"Het wordt hoog tijd om een anti-belastingpartij op te richten"

 In deze bijdrage voor het Schaduwparlement van Knack.be neemt Jean-Marie Dedecker de hoge belastingdruk in ons land in het vizier."

'De kunst van belastingen heffen bestaat erin de gans zo te plukken dat je veel pluimen en weinig gesis krijgt.' Deze uitspraak van Jean Baptiste Colbert, de vader van het mercantilisme, is drie eeuwen oud maar nog even actueel. Als adviseur van Lodewijk XIV stimuleerde hij zogezegd de economie met een overvloedige reeks reglementen en een verstikkend staatstoezicht om ze daarna effectief en efficiënt leeg te zuigen en zo de schatkist te vullen. Een beetje zoals de boer die zijn koeien met liefde vetmest om ze dan leeggemolken en harteloos naar de slachtbank te voeren.

Open Nieuwjaarsbrief aan Delphine Persoons: " Doe je handschoen uit en steek je middenvinger op "

Beste Delfine

Blijf niet in de touwen hangen door een uppercut van een smurfenclubje dat je in Plopsaland beroofde van de titel van Sportvrouw van het Jaar. Vandaar mijn briefje.

                                            BELGA foto David Stockman

We hebben in dit land meer sportprijzen dan topatleten. Je moet al serieus kreupel zijn om naast het podium te vallen. Van de Gouden Spike tot de Gouden Schoen, van het Vlaams Sportjuweel tot de Vlaamse Reus, van de Kristallen Fiets tot de Flandrien van 't Jaar. Elk zendertje of krantje creëert zijn eigen communicantje. Er is zelfs nog een Brussels aristocratisch clubje dat de trofee van Sportverdienste uitreikt, telkenjare uit de handen van een gekroond prinselijk hoofd. Dit jaar ging het kleinood naar een gepensioneerde voetballer, Daniel Van Buyten. Het staat chiquer dan een bokser met spruitjeslucht. Adel is zelden edel.

Als notoir lintjesweigeraar wacht ik nog altijd op de realiteitszin van onze nieuwe N-VA-excellenties

 

Naar aanleiding van de begrafenis van koningin Fabiola staat Jean-Marie Dedecker in zijn nieuwe bijdrage voor het Schaduwparlement van Knack.be stil bij de monarchie.
Er is maar één voordeel aan de dood (toch voor de overledene) en dat is de upgrading bij de begrafenis. Van de doden geen kwaad. Grafredes en in memoriams zijn een eerbetoon aan het individu en dienen quasi altijd tot zijn of haar verheerlijking. De monarchie is echter een instituut en enige objectieve benadering of kritische noot is dan ook op zijn plaats. Als een kind sterft begraaf je een toekomst, als een oudere sterft een verleden.

Als de decujus van koninklijke bloede is wordt er ongegeneerd op de loftrompet geblazen en wordt elke valse noot angstvallig uit de symfonie van het leven geweerd. Er wordt een roedel royaltywachters opgevoerd, die hun informatie halen uit het roddelcircuit want de omerta rond ons koningshuis is groter dan het biechtgeheim. Het is bijna schrijnend dat na 54 jaar koninginneschap het media-archief niet groter is dan enkele verhakkelde monologen van de overleden vorstin, een voorgekauwd radiopraatje met Lutgart Simoens (de echte Vlaamse koningin van het Eenzame Hartenbureau) en een resem gestileerde verschijningen aan de arm van Koning Boudewijn. Beetje wuivend, beetje zwaaiend naar een supportersgilde van overjaarse cappuccinodames en joelende schoolkinderen.

Het afschakelplan: Black-out van het Gezond Verstand.

 

Elf BV-klimaatalarmisten voerden een klimaattoneeltje op om onze regering voor de rechter te dagen. Een nobele daad maar om de verkeerde reden. Het politieke schuldig verzuim ligt in debewuste vernietiging van onze energiebevoorrading en niet in de klimaatopwarming. Het is al behoorlijk pretentieus om te denken dat de mens de thermostaat van onze planeet kan regelen. Volgens de NASA verandert het klimaat gelijktijdig op de ons omringende planeten. Dit kan toch niet de schuld zijn van onze uitlaatgassen? De Harvard Universiteit beweert dat het in de vroege middeleeuwen warmer was dan nu, maar dat je 300 jaar later kon schaatsen op de Noordzee. De Noordpool smelt en de Zuidpool groeit met 19.000 km² ijs per jaar. Liever pinguïn dan ijsbeer. Klimaatschizofrenie.

