Smogalarm is een Belgenmop.

In opdracht van de Intergewestelijke Cel voor Leefmilieu (Ircel) en de Vlaamse Milieu Maatschappij (VMM) is er weer smogalarm geblazen en wordt de vergiftiging van onze bevolking aangekondigd. Bij een concentratie van 70 microgram fijnstof per kubieke meter mogen de auto’s op onze autosnelwegen niet sneller rijden dan 90 kilometer per uur. Maar volgens LDD is dit een Belgenmop.

Jean-Marie Dedecker, voorzitter LDD: “Het is evident dat hogere fijnstofconcentraties schadelijker zijn voor de gezondheid dan lagere, maar die concentraties haal je omlaag met structurele maatregelen en niet door auto’s 30 per uur trager te doen rijden. Op de weg zijn de grootste vervuilers nog altijd de vrachtwagens en de bussen, die 62 procent van het fijnstof produceren,
maar die mogen gewoon doortuffen. En ook dat is niet eenvoudig, want het Vlaams Instituut voor Technologisch Onderzoek (VITO) berekende dat het fijnstof met drie procent zou stijgen als de vrachtwagens 80 kilometer per uur zouden rijden in plaats van 60 zoals nu. Daarom is het zeer delicaat om groene appelen met groene citroenen te vergelijken.”

Nederland panikeert niet

Het is vooral belangrijk te weten wie de grootste vervuiler is. Volgens Ircel komt 85 procent van de fijnstofvervuiling uit het buitenland en zijn de grootste vervuilers industrie, landbouw en verwarming,en toch viseert men verkeer. Het Nederlandse Centraal Bureau voor Statistiek berekende dat de uitstoot van fijnstof tussen 1990 en 2006 gedaald is met 43 procent. Wintersmog komt steeds minder voor omdat de overgewaaide lucht uit Oost-Europa steeds schoner wordt.

Jean-Marie Dedecker: “In Nederland legt het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu de drempel voor fijnstof op een daggemiddelde van 200 microgram per kubieke meter. Een alarmdrempel van 70 is paniekvoetbal. Of zijn wij drie keer ongezonder en kwetsbaarder dan onze Noorderburen? De snelheidsbeperking tot 90 kilometer per uur op de snelwegen om het gezondheidsrisico in te perken, is zo verwaarloosbaar dat het wetenschappelijke onzin is. Maar ze kan natuurlijk wel weer worden ingeroepen om het boetegeld uit de portemonnee van de automobilist te kloppen.”

Jean Marie Dedecker.
Voorzitter LDD

Geef de Oostendse jeugd hun vrijheid terug.

Vzw Jong Oostende werd opgericht met de bedoeling om de oncharismatische figuur van Arne Deblauwe een aangezicht te geven bij de Oostendse jongeren. Uit puur politiek electoralisme dus. De evenementen worden zogenaamd georganiseerd door vzw Jong Oostende, en zo kunnen en Dhr. Deblauwe en zijn Animo-jongeren dan ook kwistig omspringen met massa’s gratis kaarten die ze uitdelen aan de jeugd in ruil voor hun stem in 2012.In werkelijkheid worden de fuiven georganiseerd door vzw De Zwerver.

Vzw Jong Oostende is dus een non-orgaan want op zich doet het niets. Dit gegeven toont op schrijnende wijze de onbekwaamheid aan van Dhr. Deblauwe of op zijn minst het feit dat de sp.a hem kennelijk niet in staat acht om een vzw te leiden die daadwerkelijk topevenementen kan organiseren.

Belangenvermenging voor stemmenwinst.

Schepen Deblauwe wil uiteraard zijn stemmengenerator niet zomaar afgeven. Spijts deontologische bezwaren van belangenvermenging. Maar als er dan toch druk genoeg komt om af te treden, dan mag je er vergif op innemen dat het een socialistische jongere zal zijn die voorzitter wordt en dat deze jongere op de lijst van de SP.a zal fungeren in 2012. Dit is niets meer en niets minder dan verkiezingscampagne voeren met belastingsgelden.

Achter de organisaties van vzw Jong Oostende zit een Middelkerkse vzw, namelijk vzw De Zwerver, de organisator van “Leffingeleuren” en de uitbater van het café en de fuifzaal “ De Zwerver” te Leffinge.

Vzw De Zwerver is een kampioen in het binnenrijven van subsidies. Jaarlijks ontvangen ze 10.000 euro subsidies van de Provincie West-Vlaanderen in het kader van het Kunstenreglement, tweejaarlijks +/- 350.000 euro structurele subsidie via kunstendecreet van de Vlaamse regering, +/- 50.000 euro subsidie van de gemeente Middelkerke, en als toetje 75.000 euro subsidie van Stad Oostende.

Jaarlijks ontvangt deze vzw dus een slordige 310.000 euro subsidie voor het organiseren van fuiven. Dit zijn al lang geen fuiven meer die een segment van de jeugd aanspreken die niet door de reguliere privé fuifmarkt bedeeld worden noch zijn het fuiven die zorgen voor een verruiming van de jeugdcultuur. Het is gewoon pure poenpakkerij op de nek van de belastingbetaler.

Gelijkheid telt niet als het om eigen portemonnee gaat.

Socialisten staan voor solidariteit en gelijkheid. Deze redenering gaat echter niet op of wordt niet in de praktijk toegepast als het om eigen electoraal belang gaat. VZW Jong Oostende moet de succesvolste organisator zijn en krijgt daarvoor 75.000 euro. Alle andere jeugdverenigingen samen krijgen amper 72.000 euro.

Voor de socialisten telt gelijkheid enkel als het niet om hun eigen electorale belang gaat.

Andere jeugdverenigingen en privé –organisatoren worden door de monopolisering van de fuifmarkt door vzw Jong Oostende ontmoedigd om nog verantwoordelijkheden op te nemen omdat de overheid hen daartoe kennelijk onbekwaam acht. De overheid acht alle Oostende jeugdverenigingen en de Oostendse jeugd niet in staat om zelf vrij en ongedwongen hun verantwoordelijkheid voor hun eigen cultuur op te nemen.

Geachte Oostendse meerderheid,
Beste sp.a, Open VLD en CD&v,

Geef de Oostendse jeugd het vertrouwen terug, geef hen hun vrijheid terug om zelf verantwoordelijkheden op te nemen, behandel de Oostendse jeugd niet stierfmoederlijk en beledig ze niet door hen als onbekwaam te bestempelen.
Laat hen leven, laat hen vrij zijn, laat hen kiezen wie ze zelf willen en kunnen zijn……

Jean Marie Dedecker

Alleen een referendum kan de Belgische politiek uit de impasse halen.

Nu de Koning weer aan zijn consultaties begint kan LDD samen met het grote publiek alleen vast stellen dat de 7 onderhandelende partijen er niet uit geraken, en dat de kans klein is dat er snel een uitweg wordt gevonden. Tegelijk werkt dit ingewikkeld landje zich zonder hulp van de politiek door de economische crisis, en vraagt de burger zich af waar die zware federale Belgische overheid toe dient. Daarom wil LDD deze prangende vraag aan de bevolking zelf voorleggen

Een bindend referendum.

Jean-Marie Dedecker, voorzitter LDD: “Het is niet met nieuwe verkiezingen dat er snel een oplossing voor de impasse zal worden gevonden, want Vlaamse en Franstalige partijen zitten vast in hun stellingen, en zijn niet creatief genoeg om buiten het huidige (grond)wettelijke kader van België te denken. Het leegbloeden van de onderhandelingen is daar het beste bewijs voor. Nu de klassieke politiek volledig faalt, moet de bevolking voor haar verantwoordelijkheid worden gesteld. Hou een referendum over wat de Belgen samen nog willen doen. Dan pas kunnen de politici met een duidelijk mandaat rond de tafel gaan zitten.”

Niet rond de pot draaien.

Voor LDD is het duidelijk dat de partijen die hebben geprobeerd een regering te vormen rond e hete brie zijn blijven draaien. Het zat al goed fout toen er taboes werden ingevoerd, en er niet mocht gepraat worden over de sociale zekerheid of aan de financieringswet. Maar het spreekt vanzelf dat dit land niet kan worden hervormd als de gewesten en gemeenschappen niet zelf verantwoordelijk worden gesteld voor hun uitgaven en inkomsten, dat betekent een ruime financiële en fiscale autonomie. De Franstalige partijen hebben dit nog altijd niet begrepen, en ook dit is een falen van de talloze verkenners, bemiddelaars en verzoeners die de Koning heeft aangesteld.

Jean Marie Dedecker

De dove kleptocraten van Sabam

Sabam is al jaren een staat in de staat, vergiftigd door de graaicultuur van een elitaire kleptocratie. Het alibi is de auteursrechten van de artiesten, maar in werkelijkheid is het een zelfreinigend mechanisme dat boven de wet staat omdat ze zelf hun wetten maken, en ‘carte blanche’ hebben om hun zakken te vullen.

Heksenjacht op muzieknoten

De parlementaire werking kreeg er nooit vat op, ze wordt afgeblokt door de uitvoerende macht die gediend is met elke pestbelasting om de schatkist te vullen. Elke decibel of elke muzieknoot, van een notenbalk in het onderwijs, een kinderliedje in de kindercrèche tot muziek op de werkplaats, zijn een reden om hun tollenaars op pad te sturen. Geïnstitutionaliseerde verzuring.

“Nieuws is pas nieuws als de VRT dat beslist.” Het is een oud citaat van Siegfried Bracke, maar BASTA en Neveneffecten hebben dit opnieuw bewezen. De vierde (democratische?) macht van de media en de journalistiek is al lang drie podiumplaatsen opgeschoven.

De vierde macht.

De wetgevende, uitvoerende en rechterlijke macht zijn ondergeschikt geworden aan de uitdragers van hun boodschap. De TV is de miskende wetgever van de wereld. Het Parlement mag kakelen, maar is een kip zonder kop. Infotainmentprogramma’s hebben meer macht dan de Wetstraat!

Jean-Marie Dedecker

DWANG EN GEWELD ZIJN NIET SOCIAAL

In het Radio 1-programma “De Ochtend” van 24 januari 2011 werd Open VLD-voorzitter Alexander De Croo geïnterviewd over de regeringsonderhandelingen en de betoging van Felix De Clercq. Op het einde van het interview peilde de journalist naar een reactie over de naamswijziging van LDD, in het bijzonder naar zijn reactie op het woord ‘libertair’.

"Libertair gaat uit van een minimale overheid en een maximale vrijheid. Dat is niet het standpunt van mijn partij. De Open VLD is een sociale partij." Blafte hij. Op z’n minst een opmerkelijke uitspraak.

Het liberalisme van de Open VLD is socialisme in kostuum.

Vooreerst valt op dat wij blijkbaar mogen optekenen dat de partij van de Vlaamse liberalen geen minimaal overheidsbeslag en minimale overheidsinterventie, noch de maximale vrijheid verdedigt. Bizar, maar we nemen er akte van. Deze bekentenis brengt bovenal verheldering. Verheldering over de raison d’être van Paars en de ongeziene betuttelingsdrang en regelneverij die daarmee gepaard ging. Het liberalisme van de open VLD is socialisme in kostuum. Vrijheidminnende individuen hebben er bijgevolg niks meer te zoeken.

Laten ons dat libertarisme onder de loep nemen. Inderdaad, het libertarisme verdedigt de maximale individuele vrijheid en een minimale overheid. Vrijheid is geen “gift” van een almachtige overheid. Libertariërs hebben echter méér vertrouwen in het menselijk kunnen en in het mens zijn dan de liberale leiders van de Open VLD:

“de mens is tot grootse verwezenlijkingen in staat, als hem ten minste die vrijheid wordt gegund.”

Ten slotte impliceert De Croo dat een afwezigheid van overheidsdwang en – geweld een asociaal beleid genereert. Daar kunnen we toch enkele vraagtekens bijplaatsen. In hoeverre is een sociaal overheidsbeleid sociaal? Een overheid gebruikt dwang en geweld om een sociaal beleid op poten te zetten onder de premisse dat de mens impliciet geen sociaal wezen is en “solidariteit” dus artificieel moet worden georganiseerd. Verantwoordelijkheid en solidariteit worden dus genationaliseerd omdat men van mening is dat de mensen geen verantwoordelijke en solidaire wezens zijn, en dus een unicum in de natuur zijn. Dat is het mensbeeld waar het libertarisme zich tegen verzet. Libertarisme is niet asociaal. Het libertarisme stelt dat genationaliseerde verantwoordelijkheid en solidariteit de burgers asociaal en onverschillig maakt! Een burenruzie wordt al lang niet meer uitgepraat tussen beide buren aan de haag, maar in de gemeenteraad of in de rechtbank. We schreeuwen moord en brand wanneer we een verkleumde dakloze op onze stoep vinden, maar in plaats van hem binnen te halen en een warme koffie te geven klagen we waarom de overheid niets onderneemt. Dit gedrag is tekenend. Dit gedrag is het resultaat van genationaliseerde verantwoordelijkheid en solidariteit. De Vlaming is het verleerd om zelf initiatief te nemen of solidair te zijn. De overheid heeft de menselijke interactie, de SAMEN-leving volledig overwoekerd en uitgehold. De verzuring van de maatschappij en de verscherping van het maatschappelijk debat zijn daar eveneens het rechtstreeks gevolg van waardoor sociale investeringen al hun waarde verliezen. Wat is nog het NUT van stevige sociale netwerken, als het referentienetwerk de staat is?

Wie verantwoordelijkheid en solidariteit met dwang en geweld oplegt, is niet sociaal. Libertariërs strijden tegen elke vorm van dwang en geweld. Libertariërs staan voor een samenleving van verantwoordelijke en solidaire burgers, die zélf, als verantwoordelijke en volwassen burgers, solidariteit organiseren.

De overheid mag geen obstakel zijn tussen mens en maatschappij, verantwoordelijkheid en solidariteit. Maar moet voldoende vrijheid laten om via het opnemen van verantwoordelijkheid sociale netwerken en solidariteit te organiseren.

Jean Marie Dedecker

Nieuwjaarspeech LDD 2011

Beste Partijleden,LDD’ers mogen we nu zeggen,maar ik wil het vooral op “beste vrienden” houden.
Mag ik jullie allen een gelukkig Nieuwjaar wensen?



Voor iedereen apart heeft dat een andere invulling, dat weet ik, maar ik wens jullie allemaal het allerbeste toe, al was het maar om af te wisselen met het politiek spektakel van het afgelopen halfjaar. Het zijn rare tijden – overal in de wereld komt de jeugd op straat om regeringen omver te werpen. In ons Avondland komt ze betogen om een regering te vormen.

Velen vragen mij welke gevoelens de naamsverandering bij mij oproept. Enerzijds moet ik toegeven dat het een deukje is in mijn ijdelheid. Ik voel me als een vader die zijn kind uithuwelijkt dat in de toekomst de naam zal dragen van mevrouw LDD ipv juffrouw Dedecker. Volwassen worden heeft zijn prijs.
Anderzijds ben ik ook fier. LDD is een merknaam geworden. Weinigen weten bijvoorbeeld wat de afkorting BMW betekent. Maar nagenoeg iedereen weet dat BMW staat voor een hippe auto met een mooie carrosserie en een sterke motor. (Afkortingen kunnen ook gevaarlijk zijn. NVA stond voor Nationale VolksArmee in het communistische DDR.

2010 was het Tolstoj-jaar, naar de 100e sterfdag van de Russische schrijver Leo Tolstoj.

Tolstoj schreef in 1855: “"Ik heb een geweldig idee gekregen waar ik mijn leven aan zou willen wijden: het stichten van een nieuwe christelijk godsdienst, maar dan zonder de dogma's en de wonderen.".

Wel in 2007 had ik een soortgelijk idee waar ik mijn leven wou en wilde aan wijden:

“ een nieuwe politiek partij stichten maar dan zonder dogma’s, hypocrisie en eigenbelang”.

Vandaag wil ik hier even voor jullie allemaal de balans opmaken. Op 13 juni hebben we van de kiezer een pandoering gekregen. Of het een signaal was van de slimme mensen of “een slimste-mens-signaal” laat ik aan uw beoordeling over. Als directe democraat kan ik alleen zeggen dat de kiezer altijd gelijk heeft, en dat wij een gewetensonderzoek moeten doen en niet de kiezer.
Elke ideologie kent haar einde in haar verwezenlijkingen. Dat we het vandaag als LDD moeilijk hebben om onze ideeën te slijten heeft niets te maken met de verwezenlijking ervan, maar heeft alles te maken met het feit dat ze schaamteloos worden overgenomen door andere partijen.

Ik zit 12 jaar in het parlement, de items van toen waren o.a.

-Beperken van de werkloosheid in de tijd
-Uitdoven van het brugpensioen
-Wegwerken van de werkloosheidsval
-De vergrijzings- en pensioenproblematiek

Niets van deze items werd gerealiseerd. Vandaag is de RVA een uitkeringsfabriek met 1,2 miljoen klanten en zoeken de ondernemers, de bakkers en de beenhouwers, koortsachtig naar personeel, geschoold of ongeschoold. Zolang de vakbonden rijker worden van de werkloosheid zal er niets veranderen.
Ze gedragen zich nog altijd alsof we in het aards paradijs leven. Waren Adam en Eva chinezen geweest dan hadden ze de slang opgegeten en niet de appel. Wij hebben de appels opgepeuzeld en vernietigen nu onze boomgaard.

12 jaar geleden waren we kampioen in het betalen van belastingen en in het heffen van lasten op arbeid. Vandaag zijn we dat nog altijd.

12 jaar geleden was de asielproblematiek een acuut probleem. Er werden vakantiehuizen aangekocht van Zon en Zee in Westende tot in Vielsalm en in Houthalen. Het migrantenstemrecht werd ingevoerd evenals de snelbelgwet. Twee éénmalige regularisaties later en met honderdduizenden nieuwe landgenoten verder kost dit beleid ons circa 8 miljard euro per jaar. Migranten zijn nog altijd oververtegenwoordigd in de criminaliteit, de bijstand en de sociale huisvesting maar ondervertegenwoordigd in het onderwijs en de arbeidsmarkt.
Vandaag zijn dezelfde heren, die de problematiek hebben laten rotten, niet beschaamd om te zeggen dat ze er nu iets willen aan doen. En tot ieders verbazing krijgen ze er nog een micro en een forum voor.Niets hebben ze verwezenlijkt. Integendeel. Het huis staat in brand en de politieke pompiers zijn nog aan het discussiëren over de kleur van het bluswater.

In 2005 heb ik een wetsvoorstel ingediend over de financiering van de Kerk. Het is ondertussen zes jaar geleden. De bedoeling ervan was dat elk maar moet betalen voor zijn eigen god.

Vandaag is het actueler dan ooit. Alleen is er niets van gerealiseerd en wordt het klakkeloos gekopieerd door tafelspringers.
We blijven de georganiseerde discriminatie subsidiëren. We blijven geld geven aan een godsdienst die last heeft van 4 demonen tegelijk: De vrouwen, de homo’s, de afvalligen en de ongelovigen. We vullen de offerblok van een katholieke kerk die leegloopt door het wangedrag van hun bedienaars?

12 jaren geleden stonden we uren in de file. Vandaag staan we met zijn allen bijna stil.

De putten in de weg zijn bijna even groot als het gat in de begroting.
Beste vrienden, zo kan ik nog een tijdje doorgaan. Had men ons programma uitgevoerd ipv gerecupereerd voor de schone schijn dan had Vlaanderen er vandaag beter voor gestaan.

Maar we moeten het blijven zeggen. Daarvoor is LDD nodig. We moeten blijven zeggen dat het met minder overheid kan als die maar goed georganiseerd en gecontroleerd wordt. Niet alleen om de werkende mensen meer ademruimte te geven, maar ook omdat we boven onze stand blijven leven. In Nederland heeft men het begrepen. Laat me toe om even te citeren uit de Telegraaf, het Laatste Nieuws van onze noorderburen:

“Het linkse overgereguleerde pamperbeleid met meer aandacht voor het politiek correcte dan aandacht voor het maatschappelijk essentiële wordt naar de vuilnisbak verwezen. VVD, CDA en PVV hebben een gezond-verstandsakkoord gesloten. Terug naar de basis, weg met de linkse hobby's, de burger weer centraal, hakken in subsidies, het mes in de publieke omroep, meer veiligheid, meer ruimte voor ondernemerschap, een stop op immigratie en eigen verantwoordelijkheid voor integratie”. We kunnen er een voorbeeld aan nemen.

Jammer genoeg gebeurt er hier nagenoeg niets. Na jarenlang potverteren door Paars en de rustige vastgeroestheid van de CD&V is het federaal parlement een veredeld stempellokaal. Ik heb last van plaatsvervangende schaamte maar moet toegeven dat ik vandaag de bestbetaalde werkloze van dit land ben.

Beste vrienden,

Velen zullen zich afvragen waarom het woord LIBERTAIR in onze merknaam staat. Door het wanbeleid van Verhofstadt en zijn linkse aanhang is het woord liberaal bijna een vloek geworden. Daarom durven wij nog een stuk verder te gaan. Libertair betekent minder staat, meer vrijheid en meer verantwoordelijkheid. Het is de taak van een libertair politicus om mensen aan te moedigen om kritisch te zijn, om vragen te stellen en niet klakkeloos te volgen. Een libertair politicus moet maatschappijkritische maar ook zelfkritische burgers vormen. Hij moet de vinger op de wonde durven leggen en wantoestanden aanklagen als het nodig is. We hebben dit gedaan in het verleden en zullen dit in de toekomst ook blijven doen. LDD is en blijft de testaankoop van de politiek.

Voor de verkiezingen riepen alle politieke partijen en belangenorganisaties dat er een staatshervorming nodig is om onze welvaart te garanderen. Vandaag kijken ze verlamd toe. De spanning tussen de Vlaams-Nationale beloftes en de Belgische federale daden beheersen het politiek theater. Velen zijn hun beginselen al aan het verloochenen, met VOKA op kop. Moed, angst en lafheid liggen dicht bij elkaar. Onze Vlaamse onderhandelaars weten ondertussen dat het kwaad kersen eten is met de Brusselse en Waalse heren van stand. Ze spuwen de pitten in je gezicht. Het Belgisch systeem moet gered worden en daarvoor wordt gemobiliseerd.
Toch zijn er mensen die klaar zien, die geen last hebben van een spagaat tussen kortzichtig eigenbelang en de toekomst van onze kinderen.

België sterft onder de links-rechts tegenstelling tussen Vlaanderen en Wallonië.

Een patstelling uit electorale overwegingen. Niet de maatschappij is belangrijk maar het tellen van de stemmen. Niet de maatschappij is belangrijk maar de dikte van de portefeuilles.

Het is de Waalse Manager van het Jaar, Eric Mestdagh, van de winkelketen Champion, die het durft te verwoorden. Hij werd ondermeer bekroond omdat hij een 16-tal Carrefourwinkels redde van de sluiting, De zakenman is hard voor zijn streekgenoten. Hij verwijt ze teveel afhankelijk te zijn van de bijstand. ‘Trop de Wallons sont assistés’, zegt hij, en ‘trop de Wallons sont subsidiés’. Het is die bijstandseconomie die wij Vlamingen, blijven subsidiëren, om links aan de macht te houden, en om onze zuiderburen voor eeuwig in de onderstand en de armoede vast te kluisteren.

Dezelfde manager van het Jaar, een man uit Charleroi notabene, maakte een mooie vergelijking over de gang van zaken in dit land. Volgens Mestdagh gedragen de Waalse leiders zich als iemand die zich laat uitnodigen door zijn schoonbroer, die zich daar volpropt met ganzenlever en met kreeft, en die achteraf het lef heeft om te klagen over de kwaliteit van de maaltijd. Een moedig man, die Mestdagh, maar het kost hem wel de banbliksems van al wat links is in Franstalig België, van heel veel volk dus. Maar hij durft het zeggen, net zoals LDD.

Toch krijgt Vlaanderen geen blanco check van mij.

De betuttelingsdrift en de bureaucratische regelneverij van onze regenten doet Vlaanderen meer en meer op een mini-België lijken. Het aantal ambtenaren is het laatste decennium met 100.000 gestegen. Daarvan staan er 95% op de loonlijst van de regionale besturen. De Belgische ziekte is besmettelijk.
Mevr. Lieten is besmet met de socialistische zelfbedieningscultuur. 100 gratis groene autootjes voor vriend Stevaert op kosten van de gemeenschap.
Minister Schauvliege wil rockfestivals organiseren met gebarentaal en geluidsdempers op muziekboxen.

Van deze Vlaamse boerinnen lust ik geen eieren, beste vrienden.

Wat de staatshervorming betreft houden wij ons aan ons motto: “Met België als het kan, zonder als het moet”. Enkel een voltooid federalisme met maximale overdracht van bevoegdheden of een radicaal confederalisme kunnen België redden, anders zal het zonder België moeten.

