten nu tijdens de vastenmaand de zaal verlaten voor een natje en een droogje uit de ramadancatering. Er stonden zelfs vegetarische- en halalgerechten op het buffet, en sommige voorstellingen werden uitgesteld tot de zon was ondergegaan in het gehate Westen.</p><p>In de toiletten werd aangeraden om een gietertje of een flesje water in elk hokje te voorzien. Of het is om te drinken of om – naar woestijngewoonte – met de linkerhand je poep schoon te wassen, was er niet bijgeschreven. Ik heb het stilaan gehad met het doorgeslagen dhimmitudegedrag en de gesubsidieerde inclusieve capitulatie van multiculturele deugpronkers die volkomen de weg kwijt zijn. Ze horen eerder thuis in een instelling waar iedereen denkt dat hij Napoleon is dan in een zwaar gesubsidieerde cultuurtempel.</p><p>Terwijl aan de ene kant van Brussel jihadisten terecht staan die, op basis van hun islamitisch geloof en hun haat tegen onze westerse cultuur in Zaventem en Maalbeek 32 onschuldige mensen hebben opgeblazen, gaan onze cultuurdragers aan de andere kant van de hoofdstad op de knieën voor de regeltjeskermis van een geïmporteerde woestijngodsdienst. Plat opportunisme dat meer politiseert dan verbindt. Terwijl men in Brussel de islamitische greenwash-stickers aanplakte, werd de queer-Iftar van 31 maart in de Antwerpse Roma in allerijl afgelast. Extremistische zeloten hadden gedreigd om met geweld dit laatste avondmaal te verstoren. De LGBTQ-gemeenschap is immers haram, homo’s worden verstoten en seksuele andersgeaardheid is er taboe. De kracht van de islam is dat die discrimineert, en de mogelijkheid krijgt om dat te doen binnen een Europa dat discriminatie heeft uitgebannen, ook de discriminatie van de discriminerende islam. Onze zelfverloochening is gebaseerd op een Europees verzwakt humanisme dat het eigene niet langer van het vreemde kan onderscheiden.</p><p>Terwijl men de Brusselse cultuurtempels bestickerde werden een achttal moslimjongeren opgepakt die klaar stonden om de Wahabitische fakkel van Abdeslam en zijn baardjurken over te nemen. Volgens Ilyas Zarhoni, begeleider van geradicaliseerde jongeren, staat er immers een nieuwe lichting jihadi’s klaar. Eentje daarvan wilde Bart De Wever vermoorden omdat er een hoofddoekenverbod geldt voor de loketbedienden bij de Antwerpse gemeentelijke diensten. De houding van de groenlinkse vergoelijkingsbrigade tegenover de sluier is minstens ook selectief. Terwijl in Iran schoolmeisjes vergiftigd worden omdat ze weigeren om een hoofddoek te dragen, maakt de Hasseltse universiteit publiciteit met een gesluierde moslima. Het is stilaan een doorgeschoten zelfverplichting geworden van de guilty white people om in elke reclamespot een mens van kleur te laten opdraven, en als het even kan met een gesluierd hoofd. Hoe erger vrijheden verminkt worden, des te luider klinken de eisen voor respect en aanpassing van de moslimbetuttelaars.</p><p>Er is nog een land waar huizen ‘waarschuwingsstickers’ krijgen. In China worden de Oeigoerse moslims er al sedert Mao’s culturele revolutie door de Han-Chinezen als Untermenschen behandeld. “Op sommige deuren zit er een rood bordje dat aangeeft dat er een etnische minderheid woont. (…) En dan is er nog de QR-code. Gescand met de juiste app kunnen ambtenaren zo het hele dossier van de bewoners naar boven halen”, schrijft de Nederlandse journaliste Eva Rammeloo is haar boek Alles Onder Controle. De Chinezen van Xi onderdrukken de Oeigoeren nu met Stalinistische goelagpraktijken: “verdunning” van de bevolking met deportaties, massale opsluiting in heropvoedingskampen, taalverbod, vernietiging van cultureel erfgoed en vernederingen zoals het ombouwen van moskeeën tot openbare toiletten in Kashgar.</p><p>Het ethisch bankroet van het Chinees communistisch regime doet mij walgen, en de vergelijking is hier zeker overdreven. Ik wens niemand het lot toe van de Oeigoeren in China, en net daarom ben ik de discriminatieriedels van linkse lui die blozen van westerse identiteitsschaamte kotsbeu.</p><p>Er is geen land dat zo beschaafd omgaat met moslimextremisten die onze beschaving wilden vernietigen, als het onze. We halen ze zelfs terug uit Syrische gevangeniskampen zoals Al-Hol &Co. Er is geen land dat nieuwkomers zo gul laat deelnemen aan de verworvenheden van haar welvaartstaat als het onze, zowel op moreel, religieus als op ethisch en materieel vlak. Van gratis onderwijs tot financiering van hun religie, en van gratis gezondheidszorg tot alle geneugten van ons sociaal opvangnet (en zelfs hangmat).</p><p>Het is tijd dat die theatrale Gutmenschen beseffen dat hun doorgeschoten betuttelende maatregelen de moslims zelf discrimineren en beledigen. Ze worden immers behandeld als zielepoten die beschermd moeten worden tegen literatuur, tegen toneel en tegen het vrije woord. Zolang onze progressieven capituleren voor de groepsdwang van het moskee-patriarchaat en zolang ze hun lange tenen kussen, zullen rechts-populisten terrein blijven winnen. Zolang ze blijven weigeren om naar de kritiek te luisteren of die als racisme en islamofobie af te doen, groeit het zogezegde bruine kiespubliek als groene kool.</p>Ignace Vandewallehttp://www.blogger.com/profile/07102225698723431220noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7210952366137050428.post-64040540543851647322023-04-02T10:13:00.001+02:002023-05-02T06:16:41.800+02:00De term “hardwerkende Belg” wordt stilaan een mythe<p>‘Elke regering roeptoetert dat onze werkzaamheidsgraad omhoog moet naar 80% om de pensioenen en ons sociaal zekerheidssysteem betaalbaar te houden, maar men blijft Kurieren am symptom’, schrijft Kamerlid Jean-Marie Dedecker.</p><p>Malaise bij Delhaize. Wie werkt bij één van de 128 verlieslatende winkels “in eigen beheer” van Delhaize mag er bij omvorming in een franchisewinkel – onbeperkt in de tijd met behoud van wedde en arbeidsvoorwaarden – aan de slag blijven. Dat geldt voor zo’n 9.200 personen op een totaal van 32.000 Delhaize-werknemers in België en Luxemburg samen. De 636 franchisewinkels van Delhaize zijn immers winstgevend. Deze in eigen beheer lijden markt- en winstverlies.</p><span><a name='more'></a></span><p>Maar verandering leidt tot onrust. Prompt gingen in Wallonië en Brussel alle 63 winkels (op een drietal na) in stakingsmodus, en in Vlaanderen bleven nagenoeg alle 65 winkels open. Niet verwonderlijk. Volgens het Duitse Wirtschafts- und Sozialwissenschahtliche Institut staat ons land aan de wereldtop in de discipline “staken”. Met 97 stakingsdagen per 1.000 werknemers (gemeten tussen 2011 en 2020) gaan we net Frankrijk vooraf, dat afklopt op 93. Canada telt er bijvoorbeeld 79, Duitsland 18, Zweden en Oostenrijk nauwelijks elk 2, maar kampioen van de sociale tevredenheid op de werkvloer is Zwitserland met 1 stakingsdag per jaar.</p><p>Dit stakingsrecord in ons land mag vooral op het conto van Wallonië geschreven worden, en vooral op rekening van de overheidsbedrijven. Bij de NMBS zijn het bijvoorbeeld de vakbonden van de “cheminots” die zelf het personeelsbeleid bepalen, en bij de minste steekvlam ontploft de stookketel, gaat de trein ontsporen en wordt de reiziger gegijzeld.</p><p>Door een opbod tussen de PS-socialisten en de PVDA/PTB-communisten om de ziel van de arbeider en de sympathie van de vakbond te veroveren, groeide het sociaal conflict bij Delhaize uit tot een politiek conflict. Minister van Werk Pierre-Yves Dermagne en zijn kompaan Paul Magnette verkondigden dat de regering de franchisewinkels op dezelfde manier zou behandelen als een multinational (cao, ondernemingsraad…) De vakbonden roken machtsuitbreiding en een bijkomende leunstoel voor hun syndicale déléguées. Onze 10.354 kleine zelfstandige franchisenemers die samen 46.793 personen tewerkstellen houden al hun adem in.</p><p>Staken is een recht, en werken is niet alleen een voorrecht maar ook een vorm van solidariteit. Elke regering roeptoetert dat onze werkzaamheidsgraad omhoog moet naar 80% om de pensioenen en ons sociaal zekerheidssysteem betaalbaar te houden, maar men blijft Kurieren am symptom. In 1999 was het wegwerken van de werkloosheidsval al het leitmotiv van Paarsgroen bij de verkiezingen. De werkloosheidsval is een economisch fenomeen waarbij het voor de werkloze niet interessant is om uit de werkloosheid te treden omwille van allerhande sociale en belastingvoordelen.</p><p>Een kwarteeuw later is er nog niets veranderd. Integendeel. “Ik ga er niet om liegen. Ik leef van alimentatie die ik krijg van Jacques. Ik wil wel gaan werken, maar dan speel ik het sociaal tarief voor mijn energiekosten kwijt en hou ik minder over”, bekent Eva Pauwels, ex-vrouw van Jacques Vermeire vorige maand in Het Laatste Nieuws. Technicus Patrick uit Hoeilaert berekende dat hij amper 200 euro meer verdiende als hij zijn knelpuntberoep zou uitoefenen. Wie kan het hem kwalijk nemen dat hij liever thuis profiteert van de sociale hangmat dan de werkkiel aan te trekken? </p><p>Volgens MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez werden er, als sanctie voor dergelijke vormen van vrijwillige werkloosheid , tussen 2017 en het eerste semester van 2022 zo’n 1.086 werklozen geschorst door de VDAB in Vlaanderen, amper 45 in Wallonië door haar tegenhanger Forem, en welgeteld 1 Brusselaar door Actiris. Volgens de Franse socioloog Serge Guérin is de werktijd voor veel Fransen alleen de wachttijd tot de dag waarop ze van het leven kunnen genieten. Als het regent in Parijs druppelt het echter ook van Charleroi tot Luik.</p><p>“Hoe kunnen we blijven zorgen voor vooruitgang als we steeds een manier van leven aannemen waarbij niemand nog verantwoordelijkheid wil nemen voor zichzelf en iedereen veiligheid zoekt in het collectivisme?” vroeg de voormalige Duitse bondskanselier en vader van het Wirtschaftswunder Ludwig Erhard zich in 1957 af.“ Als deze manie zich doorzet vervallen we in een sociaal stelsel waarin iedereen zijn hand in de broekzak van de ander heeft”.</p><p>ACV-Paus Leemans gaf met zijn eigen machinatie om op brugpensioen te gaan op kosten van zijn arbeiders al het meest perverse voorbeeld van de heersende graaicultuur bij de vakbondstop zelf. We hebben de mond vol over “langer werken” maar de werkzaamheidsgraad bij onze 60 tot 65-jarigen is nauwelijks 38%. In Nederland is dat 65% en in Zweden 69%. IJsland is Europees kampioen bij de oudjes met 78%.</p><p>Om een hogere werkzaamheidgraad te hebben moeten er dus minder Belgen de arbeidsmarkt verlaten vooraleer ze 65 worden. Van de 55 tot 64 jaren is onze werkzaamheidsgraad ook nauwelijks 57,5% terwijl het Europees gemiddelde op 62,9% ligt, en dat van Nederland zelfs 73,9% bedraagt. Als je dan bedenkt dat de algemene werkzaamheidsgraad (20 tot 64-jarigen) in ons landje nauwelijks 72,3 % bedraagt, dan moet je besluiten dat de term “hardwerkende Belg” een mythe is. In Vlaanderen is het nog 77,2% maar van de Brusselaars en de Walen is net geen 66% aan de slag. Meer bore-out dan burn-out?</p><p>Over de al of niet toegevoegde waarde van de migratie en de multiculturele samenleving zijn er al bibliotheken vol geschreven. Vanaf de jaren 50 in de vorige eeuw droegen gastarbeiders bij tot de welvaartgroei in ons land. Vanaf de petroleumcrisis in de jaren 70 werd de arbeidsmigratie verdrongen door een ongebreidelde volgmigratie, met een groeiende sociale problematiek van scholing tot tewerkstelling.</p><p>In 2021 werd ca.1,34 miljard euro betaald aan vergoedingen voor leefloners. In december 2021 werden 151.120 leefloners geregistreerd, waarvan 48.620 niet-Belgen (36.067 niet-EU-burgers en 12.553 EU-burgers). Aldus werd één derde of 32,17% uitbetaald aan niet-Belgen. In 2016 was dit volgens de Hoge Raad voor Financiën nog 873,9 miljoen euro voor 127.000 leefloners. Uit studiewerk van UGent@Work blijkt dat in het Waals Gewest nagenoeg de helft van deze niet-EU-burgers van 24 tot 64 jaar oud niet werkt, hun inactiviteitsgraad is daar 51,3%, in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest is het 43,1%, en in Vlaanderen 41,1%.</p><p>Om de huidige asielcrisis wat te verbloemen en de verrijking van onze samenleving met (il)legale nieuwkomers in het zonnetje te zetten, sloot Fedasil een mediatieke overeenkomst met sterrenchef Wout Bru. Hij stelde asielzoekers tewerk in zijn restaurant La Petite Merveille in Couckeville Durbuy. “Er zijn ontzettend goede werkkrachten bij, van wie ik hoop dat ze zullen blijven.” Zei Wout openhartig in De Morgen van 18 maart. “Al zijn er ook anderen. De hele tijd dat ze tijdelijk in dienst waren, was er geen probleem, maar van zodra ze dat contract dan hebben, is het van ‘pain in the back’. Dan gaan ze op ziekenkas en zie je ze niet meer terug. Mijn haar gaat recht overeind staan wanneer iemand die geen varkensvlees eet dat ook niet wil aanraken in de keuken. Of zelfs niet wil serveren. Sorry, dat is geen racisme, dat gaat om u aanpassen aan onze cultuur.” Beter dan Wout Bru met het roeren in de kookpot kan ik het niet samenvatten. Multiculturele kookmutswijsheid.</p><p>Ik hou van het proletariaat en het patronaat, maar heb een hekel aan het profitariaat.