Archief

maandag 25 oktober 2010

De Belgische nationalisten zetten de tegenaanval in.


Alles wijst er op dat het hoofdkwartier in Laken een heus Ardennenoffensief heeft ingezet om de PS- Staat België te redden. De timing klopt perfect, want tegen het einde van de winter zullen de kiezers, ook die in Vlaanderen, vergeten zijn wat ze op 13 juni 2010 in gedachten hadden toen ze 27 N-VA kandidaten tot Kamerlid bombardeerden. Tegen het einde van de winter zal de tijd dus rijp zijn om die onbehouwen nieuwkomers definitief achter de zijlijn te plaatsen. Het zal hen leren om Vorst en Vaderland te sarren en het feest van de francofonie te bederven.

De terugkeer van “Non”.

Vorig weekend bleek overduidelijk dat Maréchal Di Rupo en de Verenigde Troepen van PS, cdH en Ecolo niet opgezet waren met de nota De Wever, waarin de altijd vage beloften die ze aan Vlaanderen doen, plots zwart op wit te lezen stonden. De simpele burger, Vlaming of Waal, zou uit het document wel kunnen afleiden dat franstaligen echt iets hadden toegegeven. Daarom klonk het zoveelste ‘non’ tegen een eerlijker verdeling van de belastingen tussen noord en zuid, als een spontane krampscheut, bovendien nog mooi in koor, want zelfs de al maanden genegeerde en geplaagde MR deed mee.

De Belgicistische tegenaanval.

Wat de PS en haar lakeien in Laken achteraf echt verveelde was de even spontane reactie van de andere Vlaams partijen, CD&V, sp.a en zelfs Groen! Die hebben zich mooi laten vangen aan de nota van De Wever, want ook zij hadden zowaar de indruk dat zij de afgelopen maanden over een ernstige staatshervorming met de Walen hadden onderhandeld. Voor de Generale Staf van de Belgische nationalisten was dit het ultieme signaal om in de tegenaanval te gaan. De coördinatie van de acties staat nog niet helemaal op punt. Anders hadden de 200 ‘Vlaamse’ artiesten, journalisten en andere intellectualisten die hun gesubsidieerde inkomens of pensioenen bedreigd zagen, nog een paar dagen gewacht om hun Belgische kreet te slaken. Tenzij het een schijnmanoeuvre was dat in het scenario was vervat, en soort speldenprik. Veel betere uitvoering bij Rudi De Leeuw, - heeft die man trouwens pech met zijn naam - maar toch een betere timing van de ABVV kopman. Hij greep het eerste het beste congres van socialistische kameraden aan om frontaal in de aanval te gaan tegen de ‘separatistische agenda’ van de N-VA. Daarmee verwart de vakbondsbaas duidelijk de belangen van zijn betalende leden, met die van de socialistische topkaders die onze talloze regeringen, administraties en aanverwante overheidsdiensten bemannen. Het hangt er maar van af met wie je meest de rijke tafels deelt.

‘Comeback kid’ Vande Lanotte.

Een anti-Vlaamse oproep hier, een Belgicistische aanval daar, het Koninklijk Paleis moest nu wel uit de stelling komen. Urenlang overleg met opperbevelhebber Elio Di Rupo, en alleen met hem, leverde een naam en een missie op. De naam: Johan Vande Lanotte, de opdracht: N-VA uit de onderhandelingen wringen, en de weg vrijmaken voor een klassieke tripartite, met of zonder de groenen, dat doet er niet toe. Of het een regering wordt die voortbouwt op de huidige rammelkar van premier Leterme, of als hij een nieuw vehikel ineen knutselt, als het maar het ‘algemeen’ belang van de Franstaligen dient, en die vermaledijde Vlaamse opinie doet kantelen. De keuze van sp.a ‘comeback kid’ Vande Lanotte is in dat offensief zeer goed uitgekiend. De Vlaamse belangen laten hem ijskoud, en vooral, hij kan cijferen, al was het maar om de opbrengst van zijn talloze publieke en privémandaten en dito-belangen bij te houden. Bovendien kan hij ook luchtfietsen, wat voor de komende onderhandelingen essentieel kan zijn. Zoals hij als vice-premier ooit een Zilverfonds in het leven heeft geroepen, die vriend en vijand nu als een lege doos bestempelen, zo is hij ook in staat om een staatshervorming, een financieringswet en een begroting uit te werken, die de indruk geeft alle problemen op te lossen, maar waar achteraf van blijkt dat de komende generatie Vlamingen alle kosten zal van dragen. Wat dacht u van een Solidariteitsfonds, om iedereen weer te lijmen?