Huisje weltevree

Ons landje stond aan de wieg van de industriële revolutie. Eind 19^e eeuw waren we de derde grootste economie van de wereld. In de tijd van een vliegenknipoog zijn we van een kruipende diersoort opgeklommen tot een volwaardige beschaving met elektrisch verwarmde huizen, kookplaten en (vaat)wasmachines. Vandaag moeten we aan de kaarsen, het paraffineoventje en de huifkar. Tot Paars in 1999 aan de macht kwam had ons landje één van de meest performante elektriciteitsvoorzieningen ter wereld. Kerncentrales zorgden voor 58% van de elektriciteitsproductie waarvan zelfs 15% kon worden uitgevoerd. Vandaag moet 25% worden ingevoerd! Electrabel monopoliseerde toen de markt maar 60% van de elektriciteitsprijs vloeide ook terug naar de overheid via allerhande belastingen en taksen. Ook de gemeentekas werd gespijsd en via een kluwen van intercommunales en cliëntelisme kon de politieke wereld mede aan de kassa passeren. Huisje weltevree. Tot Europa de liberalisering van de markt doordrukte waardoor productie, transport en levering aan de eindgebruiker opgesplitst moesten worden. Het werd een politieke knoeiboel en een aanslag op de portemonnee van de verbruiker.

Handen af van Zwarte Piet

 

Als het team van Sinterklaas louter uit blanken had bestaan, was vroeg of laat de eis gekomen om er ook zwarte hulpjes bij te nemen, wegens discriminatie op de werkvloer', schrijft Jean-Marie Dedecker in het Schaduwparlement van Knack.be.

Nog vijf nachtjes slapen. Mijn schoentje staat al klaar. Als Zwarte Piet zich nu maar, beladen met geschenken, door de schoorsteen wringt, want hij dankt zijn teint aan dit inbrekersgedrag. Zelfs culturele autoriteiten als de bard Bart Peeters en acteur Jan Decleir hebben het op tv bevestigd. De Sint resideert in Spanje, zijn Pieten zijn roetzwart en zijn schimmel is wit. Punt. Ik heb het altijd geloofd en maak het nu ook wijs aan mijn kleinkinderen. Mythen, sagen en sprookjes moeten de kinderlijke onschuld in stand houden.

Over de herkomst van de Sinterklaaslegende doen zowel Bijbelse als Germaanse verhalen de ronde. De Heilige kindervriend zou zelfs een bisschop zijn die in Turkije zwarte slaven bevrijdde. Weinig waarschijnlijk. Was het de Paus niet die, als laatste vorst van West Europa, tot 1796 slaven in dienst had? Tjevenstreken.

Beste Baron Michel D'hooghe, waarom blijf jij kersen eten met zulke louche bobo's

 

Beste Michel,

We kennen mekaar uit een vorig leven, uit de tijd dat Club Brugge nog kampioen speelde, dat ik judoka was en jij voorzitter van de Belgische Voetbalbond. Je vertelde me zelfs dat mijn eerste (judo)boek als inspiratiebron naast je relaxzetel lag in je sauna. Mijn ijdelheid gebiedt dan ook enige onderdanigheid voor zo veel erkenning. Al 26 jaar ben je ook lid van het presidium van de wereldvoetbalbond FIFA. Vandaar dat ik je aanschrijf.

Een corruptie-onderzoek van de Amerikaanse topadvocaat Michael Garcia naar de handel en wandel van voetbalpaus Sepp Blatter en zijn 25 apostelen doet het voetbalvaticaan op haar grondvesten daveren. In 2010 was ons landje kandidaat om een WK te organiseren. We spendeerden miljoenen belastinggeld om te lobbyen, maar Qatar en Rusland gingen met de prijzen lopen. Nu blijkt dat er smeergeld in het (voetbal)spel was. Daarom had ik graag enige klaarheid gekregen van jou, beste Michel, of beter nog, de terugbetaling van ons lobbygeld.

Politiek correct wegkijken als godsdienstvrijheid dreigt te botsen met vrouwenrechten

 

'Feministes die in de vorige eeuw gestreden hebben voor vestimentaire en seksuele vrijheid, verdrinken nu in het bad van de collectieve zelfverloochening. Ruimdenkendheid stopt als het dreigt te vloeken met de archaïsche waarden van de islam', Jean-Marie Dedecker viert Vrouwendag in het Schaduwparlement.

Overal in de wereld wordt op 8 maart de Internationale Dag van de Vrouw gevierd. Onze suffragettes hebben er 11 november nog aan toegevoegd als bisnummer: de Nationale Vrouwendag. Het kalenderverdriet voor WO I wordt dan altijd samen herdacht met de kalendervreugde van de Nationale Vrouwendag. Niet omdat het op die dag Wapenstilstand is tussen de seksen, maar omdat de Franse super feministe Simone de Beauvoir in 1972 op die bewuste dag een gaatje in haar kalender vond om onze Dolle Mina 's hier te lande een riem onder het revolutionaire hart te komen steken. Simone had beter een andere dag uitgekozen. De belangstelling voor de feestdag van haar volgelingen wordt telkenjare mediatiek overstemd door het sluitingsfeest van de Boekenbeurs en de herdenking van de Eerste Wereldoorlog.