</p>Ignace Vandewallehttp://www.blogger.com/profile/07102225698723431220noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7210952366137050428.post-4601093121969412072023-03-26T13:17:00.001+02:002023-05-02T06:20:38.525+02:00Migratiedeal? Nieuw akkoord beperkt zich tot blazen van valse Vivaldinoten in de zoveelste treurmars<p> Kamerlid Jean-Marie Dedecker heeft geen goed oog in de migratiedeal die de federale regering recent bereikte. ‘Er zit zelfs een pervers addertje in het nieuwe paarsgroene wetgevend gras.’</p><p>Niet minder dan 36.871 gelukzoekers dienden vorig jaar een asielaanvraag in. Volgens het Belgisch Statistiekbureau kregen 47.561 buitenlanders vorig jaar ook nog de Belgische nationaliteit, hoofdzakelijk Marokkanen en zelfs honderden Russen. Terwijl men afgelopen weken binnen de Vlaamse Regering een boerenkrijg voerde, triomfeerden onze Federale Regenten met een nieuw akkoord om de tsunami aan asiel- en gelukzoekers in te dammen. Dezen stonden te drummen aan de dranghekken van Fedasil en overnachtten in een tentenkamp aan het kanaal van Sint- Jans-Molenbeek of in een kraakpand. Het grootste deel daarvan zijn jonge alleenstaande mannen. Het nieuwe akkoord beperkt zich tot het blazen valse Vivaldinoten in de zoveelste treurmars.<span></span></p><a name='more'></a><p></p><p>Weerom kwamen onze regenten niet verder dan de zoektocht naar bijkomende opvangplaatsen, met als halfslachtige oplossing het neerpoten van een nieuw containerpark in het beschermd natuurgebied van Kampenhout (dat idee is ondertussen ook al afgevoerd). De gemiddelde verblijfsduur in onze asielcentra is immers 15 maanden. Momenteel zijn er ca. 3.500 personen die er al meer dan drie jaar resideren. Er is zelfs een gezin van zeven dat er al 14 jaar verblijft. Telkens er een negatieve beslissing valt starten ze een nieuwe procedure op naam van één van hun kinderen. Een asylum perpetuum mobile..</p><p>In feite zouden er in ons land weinig asielaanvragen mogen zijn. Enkel wie hier aankomt per vliegtuig of schip zou volgens de Dublinakkoorden voor asiel in aanmerking mogen komen. Wie hier op een andere manier aanlandt heeft immers al een ander Europees land doorkruist, en is volgens die akkoorden verplicht daar asiel aan te vragen. Maar omdat men in ons land kan genieten van alle sociale verworvenheden zonder er zelf te hebben toe bijgedragen, wordt ons tochtgat aan de Noordzee als een aantrekkelijke honingpot beschouwd in de hele diaspora.</p><p>Er zit zelfs een pervers addertje in het nieuwe paarsgroene wetgevend gras. Er wordt nu immers bij wet vastgelegd dat een gezin met kinderen niet meer mag verblijven in een gesloten opvangcentrum, in afwachting van hun terugkeer naar hun land van herkomst. Op Ierland na, is het opsluiten van begeleide kinderen in alle EU-landen een gangbare praktijk. Voor onbegeleide kinderen is het verboden in een negental landen waaronder België, Hongarije, Slovakije, Bulgarije, Spanje, Italië, Portugal en sommige Duitse deelstaten. Daarenboven is repatriëring na uitgeprocedeerd te zijn – door het verbod op woonstbetreding – nagenoeg al onmogelijk geworden. Dan mag de agent van dienst onverrichter zake aan de deur blijven wachten tot de aanwezigen goesting hebben om naar buiten te komen, of wachten tot men langs de achterdeur de biezen heeft genomen. Als gezinnen niet meer in een gesloten opvangcentrum mogen geplaatst verdwijnen ze in de illegaliteit, net zoals 200.000 anderen in ons land.</p><p>De groene moraalridders van het opengrenzenbeleid zijn kampioen in morele chantage, en geen chantage werkt beter dan onschuldige kinderogen. Journalisten berichten dan ook graag over zieligheid, dat heeft hen het zalig gevoel iets goeds te doen. Nochtans moet het mogelijk zijn om kinderen in een bepaalde context enkele dagen onder te brengen in een gesloten instelling met educatieve en sociale voorzieningen om erger te voorkomen. We zijn het enige Europese land dat het verbod op tijdelijke opsluiting nu in een wet zal blokkeren. Het niet doen lijkt humaan, maar in de praktijk creëert het perverse effecten en is het inhumaan. Het zorgt voor een aanzuigeffect. Families in de derde wereld sturen hun kinderen alleen vooruit om dan achteraf gezinshereniging te claimen in het land van aankomst, in de hoop zich in die welvaartsstaat definitief te kunnen vestigen.</p><p><span style="background-color: #ffa400;">Uit een open brief van een leraar (naam bekend):</span></p><p><span style="background-color: #ffa400;">“ Ik heb 4 jaar in het gesloten centrum van Merksplas gewerkt als leerkracht, waarvan 1,5 toen de kinderen met hun gezin nog wel mochten opgesloten worden. Ik kan u verzekeren dat uw concullega’s die het hebben over ‘ik zag in de ogen van de opgesloten kinderen…’ niet weten waarover ze spreken.</span></p><p><span style="background-color: #ffa400;">Ik weet dat wel.</span></p><p><span style="background-color: #ffa400;">Geen enkel kind is daar meer getraumatiseerd buiten gegaan dan het was binnengekomen. De zorg en aandacht van bewakend personeel, opvoeders, psychologen en leerkrachten 24/7 was bijwijlen ontroerend. Een warm en veilig bed om in te slapen, 3x per dag kwaliteitsvolle voeding, kans om te spelen en zich te ontwikkelen. Dit in enorm contrast met de situatie vanwaar ze kwamen. Vanuit een kartonnen doos, van onder een brug, van in een kraakpand waar ontbering, verwaarlozing en zelfs aanranding geen uitzondering waren. Situaties waarin ze na hun vrijlating waarschijnlijk naartoe gingen.</span></p><p><span style="background-color: #ffa400;">Ik ben geen voorstander om kinderen op te sluiten, maar wet is wet. Ik durf met beide handen op het hart beweren dat die kinderen die ik heb zien passeren na een periode van gewenning en vertrouwen winnen, 1 voor1 op hun gezicht toverden wat bij de meesten van hen lang geleden was: de mooiste kinderglimlach. En het is maar de vraag of dat na hun vrijlating nog gebeurd is.</span></p><p><span style="background-color: #ffa400;"><br /></span></p><p><span style="background-color: #ffa400;">Dat hoge hek is een makkelijk beeld – om zich achter te verstoppen onder de slogan ‘opsluiten is niet humaan’ – maar het is voor die kinderen de mooiste periode uit hun leven geweest.</span></p><p>Zowel Patrick Dewael als Maggie De Block (Open VLD) hebben zich, als staatssecretaris voor Asiel en Migratie, indertijd altijd met klem verzet tegen het verbod op opsluiting van gezinnen met kinderen, maar nu worden ze door hun eigen premier voor het blok gezet. Toen asielminister Theo Francken in 2018 ook pleitte voor een tijdelijk verblijf van gezinnen in een gesloten instelling in afwachting van hun terugkeer werd hij in een open brief gekapitteld door Olivier Marquet, directeur van UNICEF-België, en Hugo Lamon, bestuurder bij de Orde van Vlaamse Balies.</p><p>Professor sociologie Mark Elchardus reageerde prompt: “Blijkbaar zijn ze van oordeel dat het ondernemen van een vaak moordende tocht, met risico op kidnapping en misbruik, op verdrinkingsdood, het overleveren aan mensensmokkelaars, het leven op parkings en in parken, het blootstellen aan onverantwoorde risico’s en vooral het bestendigen van die situatie zodat meer kinderen er het slachtoffer van worden… meer in het belang is van de kinderen. Volgens hen biedt dat deze kinderen een betere bescherming en betere zorg dan een verblijf van een paar weken in een instelling met educatieve en sociale voorzieningen.”</p><p> In Amerika staan letseladvocaten aan de uitgang van ziekenhuizen om patiënten te ronselen. Ze worden er aangemoedigd om naar de rechtbank te stappen met irrationele schadeclaims. Hier staan mierzoete zwarte toga’s als ronselaars aan de poorten van Fedasil om gelukzoekers naar de Brusselse Arbeidsrechtbank te sleuren, wanneer ze niet onmiddellijk kunnen bediend worden met “Bad, Bed en Brood”. Progress Lawyers Network & Co hebben er een volle dagtaak aan.</p><p>Ondertussen werd CD&V-staatsecretaris Nicole de Moor al meer dan 11.000 keer veroordeeld, en loopt het bedrag van de gerechtelijke dwangsommen over honderden miljoenen euro aan. Niet alleen bij gebrek aan opvang kan de aanvrager naar de rechter stappen. Zelfs als zijn asielaanvraag geweigerd wordt kan hij dat, en de overheid betaalt nog voor zijn pro deo-advocaat. Valt de uitgeprocedeerde in de 62-koppige Raad voor Vreemdelingenbetwistingen op een Franstalige rechter dan krijgt hij in 51 procent van de gevallen nog gelijk ook. Bij een Nederlandstalige rechter is de kans nauwelijks 11 procent.</p><p>De strategie van het opengrenzenfront van neoliberale vrijhandelaars en mensenrechtenactivisten lijkt ondertussen duidelijk. Is het hun bedoeling om zoveel mogelijk mensen in de illegaliteit te laten verdwijnen zodat hun levensomstandigheden en die van hun kinderen zo meelijwekkend worden dat een “generaal pardon” of massaregularisatie voor de zoveelste keer onvermijdelijk wordt? Er zit momenteel niets anders op dan de linkse regering uit te zweten en de onzin te beperken in de hoop dat ze niet teveel schade meer aanricht.</p><p>Het onmenselijk asielbeleid is het morele ijkpunt van de progressieven, terwijl het duizenden mensenlevens kost en de mensensmokkel aanmoedigt.</p>Ignace Vandewallehttp://www.blogger.com/profile/07102225698723431220noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7210952366137050428.post-36071542030049226612023-03-19T08:21:00.001+01:002023-05-02T06:22:49.570+02:00Reclameverbod voor gokkantoren? Win for Life voor de Nationale Loterij<p>‘Ik heb geen enkel probleem met een reclameverbod op gokken, maar dan moet het gelden voor iedereen’, schrijft Kamerlid Jean-Marie Dedecker.</p><p>Op onze eigenste Nationale Loterij na, mogen de private kansspeloperatoren geen publiciteit meer maken vanaf 1 juli 2023. Rien ne va plus. Quasi uniek in de wereld. Met een bezoekersaantal van 40 miljoen gokkers per jaar is casinostad Las Vegas bijvoorbeeld een groter bedevaartsoord dan Mekka, en als je in Macau rondkijkt zou je haast denken dat bij de Aziaten het gokken in hun DNA zit. In Groot-Brittannië kun je zelfs wedden op het geslacht van een ongeboren Windsor-baby.</p><p>Hier leurt keizer-koster Stefaan Van Hecke al jaren met zijn verbodswet en vond in justitieminister Vincent Van Quickenborne de nuttige collaborateur om zijn discriminerende wet door het parlement te jagen. In 2022 ging er nog 61 miljoen euro aan reclamegeld naar de media, waarvan 44% betaald werd door de Lotto. Het totaalbedrag van 9,2 miljoen euro voor radioreclame werd zelfs exclusief betaald door de Nationale Loterij. Geen wonder dat alle overkoepelende mediaorganisaties ((La Presse.be, de Vlaamse Nieuws- en Audiovisuele media…) nu protesteren tegen het wegvallen de overige 66% aan reclame-inkomsten.<span></span></p><a name='more'></a><p></p><p>Ook de sport wordt door groene moraalridder Van Hecke buitenspel gezet. Zestien van de 18 voetbalploegen in onze eerste klasse worden ten bedrage van ongeveer 10 miljoen euro per jaar gesponsord door gokbedrijven. Union SG zal nog mogen voortsjotten met Lotto op zijn voetbalshirt, maar bij Zulte-Waregem moet Napoleon Games binnenkort van het truitje. Bitcoin zal de voetbalclubs wel uit de nood helpen tot een groene inquisiteur er ook daar graten in ziet, maar het blijft een zware aderlating voor vele sportploegen zoals hockey, basketbal, volleybal, tennis en wielrennen. De Lotto-wielerploeg mag ook blijven voort fietsen, maar Intermarché Circus-Wanty en Pauwels Sauces Bingoal cycling team moeten verder op lege tubes.</p><p>De Lotto-wielerploeg is het speeltje van Jannie Haek. De man was jarenlang kabinetschef van toenmalige SP.A-ministers Louis Tobback en Johan Vande Lanotte. Hij werd in 2005 door de socialistische zuil benoemd tot gedelegeerd bestuurder van de NMBS-holding, maar deed daar de trein zo ontsporen dat hij moest verkassen naar een uitloopbaantje bij de Nationale Loterij. Als bemoeizuchtige captain of cycling reed hij het Lotto-wielerteam mee de gracht in. Lotto is nu gedegradeerd tot een tweederangs continentale ploeg. De Raad van Bestuur van de Nationale Loterij is een politiek gekleurde bollenwinkel die met sponsorgeld strooit volgens een communautair wafelijzerprincipe en volgens de partijlidkaart van de bestuursleden.</p><p>In oktober 2021 stapte Jannie Haek op kousevoeten naar minister Van Quickenborne met een bedrag van 30 miljoen extra aan monopolierente (uit te betalen over 3 jaar). “Smeergeld” om de kansspelwet aan te passen in het voordeel van de Lotto, en om reclame te beteugelen voor de casino’s en de private gok- en wedkantoren. De Open VLD- verbodsminister plooide (zie p.25 van notificaties van de meerjarenbegroting- ministerraad 20.10.21). In feite was dit kortzichtig zakgeld, in vergelijking met de bedragen die in de sector omgaan, en met het geld dat de overheid door een reclameverbod kan verliezen aan belastingsinkomsten. Daarnaast zal met zo’n verbod de illegale online goksector zijn marktaandeel kunnen vergroten.