Archief

donderdag 28 april 2011

Kernbonus moet niet naar de staat, maar naar de klanten terugvloeien.


LDD stelt vast dat de regering in lopende zaken net als in de twee voorbije jaren zich weer in alle bochten wringt om enkele honderden miljoen euro af te dwingen van de energieproducenten. Door het langer openhouden van de kerncentrales haalt vooral Electrabel een miljardenwinst binnen, maar daar heeft de betalende klant nog geen euro van teruggezien.

Jean-Marie Dedecker, Kamerlid en voorzitter LDD: “Het energiedebat is helemaal vervalst, en de regering heeft nog extra mist gespoten door een extra rapport te vragen aan de Nationale Bank. Het verslag van de CREG stond de ministers niet aan, en de keffende energiewaakhond werd meteen een muilband omgedaan. Terwijl de federale overheid de tarieven van de elektriciteitsboeren met ruim één miljard naar beneden zou moeten halen, probeert ze weer enkele honderden miljoenen naar haar eigen federale begroting te versassen. Dit helpt de economie niet vooruit, helpt de burgers niet vooruit, maar komt alleen deze mankende regering in lopende zaken ten goede.”

Liberalisering blijft uit.

Voor LDD is het al jaren een doorn in het oog dat de energiesector een speelbal is van de politiek en van Electrabel. Het enige resultaat is dat zowel de Vlaamse bedrijven als gezinnen van de hoogste energierekeningen van Europa hebben, en dat er geen enkel spoor van verbetering is te zien. Electrabel is de enige producent van kernenergie en kan op die manier alle concurrenten afhouden.

Jean-Marie Dedecker: “Alleen de bouw van een nieuwe kerncentrale in Vlaanderen kan onze toekomst van welvaart waarborgen. Maar men mag niet zo lang wachten om het productiemonopolie van Electrabel te doorbreken. Daarom stellen we voor om de huidige productiecapaciteit in een open markt te veilen, zodat er echte concurrentie mogelijk wordt. Zowel de bedrijven als de gewone mensen zullen daar automatisch de vruchten van plukken.”

Jean Marie Dedecker

dinsdag 26 april 2011

4 x 4 ecoterroristen zijn laffe frustraten.


Bendes zoals de “Volgende Generaties” of “Flagadas” die stelselmatig 4x4’s beschadigen of hun banden laten leeglopen zijn hersendode ecoterroristen. Ik wens die laffe frustraten een lekke band toe als ze met hun hoogzwangere vrouw op weg zijn naar de materniteit. Groen boontje komt dan om zijn eco-loontje.

De milieubeweging is, dixit Jeremy Clarkson presentator van het politiek incorrecte BBC automagazine Top Gear, overgenomen door diegenen die vroeger linkse klassenstrijders werden genoemd. Samen met het groene bewustzijn werd door hen de afgunst ingelepeld. Zo scherp durf ik het niet eens te stellen, maar de afgunststrategie is een machtig wapen vooral als je je eigen levenswijze wilt opdringen aan een ander.

Jean Marie Dedecker

vrijdag 22 april 2011

LDD haalt uit naar VZW Jong Oostende



Jong Oostende krijgt forse kritiek van oppositiepartij LDD. De stedelijke vzw is verantwoordelijk voor de organisatie van events als Karma Hotel in het Kursaal. LDD verwijt hen een gebrek aan transparantie in de boekhouding.

Johan Seynaeve:De vzw krijgt jaarlijks 75.000 euro subsidie, maar de jaarrekening is nergens te bespeuren. Nochtans moet ze die jaarlijks neerleggen bij de griffie van de rechtbank van koophandel. Dat staat zelfs in artikel 25 van hun eigen statuten.
Schepen Arne Deblauwe, die actief is bij Jong Oostende, weerlegt: 'Jong Oostende heeft een dossier ingediend bij het stadsbestuur. Dat was een voorwaarde voor de subsidies.' Volgens Deblauwe moet dat volstaan.

Bron Nieuwsblad (22/04/2011)

donderdag 21 april 2011

Meer investeren in de jeugd.


Jeugdschepen Arne Deblauwe weerlegt de kritiek van Jong Groen! dat er te weinig geld gaat naar de jeugd. Wel, als twee honden vechten om een been, loopt een derde er mee heen. De kritiek vanuit LDD Oostende komt dan ook uit een andere hoek, want voor ons is het probleem fundamenteler dan een loutere geldkwestie. Investeren in de jeugd is immers, hoewel ook belangrijk, veel meer dan het rondgaan met de subsidiepot.

Jongeren hebben nood aan de vrijheid om hun eigen ding te kunnen doen, niet aan de bemoeizucht van een overheid. Het stadsbestuur moet zich beperken tot het creëren van de randvoorwaarden door vruchtbare grond aan te bieden waarbinnen de ideeën van jongeren optimaal kunnen gedijen. Dat is wat anders dan een serre bouwen waar de overheid alles regelt en zorgvuldig in de hand houdt.

Welke visie heeft jeugdschepen Arne Deblauwe (en bij uitbreiding: het voltallige stadsbestuur) op de jeugd in Oostende? Jeugdbeleid hangt samen met thema's als onderwijs, arbeid, mobiliteit, veiligheid, cultuur, sport, verenigingsleven... Het aspect jeugdwerk waar (volgens de heer Deblauwe) zo zwaar in geïnvesteerd wordt, is dus maar een zeer beperkt onderdeel binnen een veel ruimer beleidsdomein. Jeugdbeleid vraagt een integrale visie, voortdurend overleg tussen de verschillende actoren, structurele inspraak van de jongeren en creativiteit om 'out of the box' te durven denken. In het huidige beleid is daar bitter weinig tot niets van te merken.


Schepen Deblauwe heeft zich de truc van de meerderheid al snel eigen gemaakt om met nietszeggend cijfermateriaal zand in de ogen van de burgers te strooien. Maar ook in zijn geval is het niet meer dan een rookgordijn om zich te verschuilen voor lastige vragen. Welke mogelijkheden hebben jongeren om zélf iets te ondernemen, zoals een fuifloket of een aangepaste fuifzaal? Waar blijft het Jongerenontmoetingscentrum waar Trendwolves (bevraging in het kader van het Jeugdwerkbeleidsplan) op aanstuurt? Hoe kunnen we opnieuw studenten en hoger opgeleide jongeren aantrekken naar onze stad? Op welke manier kunnen we de jongerencultuur blijvend laten gedijen en een plaats geven in Oostende, in plaats van lijdzaam toe te zien hoe ze eruit wegtrekt als ze eenmaal succes begint te hebben? Hoe kunnen we streven naar échte inspraak in en betrokkenheid bij het beleid (zoals door het maximaal inzetten van sociale media), in plaats van onszelf wijs te maken dat de Jeugdraad optimaal in deze behoefte voorziet? Hoe kunnen we ons uitgaansleven opnieuw gezond en leefbaar maken? Op welke manier kunnen we ontmoetingsplaatsen voor jongeren integreren in de stad, zonder hen naar de rand ervan te verwijzen of de nodige overlast te veroorzaken? En, last but not least, wat met de massale instroom van vreemde jongeren die er een totaal ander normen- en waardenstel op nahouden dan de Oostendse jeugd?

Als meneer Deblauwe beweert niets opmerkelijks gezien en gehoord te hebben tijdens zijn rondgang van de jeugdverenigingen, zal hij toch eens zijn ogen moeten laten nakijken en zijn oren laten uitspuiten. De infrastructuur van onze jeugdverenigingen is ondermaats. Waar dienstencentra voor senioren als paddestoelen uit de grond rijzen, moeten zij het maar beredderen in gebrekkige lokalen waar - na lang klagen in de jeugdraad - af en toe wat lap- en plakwerk wordt uitgevoerd. Hier trots op zijn doet het ergste vermoeden voor de verdere duur van deze legislatuur

Werkgroep Jeugd
Joeri Osaer
Georges Vanhaeren

woensdag 20 april 2011

LDD Oostende strijdt mee tegen algemeen rookverbod.



Woensdag 20 april mocht OCMW-raadslid Rudy Blomme in naam van volksvertegenwoordiger Jean-Marie Dedecker 7.800 handtekeningen overhandigen aan Sandra Aernould.
Mevr. Aernould is een cafébazin uit Lichtervelde die reeds enkele jaren strijd voert tegen het rookverbod in cafés.




LDD Oostende heeft de voorbije jaren heel wat handtekeningen weten te verzamelen tegen het rookverbod en overhandigde deze aan Sandra Aernould die tevens een petitie opstartte.

Voorzitter LDD Oostende Johan Seynaeve: "Voor LDD Oostende is het belangrijk dat er een krachtig signaal gegeven wordt en daarom vonden wij het logisch om de handtekeningen te bundelen met het initiatief van mevr. Aernould. LDD Oostende heeft zich in het verleden steeds verzet en zal zich ook in de toekomst hevig blijven verzetten tegen het rookverbod in cafés"

Wetsvoorstel

Slechts dertig procent van de bevolking is verslaafd aan roken, maar daarom mag die niet verstoten worden als paria. Komt daarbij dat 70 procent van de cafégangers rookt, dus is het belangrijk dat de caféhouder zelf kan beslissen of er al dan niet gerookt wordt in zijn zaak. Om die fundamentele vrijheid van ondernemen te respecteren diende LDD een wetsvoorstel in om het rookverbod op te heffen voor cafés waar het publiek toegang heeft tot een oppervlakte die niet groter is dan 75 m2, zeker als ze zonder personeel werken.

Rudy Blomme: "Oostende kent ook nog heel wat buurt- en volkscafés die dreigen te verdwijnen en hecht daarom zeer veel belang aan de strijd tegen het algemeen rookverbod dat nefaste gevolgen zal hebben voor deze noodlijdende sector. De cafés kunnen niet of moeilijk concurreren met de (over)gesubsidieerde buurthuizen, één van de belangrijke troeven die nog enigszins het verschil maakt is het feit dat er in het café wel gerookt mag worden. Dat dreigt nu ook te verdwijnen! "

LDD Oostende neemt deel aan de nationale betoging tegen rookverbod.

Een delegatie van LDD Oostende zal komende zaterdag aanwezig zijn op de betoging tegen het rookverbod te Brussel. Om acht uur wordt er afgesproken aan het station van Oostende om dan samen de trein te nemen naar Brussel Noord. Wie mee wil gaan betogen met LDD Oostende kan zich zaterdag vervoegen bij de groep, waarna de trein van 8u14 genomen wordt. De betoging te Brussel duurt tot 12u00. Om 11u59 nemen we de trein terug richting Oostende (aankomst voorzien om 13u18)

Voor info: LDD – voorzitter Oostende Johan Seynaeve 0493/15 10 00.
LDD ocmw-raadslid Oostende Rudy Blomme 0495/50 88 17.

maandag 18 april 2011

De Bronx van Oostende – Naar een aanpak van concentratiewijken


Bewoners van de Interbellumwijk blijven bezorgd over de leefbaarheid van hun buurt.

Tal van bewoners van de stadswijk -die zich situeert tussen Prinsenlaan, Grensstraat, Leffingestraat en Torhoutsesteenweg- voelen zich ronduit onveilig en zijn heel bezorgd over de richting die hun wijk uitgaat. Als bewoner van deze buurt en als kersvers Oostends LDD-bestuurslid, wens ik graag te reageren op dit artikel en de vele (vaak hevige) reacties die het bij de lezers heeft losgemaakt.

De beschrijvingen van de buurtbewoners zijn ook mijn dagdagelijkse realiteit en ik kan niet anders dan er volmondig mee in te stemmen. Dit is overigens één van de vele symptomen van de samenlevingsproblemen in Oostende die mij resoluut voor de politiek hebben doen kiezen. Het huidige beleid onderkent deze problemen niet en draagt ook geen gefundeerde oplossingen aan om deze ten gronde aan te pakken.

Niettemin is het probleem van concentratiewijken niet nieuw en al helemaal niet beperkt tot Oostende. Er is al heel veel onderzoek rond gedaan en tal van steden hebben al met zeer uiteenlopende vormen van aanpak geëxperimenteerd. Er is met andere woorden een zeer grote (praktijk)kennis voorhanden waardoor wij het warm water al lang niet meer zelf moeten uitvinden. Eén van de belangrijkste vaststellingen is dat de groei van het aantal migranten (en hun nakomelingen) en hun lage sociaaleconomische positie bepalend zijn voor het ontstaan van concentratiewijken. Vreemdelingen doen vooral beroep op de goedkope huurmarkt en hokken samen in buurten waar zich ook eigen voorzieningen ontwikkelen (Turkse bakker, Halalslager, Afrikaanse voedingsmiddelen, Arabische kapper...); met als gevolg dat de concentratie nog versterkt wordt en er een witte vlucht ontstaat. Overigens is vooral de sociale mobiliteit (of beter: het gebrek eraan) bepalend. Het probleem is dus niet het kleur, maar het probleem heeft wel een kleur.

Het aandeel van het beleid in deze problematiek is over-wel-di-gend. Jarenlang heeft Oostende een traktatiebeleid gevoerd en hoofdzakelijk geïnvesteerd in mensen die in wezen niets bijdragen aan het sociale systeem, maar er integendeel volop van profiteren. De zuurstof - in de vorm van hoger opgeleiden, jonge gezinnen, ondernemers - is de stad ontvlucht en in ruil hiervoor hebben we de stikstof van het profitariaat gekregen.

Een aanpak van de concentratiewijken in Oostende moet twee sporen bewandelen: een kordate symptoombestrijding op korte termijn en een integraal ander beleid op lange termijn. Wie met een hartaanval wordt opgenomen in de spoedafdeling van een ziekenhuis, moet op de eerste plaats gereanimeerd worden. Een aangepast dieet volgen is belangrijk, maar op dat ogenblik niet meteen aan de orde. We moeten dus, met andere woorden, eerst in neutraal schakelen alvorens resoluut voor een andere versnelling te kiezen. Op korte termijn moet er geïnvesteerd worden in meer blauw op straat. Op lange termijn moeten we onze stad, en dus ook onze wijken, opnieuw van meer zuurstof voorzien door het versterken van de economische basis van de wijken, het toevoegen van duurdere huishoudens, het bestrijden van achterstand en het vergroten van sociale mobiliteit, het tegengaan van verloedering en het verhogen van de leefbaarheid. Dergelijke aanpak vraagt een visie en een integrale benadering. Maar het vraagt bovenal de eerlijkheid van het beleid om toe te geven dat er een probleem is en dat het ten gronde moet worden aangepakt.

