In Straatsburg is dinsdag weer een hoogmis opgedragen voor het ‘correcte politieke denken’, met andermaal het falende migratiebeleid van de Europese Unie en haar lidstaten als inzet. Niet dat de Europese Voorzitter Barroso of de liberale fractieleider in het EP, Guy Verhofstadt een oplossing zoeken voor de volksverhuizingen die sedert enkele decennia in West-Europa zijn op gang gekomen. Ze verkiezen te waarschuwen voor de ‘de spoken uit het Europese verleden’, of verwijten sommige landen dat ze met populisme, xenofobie en racisme, de gevolgen van de financiële crisis proberen te verdoezelen.
Honderden Roma terug richting Boekarest.
Aanleiding voor deze hoog verheven uitspraken is de aanpak van illegale Romazigeuners in Frankrijk, die de gammele Europese migratiewetten bewust en hardnekkig blijven overtreden, en de Europese vrijheid van verkeer interpreteren als een automatische verblijfsvergunning, waar, en zolang als ze dat willen. Voor president Sarkozy, zelf een immigrant, gingen de Roma te ver toen ze in een vredig Frans dorpje gingen terroriseren, nadat een jonge delinquent door de politie was neergeschoten. Sarkozy, en blijkbaar ook de Franse bevolking, had er genoeg van en rolde van de zomer een 50 tal illegale kampen op, waarop honderden Roma op een vliegtuig zijn gezet naar Boekarest, met elk 300 euro zakgeld erbij.
Sarkozy weet ook wel dat zijn aanpak geen echte resultaten oplevert, en dat de illegale caravans en bidonvilles in het beste geval maar enkele maanden uit zijn land verdwijnen. Maar hij heeft tenminste het debat scherp gesteld, en de hypocrisie van de hele linkse Kerk,van het Europees parlement tot de burgemeester van Gent, weer aangewakkerd om vooral te doen alsof er geen enkel probleem is met de Roma, of met illegalen in het algemeen.
Europees sociaal beleid leidde tot niks.
Mijn eigen ervaring met Roma-zigeuners dateert van een bedrijfsbezoekje in het Slovaakse Lipany een paar jaren terug. Een Belgische vriend stelde er een paar honderd mensen te werk in zijn kunststoffenbedrijfje. Op enkele honderden meters van de fabriek woonde een aanzienlijke Roma-gemeenschap. De Europese Unie had voor hen een sociale woningblok uit de grond gestampt en gefinancierd. Het was tot een ruïne herleid. Ramen en deuren waren opgestookt en het regende evenveel binnen als buiten. De fabriek was als een vesting ommuurd en bewaakt, en er is nooit één Roma-zigeuner een baantje komen vragen.
België wordt weldra overspoeld!
Het is geen toeval dat er hele colonnes met caravans uit het zuiden de grens aan het oversteken zijn naar België. Waar is het makkelijker om asiel te krijgen, waar is de sociale opvang en de toegang tot uitkeringen, gratis openbaar vervoer en luxueuze gezondheidszorg guller dan in ons land? Waar krijgen uitgeprocedeerde asielzoekers 500 euro per dag toegewezen van een wereldvreemde rechter om in een hotel te gaan logeren? De lokale overheden zijn zich nu al aan het uitsloven om terreinen te vinden voor de duizenden zigeuners die het Kerstjournaal weer met schrijnende beelden zullen vullen, van bedelende kindjes op alle hoeken van onze steden, en armzalige kampen van karton en dekens, waarop de premier de mensen dan kan oproepen ‘om hun hart te laten spreken’.
Maar de grond van het probleem wordt zelfs niet aangekaart, niet in Gent, niet in Brussel, niet in Europa. Wat doe je in deze ontwikkelde Westerse maatschappij met groepen mensen die weigeren aan die ontwikkeling mee te doen? Onderwijs is verplicht, maar wat is die regel waard voor mensen die om de 3 maand verhuizen, of die vinden dat hun scholen er anders uit moeten zien? Hoe breng je solidariteit op voor mensen die het storten van een bijdrage als afpersing of dwaze verspilling zien? Het is dit soort vragen waar Europa voor een nomadenvolk als de Roma antwoorden moet vinden. Net als op de nood van integratie van alle niet-Westerse culturen. Het ‘laisser faire, laisser passer’ dat het enige credo lijkt van de machteloze macht, breekt de nog machtelozer bevolking nu al zuur op. Maar als de Europese leiders blijven weigeren de problemen ook maar te benoemen, zal de schade niet meer te herstellen zijn. De zwarte bladzijden van de westerse geschiedenis kunnen zich dan als vanzelf weer openen, met de lafheid van onze leiders als enige oorzaak.
Als Verhofstadt toch zo bevlogen is , kan hij zijn woorden in daden omzetten. Hij heeft nog een optrekje in Toscanië. Voor de olijven- en de druivenpluk is er nog ruim plaats voor een caravanneke in zijn Hof van Eden.
Jean Marie Dedecker
Geen opmerkingen:
Een reactie posten