Wanneer de Smetvrees werkelijkheid wordt.

Vlaams minister voor Onderwijs Pascal Smet heeft van gelijke onderwijskansen zijn persoonlijke kruistocht gemaakt. Over de zin en onzin van de democratisering (lees: nivellering naar beneden) van ons onderwijs is al veel geschreven en gezegd, maar het is misschien geen slecht idee om het beleid af te rekenen op haar directe en indirecte gevolgen. De nefaste gevolgen van de maximumfactuur worden nu met de dag al zichtbaarder. Ruim 82 % van de Vlaamse kleuterscholen moet snoeien in haar activiteiten, vooral in de sport en de cultuur. Nog amper 3 op de 10 scholen organiseren nog zwemlessen, vroeger was dat 7 op 10.. Busvervoer is op de helft teruggevallen enz. Maar er is meer aan de hand. Ook inhoudelijk neemt de smetdoctrine besmettelijke vormen aan.
De reactie blijft niet uit!

Pamperpedagogen.

Om de eindtermen van het 6de leerjaar te halen volstaat het een Franse tekst foutloos te kunnen overschrijven. Dictee is te moeilijk volgens de pamperpedagogen van de smetdoctrine. Spieken tot norm verheven of de opkomst van het papegaaienonderwijs. Zelfs huiswerk is voor hen uit den boze. Ouders die begaan zijn met het lot van hun kinderen helpen hun pubers met hun huistaken. Omdat dit de ongelijkheid tussen de kinderen zou bevorderen wil de kinderrechtencommissaris Bruno Vanobbergen het huiswerk in de scholen afschaffen. Stamtijden mogen leraars Latijn niet meer opvragen. Het volstaat dat de leerlingen ze herkennen. De rij is eindeloos. Onderwijs op maat van de zwaksten.
Maar er is niets onrechtvaardiger dan ongelijken gelijk te behandelen, wist Aristoteles al toen het onderwijs nog in zijn kinderschoenen stond. Zorgen dat elkeen kansen krijgt en daardoor gelijk is, impliceert niet dat we moeten afstappen van de diversiteit van behandeling naar de noden en begaafdheden van leerlingen.

Bijlessen worden Big Business.

De goegemeente reageert omgekeerd op het collectivisme van de besmettelijke Smetadepten die sterke en zwakte leerlingen zolang mogelijk in dezelfde klassen wil laten zitten, namelijk tot hun 16 jaar. Ouders zoeken uit smetvrees in stilte een oplossing.
Bijlessen zijn big business geworden. Commerciële gespecialiseerde bijscholingsbureaus bestonden al langer in het hoger onderwijs, maar lijken ook de weg gevonden te hebben naar onze middelbare scholen. Langs alle kanten klinken reclamespotjes en vallen er folders in de bus. Best wel een markante evolutie. Commerciële bedrijfjes – dus buiten het staatsgeleide onderwijs om - lijken te reageren op een vraagsurplus naar extra onderwijsondersteuning. Een faling van de huidige onderwijspolitiek, of zit er meer achter?

De nivellering van het Vlaamse onderwijs naar beneden gaat de ouders niet onopgemerkt voorbij. Iedere ouder wil natuurlijk dat zijn kind het beste onderwijs naar de capaciteiten van het kind krijgt, dat is logisch. Wanneer de overheid de kwaliteit van haar dienstverlening (in casu onderwijs) drastisch wil herzien, gaan ouders zich uiteraard zo goed mogelijk proberen in te dekken tegen een devaluatie van de onderwijskwaliteit en de gevolgen die dat zal hebben voor de ontwikkeling van hun kind. Het is op die angst en onzekerheid dat commerciële bedrijfjes natuurlijk gretig inspelen.

Smetdoctrine vergroot de kloof tussen arm en rijk.

In dit land zijn het onderwijspersoneel en de leerstof volkomen genationaliseerd. Wanneer een ouder op dat moment wordt geconfronteerd met een kind dat problemen ervaart met wiskunde, is die blijkbaar geneigd om naar oplossingen te zoeken buiten de sfeer van het staatsgeleide onderwijs om, vaak via bijklussende leraars, maar ook meer en meer via een officieel circuit van “privaat” onderwijs. Wanneer de minister en de media daarenboven nog eens signaleren dat de onderwijskwaliteit moet genivelleerd worden naar beneden om iedereen gelijke onderwijskansen te geven, wordt de vraag naar zulke private verzekeraars tegen slechte punten groter en stijgt de prijs.
Deze bedrijfjes maken voor 75 euro een “leeranalyse” van uw kind en onderwijzen aan 25 tot 30 euro per uur. Een doorsnee leerling zou 10 uren bijles volgen. Dat betekent dat een private indekking tegen de devaluatie van de onderwijskwaliteit in Vlaanderen al vlug kan oplopen tot 325 euro. De kloof tussen arm en rijk, die Smet net wil bestrijden, zal dus niet verdwijnen, maar verplaatst worden van de school naar thuis. En deze trend is nu al bezig. Kinderen uit de middenklasse kunnen zich vrij makkelijk indekken via private bijlessen, kinderen uit gezinnen in moeilijke financiële situaties hoegenaamd niet. De kruistocht van minister Smet moet zo snel mogelijk de aftocht blazen. Zijn messiaanse voornemens zullen de kloof tussen arm en rijk enkel vergroten.

De hervorming van het onderwijs mag niet ingegeven zijn door een egalitaire obsessie, zegt professor Boudewijn Bouckaert, dit leidt alleen maar tot een nivellering naar beneden. Volkomen gelijk heeft hij, onze prof.

Jean Marie Dedecker