Joeri Osaer
bron:Het Nieuwsblad, vrijdag 15 april 2011.

De Gentse pot verwijt de ketel…




De stad Gent trekt haar dertig miljoen euro beleggingen terug bij Dexia en KBC uit onvrede met de bonussen die deze bankiers aan hun toplui uitdelen. Op het eerste gezicht is dit voor LDD een mooi signaal tegen de bancaire kleptocratie, maar toch is het beter eerst de balk in eigen oog te zoeken, vooraleer de splinter bij een ander uit te halen.



Jean-Marie Dedecker, voorzitter LDD: “Bij deze roep ik alle Gentse verkozen mandatarissen op om al hun wedden en zitpenningen kenbaar te maken van alle mandaten die ze bekleden bij allerlei intercommunales en dito autonome gemeentebedrijven dankzij hun partijkaarten. Hoeveel trekt bijvoorbeeld de Gentse schepen en OCMW voorzitter Geert Versnick (Open VLD) als voorzitter van het inhalerige Eandis en als bestuurder bij de monopolist Electrabel? Hoeveel krijgt Daniel Termont (sp.a) naast zijn riante wedde als burgemeester nog op zijn bankrekening als bestuurder van Finiwo, als ondervoorzitter van de Raad van Bestuur en als voorzitter van het Directiecomité van TMVW, als bestuurder van Fluxys, als voorzitter van de Raad van Bestuur van Publigas of als ondervoorzitter van het Havenbedrijf?”

Belgisch recordhouder komt uit Gent

LDD wijst er op dat de Gentse schepen van financiën Christophe Peeters (Open VLD) zelfs Belgisch mandatenkampioen is. Een greep uit zijn verzameling aan cumuls : bestuurder en lid van het Directiecomité van Finiwo, voorzitter van het Directiecomité van Imewo, bestuurder en lid van de Directiecomité van TMVW, bestuurder bij Intermix, bestuurder bij SPE, voorzitter van het havenbedrijf en voorzitter van de Raad van Bestuur van Provag, en zoveel meer.

Jean-Marie Dedecker: “Qua graaicultuur kan dit tellen. Het is daarom zeer pijnlijk dat uitgerekend deze Gentenaren uithalen naar Dexia en KBC, of hoe de pot de ketel verwijt dat hij zwart ziet. De Gentse stropkes trekken graag de strop aan om de nek van iemand anders, maar niet om hun eigen hals.”

Jean-Marie Dedecker

vrijdag 15 april 2011

Tip voor Monseigneur Vangheluwe


"Vrije meningsuiting is een absoluut recht, maar enkel zij met gezond verstand weten wanneer het te gebruiken en wanneer best te zwijgen!".....Soms helpen zelfs 2 bakstenen niet

woensdag 13 april 2011

Energiesector in Vlaanderen blijft totaal ontransparant en onrechtvaardig


Vlaams volksvertegenwoordiger Peter Reekmans (LDD) hecht weinig geloof aan het verhaal van distributiekoepel Eandis dat de impact van groenestroomsubsidies zeer sterk verschilt van regio tot regio. Het item is van belang nu duidelijk wordt dat de recente nettariefstijging binnen de Eandis-groep verschilt van deelintercommunale tot deelintercommunale.

Er bestaan al langer grote verschillen tussen de 7 distributiebeheerders die onder deEandis-koepel schuilen. Via een simulatie van de prijsstijgingen – gebaseerd op officiële cijfers van de CREG – kan men aantonen dat het steeds de duurste intercommunales zijn die sinds 2007 stijgen prijsevoluties).

Peter Reekmans: “Het komt er simpelweg op neer dat de duurste netbeheerders stijgen, meer dan de goedkopere. Bovendien is er geen enkele transparantie voor de consument,trouwens ook niet voor het Parlement.”

Ook aan de prijsverschillen onderling gebeurt er niets. "Historisch gegroeid", zegt Eandis. Het wordt volgens Reekmans tijd dat er één uniek tarief komt voor elke Vlaming. Reekmans kan en wil niet aanvaarden dat de inwoners van bijvoorbeeld 6 gemeenten in Antwerpen via IMEA 216,59 euro distributiekosten betalen, terwijl de inwoners van 12 Oost-Vlaamse en 48 West-Vlaamse gemeenten via GASELWEST dan weer 369 euro betalen voor dezelfde distributie in hun stopcontact.

Bijna 50% meer betalen, voor niets meer!

Peter Reekmans: “Dit alles bewijst volgens het LDD-parlementslid weer eens dat Eandis wel de schaalvoordelen heeft van een grote geïntegreerde groep, maar de rekening van de consument blijft intussen op vele plaatsen onverklaarbaar hoog ‘omdat dit vroeger ook al zo was’”.

