Het afschakelplan: Black-out van het Gezond Verstand.

 

Elf BV-klimaatalarmisten voerden een klimaattoneeltje op om onze regering voor de rechter te dagen. Een nobele daad maar om de verkeerde reden. Het politieke schuldig verzuim ligt in debewuste vernietiging van onze energiebevoorrading en niet in de klimaatopwarming. Het is al behoorlijk pretentieus om te denken dat de mens de thermostaat van onze planeet kan regelen. Volgens de NASA verandert het klimaat gelijktijdig op de ons omringende planeten. Dit kan toch niet de schuld zijn van onze uitlaatgassen? De Harvard Universiteit beweert dat het in de vroege middeleeuwen warmer was dan nu, maar dat je 300 jaar later kon schaatsen op de Noordzee. De Noordpool smelt en de Zuidpool groeit met 19.000 km² ijs per jaar. Liever pinguïn dan ijsbeer. Klimaatschizofrenie.

Huisje weltevree

Ons landje stond aan de wieg van de industriële revolutie. Eind 19^e eeuw waren we de derde grootste economie van de wereld. In de tijd van een vliegenknipoog zijn we van een kruipende diersoort opgeklommen tot een volwaardige beschaving met elektrisch verwarmde huizen, kookplaten en (vaat)wasmachines. Vandaag moeten we aan de kaarsen, het paraffineoventje en de huifkar. Tot Paars in 1999 aan de macht kwam had ons landje één van de meest performante elektriciteitsvoorzieningen ter wereld. Kerncentrales zorgden voor 58% van de elektriciteitsproductie waarvan zelfs 15% kon worden uitgevoerd. Vandaag moet 25% worden ingevoerd! Electrabel monopoliseerde toen de markt maar 60% van de elektriciteitsprijs vloeide ook terug naar de overheid via allerhande belastingen en taksen. Ook de gemeentekas werd gespijsd en via een kluwen van intercommunales en cliëntelisme kon de politieke wereld mede aan de kassa passeren. Huisje weltevree. Tot Europa de liberalisering van de markt doordrukte waardoor productie, transport en levering aan de eindgebruiker opgesplitst moesten worden. Het werd een politieke knoeiboel en een aanslag op de portemonnee van de verbruiker.

Handen af van Zwarte Piet

 

Als het team van Sinterklaas louter uit blanken had bestaan, was vroeg of laat de eis gekomen om er ook zwarte hulpjes bij te nemen, wegens discriminatie op de werkvloer', schrijft Jean-Marie Dedecker in het Schaduwparlement van Knack.be.

Nog vijf nachtjes slapen. Mijn schoentje staat al klaar. Als Zwarte Piet zich nu maar, beladen met geschenken, door de schoorsteen wringt, want hij dankt zijn teint aan dit inbrekersgedrag. Zelfs culturele autoriteiten als de bard Bart Peeters en acteur Jan Decleir hebben het op tv bevestigd. De Sint resideert in Spanje, zijn Pieten zijn roetzwart en zijn schimmel is wit. Punt. Ik heb het altijd geloofd en maak het nu ook wijs aan mijn kleinkinderen. Mythen, sagen en sprookjes moeten de kinderlijke onschuld in stand houden.

Over de herkomst van de Sinterklaaslegende doen zowel Bijbelse als Germaanse verhalen de ronde. De Heilige kindervriend zou zelfs een bisschop zijn die in Turkije zwarte slaven bevrijdde. Weinig waarschijnlijk. Was het de Paus niet die, als laatste vorst van West Europa, tot 1796 slaven in dienst had? Tjevenstreken.

Beste Baron Michel D'hooghe, waarom blijf jij kersen eten met zulke louche bobo's

 

Beste Michel,

We kennen mekaar uit een vorig leven, uit de tijd dat Club Brugge nog kampioen speelde, dat ik judoka was en jij voorzitter van de Belgische Voetbalbond. Je vertelde me zelfs dat mijn eerste (judo)boek als inspiratiebron naast je relaxzetel lag in je sauna. Mijn ijdelheid gebiedt dan ook enige onderdanigheid voor zo veel erkenning. Al 26 jaar ben je ook lid van het presidium van de wereldvoetbalbond FIFA. Vandaar dat ik je aanschrijf.

Een corruptie-onderzoek van de Amerikaanse topadvocaat Michael Garcia naar de handel en wandel van voetbalpaus Sepp Blatter en zijn 25 apostelen doet het voetbalvaticaan op haar grondvesten daveren. In 2010 was ons landje kandidaat om een WK te organiseren. We spendeerden miljoenen belastinggeld om te lobbyen, maar Qatar en Rusland gingen met de prijzen lopen. Nu blijkt dat er smeergeld in het (voetbal)spel was. Daarom had ik graag enige klaarheid gekregen van jou, beste Michel, of beter nog, de terugbetaling van ons lobbygeld.

Politiek correct wegkijken als godsdienstvrijheid dreigt te botsen met vrouwenrechten

 

'Feministes die in de vorige eeuw gestreden hebben voor vestimentaire en seksuele vrijheid, verdrinken nu in het bad van de collectieve zelfverloochening. Ruimdenkendheid stopt als het dreigt te vloeken met de archaïsche waarden van de islam', Jean-Marie Dedecker viert Vrouwendag in het Schaduwparlement.

Overal in de wereld wordt op 8 maart de Internationale Dag van de Vrouw gevierd. Onze suffragettes hebben er 11 november nog aan toegevoegd als bisnummer: de Nationale Vrouwendag. Het kalenderverdriet voor WO I wordt dan altijd samen herdacht met de kalendervreugde van de Nationale Vrouwendag. Niet omdat het op die dag Wapenstilstand is tussen de seksen, maar omdat de Franse super feministe Simone de Beauvoir in 1972 op die bewuste dag een gaatje in haar kalender vond om onze Dolle Mina 's hier te lande een riem onder het revolutionaire hart te komen steken. Simone had beter een andere dag uitgekozen. De belangstelling voor de feestdag van haar volgelingen wordt telkenjare mediatiek overstemd door het sluitingsfeest van de Boekenbeurs en de herdenking van de Eerste Wereldoorlog.

De enigen die belang hebben bij werkloosheid zijn de vakbonden

Geachte heer De Leeuw, Beste Kameraad Rudy,

Sta me toe dat ik je tutoyeer. Ik weet dat het niet past bij je status, maar het bekt beter. Ik zal het niet hebben over je haat- liefdeverhouding met de notionele intrest, domiciliefraude in Aalst of de aberraties uit het verleden zoals het uitkeren van één miljoen euro zwart geld aan gesyndiceerde werknemers bij Sabena, de zwarte kassen bij BBTK Antwerpen en Brussel of de hulp bij sociale fraude met Turkse nieuwkomers in Limburg. Het is te goedkoop, en ook je collega's hebben boter op hun syndicale hoofden. In het ARCO-dossier hebben je kompanen van de Christelijke Arbeidersbeweging de spaarpot van 780.000 coöperanten geplunderd en de rekening doorgeschoven naar de belastingbetaler. Een aderlating ter waarde van een dozijn indexsprongen. In elke bananenrepubliek word je daarvoor standrechtelijk gefusilleerd, hier gepardonneerd.

Vakbonden zijn een elementair onderdeel van onze democratie, Kameraad Rudy. Maar je moet wel stilaan beseffen dat de klassenstrijd gestreden is. Het kapitalisme is gesocialiseerd tot volks- en spaarboekkapitalisme. De gemiddelde koopkracht, in reële cijfers, dus na uitzwering van de inflatie, is op vijftig jaar tijd verviervoudigd. De waarde van een huis is vertienvoudigd. De duizelingwekkende overheidsschuld, die in die periode tot stand kwam door voorthollende exuberante welvaartseisen, moet nu echter getorst worden door een werkende bevolking die toen nog niet actief of zelfs maar geboren was. Dat is pervers. We erven de wereld niet van onze ouders, we lenen ze van onze kinderen, schreef Antoine de Saint- Exupéry jaren geleden al.