De enigen die belang hebben bij werkloosheid zijn de vakbonden

Geachte heer De Leeuw, Beste Kameraad Rudy,

Sta me toe dat ik je tutoyeer. Ik weet dat het niet past bij je status, maar het bekt beter. Ik zal het niet hebben over je haat- liefdeverhouding met de notionele intrest, domiciliefraude in Aalst of de aberraties uit het verleden zoals het uitkeren van één miljoen euro zwart geld aan gesyndiceerde werknemers bij Sabena, de zwarte kassen bij BBTK Antwerpen en Brussel of de hulp bij sociale fraude met Turkse nieuwkomers in Limburg. Het is te goedkoop, en ook je collega's hebben boter op hun syndicale hoofden. In het ARCO-dossier hebben je kompanen van de Christelijke Arbeidersbeweging de spaarpot van 780.000 coöperanten geplunderd en de rekening doorgeschoven naar de belastingbetaler. Een aderlating ter waarde van een dozijn indexsprongen. In elke bananenrepubliek word je daarvoor standrechtelijk gefusilleerd, hier gepardonneerd.

Vakbonden zijn een elementair onderdeel van onze democratie, Kameraad Rudy. Maar je moet wel stilaan beseffen dat de klassenstrijd gestreden is. Het kapitalisme is gesocialiseerd tot volks- en spaarboekkapitalisme. De gemiddelde koopkracht, in reële cijfers, dus na uitzwering van de inflatie, is op vijftig jaar tijd verviervoudigd. De waarde van een huis is vertienvoudigd. De duizelingwekkende overheidsschuld, die in die periode tot stand kwam door voorthollende exuberante welvaartseisen, moet nu echter getorst worden door een werkende bevolking die toen nog niet actief of zelfs maar geboren was. Dat is pervers. We erven de wereld niet van onze ouders, we lenen ze van onze kinderen, schreef Antoine de Saint- Exupéry jaren geleden al.

Politici verbranden zich aan de zon en de consument zit op de blaren

Als minister Turtelboom een lijk in de elektriciteitskast vindt, heeft ze haar huiswerk niet gemaakt. Het rapport van de SERV (de Sociaal Economische Raad van Vlaanderen)dat een groen gat in de schatkist voorspelde van 1,8 miljard euro (en niet 1,7) lag al op alle politieke partijcenakels en de regeringsbanken in MAART 2014. Het ging in de lade en alle partijen gingen collectief op het deksel van de doofpot zitten tot na de verkiezingen van 23 mei. Meer zelfs, de Vlaamse Regering besliste nog "en stoemelings" om een dubieuze 4 miljard euro groenestroomcertificaten (GSC) toe te kennen aan een paar biomassacentrales, en de Federale Regering verhoogde vlug nog de  GSC-prijs voor windmolens op zee. Zuiver kiezersbedrog. Alle partijen hebben boter op het hoofd, maar als groene Farizeeërs hebben ze nu last van intellectuele winderigheid en geheugenverlies.

 

Coalitievorming is politieke collaboratie in vredestijd, samenwerken met je vijand uit eigenbelang en machtsbehoud.

Open brief aan Theo Francken,

Beste Theo,

Nu het stof is neergedwarreld, nu de karavaan terug langzaam voorbij schuifelt en de honden schor zijn geblaft, durf ik een woordje tot je richten.

 

Niet uit sympathie voor uw partij, de N-VA, ik zelf werd er geslacht op het altaar van het kartel en dan behandeld als een uitgewezen asielzoeker. LDD-ers worden er beschouwd als ebola-lijders. Maar vooral uit mededogen met jou. Weliswaar is dit het gevoel van de machteloze, maar ik heb sympathie voor mensen met ballen. Zij verdienen het niet gecastreerd te worden, ze knielen en ze kruipen niet. Spitsroedelopen is voor hen een afschuwelijke olympische discipline.

Ik heb je leren kennen als een man met een rechte rug. Iemand die zijn mond niet spoelt met zeep als hij het woord neemt . Je hebt nochtans al wat van je strijdkreten moeten inslikken om tot het regeringsclubje te behoren : het koningshuis wordt opgewaardeerd en niet af geserveerd,  Arco mag aan de haal met 600 miljoen euro van de belastingbetaler en naar een grotere Vlaamse onafhankelijkheid mag er zelfs geen haan meer kraaien, laat staan een leeuw als jij. Het regeerprogramma bevat nog geen bord linzensoep aan communautaire maatregelen. 

