130 per uur, de norm.

Nederland, kampioen van de verkeersveiligheid zal de maximumsnelheid op de autowegen verhogen van 120 tot 130 km/uur, net als in Frankrijk. Bij onze Duitse oosterburen is de snelheid vrij zodat ons landje als enige, geprangd tussen haar buurlanden, achterblijft met het ouderwets concept van 120 km/uur. Deze grens werd arbitrair ingevoerd met de oliecrisis in 1974. Niet om de veiligheid te verhogen, maar om het benzineverbruik te verminderen. Ondertussen is de infrastructuur veranderd en vooral de kwaliteit van de auto’s verbeterd. Een Mercedes uit 1974 zou de veiligheidsnormen van een Lada uit 2010 niet eens benaderen.

Slecht Mobiliteitsbeleid

Nauwelijks tien procent van de dodelijke verkeersongevallen gebeurt op de autosnelwegen. Bij nagenoeg de helft is vrachtverkeer de oorzaak. Kop- staartbotsingen door filevorming, riskant rijgedrag of een cocktail van alcohol, drugs en vermoeidheid. Het enige antwoord van de overheid is 40 extra flitspalen op de autowegen die overigens geen invloed hebben op de vaart van vrachtwagens want deze zijn begrensd tot 90 km per uur. Een rapport van de Verenigde Naties hekelt het mobiliteitsbeleid in ons land : zeventig procent van de bevolking is aangewezen op de wagen. Verzadiging wordt in de hand gewerkt door de omvang van het land, de bevolkingsdichtheid, de dichtheid van het wegennet en de complexiteit van het politiek systeem. Drie decennia lang werd ons wegennet verwaarloosd. Overmatige regelneverij, een doorgeschoten milieubewustzijn en een afrekencultuur door belangenorganisaties houden een slappe overheid al jaren in een verstikkende wurggreep. Een objectief is in de politiek wat je eigen objectieven dient. Laat ons boven de Moerdijk kijken en ook de snelheidslimiet verhogen tot 130 km/uur op de autosnelwegen.

Nederlands politiek gezond verstand

De “ergernissen-topdrie” van automobilisten op onze autosnelwegen zijn linksplakkers, bumperklevers en zachtrijders. Alleen mag het niet hardop gezegd worden want het stigma van verkeershooligan loert over de middenberm. In het polderland van Beatrix waren de PVDA en CDA, sociaaldemocraten en halfbakken christenen, voorstander van dynamische snelheden, zoals ‘s nachts harder rijden dan overdag, maar zelfbenoemde verkeersexperten en milieu waren daar niet van gediend. Verkeersregels op basis van tijd, plaats en omstandigheden passen niet in de versteende mal van het politiek correcte verkeersdenken. Met de komst van Wilders (PVV) en Rutten (VVD) is daar nu verandering in gekomen. We moeten nog verder durven doordenken. Het is toch absurd om in de maand augustus ’s avonds om elf uur een school voorbij te schuiven met een snelheid van 30km/uur. De leerlingen zijn op vakantie. Niemand vraagt zich blijkbaar af waarom de Belgen midden in de nacht geduldig op een groen licht staan te wachten, terwijl er in geen velden of wegen een auto te bekennen is. Wie stopt er nu voor een rood licht in de woestijn? Een Kemel? Verkeersregels worden pas gerespecteerd als ze logisch en rechtvaardig ervaren worden. Het BIVV peilde in een gedragsmeting naar de snelheid van de chauffeurs in verschillende zones. Zone -90 wordt disciplinair gerespecteerd, de gemiddelde snelheid ligt er zelfs lager, op 86 km/uur. In de zones -50 en -70 wordt de grens met gemiddeld 5 km/uur overschreden. In de zone-30 rijdt 96 procent van de chauffeurs te snel. Als amper 4 op honderd de wet respecteren, schort er iets aan de wetgeving. Maar met de flitspaalcultuur die als een jackpot gebruikt wordt voor nieuwe belastingen zie ik daar niet vlug verandering in komen. Automobilisten aller landen, verenig u!

Jean Marie Dedecker