Het Ardennenoffensief.

Het zoveelste Belgisch offensief is dus ingezet. In de eerste veldslagen zal N-VA wellicht nog betrokken zijn, bij de volgende worden dat alleen sp.a, CD&V en Open VLD. De uitkomst wordt wellicht een draak van een staatshervorming, waarin Vlaamse politici weliswaar meer macht zullen krijgen, ook om zichzelf nog beter te kunnen bedienen, maar waarvoor de Vlaamse belastingbetaler blijft opdraaien, want noch Brussel, noch Wallonië mogen en zullen een cent toegeven.
Er is maar één troost voor de Vlamingen. Mochten wij ooit de eindeloze tranferten van noord naar zuid kunnen stoppen, moeten we ons geen zorgen meer maken over onze lieve landgenoten. PS coming man Paul Magnette is als een volleerde Eurostrateeg aan het lonken naar Duitsland om de ondersteunende rol van Vlaanderen over te nemen. ‘Omdat de Duitsers zo dicht bij de politieke cultuur van de Walen staan… of omdat er in dat armlastige Frankrijk niets te rapen valt?
The Battle of the Bulge is begonnen, of hoe Duitsland 65 jaar na datum toch de Ardennen verovert.

Jean Marie Dedecker.

4 opmerkingen:

  1. We hebben een nieuwe nationale partij nodig waar zowel vlamingen, walen en brusselaars op kunnen stemmen, want uiteindelijk heeft niemand in dit land een probleem met de ander. Wel worden we tegen elkaar opgezet door politici die allang niet meer met de wensen van de burger bezig zijn maar enkel met hun eigen posities en status (en portemonnee). Dus, een nieuwe nationale partij waarbij elke burger gelijk is voor de wet en die de mensen eerder samenbrengt ipv uiteendrijft. Ga naar de Facebook groep 'nieuwe nationale partij' en wordt lid.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Gerrit, te Snel door de bocht. Je vergeet dus de miljardentransfers. Alleen al door de helft van de personenbelasting over te hevelen ontvangt Vlaanderen meer dan 1 miljard euro meer. En dat is maar een klein deeltje van de transfers, er is nog de andere helft van de personenbelasting, de vennootschapsbelasting, de sociale zekerheid, enzoverder enzoveelvoort.
    Ik ben absoluut PRO solidariteit. Maar is dat kleine beetje afromen ten voordele van responsabilisering te veel gevraagd? (lees: is het niet eerder ten gunste dan ten laste van solidariteit?)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. @Filip. Je hoort mij niet zeggen dat er niets fout loopt en dat de huidige discussies niet moeten gevoerd worden. Zoals ik zeg 'iedereen gelijk voor de wet' en vandaag zitten we met heel wat verwrongen verhoudingen die moeten recht gezet. Ik wil gewoon zeggen dat we er met het type politici waar we het vandaag mee moeten doen niet zullen komen. Zolang politici (aan eender welke zijde van de taalgrens) enkel de belangen van een deel van dit land blijven verdedigen ipv voorop te stellen dat iedereen in dit land gelijk moet behandeld worden komen we er niet uit. Wie vindt dat er geen reden is dat België opgedoekt wordt die moet dan ook Belgische standpunten innemen waar iedereen op gelijke voet wordt behandeld.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Je kan evengoed protesteren tegen transfers van arme patiënten naar rijke dokters, of omgekeerd transfers van rijke zelfstandigen naar arme doppers via de sociale zekerheid. Maar al die polariseringen lossen niks op. Voor we een Belgisch systeem behouden, zouden we het eens moeten worden over een Belgische identiteit. Die is door de polarisering compleet zoek. En aangezien een onafhankelijkheid niet in het verschiet ligt, zullen we toch door deze zure appel moeten bijten. En als die transfers zo hoog liggen, zullen onze politici nog veel meer getransfereerd hebben naar andere putjes waar 't niet moet zitten. Een volk krijgt de leiders die ze verdient. Dus: eerst oplossingen bedenken ipv te polariseren. En dat geldt inderdaad evengoed voor de Walen...

    BeantwoordenVerwijderen