Nu moest je ook door het stof “pour le bien de la cause”, nochtans was de rode hysterische aanval op je persoon meer een uiting van opgeklopte frustratie en een zijdelingse aanval op je Waalse coalitiepartner dan een doordachte zet van PS en CdH. Variaties op een afgezaagd thema dat de Vlaming al lang niet meer beroerd. Jouw excuses waren enkel nodig als zoenoffer voor de macht. Ik weiger te geloven dat je excuses oprecht waren. Een bezoekje aan een 90-jarige ideologische vriend is geen daad van collaboratie maar van liefdadigheid en respect.

De oorlog heeft hele generaties vervolgd en de verbittering werd met de moedermelk doorgegeven. Zeventig jaar na datum zijn amnestie, vergeving en een dialoog om het verleden te verwerken, ,nog altijd taboe. Woorden die wel gedebiteerd worden door onze politici als het over Hutu’s en Tutsi’s, Kosovaren of Oekraïners gaat, maar een scheldwoord blijven als het hen uitkomt om Vlaanderen te stigmatiseren. Het kan verkeren. Het collaboratiespook uit de fles laten is altijd nuttig voor politieke polarisering, dan is intellectuele eerlijkheid maar bijzaak. Sommigen draaien zelfs bij uit eigenbelang. Patrick Dewael kapittelde jullie een decennium lang als fascisten met als emotionele dooddoener het feit dat zijn oom in een concentratiekamp overleden is. Johan Sauwens kreeg van hem zelfs een ministeriële exit voor een ommetje bij de vrienden van het Sint -Maartensfonds. Nu moet Dewael uit lijfsbehoud de coalitie ophemelen. Veranderen van mening en van kamp zit in het DNA van de Open VLD. Coalitievorming is politieke collaboratie in vredestijd , samenwerken met je vijand uit eigenbelang en machtsbehoud.

Je hoeft je niet te excuseren, beste Theo, zeker niet voor je jeugdzonden. Dit zijn slechts pekelzonden en geen politieke doodzonden. Nakomelingen zijn verantwoordelijke voor de wereld van vandaag en die van morgen, niet voor die van gisteren. Wie geen schuld draagt moet geen boete betuigen. Daarenboven verwijt de rode pot dat de ketel zwart ziet. Een kwarteeuw geleden schreef radiojournalist Johny Vansevenant een boekje over de PS “Maffia aan de Maas”. Het is nog actueel als leerboek over het Eigen Volk Eerst – principe van de PS ,die meer bezig was met het profitariaat dan het proletariaat. Het schetst de tijdsgeest toen de door jou gevierde Bob Maes samen met papa Onkelinx nog het parlementaire pluche deelden. Er zitten zelfs nu ook nog Rode hysterici in het parlementair halfrond die in illo tempore dweepten met slachters als Lenin, Stalin, Mao en zelfs Kim Il Jung, van RAL tot AMADA en PVDA. Om het maar niet over de klassieke dooddoeners als REX en Leon Degrelle te hebben. Met het jeunisme in het parlement is blijkbaar ook het collectieve geheugen aangetast

Ik weet het,  Beste Theo, het is misschien laag bij de grond, maar “à la guerre comme à la guerre”, als Laurette nogmaals persoonlijk ten strijde trekt en je als een racist bestempelt, vraag dan het dossier op over de lotgevallen van ex-meneer-Onkelinx, Abbès Guenned, en zijn criminele omzwervingen met een diplomatiek paspoort.

Je hoeft je niet te excuseren, Beste Theo, voor het twitteren van de waarheid. Het debat over de meer- en minwaarde van de migratie is volledig legitiem. Met de invoer van armoede uit de derde wereld hebben we ook hier een vierde wereld gecreëerd met mensen die van een sociaal systeem kunnen genieten zonder dat ze er toe hebben bijgedragen en onze welvaart onder druk zet. Een klein voorbeeld van je gelijk, Beste Theo : een derde van onze bajesklanten is Marokkaan of heeft Marokkaans roots .De politieke correctheid sublimeert ook daar de waarheid omdat de dubbele nationaliteit de telling als Belg gebiedt. De “kutmarokkaantjes” in je tweet zijn dus amper een eufemisme. Slechts een derde van de Marokkaanse bevolkingsgroep op actieve leeftijd heeft volgens de Koning Boudewijnstichting een vast arbeidscontract. De uitkeringsdruk is vier keer hoger dan bij autochtonen en de onderwijsachterstand zorgt eerder voor een nivellering omlaag dan voor vooruitgang.. De waarheid heeft haar rechten, Beste Theo, en het is je plicht als minister van asiel – en integratie om daarover te waken en bij te sturen.

Ik heb een hekel, Beste Theo, aan alibi- en vluchtgedrag van politici die hun beginselvastheid afzweren als een ministerpostje in het gedrang komt. Een minister sneuvelt nooit door de oppositie maar door de mep van een krant of een camera. De coalitiemeerderheid zal je blijven steunen uit eigenbelang en uit gebrek aan een alternatief. De sorrycultuur is een rem op de vrije meningsuiting. Elk woord over migratie en collaboratie ligt op een bananenschil. Het gevaar voor jou schuilt nu in de valkuil van de zelfcensuur. Uitgesproken principiële standvastigheid is een zegen, geen vloek.

Geloof me deze heisa heeft je geen windeieren gelegd. Integendeel, de vox populi staat aan je kant en je stijgt met stip op de politieke pop-poll. De kracht van verandering, weet je wel. Als de PS op de communautaire trom blijft roffelen, rinkelt de kassa voor jouw partij. Onoprechte verontschuldigingen zijn echter vergif voor je  geloofwaardigheid. Het komt op een drafje, maar verdwijnt in galop. Met dichtgeknepen billen kun je moeilijk lopen. Ren vooruit, Beste Theo en spreek vrij, rechts voor raap.

 

Met welgemeende Vlaamse groet,

Jean Marie Dedecker

Lijst Dedecker: " Uw waakhond in het parlement."

WWW.UWWAAKHONDINHETPARLEMENT.BE

 

 

De Karaattaks, omgekeerde sinterklaaspolitiek: " Wie stout is krijgt lekkers, wie braaf is de roe"

Belastingbetaler en groenkrachtspaarders dupe wanbeleid Electrawinds

Een leugendetector zou in het parlement tilt slaan! Nietwaar mijnheer Labille?

UW WAAKHOND IN HET PARLEMENT

Hoe hopeloos moet de situatie zijn om ernstig genomen te worden.

Electrawinds krijgt al jaren een voorkeursbehandeling door de overheid.

 

Illegale nachttransporten, het niet aanleggen van een kade voor milieuvriendelijk vervoer, het verbaast ons niet.

Al jaren krijgt Electrawinds een voorkeursbehandeling in Oostende. Ogen worden dichtgeknepen uitzonderingen worden toegestaan.

Zo kreeg de biomassacentrale van Electrawinds op 14 juni 2008 een afwijking op hun milieuvergunning. Electrawinds werd niet verplicht om continue metingen voor dioxines en furanen met tweewekelijkse analyses te voorzien. Ipv tweewekelijkse analyses zoals gebruikelijk voor dergelijke installaties werd het voor het bedrijf waarvan Johan Vande Lanotte toen voorzitter was, een tweejaarlijkse controle. (klik hier voor de milieuvergunning)

Electrawinds moet te Oostende ook geen belasting op drijfkracht betalen. Elke bakker moet hier wel betalen voor zijn oven.

Jean Marie Dedecker

De Kamer 13/02/2014: debat hervorming groenestroomcertificaten offshore windmolens.

De Kamer donderdag 6 februari 2014: Vergoeding CEO Belgacom

Open brief aan Lode Vereeck

 

Dag Lode,

Op het gevaar af dat deze brief als natrappen wordt beschouwd neem ik toch de pen even ter hand. Overal lees ik immers interviews met jou die eerder de waarheid over je overloperij geweld aan doen dan ze te verrechtvaardigen! Je was niet het slachtoffer van dit scenario maar de regisseur ervan. Vandaar deze korte rechtzetting. Ik heb er alle begrip voor dat je een lekkend schip verlaat, zelfs de ratten doen dit, maar heb dan tenminste de intellectuele eerlijkheid om de verantwoordelijkheid bij jezelf te leggen.

Even terug in de tijd. Je was inderdaad niet welkom bij de N-VA (wij ook niet), niet alleen op basis van je gedegen oppositiewerk tegen Muyters, maar de zaken lagen eerder op het persoonlijke vlak. It takes two to tango. Nochtans vond je dat de NV-A de beste vluchtheuvel was vermits de Vlaams Nationalisten - volgens je eigen zeggen - tachtig procent van ons liberaal programma gekopieerd hebben, tot het euro realistische Europese toe. Dat je nu een bocht van 180 graden maakt en plots het Open VLD programma als een zaligmakende mantra afdreunt, ligt in de pijnlijke lijn der verwachtingen. Nieuwe meesters, nieuwe wetten of wiens saus men eet, wiens taal men spreekt. En van zijn jas en zijn vest te draaien heeft nog niemand ooit koud gehad. Wat mij echter het meeste stoort, beste Lode, is je alibigedrag betreffende de LDD strategie om ons terug te trekken achter de IJzer. Een strategie die je uit je eigen faalangst mede uitgedokterd hebt. Ik schrijf dit briefje trouwens  met zicht op deze historische vlakte. Mijn thuis is tegenwoordig mijn loopgraaf. Je wordt er immers niet in de rug geschoten.