Reekmans pikt het niet dat de gewone consument en de bedrijven steeds meer& moeten betalen, terwijl de (volledig politiekgerunde) intercommunales en Electrabel jaarlijks opnieuw vette dividenden incasseren. Tot slot hekelt Reekmans ook het feit dat Eandis aanvankelijk steeds in alle communicatie sprak van een stijging van de distributiekosten met 6 euro, terwijl nu blijkt dat het tot het dubbele kan oplopen.

Peter Reekmans

dinsdag 12 april 2011

Als 96% van je klanten je soep niet lust, moet je van recept veranderen.


Megazone 30 in Brussel is een ideologisch en geen verkeerskundig project.Voor LDD bewijst de houding van de Brusselse politie en parket hoe waanzinnig er in Brussel wordt omgesprongen met de mobiliteit en de verkeerskunde. De verbaliserende overheden negeren zelf de snelheidbeperking tot 30 kilometer per uur, en leggen feitelijk de lat op 57 km per uur. Het invoeren van een zone 30 voor de hele vijfhoek was de zoveelste oorlogsverklaring tegen de auto, van groen-linkse coalities die de stad Brussel en het Brussels Gewest lam wil leggen en verarmen door zowel bewoners, handelaars als bezoekers uit hun auto te pesten.

Jean-Marie Dedecker:” Verkeersregels worden pas gerespecteerd als ze als logisch en rechtvaardig ervaren worden. Het Belgisch Instituut voor Verkeersveiligheid (zie bijlage) heeft in 2007 zelf gepeild naar de snelheid van de chauffeurs in verschillende zones, en stelde vast dat zone 90 disciplinair wordt gerespecteerd, de gemiddelde snelheid ligt er zelfs lager, op 86 kilometer per uur. In de zones 50 en 70 wordt de grens met gemiddeld 5 kilometer per uur overschreden. In de zone-30 rijdt 96 procent van de chauffeurs te snel. Als amper 4 mensen op 100 de wet respecteren, schort er iets aan de wetgeving.”

Jean-Marie Dedecker

zaterdag 9 april 2011

Regering komt 4 jaar te laat met haar maatregelen om asielstroom te keren.




LDD kan alleen toejuichen dat de regering in lopende zaken eindelijk maatregelen treft om haar falend asielbeleid van de afgelopen jaren enigszins bij te sturen. Het is alleen schande dat dit zo lang uitbleef, tot de Franstalige partijen eindelijk ook van hun eigen achterban weerstand ondervonden. Het kwaad is intussen geschied.



Jean-Marie Dedecker: “het zal zeker nog tien jaar duren eer België van zijn reputatie verlost geraakt dat het een sociaal Eldorado is voor al wie het minder goed heeft in de wereld. Door lakse controles, buitenissige voorzieningen voor nieuwkomers, zoals hotels, vakantieverblijven, de beschikking over een batterij pro deo advocaten, de onmiddellijke toegang tot de sociale zekerheid en het hypocriete en laffe optreden tegen wie is uitgeprocedeerd, staat België wereldwijd bekend als de ideale toegangpoort tot Europa. En voor de Europese gelukzoekers biedt België al jarenlang de beste medische, sociale en materiële hulp aan om het even wie, tot aan criminelen die een vluchtoord zoeken.”

Zwak signaal

LDD vreest dat de huidige maatregelen maar een pleister op een houten been zijn. Aan de basisvoorwaarden om het land binnen te komen en om toegang te hebben tot de sociale zekerheid wordt niet geraakt. Bovendien zullen de maatregelen snel worden uitgehold door gehaaide advocaten, mensensmokkelaars en goedgelovige burgers, die niet stilstaan bij de vraag hoeveel migranten een bevolking aan kan.

Jean-Marie Dedecker: “De federale regering moet inzake asiel al vier jaar naar de pijpen dansen van extreem linkse politici van PS en cdH, gesteund door Groen! en sp.a, maar ook gedoogd door Open VLD en CD&V. De Vlaamse coalitiepartners zijn zelfs gaan lopen voor hun verantwoordelijkheid toen ze alles wat asiel aangaat binnen de regering afstonden aan PS en cdH. De maatregelen van vandaag zijn daarom maar een zwak signaal, die in de praktijk weinig zullen opleveren. Alleen een echte migratiestop kan het tij keren, waarbij er wel plaats blijft voor wie hier komt om te werken, de studeren of te investeren, niet om te profiteren.

Voor LDD is het duidelijk dat Vlaanderen nog jaren de gevolgen zal dragen van dit waanzinnig Sinterklaasbeleid.

Nu staan de Brusselse en Waalse politici als eerste op de rij om méér scholen, méér kinderopvang te eisen, maar ze zijn tegelijk niet in staat om hun massale werkloosheid op te lossen. Wie het verband legt tussen deze nieuwe noden, en het willekeurig wanbeleid inzake migratie van de afgelopen jaren, wordt meteen voor racist, of erger nog, voor populist versleten.

