Archief

zondag 27 november 2016

Kazachgate: " Donald Trump geeft meer schaamtegevoel dan al onze politieke ritselaars samen"

 

 

'Parlementaire onderzoekscommissies leveren zelden iets op', schrijft Jean-Marie Dedecker (LDD) naar aanleiding van de Kazachgate-affaire. 'Lafheid om de onderste steen boven te halen wordt vertaald als loyaliteit.' 

Een politicus sterft niet in het parlement maar - net als een vlieg - door de mep van een krant. Deze wijze woorden van Mark Eyskens werden nu ook bewaarheid voor Armand De Decker (MR). De gewezen Senaatsvoorzitter werd met de vliegenmepper van de krant Le Soir plat geklopt in wat ondertussen Kazachgate heet. De sukkel uit Ukkel, voor wie de Vlaamse taal nog steeds geweld aandoet, passeerde rijkelijk aan de kassa om te lobbyen voor de afkoopwet ten gunste van de Oezbeekse tot Belg genaturaliseerde miljardair Patokh Chodiev. In zijn onverdroten ijver om de hielen te likken van de Franse haute Finance liet nobele Armand ook nog een sommetje van 25.000 euro storten voor het liefdadigheidswerk van prinses Léa, de schoonzus van Koning Albert. De senatoriële lakei van Laken droomt al jaren van een adellijke titel, en dat mag wat zakgeld kosten. 
Kazachgate: 'Donald Trump heeft meer schaamtegevoel dan al onze politieke ritselaars samen'
Als voorzitter van de senaat hield de omhoog gevallen aristocraat indertijd met de regelmaat van een klok grote banketten voor de fine fleur van het bedrijfsleven en de sabelslepers van het Franse Elysée, waarvoor het Kamerpersoneel zelfs in de weekends moest opdraven.
De roep om een nieuwe parlementaire onderzoekscommissie naar Armands duistere lobbywerk klonk weerom luid in de wandelgangen van de Wetstraat. Niet alleen om de gespeelde verontwaardiging een uitlaatklep te geven maar vooral om de publieke opinie te sussen. Eerder profileringsdrang dan een zoektocht naar de waarheid.
Zelfs de voorgedragen commissievoorzitter, Francis Delpérée (cdH), geurt naar het parfum van de partijdigheid. De oerconservatieve koningsgezinde katholiek kreeg in illo tempore het grootkruis in de Orde van Malta. Het zou nu net dit gezelligheidsclubje van adellijke liefdadige ridders zijn die bemiddelde tussen het Elysée van Sarkozy en nobiljon Armand De Decker voor Chodiev.
De schandalen rond de Oezbeekse oligarch reiken tot 20 jaar terug met de onverkwikkelijke oplichtingszaak rond Tractebel die in Kazachstan steekpenningen betaalde aan een drietal corrupte presidentiële adviseurs. Zelfs Jean-Luc Dehaenewerd toen van stal gehaald om de brokken te lijmen. Kazachgate zou ook nog wel eens door diamantgate kunnen gevolgd worden. Het deksel is nog maar half van de beerput gelicht en de walm komt ons al tegemoet gewaaid. In plaats van de vooropgestelde 23 miljoen euro afkoopgeld was het maar 3,5 miljoen, en dan nog neergeteld door een zevental spitsbroeders als Bragimov en Machkevitch die elk 522.500 euro zwijggeld betaalden.
Een minnelijke schikking van zakgeld-niveau voor de oligarchen. Solden bij justitie. Ze betaalden amper hetzelfde bedrag aan hun advocaten en politieke lobbyisten om te bemiddelen bij justitie. Armand mocht voor zo'n 741.846,55 euro ereloon factureren.
Dan moet ook nog de dubieuze naturalisatie van de oligarch onder de loep genomen worden met medewerking van Serge Kubla (MR) en Claude Eerdekens (PS). Van zodra het onderzoek in de omgeving van minister Didier Reynders (MR) komt, zal het wel een staatsbegrafenis eerste klasse krijgen.
Onze regenten hebben eigenlijk nogal wat relaties met dubieuze Russische zakenlui. Toen Suleiman Kerimov in 2006 zijn Ferrari in Nice in de prak reed, charterde minister van landsverdediging André Flahaut stante pede een Embraer van de Belgische luchtmacht om hem te laten overvliegen naar het militair hospitaal in Neder-over-Heembeek. Voor wat, hoort wat.
