Archief

maandag 20 april 2020

We verliezen ons in pervers begrip voor criminelen

Terwijl de doorsnee Vlaming in zijn gedwongen isolement meer en meer last krijgt van huidhonger door het opspelend knuffelhormoon oxytocine, vliegt in onze hoofdstad het stresshormoon cortisol weerom hoog door het zwerk. Een kleine greep uit het aanbod van een weekje 'Brusselen' en je zou al verheugd zijn dat je er in quarantaine mag blijven om de straat te ontvluchten.

Acht jaar nadat Sofie Peeters met 'Femme de la Rue' de seksistische straatintimidatie van Brusselse allochtone billenknijpers aan de kaak stelde, is er in het Hellhole niets veranderd. Esli Balatova filmde op 10 april de catcalling van een roedel geile macho's. Maghrebijns vuilgebekt tuig van de richel van doorsnee 30 tot 40 jaar oud dat zijn handen niet kan thuishouden. L'Histoire se répète et continue.

De 23-jarige Saad A. werd op 29 maart voor de vijfde keer betrapt voor het negeren van de lockdownregels, en kreeg daarvoor afgelopen week amper een vermanende rechterlijke vinger. Maar regels helpen niet wanneer moreel besef ontbreekt.

Straatboef Adil - volgens de klassieke verschoningsriedel een behulpzame vriendelijke jongen - vluchtte voor een politiecontrole en reed zich te pletter op een politiecombi. Prompt kwam een meute spuwend Anderlechts krapuul de straat op dat vier politiecombi's en een wagen van het Rode Kruis brandschatte, dat schietend aan de haal ging met een gestolen politierevolver en een politiecommissariaat met stenen bekogelde. Er volgden 146 'administratieve aanhoudingen' waarvan sommigen twee keer - een eerste keer in de namiddag, een tweede keer 's avonds - en de ze werden evenveel keer vrijgelaten.

Masochisme is een besmettelijk virus bij de hoofdstedelijke magistratuur. Losgeslagen draaideurcriminelen riskeren in onze hoofdstad hoogstens een werkstraf en een boterbriefje voor een gratis sessie woedebeheersing bij een welzijnsknuffelaar.

De bendeleden van de Fioul Gang o.l.v. Youness Z., die een 16-jarig meisje kochten, gijzelden en misbruikten, mochten vorige week wegens coronamaatregelen ook uit de cel. Ze hebben meer dan 200 misdaden op hun kerfstok. Het parket weigerde zes maanden lang om ze op te pakken.

Beschaving is onze gezamenlijke inspanning om de mens beter te laten zijn dan hij van nature is. We moeten daardoor inderdaad begrip opbrengen voor de daders. Dostojevski deed het anderhalve eeuw geleden ook al in zijn roman 'Misdaad en Straf'. Maar ondertussen zijn we verondersteld zo beschaafd te zijn geworden dat we ons verliezen in pervers begrip voor criminelen.

We verliezen ons in pervers begrip voor criminelen.

De paaipolitiek van linkse softies draaide afgelopen week dan ook terug op volle toeren. SP.A-staatssecretaris Pascal Smet: 'Maar het is niet de eerste keer dat het gebeurt. En wanneer tientallen jongeren zich zo opnieuw tegen de politie keren is er iets anders aan de hand. Een vertrouwensbreuk. Afstand. Onbegrip. En zelfs regelrechte haat. Aan beide kanten. Want daar zitten ze in Kuregem in. In kampen. En zijn die rellen dan niet voor sommigen eerder een schreeuw tot aandacht enz...'

Pascal Smet is al sedert 2003 onafgebroken het domste eendje in het ministeriële wak, maar krijgt nu ook nog bijstand van Brusselaar Benjamin Dalle, de CD&V-minister van Jeugd. Volgens die weldenkenden was Adil een vriendelijke behulpzame jongen. Politiebronnen nuanceerden dat al in Het Laatste Nieuws en zeggen dat Adil eerder al in aanraking kwam met de politie. Bovendien blijken drie van zijn broers bekend voor verschillende feiten, van wapenbezit tot verkrachting en dreigen met een aanslag tegen de staat (Het Laatste Nieuws, 14 april 2020).

Voor socialisten heeft de samenleving altijd de schuld. Het is verworden tot een riedel van zaaddodend proza. Ze vergoelijken de dader als slachtoffer van armoede, onrecht, racisme, ongelukkige jeugd, misbruik... Moest de maatschappij rechtvaardig zijn dan zou de misdaad vanzelf verdwijnen volgens deze wegkijkers. Je moet dus enkel maar de sociale omstandigheden verbeteren. Misdaad is voor hen een protest tegen de sociale structuur.

Zo blijven er steeds verdwaasde doorgesnoven multiculti's rondlopen die zich in duizend bochten wringen om de criminaliteitscijfers onder allochtonen te vergoelijken of te verdonkeremanen, en virulente homo- en vrouwenhaat een positieve draai te geven. Wil je een einde maken aan die obsessie voor vergoelijking van hun achtergrond (kansarmoede, racisme...), dan heb je een gedeelde voorgrond nodig, maar daar weigeren die jongens in te stappen.

Niettegenstaande de grote massa nieuwkomers zich perfect integreert, lijkt na een karteeuw opgelegde heilsleer en tonnen subsidies multiculturalisme een schadelijke dwaalleer geworden en stapelen de puinhopen zich op in onze steden. Soms heb je geweld nodig om niet machteloos te staan tegenover de barbarij en om het gettonarcisme van de straat te beteugelen. Wanneer iedereen enkel de wetten en de zeden van zijn eigen milieu koestert, ook al zijn ze religieus geïnspireerd, verandert de open ruimte in een jungle. Er loopt een dunne koord tussen problemen benoemen en een groep stigmatiseren - iets waarvan ik hier weerom zal beschuldigd worden - maar de moeizame integratie van een etnische Marokkaanse minderheid behept met een machocultuur zorgt al decennialang lang voor problemen.

Terwijl een kleine hoofdstedelijke minderheid letterlijk en figuurlijk microben in onze samenleving spuwt, houdt een grote meerderheid te lande zich aan de draconische maatregelen van de lockdown. Terwijl onze bevolking, behept met smetvrees, de social distancing regels als een noodzaak aanvaardt en steeds meer gebukt gaat onder het juk van corona, glijden we ook langzaam af naar een politiestaat met kliklijnen en een hitparade aan processenverbaal. Brusselse straatcriminelen krijgen echter vrijbrieven en de brave burger ophokplicht. Het ogenblik, waarop de schade voor ons algemeen welzijn groter wordt dan het onheil dat het virus aanricht, komt steeds dichterbij.

'Fysieke isolatie is chemotherapie en het doel is remissie', zegt de Amerikaanse econoom Lawrence Summers 'maar het probleem is dat chemo mettertijd steeds giftiger wordt.' Daarom hou ik het bij de wijze woorden van de directeur van het Institut de recherche biomédicale et d'épidémiologie du sport, opgetekend door sportjournalist Hans Vandeweghe (De Morgen, 14 april 2020): 'Sporten in de buitenlucht met een cardiovasculaire belasting is de beste en enige therapie tegen het coronavirus. Zo verhoog je de immuniteit'.

Een wijs man die directeur. Mijn vrouw heeft haar laatste dosis taxol gehad, ze heeft nu niet alleen last van huidhonger maar ook van wraakshopping. Ik zoek stilaan een quarantaineplaats voor mijn bankkaart.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten