De Griekse viceminister Ioannis Mouzalas kapittelde deze week achterbaks onze staatssecretaris voor Asiel en Migratie Theo Francken voor een vermeende uitspraak over de push-back van de vluchtelingenstroom in de Egeïsche zee. De Helleen, die nochtans zelf een verleden heeft bij Artsen zonder Grenzen, zou echter beter zijn mond spoelen met zeep, en tot zijn knieën in 't ruime sop op de waterlijn van het Griekse eiland Lesbos wat pootje baden. Wie zich daar dieper waagt dan kniehoogte om de dagelijkse vloot van aanspoelende migranten aan land te helpen, riskeert er zelfs een paar jaar cel voor mensenhandel. Ik stond er tijdens de afgelopen weken zelf bij en keek er naar.

'De wraak van Syriza en Tsipras wordt het Waterloo van Angela Merkel'
De Griekse officiële hulp beperkt er zich tot het inzamelen van waardeloze zwemvesten van Turkse maffiamakelij, die nog geen pluim doen drijven en zinken als een baksteen, en tot het registreren van de doorweekte stumperds die al overgelukkig zijn omdat ze de 16 km lange tocht overleefden. Ze krijgen een laissez-passer in de handen gedrukt, evenals een plannetje van de Balkan-route met een wegwijzer tot in het Duitse land van Belofte. Voor 45 euro per hoofd worden ze van Lesbos naar het Griekse vasteland verscheept in een veerboot van de Blue Starline. Voor een extra 50 euro worden ze daar in bussen gepropt en in transit aan de Macedonische grens gedropt. Wie het busticketje niet kan ophoesten wacht een haveloze voettocht van koude, honger en dorst. Opgeruimd staat netjes voor de Grieken.

Baxter van 400 miljard euro

De Hellenen, die Europa al gegijzeld hebben met een eurocrisis en die een baxter van 400 miljard euro kregen om hun economisch hoofd boven water te houden, zetten hun poorten naar Europa open voor de duizenden vluchtelingen. De wraak van Syriza en Alexis Tsipras. Het wordt Angela Merkels Waterloo, die christelijk ten onder gaat aan barmhartigheid en aan een humanitaire crisis. Wordt het geen tijd om Griekenland uit de Euro- en de Schengenzone te zetten?
Net zoals Australië alle bootvluchtelingen onderbrengt in vluchtelingenkampen op de eilanden Manus (voor alleenstaande mannen) en Nauru (voor families) zou Europa hen kunnen onderbrengen op de Griekse eilanden Lesbos en Chios in afwachting van repatriëring of desnoods een selectieve verspreiding over alle landen van de wereld. Van de Turken en hun president hoeven we geen soelaas te verwachten. De Turkse Sultan droomt van de islamisering van Europa en de Turkse overheid werkt eerder mee met de mensenhandelaars en de overzetmaffia dan ze te dwarsbomen.


Onze laffe Europese Mandarijnen blijven echter besluiteloos en medeplichtig aan de verdrinkingsdood van radelozen en gelukzoekers, aan de maffiapraktijken van mensenhandelaars en aan het uithollen van onze welvaarstaat. Meer zelfs. Terwijl we Iraanse vluchtelingen asiel moeten verlenen, verloochent de Italiaanse premier Matteo Renzi 2500 jaar Westerse beschaving door Romeinse beelden zedig af te dekken bij het bezoek van de Iraanse president, Ayatollah Hassan Rohani. Na een jarenlange knieval voor de soennitische Saoedi's, maakt Europa nu een kruiperige buiklanding voor de sjiitische Iraniërs, voor fundamentalistische zeloten en eeuwenlange islamitische erfvijanden die het woord mensenrechten niet eens kunnen spellen, en die de grote financiers zijn van de brandhaarden in de Arabische wereld, die de vluchtelingenstroom op gang brachten.