De kersverse Amerikaanse president Donald Trump, die van fraude met zijn bedrijven en zijn casino's nochtans zijn handelsmerk maakte, heeft blijkbaar meer schaamtegevoel dan al onze politieke ritselaars samen. Hij zit nog niet in het Oval Office van het Witte Huis en hij ordonneert nu al dat oud-ministers gedurende vijf jaar geen uitloopbaantje mogen versieren als lobbyist in het bedrijfsleven. Voor topambtenaren komt er zelfs een levenslang verbod op lobbywerk voor buitenlandse regeringen. Hier kan men het woord "ontluizing" nog niet eens spellen. De deuren van hun ministeriële kabinetten zijn nog niet dicht getrokken of onze regenten duiken al op in allerhande raden van bestuur, van Proximus tot InBev en van ArcelorMittal tot Sofina. Sommigen verlenen zelfs hand en spandiensten met belastinggeld tussen twee ministeriële zitjes door. Eventjes nagaan bij Electrawinds, Tecteo en Co.
Het parlementair speurwerk naar de wandaden bij Optima ligt nu al op apegapen, hopeloos op zoek naar de smoking gun om de ondraaglijke lichtheid van haar bestaan te verrechtvaardigen. Logisch als zelfs spilfiguren in het web van Jeroen Piqueur zoals Geert Versnick (Open Vld) niet mogen opgeroepen worden, beschermd door de omerta rond zijn broodheren in de Melsenstraat. Lui die meer boter op hun hoofd hebben dan gel in hun haar.
Onderzoekscommissies leveren nooit iets op als het om de volksvertegenwoordigers zelf draait. De tentakels van de macht zijn verstrengeld als een bord spaghetti. De zelfbeschermingsfactor tussen de partijen is groot. Lafheid om de onderste steen boven te halen wordt vertaald als loyaliteit. Politici struikelen daarom zelden in het parlement, maar door de collectieve verontwaardiging van de publieke opinie, die op haar beurt aangestoken wordt door de media. Mark Eyskens wist dat al in 1991 toen hij als minister van buitenlandse zaken een visum afleverde aan de Palestijnse terrorist Walid Khaled. Hij bleef doodgemoedereerd op post en zei zelf dat dit in elke andere bananenrepubliek onmogelijk zou zijn geweest. De deontologische code van een regenworm.
De schijnonderzoekscommissie naar de oplichterijen bij Dexia en de Gemeentelijke Holding (GH) mocht nog geen dode mus opleveren. Onderzoeksrechter Colette Callewaert, die in de wandelgangen van het Brussels majestueus justitiepaleis de "vergeetput" wordt genoemd, heeft afgelopen week ook besloten om het dossier zonder gevolg te klasseren. Wiens brood men eet, wiens taal men spreekt.
Piramidespel van Dexia
Door een chantagepolitiek binnen het directiecomité van Dexia werden de bestuurders van Arco en de Gemeentelijke Holding de rechtstreekse grafdelvers van de staatsbank. De GH, die de belangen van de gemeenten zou moeten verdedigen, verzamelde nog vlug 500 miljoen euro bij haar leden om in de bodemloze put van het toen al zieltogende Dexia te gooien. Ze beloofde 13% intrest op hun geld, het drievoud van de markrente. Voor dergelijk piramidespel wordt elke sterveling enkele jaren op water en brood gezet in Leuven Centraal, en kreeg Jean-Pierre Van Rossem zelfs geen enkelband.
De GH liet een put achter van 1 miljard euro, op te hoesten door de belastingbetaler. Maar lui als Francis VermeirenStefaan De ClerckTony Van Parys François-Xavier de Donnéa en dito politici vormen een te groot hazenleger om door onze verpolitiseerde justitie opgejaagd te worden. Straks roept de bevolking nog om een onverlaat als Trump.
Jean-Marie Dedecker
P.S. Elke connotatie van mijn naam met deze van de Ukkelse nobiljon is louter fictief, ik word nog liever Oezbeek.