Enkele maanden geleden had ik al voorgesteld om de kiezer zelf over die staatshervorming te laten beslissen. Vandaag doe ik opnieuw een oproep om een uniek referendum te houden over de politieke toekomst van ons land. Een referendum met een duidelijke inzet, dat is de autonomie die Vlaanderen wil. En ook bij die keuze moeten de mensen weten waar ze voor stemmen. Moeten ze weten hoeveel de politieke impasse hen de afgelopen jaren al heeft gekost. Moeten ze weten of we met elkaar nog voort willen of niet. Daarvoor is er een referendum nodig , om een einde te maken aan de ingebakken onrechtvaardigheid van de Belgische instellingen van vandaag. En eerlijk gezegd, ik vertrouw duizendmaal meer op het gezond oordeel van de gewone kiezer, dan op de sluwheid van al die geleerde piefen die daar rondlopen in de Wetstraat. Ik stel voor dat we het aan de mensen zelf gaan vragen, maar dan aan allemaal. Zonder poespas, zonder theater, zonder bedrog.

In een bindend referendum. NU.

Inmiddels staat deze partij er. We tellen 8 parlementsleden, 1 Europese, 1 Federale en 6 Vlaamse. Dit betekent dat we overal onze stem kunnen laten horen. Onze partij trok vorig jaar door een woestijn. Een overlevingstocht die slachtoffers maakte. Maar de sterksten onder ons hebben het overleefd en ze staan hier voor mij. Elke bouwvakker weet dat je goede funderingen nodig hebt om een huis te bouwen. Jullie zijn deze sterke fundamenten waar we nu op verder zullen bouwen. We zullen verder werken aan een politieke partij die Vlaanderen nodig heeft.

We moeten daarbij voor ogen houden dat teamwork er niet is om de mogelijkheid te creëren verantwoordelijkheden op iemand af te schuiven, maar om de verantwoordelijkheid samen te nemen, te delen en te dragen. Voor LDD wordt 2011 het “PHOENIXJAAR”, het jaar van de heropstand.

Dank voor Uw aandacht
Jean Marie Dedecker

PARKEERBELEID OOSTENDE IS BEWONERS- EN GEZINSONVRIENDELIJK

Omdat VINCI Park geld pompt in het Oostendse Havenbedrijf van Vande Lanotte, om ondermeer de luchthaven te kunnen annexeren, mag VINCI Park alle straten bezetten met parkeermeters.

LDD Oostende voorzitter Johan Seynaeve: "Dat de Stad Oostende flink verdient aan het betalend parkeren in Oostende weet de Oostendse inwoner ondertussen al. De uitbreiding van het betalend parkeren in Mariakerke brengt de stadskas via een overeenkomst tussen de stad Oostende en VINCI Park veel extra geld op; een verkapte stadsbelasting op de rug van de Oostendenaars."

In het Ministerieel Besluit van 2004 staat duidelijk dat “Het gemeentebestuur bepaalt het aantal bewonerskaarten of bewonersvignetten dat er per wooneenheid kan worden afgeleverd”. Stad Oostende geeft slechts 1 bewonerskaart per domicilie.

Seynaeve: "Dit is zeker gezinsonvriendelijk, een pestmaatregel voor gezinnen met tweeverdieners. In andere steden zoals Gent, Mechelen, Tielt, Antwerpen en Leuven kan je een tweede bewonerskaart gratis krijgen of bijkopen. In Oostende niet! Erger nog: bewoners van de Torhoutsesteenweg en een deel van de Alfons Pieterslaan kunnen zelfs geen bewonerskaart krijgen. Hierdoor verplaats je het parkeerprobleem naar de zijstraten."

Voor de Oostendse bewoners is het parkeerbeleid zeer beperkend en duur. Je kunt slechts een zeer duur halve dagticket krijgen van € 25,00 of in bepaalde zones maximum 4 uren of 2 uren betalend parkeren. In Gent bijvoorbeeld in een niet centrum-zone kan je voor 3,00 euro een ganse dag parkeren. Ook in Gent kan je in een centrumzone dagparkeren voor 10 euro en dankzij het zogenaamde “werknemerstarief” betaal je in deze centrumzone slechts 5 euro om een volledige dag te parkeren.

Hoe zit het met de legaliteit van het parkeerbeleid?

VINCI Park controleert zoveel op de openbare weg, omdat ze alle private en ondergrondse parkings van de stad in beheer heeft. Ze wil liefst zo veel mogelijk auto’s in de ondergrondse parkings waar je sowieso een ticket moet betalen. Dat is een vorm van belangenvermenging. Daarover is het laatste woord nog niet gezegd.

