|
'Niemand twijfelt eraan dat er nieuwe aanslagen komen, de vraag is alleen wanneer', schrijft Jean-Marie Dedecker na de herdenking van de terroristische aanslagen van 22 maart.
Op 22 maart, precies twee jaar na de bloedige terreuraanslagen in Zaventem en Maalbeek, werd ons terroristisch kalenderverdriet herdacht. "Veel media hebben het vandaag over de aanslagen en de terroristen zonder het te hebben over de oorsprong ervan. Is dit al een politiek-correcte herschrijving van de geschiedenis waar het woord islamitisch terrorisme taboe is?" twitterde columnist Luckas Vander Taelen terecht. De jeukspeeches over 'vergeven en nooit vergeten' werden deze week overstemd door de klachten van slachtofferorganisaties over gebrek aan opvang, slechte financiële regelingen en politieke desinteresse.
'Ik leef door de verhalen van anderen, door uit het venster te kijken. Dat is een manier om verder te leven '" zei de Belgisch-Amerikaanse Karen Nortschield op de VRT vanuit haar ziekenhuisbed "Geen mens van de overheid, geen politicus heeft mij uit vrije wil een bezoek gebracht. De premier is gekomen, maar pas nadat ik hem heb uitgenodigd. En ik heb er spijt van want hij zei dat hij voor mij niets kon doen.". Ik kreeg last van plaatsvervangende schaamte.
'Er zullen altijd criminelen zijn die de stal bevuilen, het is de taak van het FAVV om de stal uit te mesten', schrijft Jean-Marie Dedecker over de vleesfraude die recent aan het licht kwam.
There is something rotten in Bastogne. In 1999 werd er transformatorolie uit oude machines gedumpt in het gemeentelijk afvaldepot. De olie kwam terecht bij het Waalse bedrijf Fogra en uiteindelijk bij vetmester Verkest. De dioxinecrisis was ontkipt. Verbist draaide in de Ardeense stad rot vlees in zijn gehakt, fraudeerde met de vervaldagen van zijn etiketten, en verkocht 'gewoon vlees' als biovlees. Dat er vandaag nog runderkarkassen in de diepvries van Louis Verbist hangen uit 2001 is niet verwonderlijk.
'Het M-decreet is een zoveelste miskleun uit de denktank van de onderwijsegalitairen, theoretisch verdedigbaar, praktisch een draak', schrijft Jean-Marie Dedecker. 'Het is een miskleun voor onze mindervaliden en minderbegaafden.'
Koukleumende ouders kamperen dagenlang aan de schoolpoorten om hun koters in te schrijven. Sedert verpolitiseerde zoetwaterpedagogen het leer-en onderrichttraject ondergeschikt maakten aan diversiteit, multiculturalisme en herverdeling, liep het verkeerd in ons onderwijs. Allerhande studies zoals deze van PISA, PIRLS en Thomas More, evenals LVS-toetsen bewijzen dat onze jeugd zowel in leesvaardigheid als in wiskunde banken achteruitgegaan is. Het systeem van outputfinanciering holt zelfs de universitaire diploma's uit. Op een paar decennia tijd zijn we er in geslaagd om één van de beste onderwijssystemen ter wereld onderuit te halen tot een middelmatig niveau.
'De schandpaalethiek, waarbij carrières en levens eenzijdig onthoofd worden door een mediatieke guillotine, werkt echter stilaan contraproductief, en ondermijnt de eigen geloofwaardigheid', schrijft Jean-Marie Dedecker aan de vooravond van de Oscars.
Vandaag worden de Oscars uitgereikt. Het podium van het Dolby Theatre in los Angeles zal steevast ook gebruikt worden voor voorgekauwde verontwaardiging over allerhande culturele en natuurlijke ongelijkheden, met haarbal Trump als kop van jut op kop. #MeTootjes paradeerden al op de catwalk van de Golden Globes en van de Bafta's, de Engelse Oscars. Ze waren als pauwen vol van morele verontwaardiging in het ravenzwart gekleed, uit protest tegen de mannelijke predatoren, maar met een decolleté in weinig verhullende stof tot aan de navel. Een doorkijkrouwstoet van Hollywood-babes en -actrices die eerder beroep deden op mijn seksuele onderbuikgevoelens dan op mijn herseninhoud, wat dat laatste ook moge betekenen.
Belgische internationale transportbedrijven worden de laatste maanden als criminelen behandeld, schrijft Jean-Marie Dedecker. 'Duidelijke richtlijnen en een gelijke interpretatie van geharmoniseerde regels in alle Europese landen is de oplossing in plaats van een mediatieke heksenjacht op de eigen mensen.'
