‘Responsabilisering’ haalt niets uit bij Waalse ziekenhuizen

De Brusselse krant Le Soir opent vandaag met een ontluisterend verslag betreffende de overconsumptie in de Belgische ziekenhuizen. Sedert vorig jaar worden ziekenhuizen die buitenmatige uitgaven aanrekenen voor een aantal technische prestaties, zoals labtesten en radiografie, door het RIZIV beboet. Blijkt dat bijna de helft van de Waalse ziekenhuizen in de fout gaan, en dat het aantal in 2010 nog is toegenomen. Ook in Brussel wordt veel meer uitgegeven dan in Vlaanderen. Voor LDD is dit een veeg teken voor wat Franstaligen onder ‘responsabilisering’ verstaan. Een staatshervorming die deze misbruiken bevestigt, is een eeuwige molensteen rond de nek van Vlaanderen.

5,4 miljoen euro per jaar.

Jean-Marie Dedecker, Kamerlid LDD: “Als de Vlaamse onderhandelaars zich afvragen wat Di Rupo en consoorten verstaan onder ‘niemand mag verarmen’, moeten ze deze statistiek maar eens onder ogen zien. Er worden in 2010 32 ziekenhuizen gesanctioneerd, alles samen voor 5,4 miljoen euro. Daarvan liggen er in Wallonië 19 op een totaal van 45, dat zijn er nog 4 meer dan in 2009, in Brussel 6 op 16, dat zijn er 3 minder, en in Vlaanderen 7 op 64, dat zijn er nog 4 minder dan vorig jaar. Dat wil zeggen dat de Vlaamse en Brusselse ziekenhuizen minstens oren hebben naar de sancties van het RIZIV, maar dat de Waalse ziekenhuizen er nog een schepje bovenop doen. Nu gaat bijna de helft van de Waalse instellingen over de streep, tegen 10 procent in Vlaanderen. Het verspilfederalisme van de sociale zekerheid kan niet schrijnender worden geïllustreerd, want het spreekt vanzelf dat die jackpot van overbodige prestaties wordt ingezet om het wanbeheer in ziekenhuizen te compenseren.”

LDD klaagt al jaren aan dat de overheid nauwelijks toezicht houdt op wat ze uitgeeft, en dat de geldstromen van noord naar zuid door talloze en dikwijls onzichtbare kanalen vloeien. Dit rapport kan de Vlamingen de ogen openen. In het zuiden wil men niet bezuinigen, en zal dat alleen gebeuren als ze daar zelf voor hun inkomsten moeten instaan.

Fait accompli

Lieve Van Ermen, arts en gewezen senator: “De Franstaligen hebben altijd de politiek van het ‘fait accompli’ gevoerd. Of het nu voor de ziekenhuizen is of voor de opleiding van artsen. Zo is In de Franstalige universiteiten het aantal studenten in het eerste bachelorjaar geneeskunde voor het tweede jaar op rij ontploft, met soms tot 40 % studenten meer. Die universiteiten weigeren een toegangsexamen in te richten, en passen de federale numerus clausus pas op het einde van de studies toe. Dat kost handenvol geld, maar wordt ondersteund door Minister van volksgezondheid Onkelinx (PS) die nu voorstelt om de numerus clausus af te schaffen. Als dat lukt zijn alvast duizend Franstaligen extra klaargestoomd, die alle aanspraak zullen maken op een RIZIV nummer, om de federale kas verder te stropen. In Vlaanderen worden ieder jaar honderden jongeren afgewezen, omdat ze aan de studies gewoon niet kunnen beginnen. Het spreekt vanzelf dat dit alleen op te lossen is met rijden voor eigen rekening, zeker in de geneeskunde en de gezondheidszorg.”

Jean Marie Dedecker
Lieve Van Ermen