Een paar maanden terug betaalden we een dure opiniepeiling om de kiesintentie van de Limburgers voor jou en de partij te meten. Het resultaat was zo bedroevend dat je besloot om niet meer op te komen bij de verkiezingen. Je zou dan met opgeheven hoofd het politieke strijdtoneel verlaten en terugkeren naar je oude academische liefde, de universiteit. (Je nieuwe partij Open VLD klokte ook af op een schamele 8%, het wordt dus nog knokken als reservewiel van Patrick Dewael). Nu blijkt voor je militanten dat het een lafhartige vaandelvlucht was uit zelfbehoud.

Enkel in West Vlaanderen kwamen we volgens een peiling bij 2000 burgers, riant boven de kiesdrempel, en het was jouw idee -samen met onze andere volksvertegenwoordigers – om alle overlevingstroeven in de kustprovincie uit te spelen. Tot ontgoocheling van onze provinciale achterban. Het was zelfs jouw ingeving om met alle Vlaamse parlementairen, jijzelf incluis, daar op de lijst voor 25 mei te gaan staan als morele steun en blijk van waardering voor ondergetekende (sic). Een veertiental dagen geleden kwam je terug op dat idee, we weten nu waarom.  Erst das Fressen und dan die Moral. Eerst het postje ,dan de ideologie. Niettegenstaande je dure eed dat je niet zou overlopen naar een andere partij, had de haan al driemaal gekraaid en waren de 30 zilverlingen betaald. Je zocht alleen nog een alibi om overloperij als een volwaardig loopbaanalternatief te verkopen en de aanleiding bij de partij te leggen. Een gegeven woord in de politiek is even vluchtig en even giftig als chloroform, maar verraad moet een strikje krijgen om verteerbaar te worden.

Een uur vooraleer ik onze “IJzerstrategie” kond maakte op TV in “Reyers Laat” op woensdag 5 februari, belde ik je nog op. Je bevestigde mij je terugkeer naar de academische wereld. Twee uur later deed je de wereld en mezelf kond dat je de schaapstal van LDD verliet voor de slangenkuil van de Open VLD (je leugenachtige uitleg hou ik tot nader order voor mezelf, maar breek me de bek niet open).  Meer zelfs, je had al een interview gegeven aan ’t Belang van Limburg waarin je je thuiskomst in de Melsenstraat na vijf jaar omzwerving bejubelde. Van hypocrisie krijg je hoogstens gewetenswroeging. In een relatie is het altijd de partner zelf die het laatst weet dat hij bedrogen wordt. Waarheid heeft haar rechten, beste Lode. Vandaar dit schrijven.

Toch wens ik je alle succes toe, ook in de slangenkuil van Open VLD. Echt waar. Als libertair gun ik iedereen het recht zijn eigen carrière uit te tekenen. Je bent een kraan van een parlementair, van ministeriabel niveau, zeker in het Open bleekblauwe fabriekje waar de spoeling door de erfelijke familiecratie zo dun is dat het aan bloedarmoede lijdt . We hebben vijf jaar als twee handen op één buik samengewerkt zonder ook maar één twistpunt en in volle vertrouwen. Ik ben er je dankbaar voor en ook fier dat je dit dankzij LDD kon waarmaken. We belijden dezelfde ideologie, dezelfde remedies en dezelfde politieke toekomstvisie voor dit land. Ik hoop dat je onze beginselen trouw blijft en kan waarmaken alhoewel de eerste tekenen dit tegenspreken. Bij je eerste OVLD TV optreden was je al de buikspreker van hun beleid dat je vijf jaar verketterd en bestreden hebt ,behaagzieke kontdraaierij voor je nieuwe blauwe vrienden . Hou toch je rug recht, Beste Lode, ik heb in de politieke arena al teveel collega’s ontmoet met de ruggengraat van een braadworst. Zelfrespect is een te koesteren kostbaar goed.

Elke wonde heelt, sommige wonden laten een litteken. Er is meer verraad in de politiek dan in de verzamelde werken van Shakespeare. Het Brutusgehalte is nooit veraf, Tu quoque fili me. Succes is de kunst om van de ene ontgoocheling naar de andere te gaan zonder je enthousiasme te verliezen.

Ondertussen strijd ik achter de IJzer, tot de tsunami van de N-VA na de volgende verkiezingen zich terugtrekt. Na vloed komt eb. In de hoop niet te verdrinken, verblijf ik,

 

sans rancune,

 

Jean Marie Dedecker

Hoe homo’s kunnen protesteren in het olympische Sotchi.

