Archief

maandag 13 juli 2020

Dit land zit niet op zijn tandvlees, het gehele gebit is rot tot op het bot

Het gat in onze begroting groeit stilaan naar 10 procent van ons BBP, en vóór de coronacrisis was het begrotingstekort al elf maal groter dan de regering had beloofd bij haar aantreden in 2014. De jaarlijkse pensioenlast duwt ook al tegen de 50 miljard euro per jaar aan, maar toch blijven onze regeringen kwistig sinterklaas spelen, en ligt er nog geen relanceplan op de tekentafel om onze economische krimp van 8,8% te stuiten.

De traditionele 11.11.11%-partijen (Open VLD, CD&V en SP.A) hebben immers nog te veel last om met hun laatste stuiptrekkingen wanhopig een federale regering te vormen. Gelegenheidscoalities in het parlement doen ondertussen ook een flinke greep in de schatkist om hun achterban te plezieren. Er werd al voor zo'n twee miljard aan nieuwe uitgaven bij wet gestemd, zoals een termijnrekening van 400 miljoen euro voor mijnwerkers die al 30 jaar op pensioen zijn, een BTW-vermindering op zeepproducten t.b.v. 124.000 miljoen euro waar alleen multinationals als Unilever beter van worden, en naast de 400 miljoen van Maggie De Block voor de zorgsector ook nog 460.000 miljoen om de witte coronawoede te stillen.

maandag 6 juli 2020

Beste Conner Rousseau, je bent het kerstenkind waar de drie koningen naar op zoek zijn om de regeringsstal te vullen

Open brief aan Conner Rousseau, voorzitter van de SP.A

Dag Mateke,

Niet dat ik me tot je kenniskring reken, beste Conner, integendeel. We hebben mekaar nog maar één keer gesproken, maar "mateke" bekt zo verdomd beter dan "kameraad". Onze eerste date was in het Lakense poppenhuis tijdens de jaarlijkse nieuwjaarsreceptie van "de gestelde lichamen". Van dit woord alleen al word je ongesteld. We gniffelden samen wat deugnieterig omdat je het koninklijk protocol al zo jeugdig op stang had gejaagd, want op Flupkes uitnodiging stond dat we schoeisel moesten dragen om het paleispluche te mogen betreden. Geen witte sloefkes tussen de hielen(k)likkende krijtpakken, opgetutte sabelslepers, doorgefokte adel en zielige roddelfiguranten die met uiterlijk vertoon hun sprookjesleven een beetje draaglijker proberen te maken. Wees echter gerust, dit gaat nog eeuwen zo door. Het volk wil poppenkast met levende poppen en zolang die geen bezwaar maken loopt alles lekker verder. Het proletariaat volgt het profitariaat.