Politici verbranden zich aan de zon en de consument zit op de blaren

Als minister Turtelboom een lijk in de elektriciteitskast vindt, heeft ze haar huiswerk niet gemaakt. Het rapport van de SERV (de Sociaal Economische Raad van Vlaanderen)dat een groen gat in de schatkist voorspelde van 1,8 miljard euro (en niet 1,7) lag al op alle politieke partijcenakels en de regeringsbanken in MAART 2014. Het ging in de lade en alle partijen gingen collectief op het deksel van de doofpot zitten tot na de verkiezingen van 23 mei. Meer zelfs, de Vlaamse Regering besliste nog "en stoemelings" om een dubieuze 4 miljard euro groenestroomcertificaten (GSC) toe te kennen aan een paar biomassacentrales, en de Federale Regering verhoogde vlug nog de  GSC-prijs voor windmolens op zee. Zuiver kiezersbedrog. Alle partijen hebben boter op het hoofd, maar als groene Farizeeërs hebben ze nu last van intellectuele winderigheid en geheugenverlies.

 

Coalitievorming is politieke collaboratie in vredestijd, samenwerken met je vijand uit eigenbelang en machtsbehoud.

Open brief aan Theo Francken,

Beste Theo,

Nu het stof is neergedwarreld, nu de karavaan terug langzaam voorbij schuifelt en de honden schor zijn geblaft, durf ik een woordje tot je richten.

 

Niet uit sympathie voor uw partij, de N-VA, ik zelf werd er geslacht op het altaar van het kartel en dan behandeld als een uitgewezen asielzoeker. LDD-ers worden er beschouwd als ebola-lijders. Maar vooral uit mededogen met jou. Weliswaar is dit het gevoel van de machteloze, maar ik heb sympathie voor mensen met ballen. Zij verdienen het niet gecastreerd te worden, ze knielen en ze kruipen niet. Spitsroedelopen is voor hen een afschuwelijke olympische discipline.

Ik heb je leren kennen als een man met een rechte rug. Iemand die zijn mond niet spoelt met zeep als hij het woord neemt . Je hebt nochtans al wat van je strijdkreten moeten inslikken om tot het regeringsclubje te behoren : het koningshuis wordt opgewaardeerd en niet af geserveerd,  Arco mag aan de haal met 600 miljoen euro van de belastingbetaler en naar een grotere Vlaamse onafhankelijkheid mag er zelfs geen haan meer kraaien, laat staan een leeuw als jij. Het regeerprogramma bevat nog geen bord linzensoep aan communautaire maatregelen. 

Nu moest je ook door het stof “pour le bien de la cause”, nochtans was de rode hysterische aanval op je persoon meer een uiting van opgeklopte frustratie en een zijdelingse aanval op je Waalse coalitiepartner dan een doordachte zet van PS en CdH. Variaties op een afgezaagd thema dat de Vlaming al lang niet meer beroerd. Jouw excuses waren enkel nodig als zoenoffer voor de macht. Ik weiger te geloven dat je excuses oprecht waren. Een bezoekje aan een 90-jarige ideologische vriend is geen daad van collaboratie maar van liefdadigheid en respect.

De oorlog heeft hele generaties vervolgd en de verbittering werd met de moedermelk doorgegeven. Zeventig jaar na datum zijn amnestie, vergeving en een dialoog om het verleden te verwerken, ,nog altijd taboe. Woorden die wel gedebiteerd worden door onze politici als het over Hutu’s en Tutsi’s, Kosovaren of Oekraïners gaat, maar een scheldwoord blijven als het hen uitkomt om Vlaanderen te stigmatiseren. Het kan verkeren. Het collaboratiespook uit de fles laten is altijd nuttig voor politieke polarisering, dan is intellectuele eerlijkheid maar bijzaak. Sommigen draaien zelfs bij uit eigenbelang. Patrick Dewael kapittelde jullie een decennium lang als fascisten met als emotionele dooddoener het feit dat zijn oom in een concentratiekamp overleden is. Johan Sauwens kreeg van hem zelfs een ministeriële exit voor een ommetje bij de vrienden van het Sint -Maartensfonds. Nu moet Dewael uit lijfsbehoud de coalitie ophemelen. Veranderen van mening en van kamp zit in het DNA van de Open VLD. Coalitievorming is politieke collaboratie in vredestijd , samenwerken met je vijand uit eigenbelang en machtsbehoud.