 

Je kunt er je kalender op afstellen. Telkens de Olympische Spelen er aan komen voelt er zich één of andere belangen- of bevolkingsgroep gediscrimineerd en is de roep om een Olympische boycot nooit ver af. Kalenderverdriet op de rug en het zweet van de atleet.  Het Olympisch forum is het ideale podium voor het ventileren van collectieve verontwaardiging.

Sportboycots hebben in het verleden nooit iets opgeleverd, behalve gefrustreerde atleten en gesuste gewetens van enkele wereldleiders of politiek correcte wereldverbeteraars. Bloed aan de paal of bloed aan de Chinese muur.  Van zodra het Olympisch vuur gedoofd is, wordt de aandacht voor de gediscrimineerde verbannen naar het collectief geheugen en zoeken de tafelspringers van de boycotcultuur een ander podium. Vraag het maar aan de Tibetanen of, in een ver verleden, de Mexicanen. Op 2 oktober 1968, tien dagen voor de start van de Spelen, werden op de Plaza de las Tres Culturas 300 protesterende studenten doodgeschoten, het Tlatelolco Massacre. Ook Jacques Rogge zeilde toen voort.

Poetin heeft het nu verkorven. En terecht. Zijn middeleeuwse afkeer van homoseksualiteit en een Russische wettendiarree tegen de Griekse liefde werpen een schaduw over de komende Olympische Spelen in Sotchi aan de Zwarte Zee. Poetin bakt het bruin. Ouders kunnen bijvoorbeeld hun kinderen afgenomen worden als ze betrapt worden op “non-traditional sexual relations”, want volgens de Grote Russische Roerganger sterft Europa uit door de homohuwelijken omdat homo’s geen kinderen voortbrengen. Wie als homo in de gevangenis belandt heeft een hondenleven. Hij moet op de grond onder zijn bed slapen en bescherming afkopen van bewakers en medegevangenen.  Homoseksualiteit is zo oud als de mens. Op de Griekse Antieke Spelen, vanaf 776 voor Christus, mochten vrouwen zelfs niet komen kijken naar de bronstige mannenlijven, laat staan dat ze mochten deelnemen. Wie zich daaraan bezondigde werd van de rotsen van de berg Typaion gegooid. Homofobie ontstond later, met de opkomst van de woestijngodsdiensten (jodendom, christendom en islam). “Gaat en vermenigvuldigt u” is een goddelijk bevel. Voortplanting is een heilige plicht en homoseksualiteit is een miskenning van deze plicht. Sodomie als misdaad tegen God en de natuur. IVF bestond nog niet en het is pas in 1989 dat de neuroloog Dick Swaab aantoonde dat de hersenen van homo’s en hetero’s verschillend zijn en dat homoseksualiteit dus aangeboren is.

Tweeduizend jaar homohaat zing je niet weg met een Olympische hymne. Toch is de verontwaardiging voor Sotchi redelijk selectief. In Italië, waar Silvio Berlusconi van zijn seksleven een Bruto Nationaal Product heeft gemaakt, kreeg Cristian Friscina in 2011 geen rijbewijs omdat hij als homo uit de kast gekomen was. Een andere Siciliaanse homo kreeg er wel eentje maar dan een gehandicapten rijbewijs. Hij mag naar Poetins normen deelnemen aan de Paralympics. Niet gelachen. Poetin nam het trouwens op voor zijn macho-buddy Silvio op de Valdai International Discussion Club in Moskou op 19 september afgelopen jaar en zei: “He’s being judged for living with a woman. If he had been gay, nobody would have touched him.” Het is pas sedert 1990 dat homoseksualiteit geschrapt werd van de lijst van geestesziekten van de wereldgezondheidsorganisatie. In het land van Marianne en de vrije liefde staan de Fransen elkaar nu nog altijd naar het leven voor het inzegenen van het homohuwelijk, en in Nederland schreeuwde Imam El-Moumnu nog even van de moskee-kansel dat homo’s varkens zijn en dat je ze van vier hoog omlaag moet gooien. Zijn collega Abdullah Haselhoef predikt de doodstraf voor belijders van de Griekse liefde. God is een concurrent van de mensenrechten.

Nederland is vandaag het mekka voor de homoseksuelen. Gay Pride en Canal Pride zijn vaste ingrediënten in de poldercultuur. Gelukkiglijk kon het verkeren. In 1730 was de ruïne van de Utrechtse Domkerk de vaste ontmoetingsplaats van de Hollandse homoseksuelen. Er waren nog geen gedoogparkings naast de autosnelwegen. Nood breekt wet. Er brak een paalwormepidemie uit die de dijken bedreigde. Dit werd gezien als een goddelijke straf voor de homoseksuele zedeloosheid. Na de gebruikelijke martelingen om bekentenissen af te dwingen voor sodomie werden in Utrecht achttien godslasteraars gewurgd en in Zuidhorn nog eens vierentwintig. Wurgseks avant-la-lettre. In feite moesten ze naar de goede katholieke gewoonte op de brandstapel eindigen. Dit had het concilie van Nabloes al in 1120 uitgevaardigd. Wurgen was een toegift.

