Het gezaghebbend kantoor Claeys en Engels stelt voor de
ontslagvergoeding van werknemers te plafoneren op één jaar loon maar vrij van
belastingen en sociale bijdragen.
In 2006 schreef Jean Marie Dedecker in zijn boek “Rechts
voor de raap”:
“Een eenheidsstatuut
creëren is een prachtige uitdaging voorde sociale partners om arbeid een nieuw
elan te geven. In plaats van vast te klitten aan oude concepten zou men bijvoorbeeld
een ontslagvergoeding als een morele schadevergoeding kunnen beschouwen voor
het verlies van de dienstbetrekking. Op deze vergoeding dient dan geen sociale
zekerheid, noch inkomstenbelasting te worden betaald. Door er nettovergoedingen
van te maken, wordt de kost voor de werkgever verlaagd en de opbrengst voor de
werknemer verhoogd. Zo kan men ook de ontslagtermijnen voor arbeiders op een
valabele termijn en niveau brengen en winnen alle partijen. Het is toch
immoreel dat de overheid nog poen moet pakken op de ellende van een ontslag!
Met een concept uit de twintigste eeuw win je niet in de21ste. Je kunt niet
concurreren in een internationale context als je gebonden bent door een
puristische dorpsethiek.”
Is dit ideologish plagiaat of vergat men te vermelden van wie het idee oorspronkelijk kwam!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten