Als iedereen zijn eigen bord afveegt wordt de klas properder

Stop het jeremieer en het geëxperimenteer en geef het onderwijs terug aan de leerkrachten

De scholen zijn terug opgestart en de commentaren uit de academische en politieke wereld bulkten de laatste weken van masochisme, zelfkastijding, doemdenken en zwartepiet gedrag. Conner Rousseau voelde zich ook geroepen om rond te bazuinen dat de schuld voor de neergang van het onderwijs te wijten is aan een tekort aan leerkrachten. De echte oorzaak, de structurele nivellering omlaag, is in werkelijkheid al drie decennia geleden ingezet, toen de socialistische voorzitter nog zelf in de pampers lag. Rousseau moet eventjes aan zelfreflectie en introspectie doen, en ootmoedig bekennen dat de SP.A (nu Vooruit) in al die jaren de meeste ministers van onderwijs afleverde, met als absoluut dieptepunt de Brusselaar Pascal Smet in 2009.

Je kunt als dwerg op de schouders van een reus gaan staan, maar daarmee word je zelf niet groter

 

Voor zijn eerste column na de zomervakantie persifleert Jean-Marie Dedecker de open brief – een publireportage – waarin premier Alexander De Croo zich deze zomer verontschuldigde voor het geruzie en gekissebis van de Belgische politici de voorbije maanden.

Beste Belgen, waarde landgenoten,

Toen mijn partij, de Open Vld, in 2019 van de kiezer een zoveelste pandoering op rij had gekregen, en gedecimeerd werd tot ’s lands zevende dwergenclub, verklaarde ik grootmoedig dat je dan de dweil van de regering zou zijn als je alsnog premier zou willen worden. Maar mijn vader Herman had in zijn vijftigjarige parlementaire loopbaan alle ministerpostjes bekleed, behalve die van primus inter pares. Dit stak in onze blauwe familiecratie. Mijn moeder was er ook van overtuigd dat het van kwaad naar erger ging in den Belgiek sedert de telgen van bakkers en beenhouwers ook naar de universiteit mochten om rechten te studeren. Vandaar mijn sociaal engagement om het land te redden. Noblesse oblige. Eerst moest ik mijn partijgenote Gwendolyn Rutten een hak zetten. Ze was door PS-voorzitter Paul Magnette de Wetstraat 16 beloofd in ruil voor een links regeerprogramma. Uit ijdele hoop om de eerste vrouwelijke premier van het land te worden had ze zelfs een zekere ministerpost in de Vlaamse regentenregering aan haar neus laten voorbijgaan. Maar macht dient tot niets als je ze niet durft te misbruiken. Ik liet de federale regeringsformatie aanslepen tot mijn buddy Egbert Lachaert zich met een rechts liberaal programma in de Open Vld op het schild liet hijsen, en Rutten mocht terug naar Aarschot.

Als het brandt in Parijs, voel je de hitte in Brussel

 

‘Terwijl Parijs brandde ontsnapte Brussel aan een steekvlam’

De Franse steden en gemeenten likken weerom hun brandwonden. Na de opstand van de Gele Hesjes en de Pensioenrevolutie stond de Lichtstad terug in lichtelaaie. Relschoppers probeerden de bibliotheek van Marseille in brand te steken, een van de zwembaden voor de Olympische Spelen in Parijs werd gebrandschat, 5.000 voertuigen gingen in de vlammen op en 1.000 gebouwen werden gevandaliseerd, waaronder 250 politiecommissariaten evenals de woning van Vincent Jeanbrun, burgemeester van L’Haÿ-les-Roses. Eén derde van alle opgepakte amokmakers was minderjarig, en het merendeel zelfs tussen 12 en 14 jaar oud.

In zijn boek “Leven aan de onderkant” wijdde filosoof Theodore Dalrymple  met “De barbaren aan de poorten van Parijs” in 2004 al een hoofdstuk aan de criminele gevolgen van de massa-immigratie in de Franse hoofdstad.

“De toestand van het land ziet er grimmig uit, tenzij het erin slaagt deze miljoenen te assimileren. Maar in plaats daarvan heeft het de immigranten en hun nakomelingen geografisch geïsoleerd in ontmenselijkende getto’s; het heeft een economisch beleid gevoerd dat werkloosheid bevordert en hen afhankelijk maakt, met alle psychologische consequenties vandien; het heeft de weerzinwekkende en waardeloze cultuur die ze hebben ontwikkeld gevleid; en het heeft hen de rechtsbescherming afgenomen, en hun toegestaan hun eigen wetteloze orde te vestigen.”

In het leugenpaleis aan de Wetstraat rollen ze nu vechtend over de vloer

‘Dat Frank Vandenbroucke over de rooie gegaan is, is voor de buitenwereld eerder verrassend, maar voor de inner circle is het an accident waiting to happen‘ Zal de minister van Sociale Zaken de nieuwe deontologische code voor ministerraden van premier De Croo naleven.

De Wetstraat 16 is een Leugenpaleis, en de federale regeringsploeg hangt met spuug en paktouw aaneen. Premier Alexander De Croo schreef daarom een nieuwe deontologische code voor de ordehandhaving in zijn diverse ministerraden. Maar in dit nieuw protocol ontbreken er een paar hoofdstukken. De zwijgplicht is bijvoorbeeld niet sluitend genoeg uitgewerkt, het is zelfs zo lek als een zeef, en er mankeren ook een hoop richtlijnen over fysiek geweld tijdens de theekransjes van het kernkabinet.