Elke dag staan we gemiddeld 134.462 uur in de file. In 2010 was het nog 75.710 uur. De economische, menselijke en ecologische kostprijs daarvan is enorm. Ochtendspitsen van meer dan 400 kilometer worden meer regel dan uitzondering. De economie trekt aan en het wagenpark groeit. In 2017 werden 80.000 nieuwe bestelwagens ingeschreven, hoofdzakelijk voor de pakjesdienst van de e-commerce (dat door gebrek aan arbeidsflexibiliteit naar Nederland verhuisde). Bol.com ontving de laatste twee maanden 17 bestellingen per seconde en PostNL leverde tijdens de kerstvakantie 32,9 miljoen pakjes af. De bestelwagens worden nu ook gebruikt voor palettenvervoer om aan de kilometerheffing en aan de rij- en rusttijden voor camions te ontsnappen. In de Antwerpse haven worden jaarlijks 10 miljoen twintigvoetcontainers aangevoerd, die grotendeels stuk per stuk over de weg moeten getransporteerd worden, en ze kunnen niet weggebracht worden met de belbus.
Jean-Marie Dedecker blikt terug op het Sudan-rapport en de uitspraak van Jan Jambon over Sven Mary. 'We lijden aan multiculturele obesitas die stilaan de fundamenten van onze rechtstaat aantast.'
Het was een leuke week aan de balie. Volgens strafrechter op rust
Walter De Smedt dreigt onze rechtstaat af te glijden naar een schurkenstaat, en volgens strafpleiter Saskia Kerkhofs draait Montesquieu, de vader van de Scheiding der Machten, zich om in zijn graf.
Eventjes alles op een rijtje. Koert Debeuf, een zelfverklaarde Midden-Oosten-kenner van een duister gesubsidieerde denktank, het Tahrir Institute, mocht een paar maanden terug aan de deugtafel van elk praatprogramma gretig aanschuiven om onze staatssecretaris van Asiel en Migratie Theo Francken van medeplichtigheid aan foltering te beschuldigen. Bloed aan de schandpaal. Zijn Sudanese uitgeprocedeerde illegale vrienden werden naar Khartoem teruggestuurd en naar eigen zeggen bij aankomst gemarteld. Een ideale aangelegenheid om Francken te doen hangen wegens aangehouden verwaandheid en Twitter-triomfalisme. De regering daverde op haar grondvesten en de oppositie voelde vlees tussen haar tanden.
Onlangs vroeg paus Franciscus vergiffenis voor het kindermisbruik door de Katholieke Kerk. Voor Jean-Marie Dedecker is dit nog maar eens een bewijs dat priesters dringend verlost moeten worden van het kruis van het celibaat. 'Het heeft geen nut iemand levenslang te frustreren.'
'Ik kan er niet omheen om de pijn en schaamte tot uitdrukking te brengen over de onherstelbare schade die kinderen is toegebracht door geestelijken van de katholieke kerk. We moeten er alles aan doen, opdat dit niet meer gebeurt.'
Jean-Marie Dedecker over migratie en Bart De Wever: 'Als het zelfvoldane activistische clubje van het grote humanitaire gelijk Jan modaal zou begrijpen, dan zou de Grote Roerganger geen wind in de zeilen meer hebben.'
Het aantal artikels in onze zeven nationale kranten waarin de naam van Bart De Wever valt, is groter dan de som van alle artikels waarin andere Vlaamse partijvoorzitters worden genoemd. Geen wonder. Als de Grote Roerganger een windje laat, steken zijn ideologische tegenvoeters vlug hun neuzen in de lucht om een poepje te mogen ruiken.
Een provocatief opiniestukje in een krant waarin hij waarschuwt voor de uitholling van onze sociale zekerheid door de migratiedruk doet onmiddellijk de linkse pennen scherp slijpen. Op elk van zijn zinnen wordt dan een snuifje kritiek gelegd en wordt het betoog ad absurdum uiteengereten, zoals het feit dat de gratis medische kosten voor mensen zonder verblijfsrecht amper 0,0002 % van ons bbp zouden bedragen (cero, cero cero cero dos). De vergoelijkingslobby draait dan overuren tot groot jolijt van de Grote Roerganger, die de electorale kassa hoort rinkelen en zijn zegeningen telt met zijn veiligheids- en migrantiestandpunten.
|
|
|