Als het brandt in Parijs, voel je de hitte in Brussel

 

‘Terwijl Parijs brandde ontsnapte Brussel aan een steekvlam’

De Franse steden en gemeenten likken weerom hun brandwonden. Na de opstand van de Gele Hesjes en de Pensioenrevolutie stond de Lichtstad terug in lichtelaaie. Relschoppers probeerden de bibliotheek van Marseille in brand te steken, een van de zwembaden voor de Olympische Spelen in Parijs werd gebrandschat, 5.000 voertuigen gingen in de vlammen op en 1.000 gebouwen werden gevandaliseerd, waaronder 250 politiecommissariaten evenals de woning van Vincent Jeanbrun, burgemeester van L’Haÿ-les-Roses. Eén derde van alle opgepakte amokmakers was minderjarig, en het merendeel zelfs tussen 12 en 14 jaar oud.

In zijn boek “Leven aan de onderkant” wijdde filosoof Theodore Dalrymple  met “De barbaren aan de poorten van Parijs” in 2004 al een hoofdstuk aan de criminele gevolgen van de massa-immigratie in de Franse hoofdstad.

“De toestand van het land ziet er grimmig uit, tenzij het erin slaagt deze miljoenen te assimileren. Maar in plaats daarvan heeft het de immigranten en hun nakomelingen geografisch geïsoleerd in ontmenselijkende getto’s; het heeft een economisch beleid gevoerd dat werkloosheid bevordert en hen afhankelijk maakt, met alle psychologische consequenties vandien; het heeft de weerzinwekkende en waardeloze cultuur die ze hebben ontwikkeld gevleid; en het heeft hen de rechtsbescherming afgenomen, en hun toegestaan hun eigen wetteloze orde te vestigen.”

In het leugenpaleis aan de Wetstraat rollen ze nu vechtend over de vloer

‘Dat Frank Vandenbroucke over de rooie gegaan is, is voor de buitenwereld eerder verrassend, maar voor de inner circle is het an accident waiting to happen‘ Zal de minister van Sociale Zaken de nieuwe deontologische code voor ministerraden van premier De Croo naleven.

De Wetstraat 16 is een Leugenpaleis, en de federale regeringsploeg hangt met spuug en paktouw aaneen. Premier Alexander De Croo schreef daarom een nieuwe deontologische code voor de ordehandhaving in zijn diverse ministerraden. Maar in dit nieuw protocol ontbreken er een paar hoofdstukken. De zwijgplicht is bijvoorbeeld niet sluitend genoeg uitgewerkt, het is zelfs zo lek als een zeef, en er mankeren ook een hoop richtlijnen over fysiek geweld tijdens de theekransjes van het kernkabinet.

Met in de rode hoek minister van Sociale Zaken Frank Vandenbroucke en in de blauwe hoek Vincent Van Quickenborne rolden er onlangs twee kemphanen vechtend op hun eigen mesthoop. Een gebruik dat eerder tot de parlementaire traditie van Albanië, Georgië of Tadzjikistan behoort… Maar tijden veranderen en politieke zeden verwilderen. Of onze ministeriële pugilisten geïnspireerd zijn door twitterbaas Elon Musk of smoelenboekeigenaar Mark Zuckerberg is niet geweten. Beide nerds hebben elkaar recentelijk uitgedaagd tot een kooigevecht.