Tolerantiedrempel

Door de ongebreidelde exodus naar onze contreien zakt onze tolerantiedrempel stilaan tot op de bodem van het zwembad. Keulengate was een omslagpunt in de publieke opinie. Bij een (al of niet vermeende) aanranding in een Koksijds plonsbad hoorde men het in Keulen donderen. Doorgeschoten angst als logisch gevolg van de instroom van een overtal aan jonge mannen uit de moslimcultuur met genderapartheid en seksuele onderdanigheid, waarvan de seksuele moraal volgens Naema Tahir is blijven steken in de 18e eeuw en de vrouwenrechten nog dateren uit de 7e eeuw. De vergoelijkingslobby, die haar hoofd al jaren lang in het warme zand van de naïviteit en de blinde welkomstcultuur steekt, verliest stilaan haar geloofwaardigheid. Wie naar hier komt moet zijn manieren houden. Vlaanderen geeft jaarlijks 80 miljoen euro uit voor inburgering. Tot vorig jaar aan een 21-tal VZW's die er een Mexicaans leger aan welzijnsknuffelaars op nahielden, met naast het geven van taallessen ook een resem bezigheidstherapieën, van het subsidiëren van aparte baduurtjes tot fietslessen voor allochtone vrouwen en cursussen over condoomgebruik.

'Bij elke ontsporing van geweld roept de politieke kaste om meer repressie, meer geld en nu zelfs om snelrecht. Er staat stante pede een roedel ministers met nieuwe wetten klaar die de prijs voor de individuele vrijheid verder willen opdrijven en oprekken met nog meer vormen van toezicht en beperkingen.'

Er werden zelfs Turkse leerkrachten overgevlogen uit Istanbul om hier Turkse les te geven om de roots met het thuisland te verankeren. Het Mechels integratiecentrum vroeg zelfs een personeelsrefter voor halalvoedsel en een aparte eetzaal voor haramspijs en drank. De pamperende integratiecultuur heeft niet zelden voor meer segregatie gezorgd. De Vlaamse overheid heeft onlangs het spilzieke varkentje gewassen en de subsidiëring verloopt nu integraal via het Vlaams Agentschap voor Integratie en Inburgering. Afwachten is de boodschap.

Erosie van de grondrechten

Bij elke ontsporing van geweld roept de politieke kaste om meer repressie, meer geld en nu zelfs om snelrecht. Er staat stante pede een roedel ministers met nieuwe wetten klaar die de prijs voor de individuele vrijheid verder willen opdrijven en oprekken met nog meer vormen van toezicht en beperkingen. De surveillancestaat dreigt te ontsporen met een erosie van onze grondrechten. Wetten maken is gemakkelijker dan regeren, schreef Leo Tolstoj al in de 19e eeuw. Er is nochtans wetgeving genoeg om bronstige en agressieve mannen op een armlengte afstand te houden. We hebben het grootste aantal politieagenten en het grootste aantal magistraten per capita van de Westerse wereld. We hebben een batterij aan wetgeving : antiracisme en antiterrorismewetten, wetten op de privémilities, wetten tegen samenscholing en wetten tegen het aanzetten tot haat en geweld. We hebben een arsenaal aan mogelijkheden: de BOM- en BIM-wet over Bijzondere Opsporings- en Inlichtingenmethodes voor observatie, infiltratie en informantenwerking, wetten over telefoontaps en verregaande onderzoeksmogelijkheden, we hebben Task Forces en een orgaan voor de coördinatie en de analyse van de dreiging. Hefbomen genoeg om daadkracht te etaleren en niet aan steekvlampolitiek te moeten doen.

Politieke bezwaren


Tussen droom en daad staan er geen wetten in de weg en geen praktische bezwaren, hoogstens politieke. We hebben snelrecht genoeg, alleen is het gerecht te traag. Ons land liet de terroristen bijvoorbeeld jarenlang begaan. Op 11 april 2012 ontving het federaal parket al een nota van de Staatsveiligheid dat er in de beruchte Riboucourtstraat in Sint-Jans-Molenbeek aanslagen beraamd werden door Jihadi's die er ongehinderd een reisbureau op nahielden van en naar Syrië. Lui als Zerkani, Attar, Ahrouk, Abaoud hadden een strafblad waar je een weekendeditie van een krant mee kan vullen, maar konden ongehinderd hun explosieve werkzaamheden voortzetten. Als je na 30 jaar nog de bende van Nijvel niet vindt is de kans groot dat de Molenbeekse terroristische zeloot Salah Abdeslam eerder in de armen van 72 maagden zal liggen dan onder de dekens in een cel. Hoe ver staat het eigenlijk met de samensmelting van de Brusselse politiezones. Verdronken in het bad van loze beloftes of in de meanders van het nieuwe kanaalplan ?

Jean Marie Dedecker