Jean Marie Dedecker

vrijdag 8 april 2011

“Vlaams Energiebedrijf is slechts symbool en geen oplossing voor hoge energieprijzen”


De Vlaamse Regering heeft vandaag beslist om 200 miljoen euro te lenen om een Vlaams Energiebedrijf op te richten dat de hernieuwbare energie moet stimuleren én moet zorgen voor meer concurrentie op de Vlaamse energiemarkt. Voor LDD zal het Vlaams Energiebedrijf deze doelstellingen echter niet realiseren omdat het vooral een gewoon investeringsfonds is. Het is dan ook eerder een symbolische trofee voor N-VA dan een oplossing voor de hoge energieprijzen.

Lode Vereeck: “Vlaanderen beschikt al over de nodige instrumenten voor de financiering van duurzame energie, zoals de Arkimedesregeling en het Vlaams Innovatiefonds (Vinnof). Daarnaast heeft deParticipatiemaatschappij Vlaanderen (PMV) ook een participatie in het Capricorn Cleantech Fund, een fonds dat investeert in zogenaamde schone technologieën. De instrumenten om duurzame energie te stimuleren bestaan dus al. Een nieuwe holdingmaatschappij is dus overbodig.”

Door te investeren in duurzame energiebedrijven verwacht de Vlaamse regering op termijn een toename van het aantal producenten en aldus meer concurrentie op de Vlaamse energiemarkt. LDD is van mening dat het Vlaams Energiebedrijf hier niet voor zal zorgen omdat deze markt niet zal worden opengebroken met een reeks minderheidsbelangen.

Lode Vereeck: “De liberalisering van de Vlaamse energiemarkt is mislukt. Voor een efficiënte marktwerking is er nood aan meer concurrentie aan de productie- en invoerzijde. Maar de vrijmaking van de markt zal niet lukken door het ondersteunen van producenten van alternatieve energie. Het Vlaamse Energiebedrijf is dan ook een symbolische trofee voor N-VA en geen oplossing voor de hoge energiefactuur van de Vlaming.”

Er zijn ingrijpende en structurele bijsturingen nodig. LDD is voorstander van de bouw van een Vlaamse kerncentrale, die bij voorkeur wordt beheerd door één of meerdere private producenten, die de dominante marktpositie van Electrabel en SPE doorbreken. Indien nodig kan de Vlaamse overheid initieel optreden als facilitator om de monopoliemarkt open te breken.

Lode Vereeck: “Kernenergie is voorlopig de enige mogelijkheid om aan onze groeiende energiebehoeften te voldoen aan betaalbare prijzen. Bovendien kan de levensduur van de bestaande centrales niet blijven verlengd worden omwille van de veiligheid. Er is dus nood aan nieuwe, veiligere kerncentrales. Vlaamse kernenergie is niet alleen goed voor het milieu (geen CO2, noch fijn stof), maar ook voor de portemonnee van de gezinnen, voor deconcurrentiekracht van Vlaamse bedrijven en voor de directe en indirecte tewerkstelling.”

Lode Vereeck

Oostende: „Verkoop parking en Hotelschool geen oplossing”


De verkoop van de parking onder het Monacoplein zal slechts een beperkte impact hebben op de schuldenlast van EKO aan AGSO en ook de verkoop van de Hotelschool biedt geen oplossing voor de structurele verliezen en het gebrek aan rentabiliteit bij EKO. Het zijn twee opvallende conclusies uit de audit die de bank BNP Paribas in opdracht van AGSO en EKO maakte. Jean-Marie Dedecker kon de audit inkijken en geeft zijn visie.

BNP Paribas leverde in januari een audit af van Kursaalexploitant nv EKO en moederbedrijf AGSO, het Autonoom Gemeentebedrijf Stadsvernieuwing. Intussen werden nieuwe afspraken gemaakt, waarbij de exploitatie van de Kursaal in handen komt van de vzw Kursaal Oostende, die nauw zal samenwerken met de vzw Toerisme Oostende en ook onder leiding van Toerismedirecteur Peter Craeymeersch komt. EKO houdt enkel het beheer van het gebouw over, maar hoeft de schulden aan AGSO niet meer terug te betalen. Wel mag AGSO de parking onder het Monacoplein verkopen om financieel het hoofd boven water te kunnen houden.

„EKO is structureel verlieslatend”

De audit dateert van voor deze afspraken, maar bevat toch interessante gegevens. Het beheer van EKO en AGSO wordt doorgelicht vanaf de vernieuwde start van de Kursaal in 2004. „Heel wat ballonnetjes worden doorprikt”, aldus Dedecker. „Zoals de bewering dat de bescherming als monument aan de basis ligt van de ontspoorde kosten. Het gebouw werd al in 1998 in zijn geheel beschermd. Bij de kostenraming en de opmaak van het businessplan van zowel AGSO als EKO was dat dus bekend. Toch werden de kosten maar op zo’n 31 miljoen euro geraamd, terwijl de uiteindelijke kostprijs afklokte op 59,1 miljoen euro of bijna het dubbele.”