Je hoeft je niet te excuseren, beste Theo, zeker niet voor je jeugdzonden. Dit zijn slechts pekelzonden en geen politieke doodzonden. Nakomelingen zijn verantwoordelijke voor de wereld van vandaag en die van morgen, niet voor die van gisteren. Wie geen schuld draagt moet geen boete betuigen. Daarenboven verwijt de rode pot dat de ketel zwart ziet. Een kwarteeuw geleden schreef radiojournalist Johny Vansevenant een boekje over de PS “Maffia aan de Maas”. Het is nog actueel als leerboek over het Eigen Volk Eerst – principe van de PS ,die meer bezig was met het profitariaat dan het proletariaat. Het schetst de tijdsgeest toen de door jou gevierde Bob Maes samen met papa Onkelinx nog het parlementaire pluche deelden. Er zitten zelfs nu ook nog Rode hysterici in het parlementair halfrond die in illo tempore dweepten met slachters als Lenin, Stalin, Mao en zelfs Kim Il Jung, van RAL tot AMADA en PVDA. Om het maar niet over de klassieke dooddoeners als REX en Leon Degrelle te hebben. Met het jeunisme in het parlement is blijkbaar ook het collectieve geheugen aangetast

Ik weet het,  Beste Theo, het is misschien laag bij de grond, maar “à la guerre comme à la guerre”, als Laurette nogmaals persoonlijk ten strijde trekt en je als een racist bestempelt, vraag dan het dossier op over de lotgevallen van ex-meneer-Onkelinx, Abbès Guenned, en zijn criminele omzwervingen met een diplomatiek paspoort.

Je hoeft je niet te excuseren, Beste Theo, voor het twitteren van de waarheid. Het debat over de meer- en minwaarde van de migratie is volledig legitiem. Met de invoer van armoede uit de derde wereld hebben we ook hier een vierde wereld gecreëerd met mensen die van een sociaal systeem kunnen genieten zonder dat ze er toe hebben bijgedragen en onze welvaart onder druk zet. Een klein voorbeeld van je gelijk, Beste Theo : een derde van onze bajesklanten is Marokkaan of heeft Marokkaans roots .De politieke correctheid sublimeert ook daar de waarheid omdat de dubbele nationaliteit de telling als Belg gebiedt. De “kutmarokkaantjes” in je tweet zijn dus amper een eufemisme. Slechts een derde van de Marokkaanse bevolkingsgroep op actieve leeftijd heeft volgens de Koning Boudewijnstichting een vast arbeidscontract. De uitkeringsdruk is vier keer hoger dan bij autochtonen en de onderwijsachterstand zorgt eerder voor een nivellering omlaag dan voor vooruitgang.. De waarheid heeft haar rechten, Beste Theo, en het is je plicht als minister van asiel – en integratie om daarover te waken en bij te sturen.

Ik heb een hekel, Beste Theo, aan alibi- en vluchtgedrag van politici die hun beginselvastheid afzweren als een ministerpostje in het gedrang komt. Een minister sneuvelt nooit door de oppositie maar door de mep van een krant of een camera. De coalitiemeerderheid zal je blijven steunen uit eigenbelang en uit gebrek aan een alternatief. De sorrycultuur is een rem op de vrije meningsuiting. Elk woord over migratie en collaboratie ligt op een bananenschil. Het gevaar voor jou schuilt nu in de valkuil van de zelfcensuur. Uitgesproken principiële standvastigheid is een zegen, geen vloek.

Geloof me deze heisa heeft je geen windeieren gelegd. Integendeel, de vox populi staat aan je kant en je stijgt met stip op de politieke pop-poll. De kracht van verandering, weet je wel. Als de PS op de communautaire trom blijft roffelen, rinkelt de kassa voor jouw partij. Onoprechte verontschuldigingen zijn echter vergif voor je  geloofwaardigheid. Het komt op een drafje, maar verdwijnt in galop. Met dichtgeknepen billen kun je moeilijk lopen. Ren vooruit, Beste Theo en spreek vrij, rechts voor raap.

 

Met welgemeende Vlaamse groet,

Jean Marie Dedecker