zondag 20 november 2016

Zwarte Piet: "Onze waarden en tradities worden voortdurend in de uitverkoop gezet"

 

'De zeurpieten met hun zwarte gedachten en hun Pietenpact zijn de kortste weg naar een nieuwe Zwarte Zondag', vindt Jean-Marie Decker. 'Het zijn zwartgallige en politiek correcte mierenneukers.' 

De Amerikaanse stembusgang is ondertussen al kapot geanalyseerd door dezelfde roedel Amerikakenners die voor het voorspellen van de uitslag nochtans de geloofwaardigheid hadden van het Orakel van Delphi. Donald Trump heeft nu niet alleen het establishment van de Democraten vernietigd maar ook van zijn eigen Republikeinse partij. Allen komen nu tot het besluit dat het een opstand was van Joe Sixpack en de "basket of deplorables" tegen het establishment in Washington DC, net zoals de Brexit een opgestoken vinger was naar de Europese Mandarijnen in Brussel. 
Zwarte Piet: 'Onze waarden en tradities worden voortdurend in de uitverkoop gezet' 
Technocraten die regeren boven de hoofden van deze vergeten bevolkingsgroepen. Met dien verstande dat de Europese bobo's ook na hun mandaat beloond worden voor hun hand en spandiensten aan de globalisators (zoals Barroso bij Goldman Sachs of De Gucht bij Arcelor Mittal) en de Amerikanen bij elke verkiezing afhankelijk zijn van het lobbycircuit. Wie volksvertegenwoordiger of senator wil worden in Washington DC moet om de 4 jaar zo'n 2 miljoen dollar ophoesten voor zijn verkiezingscampagne. Het is dan niet te verwonderen dat deze verkozenen des volks eerder wetten schrijven voor hun broodheren die jaarlijks 3 miljard dollar lobbygeld spenderen dan te denken aan de "mestkevers".
De bekommernissen van Joe Sixpack en Jan Modaal zijn dezelfde, hier en over de plas: economische globalisering, ongecontroleerde immigratie, onveiligheid, islamisme, jihadisme, en angst voor het verlies van de eigen waarden en normen. Wie ze aankaart wordt minstens voor populist of racist versleten, en neemt dan maar weerwraak in het stemhokje.
'Overstretching van de politieke correctheid met verloochening van de eigen tradities en cultuur heeft al meer polarisatie veroorzaakt dan opgelost.' 
Overstretching van de politieke correctheid met verloochening van de eigen tradities en cultuur heeft al meer polarisatie veroorzaakt dan opgelost, losgeslagen van de realiteit door identiteitsschaamte en kruiperigheid voor de excessen van andere ingevoerde godsdiensten en culturen. Het kent geen grenzen. In Duitsland werd Selin Gören, woordvoerdster van de linkse jeugdbeweging Solid door drie mannen gedwongen tot "een seksuele handeling". Ze loog tegen de politie over hun identiteit om geen aanleiding te geven tot racisme. Ze zei dat ze Duits praatten i.p.v. Arabisch of Farsi. Hoe diep moet je eigenwaarde gezakt zijn om als vrouw een aanranding te ondergaan en een vals beeld van de werkelijkheid te schetsen uit naam van je eigen politieke ideologie? 

Baksteen in een kinderschoen 

Onze normen, waarden en tradities worden voortdurend in de uitverkoop gezet met een stoet van kleine en grote, maar nimmer betekenisloze incidenten. De tol voor onze gastvrijheid. Met het Pietenpact voert de multiculturele lobby nu een agressieve discriminatiecampagne tegen haar eigen bevolking en gooit een baksteen in een kinderschoen. Gutmenschen maken op de rug van het kind een probleem waar er geen is om hun politiek-correcte agenda door de strot van Jan Modaal te rammen. 
Hun symptoombestrijding verergert alleen maar de kwaal. Racisme als speelgoed voor gefrustreerden. Het Pietenpact werd in achterkamertjes bedisseld door niet-representatieve overheidsorganisaties als het Minderhedenforum en het Vlaams-Nederlands Huis deBuren. Lusttuinen voor subsidieslurpers wiens grootste bekommernis het is zichzelf in stand te houden. 

Voortschrijdende polarisatiedrang

Naast een jaarlijkse dotatie van 2 miljoen euro zoals projectsubsidies, heeft ministerLiesbeth Homans ook nog 1.5 miljoen extra uitgekeerd aan de subsidiesponzen van het Minderhedenforum om het integratiepact te schrijven. Een sinterklaascadeau voor het kapotmaken van een vreedzaam lieflijk kinderfeest. Vorig jaar verkondigdeJozef De Witte nog dat "er geen sprake is van een strafbare vorm van racisme, of een wettelijke vorm van raciale discriminatie." Zijn opvolger bij de gedachtepolitie Unia (het vroegere Gelijkekansencentrum) heeft zich nu aangesloten bij het forum. Vooruitschrijdende polarisatiedrang. De wereld op zijn kop: moest de entourage van de Sint volledig blank zijn dan zouden organisaties als Beweging.net en de vakbonden zeker een klacht indienen wegens discriminatie op werkvloer. 
Tachtig procent van onze Noorderburen is voor het behoud van de zwarte deugniet met rode lippen en kroezelhaar, hier zelfs meer dan 90%. In zijn eigen kinderprogramma werd Paul De Leeuw te kakken gezet toen alle kinderen in de Tv-studio unaniem hun duim opstaken voor de bleekscheet die jaarlijks roetzwart uit de schoorsteen afdaalt beladen met cadeautjes. Voor Wouter Van Bellingen, de directeur bij het Minderhedenforum, moet Sinterklaas ook nog zijn baard afscheren. De brave man was bisschop van het Turkse Myra en die hebben geen wit bos op hun kin. Zijn witte schimmel moet ook nog ritueel geslacht worden en Zwarte Piet moet uit zijn pofbroek. Het kruis op de mijter van heilige man moest er ook al aan geloven om de moslimkinderen niet te choqueren.
'We hoeven niet lang te zoeken naar weldenkenden die alle begrip tonen voor islamitische vrouwendiscriminatie of voor het relativeren ervan, maar voor de symboliek van een kinderfeest zijn hun tenen te lang.' 
Ik ben zo gelovig als een regenworm maar de Sint is heilig. We hoeven niet lang te zoeken naar weldenkenden die alle begrip tonen voor islamitische vrouwendiscriminatie of voor het relativeren ervan, maar voor de symboliek van een kinderfeest zijn hun tenen te lang. Multiculturele overstretching en een ridicule aanval op onze Vlaamse gemeenschapsvormende traditie. 
De blinde focus op uitsluiting en discriminatie zet de minderheden onophoudelijk aan tot zelfbeklag en opent een onuitputtelijk arsenaal aan gevoeligheden die meer en meer onze eigen tradities in verdrukking brengen en leiden tot zelfcensuur. Voor de multiculti moeten we stilaan onszelf afschaffen door de uitwassen van hun zieke slachtoffercultuur. Ze zijn besmet door een vorm van eigenwaan waardoor ze geloven dat dat zij weten wat goed is voor iedereen, zelfs tegen de democratische consensus in. 
Wie denkt dat Zwarte Piet de enige zwarte sukkelaar is die niet meer met de (stoom)boot naar onze contreien mag komen, vergist zich schromelijk. Er zijn nogal wat pietluttigheden waarover onze zeurpieten en de Oikofobe lobbymachine nog kunnen struikelen. Is de Regenboogpiet niet stigmatiserend voor de holebi-gemeenschap? Op 6 februari wordt al eeuwenlang Driekoningen gevierd. De drie wijzen, Caspar, Melchior en Balthazar komen dan uit het Oosten met geschenken voor de koning der joden. Eén van hen was roetzwart. Is men in Laken niet beledigd?
Als GAIA nu ook nog de paashaas bij zijn oren pakt omdat die eigenlijk geen bruine chocolade eieren legt, mogen de klokken volgend jaar in Rome blijven.
'Folklore en en tradities worden uitgehold, maar laat daar de natuurlijke erosie en het gezond verstand spelen.' 
Zwarte Piet zelf wordt een afgebleekt aflopend verhaal. Folklore en en tradities worden uitgehold, maar laat daar de natuurlijke erosie en het gezond verstand spelen. We gooien toch ook geen levende katten meer van de Ieperse Halletoren, schieten niet meer op ratten in Zaffelare of gaan niet meer gansrijden in Ekeren. De zeurpieten met het Zwarte Pietenpact en hun zwarte gedachten zijn de kortste weg naar een nieuwe Zwarte Zondag. Zwartgallige politiek-correcte mierenneukers. Ik zal er een kop roetzwarte koffie op drinken.
Jean-Marie Dedecker

zondag 13 november 2016

Visum Syrische familie: " Francken is koorknaap vergeleken met trawanten van vorige regering"

 

 

'Het is tijd om terug te keren naar de orthodoxie van de scheiding der machten', schrijft Jean-Marie Dedecker naar aanleiding van het veelbesproken dossier rond een visumaanvraag van een Syrisch gezin. Hij gruwt van het idee van een 'gouvenement des juges'. 