In eigen land heeft Antwerpen de Gay Games georganiseerd. Een anachronisme. Sportmanifestaties op basis van een seksuele voorkeur zijn op zich al discriminerend. Maar het woord jeanettespelen in de mond nemen levert je al een reprimande op van de gedachtenpolitie van het centrum van gelijkheid van kansen. De slinger is hier naar de andere kant doorgeslagen. Iets waarmee je niet mag lachen is nochtans niet waard om serieus genomen te worden.

Op de Olympische bobo’s hoeven de homo’s niet te rekenen. Hun morele ruggengraat is soepeler dan een braadworst. Jacques Rogges voorganger, de Belgische graaf Henri de Baillet Latour bracht in 1936 in Berlijn nog de Hitlergroet en Avery Brundage haalde toen twee joodse atleten uit zijn Amerikaanse ploeg om de Führer niet te schofferen. De antisemiet Brundage werd in 1952 IOC-voorzitter en gooide zijn landgenoot Ernest Lee Jahncke uit het IOC omdat hij 16 jaar eerder had opgeroepen tot een boycot van de Spelen in Berlijn. Huidig IOC voorzitter Thomas Bach zal Poetin ook geen strobreed in de weg leggen, hij werd immers tot sportpaus verkozen met Russische steun en steunpenningen.

Op steun van de Russische staatsmedia hoeven de homo’s ook niet te rekenen. Mediabaas Dimitri Kiseljov vindt dat het doneren van hun bloed en sperma moet verboden worden en dat hun harten in geval van een ongeluk  verbrand moeten worden zodat ze niet kunnen verder leven in een ander lichaam. Sovjet-Inquisitie.

De oproep van Europese leiders om de openingsceremonie te boycotten is een leeg gebaar. Wie mist nu dergelijke sporteunuchen op de hoogmis van de wintersport? Bij de Franse president Hollande denk je spontaan aan petanque of jeu de boules en daar hoort pastis bij en geen wodka. De Britse premier David Cameron symboliseert cricket. De sport is zo saai dat je het gras ziet groeien tijdens het spel. Politici stelden al hetzelfde cosmetica-gebaar op de openingsceremonie van het EK voetbal in Kiev in de Oekraïne. Geen sporthaan die er toen over kraaide.

Als je als atleet in Sotchi toch een statement wilt maken zorg dan dat je op het Olympisch podium komt anders wordt je protest een storm in een glas wodka. Doe zoals de Amerikaanse sprinters Tommy Smith en John Carlos, respectievelijk goud en brons op de Spelen van Mexico ’68. Ze maakten een vuist, een zwarte vuist in een zwarte handschoen. Black power tegen de rassendiscriminatie in hun land, niet hun land van Oom Tom, maar het land van Uncle Sam. Voor dergelijke mannen met ballen heb ik bewondering. Ze werden levenslang geschorst. Volgens art. 50 van het Olympisch Charter mogen de Spelen niet gebruikt worden voor demonstraties van politieke religieuze of raciale aard.

Eerst presteren, dan protesteren, anders wordt je protest gedegradeerd tot een schreeuw om aandacht. Draai op het podium een tong met een andere gemedailleerde. Hij of zij is zeker van hetzelfde geslacht. Muil met een IOC-bobo die het eremetaal om je hals hangt. Poetin verslikt zich in zijn wodka en homo’s, lesbo’s, biseksuelen en transgenders komen klaar voor de beeldbuis. Doen. Openlijke homoseksuele affectie schokt nog altijd de wereld. Zelfs 45 procent van de Nederlanders vindt zoenende mannen vandaag nog altijd aanstootgevend. Van de 10.568 atleten op de Olympische Spelen in Londen 2012 hebben er zich amper 24 ge-out waaronder vier Nederlandse hockeyspeelsters. Homofobie en niet homotolerantie is jammer genoeg de historische standaard.

Met een exhibitionistisch feestje als de Gay Pride werk je eerder op de lachspieren dan op emancipatiegevoelens. Met een Olympische lauwerkrans verover je de wereld.

 

Jean-Marie Dedecker

Duel Dedecker vs Vande Lanotte over Groenkracht/Electrawinds

DEDECKER NIET TE KRAKEN (nieuwjaarspeech 2014)

" De derde bankroof van de Dexiaboys "

" De Politieke Bongobons " van Monica de Coninck (sp.a)