„Uitbating te duur”

„Het zware verlies van EKO heeft te maken met de uitzonderlijke kost van ruim 5 miljoen euro in het kader van de verkoop van Ostend Queen aan Flanders Catering in 2006-2007. EKO heeft aldus een negatief kapitaal van 5,7 miljoen euro”, vervolgt Dedecker. „Afgesproken werd dat Flanders Catering pas tegen 30 november 2011 moest betalen voor die overname, maar die 5 miljoen euro werden als minwaarde geboekt. Flanders Catering is intussen failliet en heeft die overname nooit betaald. Integendeel, EKO betaalde in 2009 zelfs 10.000 euro in der minne om het handelsfonds terug te krijgen.”
„Een belangrijke vaststelling in de audit is dat de leasingkosten voor parking en Kursaal volledig gedekt worden door de opbrengsten van de parking en wat betaald wordt door CKO, de firma die het casino uitbaat. De verliezen komen van enerzijds de te hoge overheadkosten – onder meer personeelskosten, management fees, erelonen en marketingkosten, eigenlijk de kosten van de uitbating – en anderzijds de verliezen bij de organisatie van eigen projecten. Binnen de overheadkosten bedroegen de personeelskosten en management fees in 2008 54 ,8 % en in 2009 49 %. Veel te veel om rendabel te zijn. Maar zonder de uitbating zouden de kosten voor het gebouw dus gedekt zijn.”

„Geen oplossing”

„Volgens de audit is EKO structureel verlieslatend. De totale schuld van EKO aan AGSO bedraagt 10 miljoen euro”, zegt Jean-Marie Dedecker. „Daardoor verkeert ook AGSO in acute geldnood. Volgens de audit zal de verkoop van de parking maar een beperkte impact hebben op de schuldenlast van EKO aan AGSO en bestaat de kans dat onder de boekwaarde verkocht zal moeten worden. Door de verkoop verliest EKO ook de opbrengsten van de parking.”
„Ook de verkoop van de Hotelschool is volgens de audit niet de oplossing voor alle problemen. Vooreerst zal de grote leasing die EKO nu betaalt aan AGSO niet stopgezet kunnen worden zonder belangrijk verlies aan terug te storten btw. Bovendien zal de verkoop wel helpen om de schulden grotendeels terug te betalen, maar is het geen oplossing voor de structurele verliezen en het gebrek aan rentabiliteit bij EKO. En dan stelt de audit nog vragen bij de renovatie van het oude postgebouw tot cultuurcentrum. De raming bedraagt 25 miljoen euro, maar hoeveel zal de uiteindelijke kost zijn ?”

Naar de privé

„Volgens de audit bestaat er geen instant oplossing, maar toch worden drie mogelijkheden voorgesteld. Ofwel krijgt de Kursaal een jaarlijkse subsidie van 1 tot 1,5 miljoen euro, maar dat is een utopie. Ofwel wordt de uitbating aan de privé overgelaten ofwel wordt tussen Kursaal en cultuurcentrum De Grote Post maximaal samengewerkt, voornamelijk in het delen van overheadkosten en bijzonder personeel. Tussen haakjes : op dit ogenblik werkt de Kursaal nog altijd samen met de bvba Dos Bandidos van Peter Hoogland.”

„Zoek grote privé-exploitant, genre Studio 100 of Endemol”

„Ook mijn voorstel is om de uitbating uit te besteden aan een grote privé-exploitant, genre Studio 100, Endemol of Music Hall Group, die in staat is er iets te organiseren. Liefst neemt die er ook nog de Post bij, want een rendabele uitbating van de Grote Post is totaal onmogelijk. Iedereen met gezond verstand weet dat we daar dezelfde weg opgaan als de Kursaal. Met de Sleuyter Arena, de Kursaal en binnenkort de Grote Post hebben we te veel infrastructuur tegenover een te beperkt marktpotentieel. Niet ik zeg dat, maar BNP Paribas”, aldus Dedecker. „We proberen dus best een grote groep aan te trekken die er ook de Grote Post bij wil nemen. Anders dreigen we met de vismijn erbij drie faillissementen in één legislatuur te hebben.”

Bron: Zeewacht; Hannes Hosten

woensdag 6 april 2011

De private stichting GRECT van Prins Laurent blijkt lege doos


De dekmantel waaronder Prins Laurent zijn ‘zakenreisje’ naar Congo en Angola heeft georganiseerd, de stichting Grect, heeft sedert haar oprichting nog maar één serieuze activiteit verricht. In het programma Mise au point (RTBF) had Jean-Marie Dedecker zondag nog een van de bestuurders van de Grect uitgedaagd om te bewijzen dat de stichting geen kluwen van ondoorzichtigheid was. Maar dat wordt nu helemaal bevestigd in de krant Le Soir.