De laatste weken wordt de bevolking van dit stukje troosteloze klei vrijwel dagelijks om de oren geslagen met een verheven grondwettelijke term: de 'Scheiding der Machten'. Flagellante van dienst is Meesteres Mieke Van den Broeck, advocate bij "Progress Lawyers Network". Het Netwerk stond tot 2003 bekend als een roedel communistische zwarte toga's met witte befjes met de naam 'Advocaten van het Volk'. Kameraden Jan Fermon en Zohra Othman fleurden toen ook nog de verkiezingslijsten van de PVDA op. Ook welbekend als kloeke verdedigers van het de actievoerders die het aardappelonderzoek van de UGent in Wetteren naar de vaantjes hebben geholpen. Volgens Rode Mieke ontbeert bij Staatssecretaris Theo Francken elk respect voor onze scheiding der machten, de sacrale steunpilaar van onze westerse democratie. De onverlaat vertikte het immers gevolg te geven aan een arrest dat hem verplicht een visum af te leveren aan de Syrische familie van "Optimistic" M.N., de deputy manager van de Kamer van Koophandel in Aleppo, en aan een vonnis dat hem oplegt om een dwangsom van 4.000 euro per dag te betalen bij weigering. 
Visum Syrische familie: 'Francken is koorknaap vergeleken met trawanten van vorige regeringen' 
Sterker nog, Francken durft het zelfs aan om tegen dat arrest beroep aan te tekenen en de uitspraak daarvan af te wachten. Wat een onbeschaamdheid! En dat terwijl de deputy-manager enkel wil komen schuilen in het Ardeense Maredsous bij baronesAuriane van Zuylen van Nyevelt. Ze hadden elkaar leren kennen op een uitje in Istanboel. De Syriër heeft nochtans heel wat familie in Merkels Duitsland en een paar jaar terug zat hij ook nog in Zimbabwe, Londen en Brussel. 
Volgens mijn bescheiden mening stond Syrië toen ook al in brand. Voor zijn visumaanvraag had hij zelfs drie retourtjes van 740 km veil van het belegerde Aleppo naar het Belgisch consulaat in Libanon. Waarom hij toen zijn kroost niet meenam blijft een raadsel. Maar... noblesse oblige of is het Honi soit qui mal y pense?
Monsieur Charles Louis de Secondat, alias baron de La Brède et de Montesquieu, draait zich volgens Rode Mieke nu om in zijn graf in de Parijse Saint-Sulpice. Hij was het immers, die in zijn magnum opus, 'l'esprit des Lois' uit 1748, het principe van de scheiding der machten aan de mensheid schonk. Hij zag er de enige mogelijkheid in om de onweerstaanbare en tijdloze dwang tot machtsmisbruik van de usurpatoren te beteugelen, van de paleizen in Versailles tot de villa's in Toscane. "C'est une expérience éternelle que tout homme qui a du pouvoir est porté à en abuser", wist Montesquieu toen al. 

Vertrappelde vonnissen en arresten

In de zogenaamde 'visum-oorlog' zou Francken dit basisprincipe van de radicale scheiding tussen de uitvoerende, de wetgevende en de rechterlijke macht nu geschonden hebben, dixit de advocate. In de media schreeuwt ze van de daken dat deze Leuvense hooligan met zijn combat-boots een ganse reeks uitvoerbare vonnissen en arresten argeloos in de novemberregen als parkeerbonnetjes vertrappelt, en daarmee meteen de rechtstaat eigenhandig begraaft. Vermoeiende kretologie van militant links, gretig overgenomen door de Orde Van Vlaamse Balies, de vakbond van de pro-deo-advocatuur. 
In vergelijking met de trawanten die de lakens uitdeelden in de vorige regeringen is Theo Francken echter een koorknaap. Premier Yves Leterme moest opkrassen uit de 16 nadat supermagistraat Ghislain Londers zijn bemoeienissen in de rechtspraak rond het Fortis debacle op de banken van het parlement deponeerde. 
Een ander frappant voorbeeld dateert van 11 december 2009. Die dag lapte de regering Van Rompuy de scheiding der machten op een karikaturale manier aan haar grondwettelijke laars. De Raad van State had toen een regeringsinstructie vernietigd waarmee Herman Van Rompuy de Dienst Vreemdelingenzaken een massa-regularisatie van criminele en andere illegalen door de strot had geramd. Ze had de wettelijke voorwaarde voor regularisatie, namelijk de aanwezigheid van "buitengewone omstandigheden" (artikel 9 bis van de Vreemdelingenwet) met een simpele pennentrek tijdelijk buiten werking gesteld. Iets wat enkel kan na goedkeuring door het parlement. De selectieve nood van het generaal pardon verkrachtte echter de wet. 
Verhofstadt deed dat met zijn massa-regularisatie-campagne van criminele en andere illegalen en Van Rompuy vertikte dat voor de zijne. Hij veegde zijn katholieke schoeisel aan het arrest van de Raad van State en aan de scheiding der machten. Elk van de vele tienduizenden regularisatiebeslissingen die daarvan het gevolg waren, was daardoor illegaal. 

Illegale regularisatie 

Geen kniesoor in de Wetstraat die daarom maalde. Niemand beschikte immers over het vereiste juridische belang om tegen een individuele regularisatiebeslissing in beroep te kunnen gaan. Ook niet de vele gevangenisdirecteurs die in de bajes tot hun verbazing verblijfskaarten moesten ronddelen aan illegale verkrachters en home-jackers. Als niemand een illegale overheidsbeslissing kan aanvechten, kan ze ook niet vernietigd worden. Case closed.
Uit erkentelijkheid voor zoveel grondwettelijke spitsvondigheid werd Van Rompuy daarna door de regering eendrachtig voorgedragen als president van de Europese Raad. 

Pro deo of pro fisco

Ook bij de advocatuur weerklonk louter applaus voor deze grondwettelijke hold-up. De witte befjes kregen immers ook een lucratieve pro-deo-vergoeding voor het indienen van elke regularisatieaanvraag. Een procedure waarvoor niet eens de tussenkomst van een advocaat is vereist. Pro deo werd pro fisco. Geen woord van kritiek, ook niet bij de talrijke gesubsidieerde NGO's vol welzijnsknuffelaars die nochtans pretenderen te waken over onze grondrechten. 
Als er vandaag al getornd wordt aan Montesquieu's scheiding der machten binnen het migratiebeleid, gebeurt dat niet door Francken maar door de aanmatiging van activistische rechters. Pasionaria Mieke Van den Broeck vergeet het gemakshalve, maar Montesquieu waarschuwde ook al voor de onvermijdelijke hybris van de rechterlijke macht: "Il n'y a point encore de liberté si la puissance de juger n'est pas séparée de la puissance législative et de l'exécutrice. Si elle était jointe à la puissance législative, le pouvoir sur la vie et la liberté des citoyens serait arbitraire: car le juge serait législateur. Si elle était jointe à la puissance exécutrice, le juge pourrait avoir la force d'un oppresseur.

'Rechtvaardige rechters' 

De rechter in kwestie meent, nota bene als eerste in Europa, over de macht te beschikken om zijn regering op te dragen een visum uit te reiken. Tussen de pinten door leert elke rechtenstudent evenwel dat een rechter weliswaar een overheidsbeslissing kan vernietigen, maar dat hij nooit in de plaats mag treden van het bestuur zelf. Het visum-arrest is dan ook het werk van een juridisch onbeslagen individu, die zich verkeerdelijk in de Wetstraat waant in plaats van in zijn zittingszaal in de troosteloze Noordwijk van Brussel. Gelukkig zijn er nog "rechtvaardige rechters" die de dwingeland en de deurwaarder terugfloten en de belastingbetaler niet willen laten opdraaien voor een exorbitante dwangsom. 
In het migratiebeleid is er al jarenlang een sluipende invasie van de rechterlijke macht op het terrein van de wetgever. Met anekdotes van de "Gouvernement des Juges" kunnen ganse juridische compendia worden vol gepend. Activistische rechters ontwaren "lacunes" in de wetgeving die ze daarop naar eigen goeddunken opvullen met hun eigen principes en toeschrijven aan één of ander vaag wetsartikel.

