Archief

zondag 22 september 2019

Open brief aan Jean-Claude Juncker: 'Ons van intolerantie beschuldigen is een grove leugen en een zware belediging'



Geachte Heer,

Niettegenstaande uw batterij aan titels neem ik de vrijheid om u vanaf hier te tutoyeren in plaats van te vousvoyeren. Ik ben immers zo hard op mijn ziel getrapt door de onzin die je verkocht hebt in de krant De Tijd van 14 september dat ik moeite heb om enige vorm van een hoofse beleefdheidsformule te handhaven.
Ik citeer: 'Het België van vandaag is evenwel niet meer dat van vroeger. Ik ga vaak naar de Belgische kust. Enkele dagen per jaar ben ik in Middelkerke. Ik stel er helaas vast dat de tolerantie afneemt. 30 jaar geleden kon ik bij de slager of de bakker gerust iets in het Frans bestellen. Vandaag wordt dat niet meer geaccepteerd, dus praat ik Duits. Dat kan blijkbaar wel. Ik vind dat schandalig belachelijk.'


Dergelijke onzin doet me in het beste geval denken aan die verwaande Parijse Frog die zich op het Londense Piccadilly-circus verwonderd afvraagt waarom de Britten de taal van Molière niet machtig zijn.
De enige die zich schandalig belachelijk maakt met deze boutade is volgens mijn bescheiden mening alleen maar jijzelf. Het gevolg van een slip of the tongue? Van een neut Bokma te veel (iets waarvan ik je wegens je reputatie van nuchterheid zeker niet zou durven verdenken), of een opstoot van rugklachten?

Dat je de waarheid geweld aandoet, daar heb ik nog begrip voor, want het behoort tot de politieke usances in je belastingvrije Brusselse ivoren toren, maar dat je mijn Middelkerkenaars van onverdraagzaamheid beschuldigt, daarvan gaat mijn bloed koken.
Het is hier aan 't zeetje inderdaad veranderd, mijnheer de Voorzitter. Het kan verkeren. De pastoor houdt geen Franse preken meer vanop zijn kansel en de namen op de statige villa's, zoals "Clos fleuri" en "Papillon", zijn vervangen door "Huisje Weltevree" en "Ons nestje". De tijd dat ondergetekende als twaalfjarige jobstudent- bakkersgastje (jawel) de petits fourkes buigend moest afleveren aan de koeterwaals sprekende commis de cuisine van het Westend Palace Hotel is al een tijdje voorbij. Dienstmeisjes mogen buiten de keuken nu ook Nederlands spreken.
Het zit zo diep in mijn geheugen, Mijnheer de Voorzitter, omdat al mijn leeftijdgenootjes toen in de vakantie aan de slag waren, terwijl er bijvoorbeeld een kinderstoet met slepende schopjes door de straten trok, op weg naar wedstrijd zandkastelenbouw georganiseerd door de krant Le Soir. Een kinderhand is vlug gevuld maar onrecht kan levenslang knagen.
We hebben er nochtans geen trauma aan overgehouden, maar wel enige vorm van zelfbewustzijn en fierheid. En ook in je geliefde taal van Goethe zou je aan ons tochtgat aan de Noordzee op de meeste plaatsen vlot kunnen bediend worden, ook al is het in het steenkool-Duits. Diegenen die nog wat nare herinneringen hadden over het vier jaar ononderbroken verblijf van uw Duitstalige vrienden zo'n 70 jaar geleden, liggen ondertussen al onder de zoden.

Als ik in jouw dwergstaat Luxemburg in het Nederlands drie sneetjes hesp en wat gehakt zou bestellen dan vrees ik dat ik geen beleg zou hebben op mijn boterham. Alhoewel. Wist je dat ons West-Vlaams dialect doorspekt is met Franse woorden? Het staat zelfs met jouw Lëtzebuergs als West-Germaanse taal met Franse invloeden op de lijst van Langues régionales de France. Zonder enige moeite kun je hier pistolets, éclairs, frangipannekes en croissants bestellen bij onze bakkers, en saucissen, américain préparé, filet d'Anvers en Chateubriand bij onze beenhouwers. Iedereen is hier ook welkom om brood op de plank te krijgen.

We hebben hier zelfs nog een artisanale brouwer die Jus de Mer stookt van natte gerst, en een fles cognac of whisky bestellen kun je zowel in het Frans, het Engels als het Duits. Er zijn hier meer klachten over horecapersoneel dat Nederlands onkundig is dan omgekeerd, en onze commerçanten zijn zo gewiekst dat ze zelfs een mondje Russisch zouden mompelen om een fles wodka te slijten.
We zijn ook nog zo tolerant dat de OCMW's of CPAS(SEN) van Brussel tot Charleroi hun cliënten naar de kust sturen om dan hier hun leefloon aan te vragen. Het is immers de verblijfplaats die doorslaggevend is voor een toekenning van een vervangingsinkomen, ook al is het op een camping, en je hoeft zelfs niet ingeschreven te zijn in het rijsregister. Dura lex sed lex. De overlast is daardoor zo overweldigend dat men hier een bepaalde wijk "De Borinage" is gaan noemen, met huisjesmelkers en uitkeringsprofitariaat als onvermijdelijk toemaatje. Er staan hier meer Franstaligen op de leefloonlijst dan Vlamingen.

Wij doen er alles aan, Geachte Heer Juncker, om deze mensen te laten integreren. We geven taalcursussen, maar velen zijn zelfs zo verwend dat ze met een doktersbriefje als alibi niet komen opdagen voor een gratis taalbad. We zorgen voor voorleesmoeders en rekenvaders die hun koters bijstaan in het maken van hun huiswerk.

Ons van intolerantie beschuldigen is dus een grove leugen en een zware belediging, Mijnheer Juncker. Als alle Walen even bereidwillig het Nederlands zouden aanleren als de Vlamingen het Frans, waren er in dit land veel minder communautaire problemen. En aan onze Vlaamse kust is de voertaal Nederlands, tot mijn fierheid, maar blijkbaar ook tot spijt van wie het benijdt.
Vooraleer je gaat rond schnabbelen in de rijkelijke graaibaai van het lezingencircuit nodig ik je uit om nog eens een ommetje te maken naar ons heerlijk polderdorp aan de waterkant. Je kunt hier nog rustig rondkuieren zonder beveiligingsagenten, die je volgens je eigen zeggen nodig hebt als je in Brussel over de Grote Markt flaneert. Ik zal je meenemen naar het Epernay-, het Sohren-, het Büchenbeuren- en het Rauschenbergplein met een ommetje naar de Ettlingenwijk. Allemaal plaatsen die genaamd zijn naar Europese stadjes waar onze gemeente al jaren mee verbroederd is. Met Vresse-sur-Semois hebben we zelfs ook nog een Waalse zustergemeente.

Echt waar, Mijnheer Juncker. We kunnen dan samen ook eens al onze slagers en bakkers een bezoekje brengen. Je kunt je bij hen dan meteen verontschuldigen, want je zult versteld staan hoeveel talen ze zullen spreken om hun waren te slijten aan onze bevolking van 20.000 zielen en 94 verschillende nationaliteiten. Alhoewel de goesting onder jouw leiderschap me wel eens overviel, overweeg ik echter nog geen Middelexit uit de Europese Unie, want je zult zelf nog vlugger Brussel verlaten hebben dan onze Engelse buren met hun Brexit.
Jean Marie Dedecker

Geen opmerkingen:

Een reactie posten