</p><p>Je moet al ver heen zijn om niet te beseffen dat gokken-net als alcohol-een maatschappelijk probleem is. Maar “chassez le naturel, il revient au galop”. Julius Caesar zei 2.180 jaar geleden al dat de Belgen de dappersten aller Galliërs waren, maar ook hardwerkende en dobbelende drinkebroers. Wie het gokken met de nodige politieke realiteitszin benadert krijgt al vlug het verwijt van goklobbyist. Een rol die nochtans een tijdje door MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez opgenomen werd. Maar toen de roeptoeter tijdelijk uitstel van reclame-executie kreeg voor zijn eigen amateursjottersclub Francs Borains waarvan hij ook praeses is, hield hij zijn rechtse rug niet meer recht. Hij beval zijn Kamerleden thuis te blijven terwijl de wet in de commissie van het parlement op 6 maart gestemd werd. Lafheid is een blauwe politieke deugd.</p><p>Het opzet van de reclameban is verslaving te bestrijden. Een nobel doel. Je kunt je echter afvragen of het wel nodig is om een algemeen reclameverbod in te voeren voor 99,8% van de bevolking, als volgens Sciensano (jawel, het instituut dat we kennen van de covid-cijfers) slechts 0,2% van de bevolking een hoog risico loopt op gokverslaving. Verbod is het wapen van een zwakke overheid, efficiënt sensibiliseren, controleren en handhaven is deze van een sterke overheid. Ik heb geen enkel probleem met een reclameverbod op gokken, maar dan moet het gelden voor iedereen. Ook voor de staatskolchoze “de Lotto”. De Nationale Loterij is het meest gediversifieerde en verslaving verwekkende gokbedrijf met een jaarlijkse omzet van om en bij de 1,5 miljard euro. Voor elke verslaving bestaat er bij de Lotto een spel. Krasloten: Win for life (Word schandalig rijk !), Subito, Lucky 13, Winter Magic, Cash, Astro, Super 20, Bingo Tree, ‘21’, Hit the Jackpot en Presto. Loterijen: Vikinglotto, Lotto, Keno, Joker +, Pick 3 en Euromillions. Sportweddenschappen: Scoore. Online gokken: maar liefst 64 online gokspelletjes (Woohoo-games). Deze spelletjes hebben een format dat ook kinderen en tieners aantrekt.</p><p>Terwijl de private goksector aan draconische maatregelen onderworpen is (leeftijds-en speellimiet, afstand tussen speelhallen, controle van identiteit en van de zwarte of EPIS- lijsten …) slijt de Lotto haar producten nagenoeg zonder controle op al haar 7.000 verkooppunten (krantenwinkels, benzinestations, festivals…). Zo’n kwart van de spelers die vrijwillig op de EPIS-lijst staan – en dus van zichzelf weten dat ze een gokprobleem hebben –beginnen opnieuw te gokken met producten van de Nationale Loterij, die niet gebonden zijn aan de EPIS-wetgeving. In de krantenwinkels die sportweddenschappen organiseren is de EPIS-lijst niet van toepassing. Voogdijminister van overheidsbedrijven Petra De Sutter Groen) liet BPost 170 Pressshops verkopen aan het gokconcern. Hoe groen van schaamte zou je moeten zijn?</p><p>Verschillende internationale studies hebben al aangetoond dat krasloten net zo verslavend zijn als casinospelen, bingo’s of sportweddenschappen. Uit de factsheet “Gokken” (december 2021) van het Vlaams expertisecentrum Alcohol en andere Drugs (VAD) blijkt dat ca. 30% van alle +15-jarigen met een van de producten van de Nationale Loterij gokt. In 2018 werd aan gokkers hun cumulatief jaarlijks speelgedrag gevraagd: 54 % speelde met een van de loterijspelen, 44% kocht krasbiljetten, 6 % speelde op sportweddenschappen, 5 % op informele weddenschappen en 3% op videospelen. Gokken op casinospelen (2%) en poker (1%) kwamen minder voor. Nog volgens het rapport werden in 2019 zo’n 2 miljoen spelersaccounts voor online gokken geopend, waarvan de helft of 1 miljoen bij de Nationale Loterij. Op 16 november 2022 liet de Kansspelcommissie, de toezichthouder en kansspelregulator, aan minister van Justitie Van Quickenborne nog weten dat de Woohoo Games (goed voor 400 miljoen euro omzet) moeten gekwalificeerd worden als gokspelen en bijgevolg onderhevig moeten zijn aan de Kansspelwet van 7 mei 1999. Volgens Dr. Michael Auer die Game Risk Assessment uitvoerde, zijn de online games van de Nationale loterij even “hoog” verslavend als de gokautomaten in de casino’s en de speelhallen.</p><p>De Kansspelcommissie is zelf geen voorstander van een vergaand reclameverbod. In haar advies aan de regering zegt de kansspelregulator dat ze eerder pleit voor een verscherping van de maatregelen naar de meest kwetsbare groepen. Legale operatoren, publiek of privaat, dienen op eenzelfde manier behandeld te worden. Verslaving bestrijden is gebruikt als alibi voor het reclameverbod, maar monopolyvorming voor het staatsbedrijf Lotto was eigenlijk het doel. Het is in wezen marktvervalsing en ondemocratisch favoritisme, afgekocht met 30 miljoen euro gelegaliseerd smeergeld door dogmatische groene dwangknuffelaars.</p>Ignace Vandewallehttp://www.blogger.com/profile/07102225698723431220noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7210952366137050428.post-6948232427334338822022-12-18T15:48:00.001+01:002023-05-01T11:50:23.410+02:00Je kan iemand pas van weerwoord dienen door hem zijn mening te laten zeggen<p> ‘Door het wegcensureren en juridiseren van andere of foute meningen is politieke correctheid een proces geworden tot uniformering van de publieke opinie’, schrijft Jean-Marie Dedecker. In zijn laatste column van 2022.</p><p>Op de Gentse feesten stond er in juli een reuze grote foto van Dries Van Langenhove, de extreemrechtse dandy en gouwleider van het studentenclubje Schild & Vrienden. Het was een display die dienst deed als urinoir. Lach- en plasplezier voor linkse veganistische kombuchawappies en zatte frustraten. Neergepoot voor flagellatie uit de schaamstreek en geseling met de roede van de preutsheid. De techniek van de ontmenselijking van de politiek incorrecte slechterik van wie men het publiek op die manier wil laten geloven dat hij niets beter verdient dan haat en bestraffing. De schandpaal als alibi voor middeleeuwse “eerlijke betering”.<span></span></p><a name='more'></a><p></p><p>De stad aan de Leie heeft een historische band met vernedering. Keizer Karel V joeg op 3 mei 1540 de om genade smekende en in het boetekleed gehulde stroppendragers door de stad en bracht en passant 25 van hun volksmenners om het leven. Gent houdt van masochisme en viert haar nederlagen. We zijn echter iets beschaafder geworden. In plaats van iemand lichamelijk te vernietigen, vuren we nu onze scheldwoorden en verwensingen op iemand af. Een twitterprogrom van vloek en vervloeking door toetsenbordlafbekken en zolderkamerterroristen is een beproefd middel geworden.</p><p>Eigen schuld, dikke bult, zou je zeggen, want Van Langenhove & Co worden immers zelf beschuldigd van rioolracisme en allerhande intellectuele blasfemie voor het maken en versturen van wansmakelijke en walgelijke racistische internetmemes op de sociale media. Straks moet Van Langenhove er voor de vierschaar van de loge-rechtbank verschijnen. Zijn vonnis staat al vast. Hij zal er gevierendeeld worden, maar eerst moet hij nog met het hoofd door het schandblok, vrij te bekogelen als slecht kwaadaardig mens. De deugmeute heeft bloed geroken, bang voor het Belang. In de tribunalen van de rechtvaardigingsbeweging wordt immers stalinistische zelfbeschuldiging verlangd, en dat is aan de gouwleider van Schild & Vrienden niet besteed. Het is echter een valse veronderstelling dat je zelf witter wordt door de ander zwart te maken.</p><p>Er is geen haar op mijn hoofd dat er aan denkt om de vuil gebekte en blaffende Van Langenhove te verdedigen. Zelfs medelijden vind ik het gevoel van de machteloze, maar na vijfentwintig jaar zeteltijd in de pluche van het parlement herken ik als ervaringsdeskundige het mechanisme van de ongebreidelde heksenjacht. Het Parket-Generaal vroeg vorige week nog de opheffing van mijn parlementaire onschendbaarheid om mij te kunnen doorverwijzen naar-zegge en schrijve-het Hof van Assisen waar moordenaars en terroristen terechtstaan. Mijn crimineel persmisdrijf bestaat erin dat ik in 2018 een verkiezingspamflet uitgegeven heb zonder de vermelding van een verantwoordelijke uitgever, niettegenstaande mijn portret en naam pertinent als auteur op de eerste pagina prijken. Justitie als handpop van het politiek establishment. Barbertje moet hangen. Klokkenluiders worden monddood gemaakt, maar wie verdacht wordt van corruptie krijgt absolutie zonder biechten van de Opus Dei-hogepriesters met een hermelijnen kraag.</p><p>De vrije meningsuiting is mij heilig en zelfs absoluut. Ik geloof namelijk dat je iemand pas van weerwoord kan dienen en eventueel ontmaskeren door hem zijn mening te laten zeggen. Hoe hoger de aap in de boom klimt, hoe beter hij zijn kont laat zien. Hoe driester Dries wordt, hoe meer hij zichzelf ontmaskert. Met zijn sarcastische onderbuiktweet over een etnisch-segregatie-experiment naar aanleiding van het verbod op Frontnacht toonde hij zich volgens mij eerder geestelijk gestoord dan ideologisch verstoord.</p><p>Is Filip Dewinter nog een nagel onder het zadel van Vlaams Belang-voorzitter Tom Van Grieken, dan is Dries Van Langenhove een bed van kopspijkers. Tegenstanders hebben bloed geroken om het Vlaams Belang te treffen.</p><p>Dit is echter geen vrijgeleide voor halve zolen uit het beeldschermlandschap om zowel Van Grieken als Dries Van Langenhove als Untermenschen af te serveren of niet als mensen te beschouwen, zoals Fien Germijns hen deze zomer uitspuwde in het VRT-quizprogramma Switch. Of zoals Lieven Trio in een “onschuldige” filmrecensie in De Morgen schreef: ‘In een winters bos ziet de achtjarige Rudi iets dat hem zo hard doet schrikken dat hij niet meer wil praten. Een beer? Graaf Dracula? Dries Van Langenhove?’ </p><p>De gouwleider als de ideale punchball voor de deugelite die mekaar complimenteert met laaghartige slagen onder de gordel. Ontmenselijking is fascistische spinnerij en komt uit het handboek van de nazi’s. Tot wat dit kan leiden kunnen we zelfs aan Pim Fortuyn niet meer vragen. Zijn kogel kwam van links omdat hij gedurfd had de morele rottingsgeur rond het asielgeklungel en het rioolracisme aan te klagen in de uitdovende polderdemocratie.</p><p>Door het wegcensureren en juridiseren van andere of foute meningen is politieke correctheid een proces geworden tot uniformering van de publieke opinie. Een vrijgeleide voor de pensée unique. Maar als een opinie een delict wordt, klopt de dictatuur aan de deur. Waar men het oordeel over deze opinie doorschuift naar de rechters, worden deze als vijgenblad gebruikt voor politieke angsthazen. De linkse Amerikaanse taalkundige en gewezen presidentskandidaat Noam Chomsky vloog ooit naar Parijs om de Franse negationist Robert Faurisson te verdedigen met de boutade: “Het recht op vrije meningsuiting is zinledig als het alleen geldt of verdedigd wordt voor meningen die men goedkeurt. Juist wanneer het om bijzonder schokkende meningen gaat, die lijnrecht indruisen tegen de eigen overtuiging, moet dat recht feller dan ooit verdedigd worden.” Van Langenhove is volgens mijn bescheiden mening zelfs geen Holocaustontkenner, maar zelfs een fan van de apartheidsstaat Israël, al is het uit walging voor de terreurdaden van Hamas.</p><p>Ik worstelde me tijdens de prachtige zwoele avonden van de afgelopen vakantiemaanden door de zeer verdienstelijke historische roman van Johan Op de Beek over de Franse Revolutie. Ik verheugde me met het cliché over Voltaire, de vader van de gedachte, dat je tolerant moet zijn voor meningen, schokkende principes en stuitende overtuigingen waarmee je het uitgesproken oneens bent. Dat er niet zoiets bestaat als een recht om “niet beledigd” te worden. Dat het eenieder vrij staat om aanstoot te nemen aan de uitspraak van een ander, maar dat het ons niet het recht geeft om andermans vrijheid van mening af te nemen, want kritiek wordt dan gecriminaliseerd.</p><p>Maar in tegenstelling tot zijn historisch aureool was Voltaire in wezen even hypocriet als onze huidige politiek correcte deugpronkers. In werkelijkheid reserveerde hij de vrijheid van meningsuiting vooral voor zichzelf. Toen de schrijver Laurent Angliviel La Baumelle in een pamflet wees op de fouten in Voltaires werk “Le siècle de Louis XIV” werd hij dankzij de interventie van Voltaires vriendin, Madame Denis, vervolgd en in de Bastille opgesloten. Zijn kritisch pamflet en brieven werden verboden.</p><p>Daarom heb ik het meer voor die andere verlichtingsfilosoof Diderot, die in zijn Encyclopédie over Intolérance (onverdraagzaamheid) schreef dat mensen die zich vergissen moeten beklaagd worden, niet bestraf: ‘Als uw meningen het toelaten mij te haten, waarom zouden de mijne het dan niet toelaten u te haten? (..) .Indien u uw waarheid aan mij voorschrijft, zal ik mijn dwaling, die ik voor waarheid houd, aan u voorschrijven.’</p><p>Het is een moeilijke evenwichtsoefening in onze huidige democratische samenleving. Kerstmis is een tijd van reflectie en vergevingsgezindheid. Aan allen… een zalige kerstboom.</p>Ignace Vandewallehttp://www.blogger.com/profile/07102225698723431220noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7210952366137050428.post-4364133933123904122022-12-11T17:46:00.001+01:002023-05-01T11:48:17.487+02:00Een steekvlam in Qatar en Brussel brandt<p>‘Het vliegwiel van geweld is ondertussen een ritueel geworden’, schrijft Jean-Marie Dedecker over de rellen in Brussel en Antwerpen naar aaleiding van het WK voetbal in Qatar.