Volgens het politiereglement is het verboden de parkeertijd te verlengen. Je moet de auto verplaatsen. Toch geven de controleurs van VINCI Park een “boete”, die alleen de politie mag geven, ter waarde van een halve dagticket € 25,00. VINCI Park noemt dit geen boete, maar een verlenging van de parkeertijd en dan wordt u veronderteld te kiezen voor het forfaitaire halve dagtarief van 25 euro. Deze verlenging van de parkeertijd is nu net in strijd met het politiereglement. VINCI Park overtreedt hierdoor telkens het politiereglement.

Seynaeve: "Volgens mij zijn er heel wat zaken niet door het verkeersreglement geregeld en kunnen die bijgevolg dienen als basis om die retributies aan te vechten. Het betreft onder meer de vermeldingen die op de vaststellingen zouden moeten voorkomen, en de bewijskracht van de vaststelling die gedaan werd door een bediende van het privébedrijf VINCI Park.

Ook kaart ik de objectiviteit van de vaststellers aan. Ik stel namelijk vast dat de bedrijven die belast zijn met de controle van het gedepenaliserende parkeren, rechtstreeks belang hebben bij de gedane vaststellingen, omdat ze minstens indirect moeten leven van het parkeergeld dat als gevolg van de controles wordt gegeven. VINCI Park en hun aangestelden-controleurs zijn dus tergelijkertijd rechter en partij, wat elke garantie op objectiviteit uitsluit.

Er rijst ook een juridisch probleem omtrent de ijking van de fototoestellen en de parkeermeters. Onlangs werd een parkeerretributie door de vrederechter vernietigd omdat de rechter oordeelde dat de juistheid van de toestellen niet kon geverifieerd worden.

LDD Oostende had al eerder kritiek op het uitbreiden van het betalend parkeren en voerde ook actie tegen deze, in het geheim bedisselde, beslissing.

Johan Seynaeve
Voorzitter LDD Oostende

Belgische justitie faalt opnieuw, en laat hoofdverdachte in moordzaak lopen.

Het blunderboek van de Belgische justitie heeft er weer een hoofdstuk bij. In Brussel is de hoofdverdachte van de dodelijke afrekening tussen 2 Afrikaanse straatbenden op vrij voeten gesteld, omdat het Hof van Assisen geen datum vindt voor zijn proces. De bewijzen tegen Serge Lokadi Dende zijn zo hard, dat zijn advocaat zelfs de moeite niet vond om eerder zijn vrijlating te vragen.

Jean-Marie Dedecker, Kamerlid LDD: “Het is hallucinant hoe de rechtstaat in dit land dag aan dag wordt ondermijnd door de verantwoordelijken van justitie zelf. De moord op de Afrikaanse leider van de Brusselse straatbende ‘Versailles’ dateert van de zomer 2008, en het onderzoek was een makkie omdat de afrekening helemaal was gefilmd door een bewakingscamera. De hoofdverdachte van 21 jaar was al naar het buitenland gevlucht, maar kon worden aangehouden. Maar nu komt de geweldenaar plots vrij omdat er geen datum is gevonden voor het proces voor Assisen.“

Sancties gevraagd

Voor LDD kan geen enkele hervorming van justitie dit soort laksheid en onverantwoordelijkheid verhelpen. Alleen een gepaste sanctie voor de verantwoordelijke magistraten die hun rechtbank op die manier organiseren, of liever niet organiseren, kan enig resultaat opleveren voor de toekomst.

Jean-Marie Dedecker: “Het is wellicht geen toeval dat deze flater weer in het Brusselse paleis van Justitie voorvalt. Dat kluwen van politiek benoemde magistraten, waarvan de top voortdurend in opspraak komt en zelf voor de rechter wordt gedaagd, is een tragisch exponent van de Belgische Justitie, dat elk soort van efficiënt management blijft schuwen.”

Staatshervorming, weeral

Voor LDD kan alleen een drastische ingreep in Justitie, met het oprichten van een eigen Vlaams Ministerie van Justitie voorop, voor meer rechtszekerheid zorgen. Dat de Franstalige partijen, met cdH op kop, zich daar heftig tegen verzetten, bewijst dat niet een efficiënte justitie hun hoofddoel is, maar het beschermen van hun kleine belangen, en het in stand houden van hun achterhaalde visie op recht en maatschappij, dat nog van vorige eeuwen dateert.

Jean-Marie Dedecker