Rol van de rechterlijke macht in het Europese en Belgische migratiebeleid

Bestaande wetgeving wordt ook dermate verregaand geïnterpreteerd dat er van de oorspronkelijke bedoeling van de wetgever- de ratio legis- geen spatje meer over blijft. Beide tactieken worden al decennialang aangewend door de linkse open-grenzen-lobby binnen de vreemdelingen-magistratuur. Zo werd de overheidscontrole op immigratie gradueel afgebroken. De poging in het recente visum-arrest om alle sluizen open te zetten is daarvan slechts het voorlopig dieptepunt.
Moge daarom de geheel onverwachte verkondiging van Montesquieu's leer door zijn recente bekeerlingen binnen de pro-deo-advocatuur aanleiding geven tot een grondig maatschappelijk debat over de rol van de rechterlijke macht in het Europese en het Belgische migratiebeleid. Te beginnen met de aanmatigende rol van de pruiken in Straatsburg en te eindigen met de pretentie van de witte befjes en het hermelijn van de door de PS-benoemde militante magistraten binnen de Franstalige vleugel van de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen. 
Moge het parlement wakker schieten uit haar politiek correcte migratieslaap. Het is inderdaad tijd om terug te keren naar de orthodoxie van de scheiding der machten. Wetten worden gemaakt in het parlement en niet in de raadzaal van het gerechtshof. "il n'y a point de plus cruelle tyrannie que celle qui l'on exerce à l'ombre des lois et avec les couleurs de la justice''. Een wijs man, die Montesquieu.
Jean Marie Dedecker

zondag 6 november 2016

God loopt het risico om niets meer om handen te hebben

 