</p><p>Je kunt er je klok en het zomeruur op afstellen. Met de eerste zonnestralen worden het recreatiegebied “De Blaarmeersen” in Gent, en bij uitbreiding ook de zwemvijvers in Sint-Niklaas, Hoogstraten… het jaarlijks terugkerende slagveld van multiculturele herrie, zwemshortrelletjes, vechtpartijen en allerhande opstootjes. De Brusselse allochtone jeugd speelt dan immers weer op verplaatsing, en onze tolerantiegrens wordt dan weerom eens verder opgerekt. De vergoelijkingslobby draait dan even traditioneel op volle toeren met riedeltjes als: “De jongeren zijn een minderheid, vinden geen werk, hebben in hun stad geen mogelijkheden voor vertier, en we mogen een meerderheid niet stigmatiseren omdat enkelingen zich misdragen…enz.”<span></span></p><a name='more'></a><p></p><p>Dat nagemekkerde credo is valse schijn. Toen de Johan Cruyffstichting een gratis kunstgrascourt aanlegde in het Muzenpark van Molenbeek werd het pleintje na één nachtje al vernietigd. Het enige van die 240 courtjes in de ganse wereld dat gebrandschat werd. Er staan bij VDAB-Actiris duizenden vacatures open in het Hoofdstedelijk Brussels Gewest, ook voor ongeschoolden, maar de werkzaamheidsgraad bedraagt er nauwelijks 62%. De Brusselse Ring is blijkbaar hoger dan de Chinese muur om in Zaventem de werkkiel te gaan aantrekken.</p><p>Als er ergens op de wereld een potje gevoetbald wordt tussen de Marokkanen en onze Rode Duivels, ook al is het in Qatar, breekt de pleuris uit in de straten van Antwerpen, Brussel of Luik. Er ontvlamt een etnische burgeroorlog van straatgajes en een orgie van geweld, van Borgerhout over de Lemonnierlaan tot in ‘hellhole Molenbeek’. Euroturken houden er dezelfde nationalistische traditie op na in Gent of Genk, maar de volgelingen van sultan Erdogan beperken zich eerder tot toeterende intimiderende autokaravanen en sporadische vechtpartijen. De volgelingen van koning Mohammed VI houden meer van een slagveld, weggezakt in het tribale drijfzand. Het zijn vendelzwaaiers met de Marokkaanse nationale vlag, als symbool van afzetting en haat tegen het land waarin ze zelf geboren en getogen zijn, gratis kunnen schoollopen en kunnen genieten van alle sociale voordelen, waarvan het bestaan niet eens gekend is in de landen waar hun “roots” liggen.</p><p>Het vliegwiel van geweld is ondertussen een ritueel geworden. Op 11 november 2017 verloor Marokko in de Afrika Cup met 2–0 cijfers van Ivoorkust. Brussel werd onmiddellijk gebrandschat door Marokkaans richel van de straat. Er vielen 23 gewonden waaronder 22 politieagenten. Er werden toen amper zes geweldenaars gearresteerd die allen wegkwamen met een werkstraf of vermanend boterbriefje. Sedertdien brak de pleuris al veertien keer uit in onze hoofdstad. Periodieke oprispingen van een gistende toxische subcultuur.</p><p>Het veel te vrijblijvende Belgische uitkeringsmodel voor ongeschoolde jongeren heeft eerder een verwoestende impact op het sociale leven dan een verlaging van de integratiedrempel. Wie ook maar oppert dat er een cultureel probleem is met deze groepen wordt als racist weggezet. De slachtofferrol en de excuses “dat het maar om enkelingen gaat die het voor de grote massa’s verpesten” worden telkens gretig als narratief opgedreund. Straffeloosheid en vergoelijking tieren welig. Van de 800 “opgepakten” tijdens de Nieuwjaarsrellen van 2021/22 werden er zegge en schrijve maar twee gewelddadige straatschuimers veroordeeld, en dan nog met een voorwaardelijke straf. De circa 798 andere belhamels dragen nu hun p.v.’s voor baldadig gedrag als eretekens van onkwetsbaarheid. Geen wonder wanneer de burgemeester van Molenbeek, zoetwaterpolitica Cathérine Moureaux het in de fik steken van straatmeubilair door dergelijke lieverdjes vergelijkt met vreugdevuren, gelegitimeerd vuurwerk van paupers.</p><p>Bij de laatste voetbalrellen van 27 november werden er amper 19 draaideurcriminelen gearresteerd, waarvan 18 administratief, en nauwelijks één gerechtelijk. Administratieve aanhouding betekent dat je hoogstens één nachtje in de cel doorbrengt, de tijd om een proces verbaal op te maken. Deze wordt achteraf altijd geseponeerd, bezigheidstherapie voor onze vernederde koddebeiers. Sedert (n)euro 2000, de organisatie van het Europees voetbalkampioenshap in ons land, werd hier nochtans al snelrecht ingevoerd. Toenmalig justitieminister, VLD’er Marc Verwilghen, was er de snelschrijver van om de Engelse hooligans, die naar het EK kwamen afgezakt, in toom te houden. Van Quickenborne hoeft met zijn “supersnelrecht” geen extra rode kaart meer aan te maken. Hij moet ze alleen maar trekken.</p><p>Journalisten die op de treurbuis de rellen verslaan verstikken telkens van het meel in hun mond. Euromarokkaanse relschoppers worden steevast neutraal “jongeren” genoemd, ook al worden ze door hen zelf belaagd of deelt hun captatiewagen in de schade. Vorig jaar werd VRT-Journalist Riadh Bari in Brussel in elkaar geslagen. Uit de kast komen is haram en werkt aanstekelijk op zeloten. De wegkijkende gilde van collega-journalisten ging onmiddellijk op zoek naar de splinter in eigen oog om de balk in de homofobe moslimcultuur van de daders te verdoezelen. Gelukkig werd er toen nog een Antwerpse idioot gevonden die met een anti-lgbtq-sticker zijn frustraties had gebotvierd om het moslimgedrag te compenseren. Saved by the bell.</p><p>Maar bij de voetbalrellen van zondag 27 november ging Riadh terug zijn deur uit en kreeg prompt traangas in zijn ogen van de chargerende politie. Hij kon nu niet meer wegkijken, noch letterlijk noch figuurlijk.</p><p>Na Femme de la rue van Sofie Peeters wordt het tijd voor een Homme de la rue. Er gaat daarentegen geen dag voorbij of een of andere krant tracht ons wijs te maken dat de Vlamingen het meest racistische en discriminerende volkje ter wereld zijn. ‘Discriminatie komt vaker voor in Witte buurten’, kopte De Morgen nog op 14 juni van dit jaar. Die inktkoelie heeft waarschijnlijk nog nooit een voet gezet in Kuregem, Molenbeek of Sint-Joost-ten-Node. In Anderlecht hadden de kinderen van De Beverboom een regenboogzebrapad geschilderd op de Itterbeekselaan vlak voor hun Frenetschool. Het werd prompt beklad met zwarte verf en het opschrift “non lgbt”.</p><p>Volgens de linkse wegkijkers is het probleem meteen opgelost als we zouden ophouden met het straatgeweld te culturaliseren en te racialiseren, en geen onderscheid meer zouden maken tussen de afkomst van de daders. Ze zijn ongeschoold en ontheemd en worden voortdurend ondergedompeld in een middeleeuwse leer die gepredikt wordt in gebedshuizen waar de intolerantie blijft echoën. Maar feiten benoemen, de oorzaken onderzoeken en er meteen de gerichte maatregelen aan koppelen, is een brug te ver voor de gutmenschen en de welzijnsknuffelaars die hun bestaan danken aan de subsidie- en pampercultuur van de inburgeringsindustrie.</p><p>Maar er is ook eindelijk licht aan het einde van de tunnel. Hicham Achrayach vormde – op gevaar van eigen lijf en leden – een cordon tegen de gemaskerde heethoofden die naar zijn eigen zeggen voor 80% uit Marokkaanse Belgen bestond en Afrikaanse jongeren. Dat is moedig en baanbrekend, want de oplossing zal niet komen van onze wegkijkende zoetwaterpolitici, maar van het voortschrijdend inzicht binnen de eigen Euromarokkaanse gemeenschap. Het is geen kwestie van inburgering. Nagenoeg allen zijn hier geboren. Het is een kwestie van cultuur, geloof, opvoeding en werkethiek in de zoontjesfabriek…</p><p>En zoals mijn vader zaliger zei: “Je moet je manieren houden”. Een wijs man, net als Hicham. Hopelijk maakt één zwaluw de lente wel.</p>Ignace Vandewallehttp://www.blogger.com/profile/07102225698723431220noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7210952366137050428.post-80014555754888904442022-12-04T15:44:00.001+01:002023-05-01T11:46:09.076+02:00Het blauwe fabriekje is een ruïne<p> ‘Bijna een kwarteeuw lang maakt de Open VLD onafgebroken deel uit van de federale regering en leverde in drie legislaturen zelfs de premier. Ondertussen hebben we de boeren van hun land verjaagd, hebben we het ondernemerschap kapot belast en onze maakindustrie naar China verhuisd’, schrijft Jean-Marie Dedecker na enkele woelige weken voor de regering van Alexander De Croo.</p><p>‘Vivaldi is te laf om te besturen en te laf om naar de kiezer te stappen’, typeerde politicoloog Carl Devos in Het Laatste Nieuws vorige week ongenadig en vlijmscherp onze federale bestuursploeg. Een bonte verzameling die nagenoeg elke dag ruziënd over straat rolt. Daarmee ziet Alexander De Croo als premier zijn eigen voorspelling uitkomen, namelijk dat je in onze bananenmonarchie als premier van de zevende grootste partij de dweil van de regering bent. Om Groen en links tevreden te houden werd er kwistig met overheidsgeld geld gestrooid en slaat De Croo met zijn regering nu geen deuk meer in een klontje boter. Niettegenstaande we Europees koploper zijn in de discipline belastingen betalen, zijn we nu ook nog gedegradeerd tot EU-kampioen in begrotingstekorten. Een triestig palmares.</p><span><a name='more'></a></span><p>De Croo werd met zijn kafkaiaanse begrotingscijfers in zijn hemd gezet door staatsecretaris Eva De Bleeker, en ging zo met de billen bloot bij de controleurs van de Europese Commissie. Zijn partijgenote werd dan maar als zondebok met pek en veren besmeurd en weggestuurd uit het paradijs van de Wetstraat. De tragiek van haar ontslag ligt niet zozeer in de gemanipuleerde rekeningen. Budgettering is quasi altijd nattevingerwerk waarbij men met de kaasschaaf – volgens partijpolitieke voorkeuren – selectief door de uitgaven gaat, en dan het tekort aan inkomsten traditioneel bijpast met fictieve bijdragen uit fraudebestrijding.</p><p>De echte tragiek van die defenestratie ligt in de besmeurde geloofwaardigheid van het politiek bedrijf en haar mimespelers. De echte tragiek ligt in de ontmaskering van de leugen van een premier, die als een evenwichtskunstenaar mordicus beweerde dat zijn fiscale energiemaatregelen budgetneutraal waren, terwijl hij moest vermijden dat ze dan als een vestzak-broekzak-operatie de mist zouden in gaan. De premier oreerde als een koorddanser in een parlementair circus, balancerend tussen de tegengestelde opinies van zijn coalitiepartners. Toch denkt hij dat hij goed bezig is terwijl hij telkens met zijn kruis op het slappe koord stuitert.</p><p>De echte tragiek ligt in het vluchtgedrag van een premier, die volgens een ex-werknemer van De Bleeker per WhatsApp de begrotingscijfers zelf had goedgekeurd. De echte tragiek ligt in de pontius-pilatushouding van Financiënminister Vincent Van Peteghem die ook zijn handtekening onder De Bleekers begrotingsvelletjes had gezet.</p><p><b>Leeg olievat</b></p><p>De echte tragiek ligt in het vluchtgedrag van Eva’s voogdijminister Vincent Van Quickenborne, die bij wet al haar beleidsdaden vooraf moet beoordelen. Maar voor Mister Q klinkt ministeriële verantwoordelijkheid even hol als het geluid van een leeg olievat. Zelfs de moord op een politieagent raakt nauwelijks een gevoelige beleidssnaar in het Vivaldi-orkest, hoogstens wat lippendienst met instantwetgeving. Of hoe de Britse schrijver Sir Anthony Jay het verwoordde in ‘Yes minister‘: ‘A good speech isn’t one where we can prove he’s telling the truth. It’s one in which nobody else can prove he’s lying.’</p><p>De echte tragiek ligt in de ontluistering van de ostentatieve Belgicistische koers van de Open VLD. De Bleeker werd vervangen door een francofone jonkvrouw. Le nouveau Open Vld est arrivé: le PVV de La Belgique de papa . Niemand in de eigen rangen werd blijkbaar nog bekwaam gevonden om de begrotingsklus te klaren, en men transfereerde dan maar Alexia Bertrand van de Brusselse MR naar de Open Vld. De dochter van Baron Luc Bertrand was ooit kabinetschef van Didier Reynders en zetelde als fractievoorzitster van de MR in het Brussels Parlement. Daar bekritiseerde ze als oppositielid de hoofdstedelijke begrotingsminister Sven Gatz van Open Vld. Het Brusselse financiële huishouden is immers zo belabberd dat het Rekenhof haar rekeningen niet meer wil nazien. Ze kreeg van De Croo cadeau wat MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez haar onthield.</p><p>In feite had Alexia Bertrand er al op gerekend om Sophie Wilmès te vervangen toen ze halfweg dit jaar terugtrad als Minister van Buitenlandse Zaken. Om haar concurrente uit het electoraal zonlicht te houden verkoos Wilmès om haar zitje in de regering te laten warm houden door de niet-verkozen journaliste Hadja Lahib, die tot de intimi van Georges-Louis Bouchez behoort. Betrand noemde Bouchez zelfs een “klein kind”. Haar transfer werd al maanden in de coulissen voorbereid als kaakslag voor Bouchez. Het blauwe huishouden is een onuitputtelijke krabbenmand.