Archief

zondag 31 maart 2019

In elke regering van ons land zit een minister die van automobilisten pesten zijn bijberoep heeft gemaakt


'Ben Weyts wil de honden van de stroomhalsband, en de automobilisten aan de elektronische ketting', schrijft Jean-Marie Dedecker, die in rekeningrijden 'een platte belasting op arbeid' ziet.
Vorig jaar stond in Turnhout een 33-jarige verkeersdeskundige terecht. De voormalige werknemer van het Agentschap Wegen en Verkeer gooide van februari 2016 tot eind december 2016 's nachts betonblokken op de E313 om automobilisten op de fiets, de bus of de trein te krijgen. Het wordt stilaan tijd voor een zelfhulpgroep voor automobilistenpesters, zodat veiligheidsfetisjisten, ministers van mobiliteit en klimaatalarmisten dan even ten rade kunnen gaan bij een zielenknijper.

zondag 24 maart 2019

De dood van Mawda had vermeden kunnen worden als de politie en het parket hun werk hadden gedaan.


'Zou het Comité P niet beter gaan vissen in de haaientank van de justitie- en politietop in plaats van achter het net stekelbaarsjes van dienders te gaan vangen?' Aldus Jean-Marie Dedecker over het onderzoek van het Vast Comité van Toezicht op de politiediensten na de dood van Mawda.

Het is uiteindelijk niet de agent die de trekker overhaalde die alleen verantwoordelijk is voor de dood van Mawda, maar het schuldig verzuim van zijn oversten. Het collectieve geheugen is echter blijven hangen bij emotie en medelijden, en waarheidsvinding werd zo maar bijzaak. Het blijkt nu dat het tragisch ongeval vermeden had kunnen worden als de opperste sabelslepers en toga's bij de politie en het parket hun werk hadden gedaan.Enkele weken geleden werd het verslag van het onderzoek, dat gevoerd werd door de dienst enquêtes van het Comité P over de zaak van de Koerdische peuter, bekend gemaakt. Merkwaardig genoeg was het enkel toegespitst op de pakkemannen die 'op het terrein' hebben gehandeld, en bleven de hoge pieten buiten schot. Schuldig verzuim of een doofpotoperatie?

zondag 17 maart 2019

Al lachend zegt de zot de waarheid? Na carnaval worden de narren weer gemuilkorfd.


'Humor en satire zijn het ventiel waarlangs de spanning in de maatschappij tracht te ontsnappen', schrijft Jean-Marie Dedecker na de discussie die ontstond over het Aalsters carnaval dit jaar.

Na twee weken carnavalesk gekletter is de opiniekaravaan eindelijk voorbij getrokken en de blaffende honden zijn terug eventjes gaan liggen. Een paar dagen na de 'voal jeanetten' en het 'sabbatjoor' van carnavalsgroep de Vismooil'n in Aalst trok op haar beurt een stoet van beroepsfeministes en verongelijkte syndicale vrijgestelden, die van #metoo hun beroep gemaakt hebben, door de Brusselse straten. 'Hou je bek en bef me', zingt de Nederlandse zangeres Merol, ondertussen moeten we onze mond houden en 'vergenderd' toekijken. De beangstigende bekrompen wereld van de pensée unique is nu weer voor eventjes uitgeraasd. Op naar het volgende opstootje want er is altijd wel een of andere etnische, religieuze, gender- of belangengroep die zich in het kruis getast of aan de neus getrokken voelt.

zondag 10 maart 2019

Welkom in het land van de doeners? Het is moeilijk het zeil te hijsen terwijl je aan het kapseizen bent


'De Nederlanders aan de grens verwelkomen in het land van de doeners is een plat anachronisme', schrijft Jean-Marie Dedecker, die twintig jaar regeringsdeelname van de Open VLD vergelijkt met de situatie bij onze noorderburen.

Plaatsvervangende schaamte en last van opborrelende winderigheid overviel me toen het blauwe fabriekje van Open VLD in Woensdrecht op de grens met Nederland haar verkiezingscampagne voor 26 mei 'Welkom in het land van de doeners' uit de doeken deed. Het Brusselse politiek lichtgewicht Els Ampe werd letterlijk en figuurlijk in de sloot geblazen, en partijbonzen als Gwendolyn Rutten en Vincent Vanquickenborne hingen als circusclowns aan het opspelende spandoek, blowing in de wind. Maggie bleef als een blok overeind, en Christian Leysen, in wezen een man van stand, stond er ondertussen bij als een boer met kiespijn. Hij verving Philippe De Backer, onlangs nog omvergewaaid in een vlaag van gendergelijkheid.

zaterdag 2 maart 2019

We leven rijk maar piekeren ons arm


Naast Anuna hebben we zelf ook al enkele heiligverklaringen gehad, zoals die van Margaretha Guidone, de huisvrouw uit Kapellen die in naam van toenmalig minister Bruno Tobback de klimaatconferentie van Nairobi mocht toespreken. Nu heeft elk land haar Bernadette Soubirous die als 14-jarige in een grot de Heilige Maagd zag verschijnen. De collectieve verdwazing in Lourdes is tot op vandaag nooit opgehouden. Zelfs getallen krijgen een symbolische heilige betekenis in de klimaatreligie: 90 miljard euro om onze huizen te isoleren en 9 miljard om nieuwe gascentrales te subsidiëren, die 40 keer meer CO2uitstoten dan kernreactoren.