 
Jean-Marie Dedecker laat zijn licht schijnen over het geloof. 'Mijn lot is dat van iemand die tracht niet te geloven, ondanks de vloek van mijn christelijke opvoeding.'
Allerheiligen is stilaan ontheiligd en Allerzielen ontzield. Van ingetogen rouwherdenking gedegenereerd tot Amerikaans spook- en pompoenenfeest. De MacDonaldisering van de dood. Het houdt niet op. De moskeeën lopen vol en de kerken leeg. Onze bisschoppen panikeren, de stuiptrekkingen worden chronisch. Na de Dialoogscholen moeten ook de godsdienstlessen godsdienstiger worden. De wetenschap en de ratio heeft ons zoveel inzicht verschaft dat God het risico loopt niets meer om handen te hebben en er geen plek meer vrij is voor Hem om te schuilen. Zelfs de sacramentendoos moet nu opgewaardeerd worden voor zieltjeswinst. Ik ben opgegroeid in een tijd dat de godshuizen nog vol liepen: de vrouwen (met hoofddoek) knielden links voor het altaar, de mannen rechts en de duivenmelkers achteraan. 
God loopt het risico om niets meer om handen te hebben 
Misdienaar worden en opstappen in de Maria-processies behoorde tot ons takenpakket. Vrijdag was vis- en eierendag, de wekelijkse ramadan. Vele priesters waren nog zwartrokken. Enkel bij het sacrament van de communie mochten we onze tong uitsteken naar de pastoor, want met je handen het lichaam van Christus aanraken was heiligschennis. Pastoors treden bij het toedienen van de sacramenten op in de plaats van Jezus. Vrouwen zijn dus niet geschapen om als diens gelijke op te treden. Paus Franciscus heeft het deze week nog geneuzeld. Schooljuffen die huwden of schoolmeesters die scheidden kregen toen nog hun C4. Vandaag klinkt dat in onze oren als het krassen van een vingernagel op een schoolbord, maar het maagdendogma en de onbevlekte ontvangenis werden doorgetrokken tot in de klas. We moesten wekelijks naar de mis. Vader ging zelf niet, de toog stond te ver achteraan en er was er maar één die aan de miswijn mocht lurken." Elk dorp had een fakkel, de onderwijzer, "schreef Victor Hugo, "en ook een blusapparaat, de geestelijke". De jongens gingen naar de gemeenteschool en de meisjes naar de nonnen. We geloofden in een oppergozer wiens zoon broodjes bakte zonder oven, viste met zijn handen, over het meer wandelde zonder nat te worden en water omtoverde in een lekker chateautje. Als een bloem bloeide was het een geschenk van God, als gans Bangladesh onderliep of Italië beefde was het een straf voor de zondige mens.
Als de wetenschap onomstotelijk plots het bestaan van God zou bewijzen, stap ik gewoon naar de dichtstbijzijnde kerk om te biechten. 
We verzamelden zilverpapier voor nonkel Pater die in de Congolese missies aan de kindjes zat. Met het celibaat kregen de bedienaars van de eredienst zelf last van hun eigen kruis. We sliepen toen met onze handjes boven de dekens. Zelfbevrediging was des duivels, je werd er blind van. Bij je eerste zoen moest je naar het altaar om levenslang gegijzeld te worden. Seks was de wortel van alle kwaad in dit aards bestaan, en dit vrolijk tijdverdrijf leverde een legertje zwaar gefrustreerden af. Het spiraaltje was een moordwapen en "de pil" des duivels. Monogamie als onnatuurlijk keurslijf, maar blijkbaar de enige manier om een beschaafde samenleving te ordenen.
Ondertussen ben ik genezen van die onzin. Mijn bijbel is herleid tot zijn ware inhoud, een sprookjesboek. Mijn catechismus is verscheurd en de akten van berouw, hoop, geloof en liefde gereduceerd tot een toonladder van christelijke waarden. Mijn lot is dat van iemand die tracht niet te geloven, ondanks de vloek van mijn christelijke opvoeding. Als de wetenschap onomstotelijk plots het bestaan van God zou bewijzen, stap ik gewoon naar de dichtstbijzijnde kerk om te biechten. Dan mag ik hierboven nog aanschuiven aan de tafel vol rijstpap met gouden lepels. De kans is echter klein. Volgens een studie van Larson en Whitham in Nature, gelooft amper 7% van de leden van de National Academy of Sciences in een persoonlijke God. Wetenschap is een vijand van de religie. Na zes jaar katholieke indoctrinatie in een plattelandscollege was ik er van overtuigd dat de Romeinse wijsgeer Seneca 2100 jaar geleden al gelijk had: "Religie wordt door simpele mensen beschouwd als waar, door wijzen als vals en door heersers als nuttig". Geloof is een wanhopig huwelijk tussen hoop en onwetendheid, gebaseerd op de angst voor de dood. Zelfs Napoleon wist dat religie ook een prima middel was om simpele mensen rustig te houden of datgene wat de armen tegenhoudt om de rijken te vermoorden. Een uitvinding van mensen om macht uit te oefenen over hun gelijken. We worden er dagelijks mee geconfronteerd, van God Bless America tot de islamitische doodsreutel voor de ongelovigen.
Mijn bijbel is herleid tot zijn ware inhoud, een sprookjesboek. 
Volgens de bioloog Richard Dawkins besmet religie de mensheid. De mens is voor hem het vehikel voor zijn op overleving en op werelddominantie bewuste genen. Het is een systematische indoctrinatie van jonge, weerloze, ongevormde genen. De ene keer is het een moreel kompas, een andere keer is het een middel tot uitsluiting. Het is als een lucifer, je kunt er licht mee geven, maar ook de boel mee in de fik steken. "Alle religies zijn hetzelfde: godsdienst is in wezen schuld, maar met verschillende feestdagen" zegt de Amerikaanse komiek Cathy Landman. Dat godsdienst bij velen een emotionele en spirituele behoefte vervult, kan ik begrijpen maar voor mijn ziel, lijf en leden hoeft er niemand te bidden. Het is een surrogaat voor machteloosheid. Dokter Benson van het Mind & Body Medical Institute in Boston liet drie kerkgenootschappen in Minnesota, in Massachusetts en in Missouri, bidden voor een geslaagde bypassoperatie met een snel herstel voor 1802 hartpatiënten. Een groep patiënten ontving gebeden zonder het te weten, een tweede groep werd er over ingelicht. Volgens de American Heart Journal van april 2006 was er geen verschil tussen patiënten voor wie er werd gebeden en diegenen voor wie het niet gebeurde. Bidden is vragen of de wetten van het universum ongedaan kunnen gemaakt worden voor één enkele, zichzelf als onwaardige bestempelende verzoeker, zei de Amerikaanse satiricus Ambrose Bierce anderhalve eeuw geleden al. Moest ik God zijn, ik zou me ook niks aantrekken van dergelijke egotrippers.
In de strijd tegen de goddeloosheid zijn christenen en moslims bondgenoten. Dat de bisschoppen in het secundair onderwijs de historische fundamenten en rituelen van het christendom willen reanimeren is een verdedigingsmechanisme tegen de import van de islam. Dat onze geldverslindende onderwijsnetten daarvoor moeten ingespannen worden om die conservatieve reformatie uit te dragen is meer dan een brug te ver. Het verschil tussen een Hemelvaart en een Ten Hemel Opneming is theocratische haarklieverij. De zeven hoofdzonden en de zeven sacramenten als examenstof opdienen is reanimatie van het katholiek paternalisme. Adam en Eva worden straks weer uit het paradijs gehaald. Wie zei ook weer dat katholieken kijken naar de natuur die God geschapen heeft als ze naar de Zoo gaan, en dat atheïsten op familiebezoek zijn als ze de dierentuin binnenstappen? Toen God de mens schiep begreep hij dat hij zich voort moest planten. 
Jean Marie Dedecker