</p><p>De echte tragiek ligt ten slotte in de vernedering door De Croo van zijn eigen Open Vld. De stoelendans rond Eva De Bleeker was een Shakespeareaanse soap. Er is meer verraad in de liberale familie dan in de verzamelde werken van die Britse schrijver: Hamlet en King Lear op een zakdoek in de Melsenstraat. Het was niet alleen een knock-out voor de staatsecretaris, maar ook een uppercut en een vernedering voor de Open VLD-parlementairen en de blauwe partijleden. Een diagnose van bestuurlijke bloedarmoede. Gwendolyn Rutten zit mokkend op de reservebank, wachtend op rehabilitatie, maar de dolk in de rug zit te diep. Rutten was eigenlijk de echte componiste van deze Vivaldiploeg. Ze liet in 2019 een zekere ministerpost in de Vlaamse regering aan haar neus voorbijgaan in de hoop dat ze de eerste vrouwelijke premier zou worden van een Belgische linkse federale regering. Dit was een belofte van de schaduwpremier van ons suf geluld landje: de PS’er Paul Magnette. Maar gedurende die aanslepende regeringsonderhandelingen won Egbert Lachaert de voorzittersverkiezingen van de Open Vld en plaatste prompt zijn strijdmakker Alexander De Croo op de troon van de Wetstraat 16. Exit Rutten. Er volgde nog een kortstondige weerwraak door een fluisteractie met een verhaal over een vermeende scheve schaats van Alexander met een Italiaanse schone, maar de in chocoladeletters gedrukte pulp van onze journalistieke pretletterbrigade maakte er zelfs geen woord aan vuil. In de kiem gesmoord. Rancuneleer is een verplicht vak in de politieke leerschool. Aan Bart Somers’ politieke ontdekking, Sihame El Kaouakibi, hebben de inktkoelies al een vette kluif.</p><p>Bijna een kwarteeuw lang maakt de Open VLD onafgebroken deel uit van de federale regering en leverde in drie legislaturen zelfs de premier, Verhofstadt en De Croo. Ondertussen hebben we de boeren van hun land verjaagd, hebben we het ondernemerschap kapot belast en onze maakindustrie naar China verhuisd. Onze universiteiten werden woke, onze technologie is buitenlands en onze eigen energievoorziening hebben we afgeschakeld. We zijn in niets nog zelf bedruipend maar we spelen wel het OCMW van de wereld.</p><p>Om Groen en links tevreden te houden in tegennatuurlijke coalities verloochende Open VLD uit machtsbehoud jarenlang haar centrumrechts liberaal gedachtegoed en verkwanselde onze welvaart. Dwaallicht Guy Verhofstadt plunderde al de pensioenkassen van parastatalen zoals Belgacom en Belgocontrol om die miljarden te storten in zijn bodemloze begrotingsput. Hij versjacherde onze elektriciteit aan de Fransen voor zijn “golden share”, en verkwanselde ons patrimonium met dubieuze sale & leaseback-operaties aan exotische palmboomvennootschappen. De lusten voor vandaag, de lasten voor morgen of anders gesteld Après nous le déluge. Beter dan N-VA Kamerfractieleider Peter Deroover kan het niet verwoord worden: ‘Er zitten mensen in de gevangenis die minder schade hebben berokkend dan Verhofstadt.’</p><p>Lachaert werd door zijn partijleden op het voorzittersschild gehesen met de belofte terug een rechts liberaal programma uit te voeren, zoals de kernuitstap ongedaan maken, meer fiscale autonomie voor Vlaanderen, een streng migratiebeleid…. Maar eenmaal in zijn zetel verketterde hij alles wat hij aanbeden had. Alles voor Alexander, niets voor een ander. Het blauwe fabriekje is ondertussen vervallen tot een ruïne. Haar gedachtegoed is leeggebloed, en haar ethiek is geofferd op het altaar van machtsgeilheid, tot meerdere eer en glorie van enkele individuele carrières. Iconischer kan een beeld niet zijn dan een Egbert Lachaert die als een angsthaas op de vlucht sloeg voor de camera’s in de Melsenstraat. Hij vergat alleen nog het licht uit te doen. Dat zal gebeuren in 2024.</p>Ignace Vandewallehttp://www.blogger.com/profile/07102225698723431220noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7210952366137050428.post-8935416560953531322022-11-27T12:42:00.000+01:002023-05-01T11:43:57.841+02:00Godsdienst of religie moeten onzichtbaar blijven waar de staat optreedt met de pretentie van neutraliteit<p> ‘Net zoals de overheid haar neutraliteit moet handhaven in haar omgang met haar burgers, moet dit ook gebeuren in het onderwijs’, schrijft Jean-Marie Dedecker, die parallellen ziet tussen de hoofddoek bij leerkrachten en de regenboogarmbanden op het WK Voetbal.</p><p>Afgelopen week deden twee lapjes stof heel wat stof opwaaien in de media: de regenboogarmband op een voetbalveld, en de hoofddoek in de klas. Voor heel wat moslims is het eerste haram en het tweede de vlag van de islam. Voor de westerse progressieven is het eerste (terecht) een onwrikbaar symbool en het tweede een vrij te dragen stukje textiel, staal zonder symboolwaarde. Ziedaar meteen al de intellectuele en religieuze schizofrenie.<span></span></p><a name='more'></a><p></p><p>De ayatollahs van de hoofddoek zijn daarom terug op oorlogspad, Terwijl hun zusters in Iran vermoord worden omdat ze van de hijab af willen, willen sommige godvrezende dwaallichten hier de hoofddoekensoera stimuleren tot in de kinderklasjes. Groot-Moefti van de hijabbrigade tegen de wuivende haarbos is een zekere Joël De Ceulaer. De Franse feministe Laurence Rossignol, voormalig Frans minister van Families, Jeugd en Vrouwenrechten typeert dergelijke journalistieke dhimmi’s als volgt : ‘Er zijn natuurlijk vrouwen die er zelf voor kiezen. Maar er waren ook Amerikaanse negers die voor de slavernij waren’. Rode Jöel is onze eigen woke islamitische Oom Tom. Het gemak waarmee hij zijn hypocriete fatsoen tentoonspreidt is in wezen platte vileine provocatie. Het is de man die de hoofddoek als mascotte omarmt en als stokpaardje van zijn antiracismemantra berijdt om te spuwen op alles wat geurt naar Vlaamse identiteit.</p><p>Aanleiding voor de zoveelste hoofddoekencarrousel is deze keer ons nijpend lerarentekort. Als we de 300 leerkrachten die uit de lesklokalen gehaald worden om syndicaal afgevaardigde te worden, terug aan de lessenaar zouden zetten, is al een deel van het leed verzacht. Maar dit is te simpel. Het zou volgens de identiteitsdrammers ook opgelost kunnen worden door gesluierde moslimonderwijzeressen voor de klas te zetten. Maar net zoals de overheid haar neutraliteit moet handhaven in haar omgang met haar burgers, moet dit ook gebeuren in het onderwijs.</p><p>De hoogste rechtsgeleerden hebben er zich al over gebogen. In de zaak van de lerares Dahlab versus Zwitserland bevestigde het Europees Hof voor de Rechten van de mens onlangs nog dat het verbieden van de hoofddoek voor de klas geen discriminatie is (laat staan racisme), dat het niet kan worden ontkend dat het dragen ervan een bekerend effect kan hebben, en dat het moeilijk met het principe van gendergelijkheid samengaat. De levensbeschouwelijke neutraliteit van de leraar is belangrijk in de opvoeding van jongeren tot autonome volwassenen. Religieuze symbolen hebben daarbij een vrijheid belemmerend effect en stellen de loyauteit van de leraar in vraag.</p><p>Hoe groot is de religieuze druk in een gesluierd hoofd om te kiezen tussen onderricht van Darwins evolutieleer en het onwetenschappelijk creationisme? Wie zijn religieus-ideologische overtuiging belangrijker vindt dan lesgeven hoeft eigenlijk niet voor de klas te staan. Het debat wordt steeds verengd tot het zogezegd fnuiken van de identiteitsbeleving van moslima’s. Maar wat zou het lot zijn van een jood met een keppeltje en pijpenkrullen, of een boeddhist in rode pij als hij voor een klasje stond in een gemeenteschooltje in Molenbeek. Het recht op achterlijkheid is voor sommigen hardnekkiger dan het grondwettelijk recht op gelijkheid.</p><p>Met de hoofddoek-discussie in de klas gaat het in wezen om het zoveelste uitdagend religieus statement, en om het provocerend aftasten van de tolerantiedrempel tussen de verschillende culturen in onze maatschappij. De strijd van de gelovige radicaliserende moslim die de religie niet langer als een privézaak ziet, maar alle terreinen van het sociale leven tracht te veroveren, het onderwijs incluis. De lerares als rolmodel voor de bekering van onschuldige kinderzieltjes.</p><p>Dat Lieven Boeve – katholieke onderwijsgoeroe naast God – in het hoofddoekendebat een graantje tracht mee te pikken van de opleving van de islam terwijl zijn eigen kerk leegloopt, hoeft historisch gezien niemand te verwonderen. De hoofddoek is voor de CD&V zelfs een vorm van “inclusieve neutraliteit”, wat dit ook moge betekenen. Niet alleen de islam heeft immers een geschiedenis van discriminatie van de vrouw. Alle drie de woestijngodsdiensten zijn al eeuwenlang in hetzelfde bedje ziek. De katholieke kerk had in de misogyne Middeleeuwen bijvoorbeeld een even bedenkelijke relatie met de vrouw. Ze deed er zelfs tot aan de Synode in het Bourgondische Mâcon in 585 over om haar een ziel toe te kennen. In 1330 schreef de Franciscaan Alvaro Pelayo op verzoek van paus Johannes XXII nog een essay waarin hij 102 gebreken van de vrouw belichtte. Vandaag is een vrouw nog altijd niet vroom genoeg om priesteres te worden. Maar in tegenstelling tot de islam is het katholicisme meer dan 200 jaar geleden al door de Verlichting gegaan. De laïcisering en secularisering werd op het einde van de achttiende eeuw al in onze contreien ingezet. Keizerkoster Jozef II zag het geloof reeds als een private zaak en niet als die van de staat. De burger heeft verder vanaf 1960 de onderpastoor langs de achterdeur naar buiten gewerkt. Linkse moslimknuffelaars, die verdronken zijn in het bad van politiek correcte zelfverloochening, trachten nu onophoudelijk de imam via de voordeur terug binnen te loodsen in onze huizen en de hoofddoek in onze klasjes.</p><p>Groen en Ecolo zijn met stip de knuffelpartijen van de islam. Ze steken daarbij de socialisten naar de kroon die al een paar decennia lang zijn blijven steken in inclusiviteitsgewauwel en identiteitsdenken ten koste van de werkende klasse. Vooruit-praeses Conner Rousseau pleitte vorig jaar voor verbod op de hoofddoek voor meisjes onder de 16 jaar om hen te beschermen tegen de groepsdruk, maar vindt de lerarenhoofddoek nu plots geen vorm van indoctrinatie mee. Socialistische tjevenstreken.</p><p>De diversiteitskoorts van de groene progressieven is grotesk. De hoofddoek dragende allochtone vrouw wordt vertroeteld als een diversiteitspop. Om de politieke goodwill van het islamitisch surrogaatproletariaat te winnen vegen de linkse partijen onderwerpen als seksueel geweld, genderdiscriminatie en vrouwenhumiliëring in immigrantengemeenschappen van tafel. Kille electorale berekening.</p><p>Zo zag extreem-links in de migratiecrisis nog een kans om het kapitalisme een dreun te geven, een instrument in haar plan van wereldwijde bevrijding. De dhimmi’s die geloven in een Europese minder radicale vorm van de islam dwalen. Moslimfeministe Seyran Ates, auteur van het boek Der Islam braucht eine sexuelle Revolution, richtte in 2017 Berlijn een liberale moskee op waar vrouwen samen met mannen mogen bidden. Ze diende daarna dag en nacht bewaakt te worden. Ze kreeg een fatwa van het islamitisch onderzoekscentrum Dar al-Ifta al Misriyyah in Egypte, van de Al-Azhar universiteit in Caïro en van de Turkse Diyanet (Erdogans directoraat voor godsdienstzaken) want “er is niets wat religie meer corrumpeert en te gronde richt dan gemengd bidden” en “ een man kan zich in de nabijheid van een vrouw niet op God concentreren, hij kan dan alleen aan seks denken”. Erdogan heeft het jaarbudget van de Dyanet onder zijn bewind al eerder verhoogd met 320 miljoen tot 1,6 miljard euro. Zolang de westerse feministen ervan overtuigd zijn dat het opleggen van onze waarden aan de islamitische wereld een vorm van kolonialisme is, wordt hun eigen emancipatie ondermijnd.</p><p>Godsdienst of religie moeten onzichtbaar blijven waar de staat optreedt met de pretentie van neutraliteit. Met de multiculturele samenleving is ook de multireligieuze samenleving binnen geslopen. Deze kan enkel gedijen in een religieus neutrale staat. Als tolerantie betekent dat je het water van de dwaasheid bij de wijn van de wijsheid moet voegen is de rede zoek.</p><p>Maar bij de baard van de profeet, of het nu om een hoofddoek gaat in de klas of een regenboog-aanvoerdersband op een voetbalveld, de westerse dhimmi’s gaan altijd plat op hun buik voor de discriminerende nukken van de ayatollahs van een middeleeuwse woestijngodsdienst.</p>Ignace Vandewallehttp://www.blogger.com/profile/07102225698723431220noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7210952366137050428.post-56282814167929089822022-11-20T09:40:00.001+01:002023-05-01T11:41:56.623+02:00Kroniek van een aangekondigde moord<p> ‘Veel medeleven met het dramatisch en hartverscheurend gebeuren, veel politiek vluchtgedrag maar bitter weinig introspectie en zelfonderzoek’, schrijft Jean-Marie Dedecker na de dood van een jonge agent in Schaarbeek.</p><p>Een politieagent van 29 lentes jong werd in Schaarbeek ritueel gekeeld door een religekke moslim, zijn collega werd ook neergestoken. Alahoe Akbar. De extremist, Yassin Mahi, groeide op in een geradicaliseerde Marokkaanse moslimfamilie. Hij stond op de lijst van OCAD, onze Staatsveiligheid, en van CELEX, de hitlijst van gevaarlijke gedetineerden. De geweldenaar maakte het zo bont in de bajes dat hij zes keer overgeplaatst diende te worden. Het surrealisme van de Belgische staat kan niet beter in beeld gebracht worden dan met de kroniek van deze aangekondigde dood. De overheid was er als de kippen bij om de procedure – die deze door de Staatsveiligheid gevolgde extremist vrijliet – toch correct was verlopen, nadat hij zich op een politiebureau aanmeldde met de mare dat hij een agent zou vermoorden, en onverrichterzake in het universitair ziekenhuis Saint-Luc was afgezet. De schaamtegrens ligt diep onder de catacomben van het justitiepaleis aan het Poelaertplein.