Jean-Marie Dedecker: “De immo-investeerder Rocco Pozzi, die in de Raad van Bestuur van Grect zit, beweerde dat de rekeningen van de stichting in het staatsblad verschijnen, en dat er niets fout was met het beheer. Maar Le Soir heeft met mij nu vastgesteld dat er 4,5 jaar na de oprichting van de stichting maar één activiteit op naam staat van de vereniging, met name de inrichting van de maatschappelijke zetel in de Aarlenstraat in Brussel. Het is dus een zuivere immobilière, voor een duur en misschien wel ‘duurzaam’ gebouw, maar daar eindigt de milieubetrokkenheid van de hele stichting.”

Geen rekeningen

LDD heeft onmiddellijk na de oprichting van de wazige stichting gevraagd om de rekeningen van deze private instellingen rond de prins te mogen inzien. Maar de regering is daar nooit op ingegaan.

Jean-Marie Dedecker: “De stichting van Prins Laurent heeft bijvoorbeeld enkele eigendommen aan de Aarlenstraat cadeau gekregen in ruil voor het 20-jarig gebruik van haar naam. Er hangt ook nog een zeer dikke mist rond het eigendomsrecht van de villa Sofia van Laurent op het Siciliaanse eiland Panarea. Het is duidelijk dat de Grect in het duister zal blijven opereren, al was het maar om geen verantwoording te moeten afleggen voor dewerkelijke activiteiten van Prins Laurent. Als die er al zijn natuurlijk, want met een eeuwig vakantiegeld van 26.000 euro per maand kan de jongste telg van Koning Albert ook zonder werken rond komen. Maar dat is niet de aard van het beestje, en daarom zal Laurens van België zijn eigen familie, en iedereen die hem niet aanstaat, zonder schaamte blijven schofferen.“


Jean Marie Dedecker

vrijdag 1 april 2011

LDD: “10 miljoen euro verspild in 2010 door wanbetalingen Vlaamse overheid”


De Vlaamse overheid betaalde in 2010 voor 9,88 miljoeneuro aan verwijlintresten omdat ze systematisch facturen te laat betaalde. Dat is een toename met 2,35 miljoen of 31% t.o.v. 2009. Voor LDD is dit een vermijdbare en dus onaanvaardbare verspilling van Vlaams belastinggeld. Ditgeld kan beter besteed worden aan echte maatschappelijke noden.



Lode Vereeck: “Uit eerdere cijfers bleek dat de Vlaamse overheid eind 2010 een betaalachterstand had van 130 miljoen euro. De hoge verwijlintresten zijn hier het logische maar onaanvaardbare gevolg van. Minister Muyters verkondigde eerder dat de achterstand slechts 66 miljoen bedroeg en dat de verwijlintresten in 2010 zelfs waren gedaald, maar alweer klopt het rekenwerk van de minister niet. De verwijlintresten van de volledige Vlaamse overheid, inclusief alle Vlaamse openbare instellingen, lagen in 2010 maar liefst 31% hoger dan in 2009.”

Voor LDD is het wanbetaalgedrag van de Vlaamse overheid onaanvaardbaar. Het tast de geloofwaardigheid van de overheid aan en leidt tot een verspilling van belastinggeld. Met 10 miljoen euro kunnen bijvoorbeeld 250 verplegers aan de zorg worden gezet. De laattijdige betaling van facturen kan bovendien bedrijven in liquiditeitsproblemen brengen met alle mogelijke gevolgen van dien.

Lode Vereeck: “Het is uiteraard mogelijk dat er door een administratief probleem een kleine betaalachterstand ontstaat, maar de sterke toename in 2010 toont dat de Vlaamse overheid een structureel probleem heeft. Vorig jaar erkende minister Muyters dat een aantal factoren die leiden tot verwijlintresten niet aanvaardbaar zijn. Maar blijkbaar werden er geen concrete maatregelen genomen. Dit moet nu dringend gebeuren want het financieel wanbeleid wordt cash betaald door de Vlaamse belastingbetaler.”

De betaalproblemen van de Vlaamse overheid zijn grotendeels te wijten aan een gebrek aan betaalmiddelen. Het voorzien van voldoende betaalkredieten is dus een eerste, maar belangrijke stap in de juiste richting.

Lode Vereeck: “De minister van Begroting is verantwoordelijk voor het beheer van het Vlaams budget. Hij moet er dus voor zorgen dat er voldoende geld is om de financiële verplichtingen na te komen. Het zou dus niet meer dan logisch moeten zijn dat minister Muyters er zich toe verbindt om eind 2011 geen enkele factuur onbetaald te laten. Als daartoe keuzes moeten worden gemaakt, dan is dat maar zo.”

Lode Vereeck