'Van protest op het podium naar luidruchtig straattheater is maar een kleine stap', schrijft Jean-Marie Dedecker over het protest tegen de geplande verlaging van de cultuursubsidies.
Wie denkt dat de culturo's alleen op straat komen als de prijs van een mojito, een snuifje coke of een jointje de hoogte ingaat, heeft zich schromelijk vergist. Ze voelen zich door de besparingsmaatregelen van onze kersverse minister-president Jan Jambon in hun kruis en hun portemonnee getast, en voor wie het gewoon is naakt op de bühne te staan is dat een pijnlijke houdgreep. Van protest op het podium naar luidruchtig straattheater is dan maar een kleine stap. Niet dat de toestand zo dramatisch is, maar wie opgeleid is in de kunst van de dramaturgie kan het best dramatiseren. De afkickverschijnselen van de subsidieverslaafden beginnen zelfs pathetisch te klinken. De grootste roeptoeters krijgen altijd het meeste aandacht.