<span></span></p><a name='more'></a><p></p><p>Veel medeleven met het dramatisch en hartverscheurend gebeuren, veel politiek vluchtgedrag maar bitter weinig introspectie en zelfonderzoek. De leiding van parket en politie hunkert immers zo wanhopig naar de goedkeuring van progressieve critici en linkse zoetwaterpolitici dat ze vaak meer bezig is met public relations dan met het voorkomen en opsporen van misdadigers, meer met het beschermen van haar eigen reputatie dan met het beschermen van het publiek en haar eigen mensen.</p><p>Dan zien de agenten onderaan de hiërarchische ladder ook nog dat vervolging de moeite niet waard is, vanwege de ontoereikende straffen die volgen op een veroordeling. De belangrijkste tekortkoming van ons strafrechtsysteem ligt niet in zijn buitensporige gestrengheid of zijn neiging om onschuldige mensen op te sluiten, maar in zijn overduidelijke falen om de wet te handhaven en de burger te beschermen tegen de onbeschaamdste misdrijven. Rechters leggen de daders lichte straffen op, en de media censureren hun berichtgeving. Dit allemaal om zogezegd geen raciale en religieuze spanningen aan te wakkeren of munitie te verschaffen aan rechtse populisten. Zo kregen zes groepsverkrachters van een Brusselse rechter vorig jaar enkel een voorwaardelijke straf, en moesten ze verder enkel maar een opstel schrijven over ‘gelijkheid en respect’.</p><p>Die moord op de jonge agent in Schaarbeek bewijst echter weerom dat er een olifant in de kamer staat die niemand durft te benoemen. Jarenlange ongecontroleerde immigratie heeft de leefwereld in onze grote steden grondig veranderd, met opdelingen in etnische enclaves, getto’s en zelfs no-go-area’s, waar de afwezigheid van recht en orde en van een echte economie er toe geleid heeft dat een informeel wettelijk systeem er vrolijk gedijt, gebaseerd op diefstal, criminaliteit, religieus extremisme en drugshandel. De angst om van racisme of islamofobie beschuldigd te worden heeft onze maatschappij ontwricht en de vrije loop gelaten aan roeptoeters die er zich met stoplappen van bedienen.</p><p>Niets speelt echter zo sterk in het voordeel van extreemrechts als liegen over de uitwassen van het migratieprobleem, en te doen alsof we leven in oase van gelukzalige middelmatigheid. Negenduizend Afghanen stroomden onlangs nog ons land binnen, waardoor ons opvangprobleem terug uit haar voegen barstte en recordhoogten bereikte. Tot 100.000 asielzoekers zullen er tegen eind dit jaar hier aangeland zijn, voorspelt onze staatssecretaris voor Asiel en Migratie Nicole De Moor. Alleen Oostenrijk kreeg er met 12.000 ooit nog meer Afghanen over de vloer. Na de machtsovername door de taliban liet de gedefenestreerde kanselier Kurz al verstaan dat hij niet nog meer Afghanen wilde opvangen. Hij had het onder meer over problemen met integratie van Afghanen in de Oostenrijkse samenleving. ‘Mensen opvangen die niet geïntegreerd kunnen worden, is een gigantisch probleem voor ons land.’</p><p>De Koran inspireert de geesten. ‘Ik ben oprecht geen racist maar sommige groepen maken het wel heel lastig om dit standpunt vol te houden’, zei mijn vader zaliger een kwarteeuw geleden al. ‘Iedereen welkom, maar je moet je manieren houden’, was zijn devies. Liberaal-democratische samenlevingen zijn immers vreedzamer, welvarender en toleranter dan autocratische, zoals Tsjetsjenië of Albanië, en dan theocratische zoals Iran of Afghanistan. Immigranten uit die landen brengen doorgaans ouderwetse conservatieve familie- en opvoedingspatronen mee, evenals gezagsproblemen en een geweldcultuur, die allen haaks staan op onze waarden.</p><p>De waardenopvattingen van een aanzienlijk aantal migranten uit islamitische landen slijten zelden of niet in hun landen van aankomst, en worden per generatie doorgegeven. De reden daarvoor moet vooral gezocht worden in religieuze verschillen en niet zozeer in etnische. Hun door religie gestuurde opvattingen (zoals over vrouwen) belemmeren hen en dwingen hen om parallelle samenlevingen te vormen. De Iraans-Nederlandse schrijver Kader Abdolah nam vorig jaar geen meel in de mond in Zeno van De Morgen: ‘Hoe ik de Marokkanen beschrijf is gewoon de realiteit. Zij zitten in de prostitutie- en drugswereld en ik heb zelf ook harde klappen van hen gekregen. Maar zo zit onze samenleving vandaag in elkaar. Ze proberen via deze klappen hun weg in de wereld te vinden. Ook zij zijn zoekende. Alleen zoeken ze op een brutale manier, door harde klappen uit te delen dus, en door het ene na het andere meisje te gebruiken en weg te gooien, en hun identiteit daaraan op te hangen.’ </p><p>Het probleem is een olievlek sedert Europa een ontschepingsplatform geworden is voor echte en vermeende vluchtelingen. Zweden heeft er de laatste decennia procentueel het meeste opgevangen. Net zoals in Brusselse gemeenten wachten in sommige Zweedse wijken ambulances en brandweer op politiebescherming vooraleer ze gehoor geven aan spoedoproepen. De Zweedse politie wijst drieënvijftig van zulke “kwetsbare gebieden” aan, waar auto’s in de fik worden gestoken en kinderen worden beroofd en in elkaar geslagen. Ze meldt een gebrek aan medewerking van de inwoners, waardoor er minder mensen aangehouden en vervolgd kunnen worden, en wetteloosheid welig tiert.</p><p>Volgens de Zweedse raad voor misdaadbestrijding, de Brotdförebyggande radet, is het aantal schietpartijen sedert de massamigratie vanaf 2013 de hoogte in geschoten. In 2020 waren er niet minder dan 242 al of niet gelukte bomaanslagen, en in het voorjaar van 2021 al 209. Het multiculturele verdraagzame Zweden registreert nu het grootste aantal doden door vuurwapens van Europa. De radicaal-rechtse Zweden Democraten (SD) hebben erop gekapitaliseerd en zijn er nu aan de macht. In ons land is de etnische smeltkroes van het aantal bajesklanten ook omgekeerd evenredig met deze van de bevolking. Eind 2020 zaten er 3.059 criminele illegalen in onze gevangenissen (kostprijs 159 miljoen euro aan 142 euro per dag). Vandaag is hun aantal al opgelopen van 30 naar 40% van de gedetineerden.</p><p>De Deense sociaaldemocraten hebben in 2018 een antigettowet ingevoerd om enclaves te ontmantelen waar de helft van de bevolking niet-westers is, waar een hoge werkloosheids- en lage scholingsgraad heerst, waar de criminaliteit driemaal hoger is, en het gemiddelde inkomen de helft lager dan het regionale. Niet-geëmancipeerde vrouwen krijgen zelfs geen uitkering, en migrantenkinderen die geen Deens spreken mogen er niet naar school. De Deense socialistische migratieminister is Mathias Tesfaye, zoon van Ethiopische migranten.</p><p>Daniel Schwammenthal van het Transatlantic Institute van het American Jewish Committee in Brussel, zei in 2018 al: ‘De ijzeren regel in de politiek is: als er echte problemen in de samenleving spelen en de verantwoordelijke partijen doen er niets aan, dan springen de onverantwoordelijke partijen erbovenop.’ Een wijs man, die Daniël in de leeuwenkuil.</p>Ignace Vandewallehttp://www.blogger.com/profile/07102225698723431220noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7210952366137050428.post-87619038346072093302022-11-13T16:38:00.001+01:002023-05-01T11:39:47.465+02:00Stikstof verstikt de Vlaamse Regering<p> ‘Een moeilijke spagaat’, schrijft Jean-Marie Dedecker over de manier waarop het stikstofdossier door de Vlaamse regering loopt.</p><p>Ik woon midden tussen de polderboeren, achter de duinengordel. Ik maai mijn gazon en snoei mijn haag. Voor de groene draagvaders, die wekelijks met hun kroost per auto naar het platteland afzakken om te luisteren hoe stil het er is, zijn deze handelingen al een aanslag op de bijtjes- en bloemetjesrichtlijnen. Klaver overwoekert soms mijn gras. Volgens mijn boerbuur komt dit door gebrek aan stikstof in de grond van mijn tuin. Veengebieden ontstonden in de Middeleeuwen door boskap, en klaver werd toen gezaaid om stikstof in de grond te krijgen. Het kan verkeren.</p><p>Europa is ondertussen gedomesticeerde natuur geworden. Planten hebben stikstof nodig om te groeien. De Duitsers Fritz Haber van de Technische Hochschule Karlruhe en Carl Bosch van BASF stuitten in het begin van de twintigste eeuw op een manier om stikstof uit de lucht om te zetten tot gebonden stikstof in de vorm van ammoniak. Daarmee legden ze de basis voor kunstmest. Er was in die tijd altijd een tekort aan dierlijke mest. Men schraapte zelfs vogelstront (guano) voor de kust van Peru om in Europa op het land te strooien.<span></span></p><a name='more'></a><p></p><p>Kunstmest heeft ondertussen in heel de wereld de honger verminderd, en zelfs in bepaalde gevallen de natuur laten profiteren. Er is immers minder landbouwgrond en ontbossing nodig voor een grotere opbrengst. Eén op de drie mensen zou zijn huidig leven te danken hebben aan de uitvinding van die twee Duitsers. Ban kunstmest, en hongersnood loert om de hoek. In Sri Lanka is het organisch biolandbouwbeleid zopas nog uitgelopen op een catastrofe. President Gotabbaya Rayapaka verbood het gebruik van chemische meststoffen en de padie-opbrengst daalde met de helft. De prijs van rijst en landbouwproducten vervijfvoudigde, met als gevolg hongersnood en voedselschaarste. De president en zijn groene sandaalbende werden afgezet en net niet gelyncht.</p><p>Maar teveel is teveel. Er zijn ondertussen meer varkens in Vlaanderen dan inwoners. Stikstofactivisten en biodiversiteitsfanatici hebben er nu een kruistocht van gemaakt om met de zegen van de regelzieke EU de Natura-2000 gebieden te beschermen en omliggende boerderijen weg te pesten. De ligging ervan beïnvloedt immers habitattypen, maar zonder de meerwaarde te kennen van een stikstofarme habitat is het idioot om landbouwbedrijven te sluiten.</p><p>De antistikstofridderskregen daarbij nochtans decennialang stevige hulp van de Vlaamse politici. Open VLD’er Patrick Dewael, minister-president vanaf de nillies, was de grondlegger van de miserie en de juridische engagementen die huidig milieuminister Zuhal Demir (N-VA) en de landbouwers nu op hun bord krijgen. Op zijn voorstel werden in 2002 de grenzen van onze zogenaamde Speciale Beschermingszones Natuur aangemeld bij de Europese Commissie. De Europese habitatrichtlijn bestaat al sinds 1992 en onze Vlaamse regenten stapten er blind in mee. Dewael eerst, en tijdens het ministerschap van CD&V’er Joke Schauvliege kwam daar de ene na de andere instandhoudingsdoelstelling bovenop, haar krokodillentranen ten spijt. In 2017 stemden alle partijen zelfs nog voor een versnelde uitvoering van de Europese biodiversiteitsstrategie en het daarbij horende stikstofbeleid.</p><p>De gevolgen van de beslissingen uit het verleden zijn vandaag echter buiten alle proportie en een sabotage van onze samenleving. De boeren hebben dus een punt, want ze moeten dansen op een slappe koord, voortdurend achtervolgd door broodrovende regelneven.</p><p>Nochtans hebben we het met zijn allen ook wel een beetje gehad met de klaag- en jankboeren. In 2019 kregen ze met zijn allen 54,4 miljard euro aan landbouwsubsidies van de EU. In de land- en tuinbouwschool gaat de eerste les over chemie en de tweede over het aanvragen van subsidies. In onze pas voorbije warme mooie zomer was de vroegrijpe tarweoogst manna uit de hemel, en kregen ze romige prijzen voor de melk. Toch vroegen ze ook nog subsidies omdat de maïs en de patatten te droog stonden. De Boerenbond is immers een machtige schathemelse rijke lobbymachine, maar vooral voor zichzelf, minder voor haar leden. De koe wordt gemolken door de boer, en de boer door de Boerenbond.</p><p>Haar holding MRBB met 70 dochterorganisaties grijpt de boer bij de keel van de wieg tot in het graf, van het zaaizaad tot de oogst. Grootschaligheid is haar winstprincipe, en de boer moet volgen op een mesthoop van schulden. Ze heeft een eigen vermogen van 4,93 miljard euro en reist evenveel keer naar de Londense City om haar 2,07 miljard euro aan beleggingen te optimaliseren als naar Polen om haar industriële varkensstallen te inspecteren. Haar kritiekloze politieke buikspreker is van oudsher de CD&V. De kerken zijn al leeggelopen en zonder de steun van de landbouwers als gedwee kiesvee dreigen de ampersanders onder de kiesdrempel te zakken.</p><p>Eigenlijk is er niets nieuws onder de zon. Het probleem wordt chronisch opgeklopt. Droge depositie van stikstofoxides en ammoniak werd in de jaren 80 van vorige eeuw nog zure regen genoemd. Gevreesd werd toen dat onze bossen zouden uitsterven door zure regen. In 2015 maakte Eurostat bekend dat 42% van het Europese land met bossen bedekt is, en dit is 8% meer dan in de Verenigde Staten. In Vlaanderen is het 10%.