Met in de rode hoek minister van Sociale Zaken Frank Vandenbroucke en in de blauwe hoek Vincent Van Quickenborne rolden er onlangs twee kemphanen vechtend op hun eigen mesthoop. Een gebruik dat eerder tot de parlementaire traditie van Albanië, Georgië of Tadzjikistan behoort… Maar tijden veranderen en politieke zeden verwilderen. Of onze ministeriële pugilisten geïnspireerd zijn door twitterbaas Elon Musk of smoelenboekeigenaar Mark Zuckerberg is niet geweten. Beide nerds hebben elkaar recentelijk uitgedaagd tot een kooigevecht.

Met welk geld gaat onze Waalse astronaut de ruimte in?

‘Stiekem ben ik fier op ons derde Kuifje in de ruimte.’ ‘Maar de burger heeft recht op enige pecuniaire transparantie in dit dossier.’

“U kunt mij Filip noemen, in de ruimte is geen protocol…Dirk, wat ziet gij door het raam?…” Dit zijn enkele zinnen uit de “wetenschappelijke” conversatie die toenmalig Prins Filip in 1992 voerde met Dirk Frimout in zijn ruimteveer ST-45. Bij thuiskomst werd Dirk prompt tot burggraaf geridderd. En ook de Vlaming Frank De Winne, die in 2002 en 2009 naar het ruimtestation ISS vloog, kreeg het hoogste adellijke lintje.

De taal van Molière bekt beter in de adellijke salons dan op de theekransjes in Bachten de Kupe. Het communautair ruimtelijk adellijk evenwicht moest dringend hersteld worden en dat mag wat kosten. Noblesse oblige. De Namurois Raphaël Liégeois is de nieuwe uitverkorene. Tintin mag straks, tussen 2026 en 2030, met het Europees Ruimtevaartagentschap ESA (European Space Agency) de ruimte in. Het lobbywerk van onze ruimtefanaat Koning Filip bij de Oostenrijker Josep Aschbacher, directeur-generaal van ESA, hielp naar verluidt ook mee om Raphaël als primus inter pares uit een selectie van 22.500 kandidaten los te wrikken.

In Vlaanderen zijn meer liberalen dan kiezers voor Open VLD: er is een gat in de liberale markt

‘Telkens met een rechts liberaal programma naar de kiezer trekken en dan elke keer weer een links socialistisch programma uitvoeren resulteerde in chronisch kiezersbedrog.'

Politieke partijen zijn als de dood voor peilingen door de media naar de stemintenties van de bevolking. Ze adverteren extra op sociale media als ze vermoeden dat er gepeild wordt, en ze verdringen dan mekaar om aan de deugtafels van de kletsprogramma’s op tv aan te schuiven. Het socialistische Vooruit, dat bestaat uit marketing en personencultus, verplaatste zelfs haar congres naar december 2022 om in een peilingsperiode te vallen. Peilingen zijn de koortsthermometers van het politiek bedrijf en partijleiders kijken naar hun score in de politieke poppoll als een zanger naar de hitlijsten. CD&V-voorzitter Joachim Coens gooide zelfs in paniek zijn kap over de haag na een desastreuze peiling. We leven immers in een land dat bestuurd wordt door de grillen van de publieke opinie, en waar de politieke beleidsvisies op lange termijn niet verder reiken dan de levensverwachting van een ééndagsvlieg.

Europese natuurherstelwet? Als het regent in Parijs, druppelt het in Brussel

 ‘De kiesdrempel wenkt voor de partij van Alexander De Croo en de verkiezingskoorts stijgt’

Premier Alexander De Croo is op viste geweest bij de Franse president Emmanuel Macron. Onze Alex was niet alleen op zoek naar steun van Manu om de miljardenfactuur voor het openhouden van een paar kerncentrales door Engie te bepleiten. Onze Alex solliciteerde ook nog voor een internationaal uitloopbaantje na juni 2024. Dan is een bedeltocht en een knieval in het Parijse Elyseé een noodzakelijke demarche voor een “petit Belge”. In opdracht van Manu drukte hij bij thuiskomst van de weeromstuit plots op de pauzeknop voor de invoer van de rigide Natuurherstelwet van de klimaatdolle EU-commissaris Timmermans en zijn eurocraten.

Macron is immers onlangs van zijn paard gebliksemd door een alarmerend rapport van de Franse econoom Jean Pisani-Ferry en Selma Mahfouz, lid van het Franse Rekenhof, over de gevolgen en de betaalbaarheid van de oververhitte Europese klimaatdoelstellingen. Volgens dat rapport zal de klimaattransitie onze Zuiderburen het komende decennium zo’n 66 miljard euro per jaar kosten, banenverlies opleveren, de laagste inkomens en de laagste middenklasse sterk verarmen, de ongelijkheid verhogen en zware sociale onrust creëren. 1789 revisited. Het Europees klimaatbeleid is immers stilaan economisch masochisme aan het worden. Het komt er telkens op neer dat productie, consumptie, mobiliteit en import nog zwaarder belast worden, met als gevolg dat inflatie, verarming en de-industrialisatie toenemen.