'Zou het Comité P niet beter
gaan vissen in de haaientank van de justitie- en politietop in plaats van
achter het net stekelbaarsjes van dienders te gaan vangen?' Aldus Jean-Marie
Dedecker over het onderzoek van het Vast Comité van Toezicht op de politiediensten
na de dood van Mawda.
Het is uiteindelijk niet de agent die
de trekker overhaalde die alleen verantwoordelijk is voor de dood van Mawda,
maar het schuldig verzuim van zijn oversten. Het collectieve geheugen is echter
blijven hangen bij emotie en medelijden, en waarheidsvinding werd zo maar
bijzaak. Het blijkt nu dat het tragisch ongeval vermeden had kunnen worden als
de opperste sabelslepers en toga's bij de politie en het parket hun werk hadden
gedaan.Enkele weken geleden werd het verslag van het onderzoek, dat gevoerd werd
door de dienst enquêtes van het Comité P over de zaak van de
Koerdische peuter, bekend gemaakt. Merkwaardig genoeg was het enkel toegespitst
op de pakkemannen die 'op het terrein' hebben gehandeld, en bleven de hoge
pieten buiten schot. Schuldig verzuim of een doofpotoperatie?
Even recapituleren. In de nacht van
16 op 17 mei 2018 werd een verdachte bestelwagen Peugeot gedurende 70 kilometer
achtervolgd op de E42 door de wegpolitie van Namen tot in Maisiéres. In het
kader van Operatie Medusa werd de wagen toevallig opgemerkt en dan opgejaagd.
Er werd zelfs een kind buiten de ramen gestoken in de hoop de achtervolgers af
te schrikken. Mensensmokkelaars trachtten de politiewagens voortdurend van de
weg te rijden. De dolle achtervolging eindigde om 2u02 in een helletocht en een
tragedie waarbij de tweejarige peuter Mawda door een ongelukkige politiekogel
het leven liet in een bomvol busje met dertig mensen zonder papieren, waaronder
vier kinderen.
Het gerechtelijk leugenpaleis ging
onmiddellijk op volle toeren draaien. De herauten van het Bergense parket
kwamen aanvankelijk met valse verklaringen aangelopen maar na een autopsie
moesten ze toegeven dat de peuter door een politiekogel uit een 9 mm Smith
& Wesson om het leven was gekomen.
Meer dan
acht maanden na de feiten zijn er veel cruciale vragen in dit dossier nog niet
beantwoord, of wil men ze niet beantwoorden.
Toegegeven, de ouders van Mawda
weigerden heel vroeg in het onderzoek (later werkten ze mee aan het
onderzoek, nvdr.) ook om de mensensmokkelaar, die aan het stuur zat en dus
medeverantwoordelijk was voor de dood van hun dochter, aan te wijzen. En wie de
maffia betaalt om illegale praktijken uit te voeren, in dit geval 3000 Britse
pond voor een volwassene en 2000 voor een kind, is ook minstens medeschuldig
aan de gevolgen, hoe hartverscheurend ze ook mogen zijn.
Maar eigenlijk had het ongeluk niet
mogen gebeuren. Het is merkwaardig dat er - volgens het onderzoek van Comité P
- op het achtervolgde voertuig een plaatsbepalingsapparaat was bevestigd, een
'Frans baken' en dat de federale gerechtelijke politie van Oost-Vlaanderen
daarvan op de hoogte moest gebracht zijn door onze Zuiderburen.
Buitenlandse politiediensten kunnen
voor grensoverschrijdende of internationale operaties immers enkel optreden
onder het gezag, de leiding en het toezicht van hun Belgische collega's.
Volgens de Wet op de Bijzondere Opsporingsmethoden moet er voor dergelijke
operaties een machtiging tot observatie aangevraagd en afgeleverd worden door
de procureur des Konings.
Bovendien moet de politie bij
dergelijke operaties ervoor zorgen dat ze te allen tijde goed overzicht houdt
op de omstandigheden gedurende de volledige rit, met de bedoeling de veiligheid
en de fysieke integriteit van de getransporteerde personen te waarborgen. De
observatie van het illegaal personentransport moest dus letterlijk ook
geschaduwd worden door een observatieteam dat moet ingrijpen wanneer het dreigt
mis te lopen.
Meer nog: volgens de wet moet er in
ieder geval een interventie op het voertuig gebeuren ten laatste op de
eindbestemming, om er zeker van te zijn dat de passagiers van het illegaal
transport niets zou overkomen. In geen geval mag men dus het transport laten
rijden zonder observatieteam, en dat is dus net wat de federale gerechtelijke
politie wél heeft laten gebeuren.
De toevallige en niet geplande
tussenkomst van de wegpolitie is vooral misgelopen omdat ze niet op de hoogte
was gebracht door haar gerechtelijke collega's. De rechterhand wist echter niet
wat de linker bekokstoofd had.
Kris Daels, voormalig
undercoveragent, docent aan onder andere de Hogeschool Gent en gastdocent aan
de Oost-Vlaamse politieschool, publiceerde in De Juristenkrant nr. 383
een artikel: 'Zaak Mawda: wat verzwegen wordt in verslag Comité P'. Hij
fileert op rechtswetenschappelijke wijze de fouten van de gebruikte politionele
onderzoekstechniek bij de achtervolging.
Daels komt tot het besluit dat het om
een 'bewaakte' doorlevering van personen ging die bij wet verboden is. 'Op
vandaag, meer dan acht maanden na de feiten, is de meest prangende vraag in dit
dossier nog steeds niet beantwoord. Ofwel is er in dit dossier een machtiging
tot observatie, en dus een machtiging tot een (verboden) bewaakte doorlevering
van personen afgeleverd door de procureur des Konings. Ofwel heeft de federale
gerechtelijke politie haar medewerking verleend aan een internationale
observatie met een bewaakte doorlevering van personen, zonder de procureur des
Konings daarvan op de hoogte te brengen. In beide gevallen kan men er niet
omheen dat er dan ernstige professionele fouten zijn gemaakt, met de dood van
een tweejarig Koerdisch meisje tot gevolg.'
Kris Daels was jarenlang undercoveragent
bij de federale politie. Hij infiltreerde succesvol in het drugsmilieu, liet
zich op gevaar van zijn eigen leven opsluiten in de gevangenis en schreef over
zijn wedervaren de autobiografie Alpha 20. De bestseller werd zelfs
verfilmd maar het leverde hem een heksenjacht, een preventieve schorsing en een
resem rechtszaken van zijn oversten op - die hij ondertussen allemaal won.
Tijdens zijn Kaltstellung door de federale gerechtelijke politie werkte
hij als parlementair medewerker van LDD en studeerde hij af als jurist.
Zou de
gilde van zwarte toga's nu ook niet beter opkomen voor hun collega-jurist?
Naar aanleiding van bovenstaand
artikel in De Juristenkrant werd zijn bijbaantje als docent aan de Oost-Vlaamse
politieschool plots opgezegd. Zou het kunnen dat zowel het Gentse parket, als
hoofdcommissaris Luc Cap, directeur van de Federale Gerechtelijke Politie van
Oost-Vlaanderen, daarop hebben aangedrongen bij Pascal Vandenhole, de
opleidingsdirecteur van de school?
Zou de gilde van zwarte toga's nu ook
niet beter opkomen voor hun collega-jurist? Bij de roeptoeters en mediageile
activisten van Progress Lawyers Network, die van de dubieuze asielproblematiek
hun handelsfonds hebben gemaakt, blijft het nu oorverdovend stil. De ouders van
Mawda hebben nu een verblijfsvergunning en de agent van de wegpolitie is het
hangende Barbertje.
Zou het Comité P niet beter gaan
vissen in de haaientank van de justitie- en politietop in plaats van achter het
net stekelbaarsjes van dienders te gaan vangen?
Jean Marie Dedecker
Geen opmerkingen:
Een reactie posten