</p><p>Het stikstofprobleem verdeelt nu niet alleen onze eigen politieke partijen maar ook de EU-landen onderling. Frankrijk heeft er lak aan, in Duitsland gelden veel ruimere depositienormen. In Nederland zijn er strenge normen, en gelden ze als evangelie. Bij ons zijn ze een zure twistappel. De uitstoot van ammoniak zou in Nederland op 30 jaar tijd bijvoorbeeld met 60% gedaald zijn (in Vlaanderen met 30% sinds 2000 volgens de VMM), maar toch zouden er boven de Moerdijk idealiter 11.200 boerenbedrijven moeten verdwijnen en 17.600 fors inkrimpen. De Nederlandse regering heeft zopas een sterfhuisconstructie opgezet om per direct een 500 à 600-tal landbouwbedrijven op slot te doen, en heeft daarvoor miljarden euro’s compensatiegeld uitgetrokken.</p><p>De Vlaamse regering houdt dit bedrag voor stervensbegeleiding naar verluid op 3,6 miljard euro om tegen 2025 een 40-tal “rode” landbouwbedrijven te compenseren voor hun sluiting, en om de donkeroranje uit te kopen als ze tenminste vrijwillig willen ingaan op een uitkoopaanbod. In vergelijking met Nederland klein bier, maar pijnlijk.</p><p>Dat de Abdij van Averbode ook in dat pakket zit, heeft de abt te danken aan Open VLD’er Patrick Dewael die de abdijboerderij 20 jaar geleden al als natuurgebied aanmeldde bij Europa. De verontwaardiging van de bleekblauwe Gwendolyn Rutten, die naar eigen zeggen meermaals per jaar toeristische gids speelt in de abdij, is vals. In haar jarenlange dienst als kabinetschef van de minister van ruimtelijke ordening kon ze zelf ingrijpen, maar heeft de mesthoop laten stinken, ook bij de paters.</p><p>Onze varkensberg zou nu tegen 2030 moeten inkrimpen van 6 naar 4 miljoen zwijnen. Er komt in 193 gebieden een saneringsplan. Een eerbaar voorstel? Angst voor voedselonzekerheid hoeven we wel niet te hebben. Onze veestapel volstaat ruimschoots voor ons verbruik van zuivel en vlees. Voor varkens is er zelfs een zelfvoorzieningsgraad van ongeveer 250% en voor kippen meer dan 200%. We zullen geen honger lijden in Vlaanderen door een tekort aan dieren. Maar dat maakt het niet minder pijnlijk.</p><p>Milieuminister Zuhal Demir, een vrouw met ballen, moet nu de kool sparen voor de groenen en de geit voor de boeren. Met de groeten van Patrick Dewael en Joke Schauvliege. Een moeilijke spagaat. Het politiek gevaar voor haar rechtlijnige politiek is echter verblind te worden door het applaus van de groene deugelite vol boomknuffelaars die per definitie toch niet voor haar stemmen.</p>Ignace Vandewallehttp://www.blogger.com/profile/07102225698723431220noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7210952366137050428.post-44866682648772368632022-11-06T09:36:00.001+01:002023-05-01T11:37:53.101+02:00 De Lakense poppenkast heeft geen last van de inflatie<p>‘Wie heeft nog zin in deze onzin’, vraagt Jean-Marie Dedecker. Hij staat stil bij de indexering van de dotaties voor het koningshuis, en de toegenomen levensduurte als gevolg van de inflatie en de energiecrisis.</p><p>Prins Laurent is gebelgd. Ali Mahmoud Hassan, voorzitter van de Libische Investeringsautoriteit beweert bedreigingen en chantageberichten ontvangen te hebben van ons koninklijk enfant terrible. Prins Woef bijt van zich af omdat hij nog 50 miljoen tegoed zou hebben uit de op 14 miljard euro begrootte roofschat van Moammar Khadaffi dat aangeslagen en opgeslagen in de bankkluizen van Euroclear ligt. De Lorre heeft met zijn groene vingers een boompje geplant in de Libische woestijn en is daarvoor nog niet betaald. Vandaar.</p><p><span></span></p><a name='more'></a>Onze prinselijke dierenvriend en boomknuffelaar hoeft nochtans niet aan de bedelstaf. Zijn jaarlijks zakgeld van 345.000 werd zopas nog geïndexeerd, samen met de 360.000 euro voor zijn zus Astrid en het pensioentje van 1.035.000 euro voor Albert en Paola. De Vlaamse, Waalse en federale ministers verzaakten collectief aan hun acht procent geïndexeerde loonsverhoging, maar zijn gul voor de Lakense Middeleeuwse poppenkast. Met een indexatie van 3,3 miljoen euro klokken ze nu af op 40.687.000 euro (de Civiele Lijst van 13,2 miljoen euro incluis). In onze bananenmonarchie, een La-La-Landje op steroïden, hopen al onze regenten immers op een zwaaimoment van de gekroonde handpoppen voor een ministerieel toetje of een adellijk lintje. Opgedirkte hofnarren met een haperend geheugen, het koninklijk koloniaal verleden indachtig. Prins Woef heeft wel een gat in zijn hand, maar zit er dus toch warmpjes bij in de energiebarre tijden. Volgens de pretletterbrigade van de pulpmedia tuiniert Lorre nu in een trui gebreid uit hondenhaar. Een cadeautje van ons onderdanig leibandvolkje. Het beperkt zich niet tot geitenwollen gereutel.<p></p><p>De rest van de Saksen-Coburgjes is ook solidair met het gepeupel. Kroonprinses Elisabeth draagt nu niet alleen de oorbellen, maar ook de afdankertjes uit de garderobekast van haar Koninginmoeder Mathilde. Mama’s Louis Quatorze-meubel pulkt niet alleen uit van de Natancollecties, maar bevat ook boetekleden en afdragertjes van wijlen tante Fabi, zoals een blauw “hostiehoedje”, een relikwie van de Charismatische Beweging. Ze stond beeldig met dit snoepje, op staatsbezoek in Litouwen.</p><p>Maar wie heeft nog zin in die onzin? Het volk mort, Sire. Met 12,3% bereikt de inflatie het hoogste niveau in 50 jaar. De gewone gemiddelde spaarder, die al geleden had onder de financiële crisis en de negatieve rente, en die zijn spaardeposito’s nauwelijks vergoed zag aan 0,11%, ziet zijn resterend spaargeld nu verdampen aan het tempo van de inflatie. Wie overgestapt was naar aandelen op de beurs houdt nog tweederden van zijn inlegkapitaaltje over.</p><p>De voedselprijzen swingen de pan uit, en de energieprijzen verbranden ons salaris. De economische groei in het derde kwartaal klopt af op min 0,1% en de industriële productie vermindert met 10%. Onze handelsbalans is deficitair, interim arbeid daalt, tijdelijke werkloosheid boomt (Vlaams vloerproducent Unilin plaatste deze week nog 1.100 werknemers in TW), investeringen worden uitgesteld, en de netto-margevoet van de ondernemingen is volgens het Federaal Planbureau gedaald met 5%. Wie een eigen haard wil bouwen kijkt tegen een verhoging van de bouwgrondstoffenprijs aan van 27%. Onze absolute loonkosten liggen ondertussen terug 16% hoger dan in onze buurlanden, waardoor onze concurrentiekracht aangevreten wordt. Onze ambtenaren kregen al een viertal loonsverhogingen door de automatische indexering wegens die inflatie, maar in januari volgt die aanpassing nog voor meer dan één miljoen lonen in de privésector.</p><p>Er bestaan nochtans een aantal middelen om de hollende inflatie en het vliegwiel van de loonspiraal af te zwakken. Vooreerst de indexering van de netto in plaats van de brutolonen. Aanvankelijk nog gepropageerd door de liberale Vivaldisten maar onmiddellijk afgeschoten door de linkse bellenblazers van Vooruit, de Parti Socialiste, Groen en Raouls communisten. Wat de werknemer in zijn loonzakje vindt is immers maar een derde van wat de werkgever moet ophoesten aan de overheid, van belastingen tot sociale lasten en vergoedingen. Door de niet-indexering van de belastingschalen tot begin volgend jaar passeert de staat dan nog eens extra aan de kassa. Met een eenmalige nettoloonindexering is de koopkracht van de werknemer beter af, en krijgen de ondernemingen financiële ademruimte, maar daar is moed voor nodig en politieke wil. De index is de koortsthermometer van de levensduurte. Maar laat die koortsopstoten nu hoofdzakelijk te wijten zijn aan één virus, de crimineel doorgeschoten energieprijzen die al lang over onze pijngrens heen zijn. Deze worden dan nog op een dubieuze manier opgeleukt in onze indexkorf. Het zijn immers de prijzen van de nieuwe energie- en elektriciteitscontracten die doorgerekend worden in dit mandje, terwijl niet iedereen daar last van heeft. Daarenboven rekenen de energieboeren dergelijke hoge prijzen en voorschotten aan om er zelf bankier mee te kunnen spelen en te speculeren op de gas- en elektriciteitsmarkt.</p><p>Volgens professor-econoom Koen Schoors moeten we daarom de energieprijzen niet meten met de prijzen van nieuwe contracten, maar met de prijzen die de mensen gemiddeld echt betalen. Door onze lonen sneller dan onze buurlanden aan te passen aan een overschatte inflatie creëren we een onnodige loonspiraal die onze concurrentiekracht aanvreet. We moeten daarom het effect van energieprijzen in de indexatie afvlakken met een eenvoudige en eerlijke hervorming. Maar in een verstard tweestromenland, waar de vakbonden zich nog altijd verschuilen in de loopgraven van de klassenstrijd, is elke hervorming onbespreekbaar. De kost van een staking is het geld dat anders door de werkenden verdiend zou zijn.</p><p>De centrale banken verlaagden jarenlang de rente. Ze overspoelden de financiële markten met vers gedrukt geld en enorme steunpakketten. Het idee ontstond dat geld en schulden gratis zijn, een free lunch. We vierden feest met monopolygeld en ondertussen werden de spaarders onteigend. De geschiedenis heeft geleerd dat de geldhoeveelheid verhogen per definitie inflatoir is. De klassieke methode om nu de rente te verhogen om de hollende inflatie te stoppen zou bij landen met een grote overheidsschuld – zoals onze bananenmonarchie – de pleuris doen uitbreken.</p><p>De toestand is hopeloos maar blijkbaar niet ernstig. Vivaldi speelt ondertussen voort als het kamerorkest op de Titanic. Terwijl het schip zinkt houdt het zich ledig met het verschuiven van de ligzetels op het dek. ‘We doen niets dat in de richting gaat van wat rechts Vlaanderen wil… Maar dat betekent niet dat we niets doen. Het geboorteverlof is verdubbeld, het minimumloon is gestegen en er is een kunstenaarsstatuut gecreëerd’, zei struisvogel PS-voorzitter Paul Magnette onlangs in De Tijd. Om hun zinkend schip nog maar drijvend te houden is een werkzaamheidsgraad van 80% vereist, maar deze barometer is in Wallonië zelfs gezakt tot onder de 65 procent. Vlaanderen presteert, Wallonië vegeteert.</p><p>Ons land is een transferunie gebaseerd op constante bail-outs van Franstalige overheden, betaald door het Vlaams leibandvolkje. Problemen worden verdronken in een consensus waardoor iedereen met bezwaren en frustraties achterblijft, deze gaan dan etteren tot stinkende wonden.</p>Ignace Vandewallehttp://www.blogger.com/profile/07102225698723431220noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7210952366137050428.post-50242127109347586042022-10-30T19:25:00.001+01:002023-05-01T11:35:30.287+02:00Klaagzang van een oude treurwilg<p> ‘Er bekruipt me een melancholisch gevoel van machteloosheid’, schrijft Jean-Marie Dedecker aan de vooravond van Allerheiligen."</p><p>Met Allerheiligen, het festival van dode zielen, overvalt me telkenjare een gevoel van melancholie. Ligt het aan het verdraaien van de klok op winteruur, met korte dagen en langere nachten, of aan het vallen van het blad? Sluipend cynisme bekruipt me dan. Cynici zijn idealisten met te hoge eisen. Gelukkige mensen hebben niet het beste van alles, maar maken van alles het beste.</p><p>Een vriend van mij is cynisch geworden. Hij is naar Zwitserland gevlogen om vrijwillig euthanasie te plegen, wegens ondraaglijk psychisch lijden. Hij was ooit een gewaardeerd chirurg en -net als ik- een babyboomer. Er bekruipt me een melancholisch gevoel van machteloosheid.</p><p><span></span></p><a name='more'></a>Ik kan nochtans nog opveren bij een toevallig kattenbelletje. Tussen de dagelijkse mediatieke klaagzangen las ik bijvoorbeeld de antwoorden van radiopresentator Kurt Van Eeghem op de vragen van Proust als een verademing:<p></p><p>“We moesten niets. We moesten gewoon goede punten halen op school, want anders was papa boos. En als papa heel boos was daverde het huis. Voor de rest moest er niets. We speelden op straat. Een kind van 10 dat 30 meter van de stoep weg is vandaag, sinds Dutroux is dat ondenkbaar. Terwijl wij ’s avonds thuiskwamen onder het roest omdat we oud ijzer hadden verkocht en met de opbrengst snoep hadden gekocht. Ja dat was een heel andere wereld. Ik zou het niet gemist kunnen hebben, die hele speeltuin die wij hadden. De bunkers die daar nog waren uit de oorlog, waarin wij kampementen maakten waarin wij onszelf ineens ontdekten. Het was allemaal heel spannend. En telkens weer warm eten thuis. En pannenkoeken…Samen aan tafel…”</p><p>Het kan verkeren. Vandaag kan je voor 171 euro kinderbijslag 69 broden kopen, maar kinderen vinden in hun boekentas een leeg broodtrommeltje. Er zijn scholen die met halal- , veggie- , vega- en glutenvrije maaltijden soms falende ouders moeten vervangen. Ze zouden hen beter berispend een opvoedkundige les spellen.</p><p>Hoe kon het verkeren? Bij TV moet je enkel zitten, kijken en luisteren. De treurbuis geeft je steeds beide angstkanten van een verhaal (de linkse en de groene) en elke vorm van inhoud belandt op de weegschaal van de entertainmentwaarde. Allerheiligen is Halloween. Het denken wordt in jouw plaats gedaan.</p><p>Volgens de Digimeter van UGent zitten we nu iedere dag gemiddeld 188 minuten op onze GSM te loeren en te tokkelen, dit is meer dan drie uur. Onze beugelbekjes zijn zo druk met hun iPhone, Tiktok, chatten, myspaceposes, memes, vlogs en blogposts bezig dat zelfs vrijen erbij inschiet. Het is ondertussen een halve eeuw geleden dat naaktlopen een ideologie was voor de bloemenkinderen, samen met macrobiotisch eten, blowen en betogen tegen ‘de bom’. Seks vanaf je vijftiende was toen zelfs geen vrijheid maar eerder bittere sociale plicht. Vandaag heerst de hysterie van de preutsheid, en een bloterikje van drie is al een lokeend. Je bent nu jong en je wil wat. In transitie? We zijn getroebleerd door genderhysterie. Moeders hebben last van een geslachtsteleurstelling als uit de baarmoeder niet huilend het gewenste genderbabytje floept.</p><p>Berichtgeving die voortdurend inspeelt op angstgevoelens en verongelijktheid lijkt op termijn stilaan een businessmodel van razernij te worden. We worden opgevoed als witte weekdieren met gebrek aan weerbaarheid en assertiviteit en een teveel aan angst en onderdanigheid. Elk ongeval of misdrijf wordt aangegrepen om te pleiten voor strengere wetten en regels. Alsof al deze incidenten dan niet meer zouden plaatsgrijpen. De illusie van de volmaakte wereld.</p><p>Mijn vriend heeft geen kist of urne, gone with the wind. De dood hoort bij het leven zei hij, zonder veel te geven om herdenkingsactiviteiten. Hij hield niet van stille tochten, krokodillentranenmarsen en rouwstoeten met dresscode schrijdend door een collectief tranendal. De sluizen van het gemoed worden dan telkens wijd open gezet: niet zelden emotioneel exhibitionisme. De Nederlandse schrijver Boudewijn Buch zaliger noemde het ‘de carnavalisering van de dood’. De teraardebestelling is echter geen gebeurtenis voor ‘de Firma Kijkgedrag’ maar een momentum voor intieme introspectie. Vandaag zijn er treurdokters die vinden dat rouwverwerking verplicht moet aangeleerd worden op school. Het zou leren om terug samen te leven. Het klaslokaal als funerarium. Rouw- en verliesconsulente Marleen Vertommen, wil zelfs betaald rouwverlof voor een huisdier. Hondsdol.</p><p>Wie geen depressie heeft, hoort er niet meer bij, zo lijkt het soms. Een Amerikaanse “shrinkwave“ overspoelt onze contreien. Psychologische bijstand is een mantra geworden. Het aantal Vlaamse studenten in de psychologie is op 20 jaar tijd van 7.000 naar 12.000 gestegen, en het aantal erkende zielenknijpers van 4.000 naar 15.000. Psychologen gaan nu ook therapie geven op school. Groepssessies waarop de leerlingen vrijwillig kunnen intekenen. Leraars krijgen een welzijnscoach, want 21,9% is vatbaar voor een burn-out, tegenover een gemiddelde van 13,6% in andere Vlaamse beroepsgroepen. In de Oostendse scholengroep “Stroom” vielen vorig jaar 200 leerkrachten uit wegens stress en burn-out.</p><p>De Generatie Y van millennials (nu stilaan veertigers) was strontbedorven met hotel mama als hun schuiloord. De me-me-me generatie…Chill and cool, no pressure en vol van digitale geldingsdrang. Met uitschieters als affluenza, een erkende welvaartsziekte, een aandoening die ontstaat wanneer rijke ouders geen regels opleggen aan hun kinderen, waardoor ze het onderscheid tussen goed en kwaad niet meer zien. De generatie Z , geboren vanaf midden jaren 90, geeft er nu de brui aan. Burn-out en Bore-out.</p><p>Bevlogenheid en engagement hebben plaats gemaakt voor The Great Resignation en Quiet Quitting. Als werknemer speel je het listig. Je neemt geen ontslag maar gooit psychologisch de handdoek in de ring. Zo weinig mogelijk werken en toch betaald worden. Wat vroeger parasiteren genoemd werd is nu een levenshouding voor lui die hun identiteit halen uit een iPhone.</p><p style="text-align: center;"><b></b></p><blockquote><b>‘Moeten werkgevers zich zorgen maken over quiet quitters?’</b></blockquote><p></p><p>FIRE is het doorgeschoten levensmotto van jonge goudzoekers: Financialy Independent Retire Early. Een filosofie waarbij je niet gaat werken voor je geld, maar je geld laat werken voor jou. Een nieuwe goudkoorts die bol staat van het casinokapitalisme met cryptomunten, trading, gokken, pyramidesystemen en Ponzischema’s met de bedoeling vlug rijk te worden en op je dertigste met een witte Colombiaanse poederneus achterover te leunen.</p><p>De multiculturele dwangdoctrine is tot een totalitair denkschema verheven. Onze tolerantiegrens wordt zo ver opgetrokken dat intelligente mensen straks ophouden na te denken uit angst om de dwazen te beledigen, of zelfs maar het verkeerde woord uit te spreken. Moslims hebben een cultuur van eer en schande, wij van schuld en boete. De kerken lopen leeg en de moskeeën vol. Gelovigen verlaten de kerk, en voor je het weet zitten ze bij de tarotkaarten of bij een Boeddhabeeld ergens in een tuinhuisje. Mindfulness is de bijbel.</p><p>Het probleem is niet dat mensen niet meer geloven maar dat ze juist alles geloven. Je stuurt mensen een paar weken naar een Turkse all-in, en de enen denken dat ze op een avontuurvakantie geweest zijn, de anderen op een oosterse zen-retraite. We shoppen ons een identiteit. Het kopen van merkkledij, de laatste iPhone en de juiste sneakers zijn een vorm van gemeenschapsgevoel in een maatschappij waarin alle vrijheid beknot wordt, behalve de door influencers aangestuurde vrijheid om te consumeren.</p><p>Mijn vriend de babyboomer heeft het al opgegeven. Hij waait nu vrij rond, uitgestrooid over de Alpen. Mijn zeurderige nutteloosheid wenkt jammer genoeg ook. Door voortdurend te sakkeren op de jeugd word je eigenlijk zelf nog stokouder. De Griekse wijsgeer Sophocles beheerste die jeremiade ook al. Hij is 2.700 jaar overleden. Ik koop hem morgen een pot chrysanten.</p>Ignace Vandewallehttp://www.blogger.com/profile/07102225698723431220noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7210952366137050428.post-4363635694222144332022-10-23T12:24:00.000+02:002023-05-01T11:25:19.295+02:00Vincent Van Gogh werd een oor aangenaaid<p> ‘Als dergelijke barbarij vergoelijkt wordt als daad van burgerlijke ongehoorzaamheid, wordt ze een endemische vorm, gedreven door mediageilheid’, schrijft Jean-Marie Dedecker.</p><p>Youth For Climate is opgedoekt. De klimaatspijbelaars en de beugelbekjes zitten terug aan hun lessenaars. Anuna heeft de zeilboot ingeruild voor het vliegtuig op weg naar Soedan en Egypte, en klimaatprofetes Greta heeft zich bekeerd tot het geloof in kernenergie. Ik hou het niet meer droog. De activistische klimaatgeest is echter nog niet terug in de fles. Als een overtuiging een onwrikbaar geloof wordt, is hysterie niet veraf. Net zoals de religekke Taliban de eeuwenoude Boeddhabeelden in Bamyan opbliezen en de baardjurken van IS Palmyra brandschatten, hebben de militante zeloten van de klimaatreligie het nu op onze iconische kunstschatten gemunt.</p><p><span></span></p><a name='more'></a>In navolging van de rabiate BLM’ers en de woke beeldenstormers, die eerder al standbeelden van Winston Churchill en David Hume in het vizier namen, krijgen ze nu collectief een acute aanval van lijmkleven, een aanstekelijke vorm van misdadig vandalisme. Cultuurbarbaren gooiden in mei van dit jaar een slagroomtaart in het gezicht van de Mona Lisa in het Parijse Louvre, en vorige week ledigden twee activisten een blik tomatensoep op de Zonnebloemen van Vincent Van Gogh in de Londense National Gallery. In deze eerbiedwaardige kunsttempel kleefden twee anderen zich ook al vast onder een vredig landschapje van John Constable. De olieverf van Van Gogh werkt blijkbaar aanstekelijk op de activisten van Just Stop Oil. Ongeveer hetzelfde tafereel had zich ook al voorgedaan in The Courtauld Gallery aan zijn “Perzikbomen in bloei”.<p></p><p>Voedsel gooien op werk van armoezaaier Van Gogh is op zich al een misdaad. Vincent verkocht in zijn ganse leven amper één schilderijtje en werd onderhouden door zijn broer Theo. Paul Gauguin vereeuwigde zijn huisgenoot terwijl hij de Zonnebloemen schilderde toen de sjofelaars van ontbering gingen samenhokken. Het eindigde in ruzie, en met een afgesneden oor.</p><p>Maar soepgooiers Anna en Phoebe weten hoogstwaarschijnlijk niets af van Vincents ellendig bestaan, enkel dat het vaasje bloemen nu 85 miljoen euro waard is en tot het werelderfgoed behoort. Media-aandacht gegarandeerd bij een guerrilla-actie. De Primavera van Boticelli in het Uffizi te Firenze en het Vaiticaans Museum in Rome kregen ook al het bezoek van lijmsnuivende en -plakkende ecologisten. Elk kaartspel heeft zijn joker en in elk wak zwemt een dom eendje, ook in de Vlaamse reien. De Brugse Zot Wouter Mouton lijmde zich in het Goeningemuseum vast aan een schilderij van Jan Van Eyck en is zo verdwaasd en mediageil dat hij met de regelmaat van een zandloper sportwedstrijden verstoort. Antiglobalistische bakfietsvaders spoten afgelopen week ook nog oranje verf op de ramen van een showroom van Aston Martin in het Londense Park Lane, en lui van Scientist Rebellion lijmden zich vast aan de vloer van een VW-garage in Wolfsburg. Ecologisme is afgegleden tot een gebrek aan geloof in het idee van menselijke vooruitgang, waar de auto het symbool van is. Het is gekrompen tot een soort religieuze denkwijze die de materiële wereld afwijst en de terugkeer naar het verleden verheerlijkt.</p><p>De halve sandaalzolen van Extinction Rebellion werkten aanstekelijk op hun linkse vrienden van Animal Rebellion. De quinoatelers goten afgelopen week rekken melk uit op de vloer van een Schotse winkel om hun veganistische eis voor een Plant Based Future in the picture te zetten.</p><p>In het woke klimaatprotest is geweld een middel geworden. Ecovandalisme is niet nieuw en niet zelden van terroristische aard. Je kunt een bibliotheek vullen met idealistische acties van gutmenschen en wereldverbeteraars die door radicalisering ontaard zijn in vandalisme en ecoterrorisme. Het is an inconvenient truth dat gedoogde wandaden een hefboom zijn voor crimineel gedrag. Wie saboteerde op 5 augustus 2014 de kernreactor van Doel 4 door met opzet de veiligheidsklep open te draaien zodat er 65.000 liter smeerolie wegvloeide? Schade: 100 miljoen euro. De Franse activist José Bové brandschatte ooit een McDonalds’s, en de vakantiechalet van Daniel Vasella, de Zwitserse CEO van farmareus Novartis werd door dierenrechtenactivisten in de fik gestoken. Dichter bij huis ligt het vernietigen van proefvelden met genetisch gemanipuleerde gewassen (ggo’s) ligt ook nog in ons collectief geheugen.</p><p>In de inleiding van zijn boek “Onzichtbare neprampen en verzonnen onheil” schrijft Greenpeaceoprichter Patrick Moore dat hij zijn milieuorganisatie de rug toekeerde vanwege hun overgang van verstandig milieu-activisme naar een platform van anti-menselijke en anti-wetenschappelijke campagnes. Hun acties waren immers meer gericht op fondsenwerving en het – met desinformatie – bang maken van mensen, dan op het verbeteren van het milieu. Zo verzet Greenpeace zich al sinds jaar en dag tegen onderzoek en ontwikkelinge van de “gouden rijstkorrel”, een wondergewas waarbij bètacaroteen toegevoegd wordt aan de rijst en zo rijk wordt aan vitamine A. Er sterven jaarlijks twee miljoen kinderen door vitamine A-gebrek, en honderdduizenden worden er blind van, maar onder meer door aanhoudend verzet van anti-humanistische organisaties als Greenpeace kwam de “gouden rijstkorrel” pas vijf jaar later op de markt.</p><p>Ondertussen gaat de ontsporing van klimaatdrammers onverdroten de verkeerde kant uit. Dat afgebleekte moraalpsychologen in onze media dergelijke wandaden nog vergoelijken – onder het motto dat er bijvoorbeeld geen blijvende schade is omdat die schilderijen achter glas zitten – is compleet van de pot gerukt. Ze beperken hun oordeel tot verontwaardiging voor de daden van lui met de herseninhoud van een zonnebloempit, die in hun verdwazing willen scoren in de heroïsche hitparade van strafste klimaatactivist. Het gaat om méér dan verontwaardiging, het gaat om afkeur en walging voor dergelijke protestacties en vandalenstreken, ook al zijn ze zo overtuigd van hun grote gelijk en hun edele motieven.</p><p>Onschuld is niet zelden het alibi van de dwaas. Als dergelijke barbarij vergoelijkt wordt als daad van burgerlijke ongehoorzaamheid, wordt ze een endemische vorm gedreven door mediageilheid. Dan is beschadiging en vernietiging de volgende stap en is geweld geen taboe meer.</p><p>De getroffen musea lijden nu meer dan reputatieschade. Straks moeten we terug door metaaldetectoren en langs fouillerende bewakingsagenten om onze fragiele kunstwerken in de musea nog te mogen aanschouwen. Laat de soep dus nu maar heter oplepelen dan ze gekookt wordt. Laat die klimaatbesjes vastgelijmd en verkrampt zitten tot ze van ontbering hun blik tomatensoep zelf oplikken. Laat die idioten, die zich vastklinken aan de doelpalen op voetbalterreinen, negentig minuten lang staan als schietschijf voor de sjotters en tot groot jolijt van het supportersleger. Laat die verdwaasde asfaltklevers, die wielerwedstrijden verstoren, wat afkoelen in weer en wind, tot ze naar adem snakken tussen de roestbakken op vier wielen van het rondrazend verkeer. En laat ze allemaal – vooraleer alles in de soep draait – een cultureel heropvoedingstraject volgen in een instituut waar de bewoners denken dat ze Napoleon zijn, samen met die verdwaalde cultuurmarxisten die vinden dat werelderfgoed beschadigen geen vandalisme is, maar kunst op zichzelf.</p><p>Secondelijmer Soudal en bliksoepmaker Heinz zullen er niet rouwig om zijn. Enkel Vincent zal zich omdraaien in zijn graf. Ze hebben hem immers een oor aangenaaid.</p>Ignace Vandewallehttp://www.blogger.com/profile/07102225698723431220noreply@blogger.com0