'Voedsel diende in mijn jeugd nog om de mensheid te voeden, vandaag is het een lifestyle voor de happy few', schrijft Jean-Marie Dedecker. Hij heeft het niet begrepen 'op de moraalridders die willen zeggen wat zijn pot moet schaffen'.
Pasen staat voor de deur, einde van de vastentijd. Dan hebben ook de 113.235 soja-aanbidders van de Dagen Zonder Vlees-campagne hun versterving achter de kiezen. Ze mogen terug aan de braadpan en aan de teut. Ze hebben eerst een maandje geleefd op water, en dan eentje op brood. In mijn jeugd was het eigenlijk iedere dag Tournée Minérale, maar dan met kraantjeswater, behalve op zondag. Op de dag des heren kregen we limonade van Top, en tafelbier van Kruger.
Er is sindsdien veel veranderd. Nu mogen we eerder naar de kroeg dan naar de stembus, en is onze biercultuur erkend als werelderfgoed. Maar ondertussen is tien glazen per week een doodzonde. Voorts is het fruitsap nu ook te zoet en te stroperig, en dus moeten onze pubers aan de waterkraan.
Waarom ik na twee vastenhypes kies voor 40 dagen zonder betutteling
Als kind moesten wij elke dag een lepel kalk en een scheut levertraan doorslikken met een klontje suiker, want de smaak was niet te harden. Vandaag is zes theelepels suiker al des duivels en volgens de alarmisten van het Massachusetts General Hospital zijn twee dagelijkse kopjes koffie al schadelijk voor de vruchtbaarheid.
Nog een geluk dat onze koffie toentertijd nog werd aangelengd met cichorei - omwille van de kostprijs - anders waren we al uitgestorven. Op school kwam de Melkbrigade. Vrijdag was eieren- en visdag. Onze ouders werkten zich uit de naad om een biefstuk op tafel te serveren voor hun zeven koters, want vlees was goed voor de hersenen. Calorieën werden toen niet geteld maar afgeravot. En melk, die is niet langer goed voor elk, zo toeteren de veganisten nu. Onze koeien worden leeggemolken en moeten met een burn-out op hun zesde al naar de slachtbank in plaats van op hun twintigste. Is het omdat zij hangborsten krijgen van borstvoeding? Een kippenboutje is een antibioticakuur geworden, en in de slachthuizen worden onze varkens op beestachtige wijze behandeld. De boer slaat op zijn eigen hesp.
Daartegenover staan de schapen. Voor hen is er nu wel hoop. Na 1400 jaar zonder verdoving halal de keel overgesneden te zijn, worden ze straks niet meer haram door ze te slachten met stunning. Onze religieuze, loeiende herkauwers daarentegen moeten nog even wachten om koosjer te worden geslacht met verdoving. Enkel in India leiden ze een heilig onbekommerd leven.
Het zijn beroepsmopperaars en kringloopmannetjes die hun cichorei op de compostberg gooien, en klagen over de onnatuurlijke kleur van de pijpajuintjes.
Voedsel diende in mijn jeugd nog om de mensheid te voeden, vandaag is het een lifestyle voor de happy few, een miljardenbusiness voor de dieetgoeroe's, en een akte van geloof voor sommigen die er een religie van lijken willen te maken.
'Het valt wetenschappelijk niet aan te tonen of een redelijk gebruik van vetten, koolhydraten, zout, alcohol of andere voedingsmiddelen, nuttig, neutraal of zelfs schadelijk is voor de gezondheid... Het getuigt daarom van hoogmoed om op grote schaal mensen aan te zetten bepaalde gangbare en aanvaarde voedingsgewoonten te verlaten omdat het goed is voor de gezondheid,' schreef cardioloog Hans Van Brabandt in eenn opiniestuk in De Standaard. Een wijs man. Koevoet is niet beter dan boelie. Het zal die 143.287 paupers die vorig jaar beroep deden op de voedselbank worst wezen of het vetgehalte van hun bijeengesprokkelde blikken soep te hoog of te laag was. Honger is de beste saus. Groenten telende daktuinbezitters daarentegen schuimen met hun bakfietsen de biowinkels af op zoek naar ghamunga, quinoa, zeewier of gepocheerde kaketoe-eieren. Niet zozeer om hun zandloperfiguurtje in stand te houden, maar om hun latent schuldgevoel voor de opwarming van de aarde te sussen. Het zijn beroepsmopperaars en kringloopmannetjes die hun cichorei op de compostberg gooien, en klagen over de onnatuurlijke kleur van de pijpajuintjes.
Op zich is dat niet zo erg, maar ze besmetten onze nakomelingen met een existentiële angst om te ademen, te eten en te drinken. Sedert de ecologische voetafdruk poot aan de grond heeft gekregen, wordt ons milieubewustzijn afgemeten aan ons verbruik, dat vaak als zondig lijkt te worden bestempeld.
Het kan me niet schelen of je vegetariër, veganist, carnivoor of omnivoor bent, maar ik heb een gloeiende hekel aan moraalridders die met opgestoken vingertje gebieden wat mijn pot mag schaffen.
Vasten is al eeuwenlang een religieuze vorm van boetedoening, van zuivering en van uitgesteld verlangen. Als het nu om de veertig dagen droog brood en een sneetje water van de christenen gaat, of om de ramadan van de moslims. Nu ecologisme ook een nieuwe heilsleer lijkt te zijn geworden, moeten er ook offers gebracht worden door de aanbidders van moeder aarde: Dagen Zonder Vlees is de nieuwe vastenhype van de klimaatreligie. Beatle Paul McCartney pleitte jaren geleden al voor een 'Meat Free Monday'. Toch is ook zijn ecologische voetafdruk niet onbesproken. Zo kwam er kritiek omdat hij zijn exclusieve hybride wagen liet leveren per vliegtuig, en niet met de boot. Zou een tekort aan vlees vroegtijdige dementie veroorzaken?
Vermits CO² volgens de klimaatgelovigen de absolute boosdoener is voor de opwarming van de aarde moet onze veestapel ritueel ecologisch geslacht worden. Een herkauwer produceert immers 2,5 ton CO² per jaar en 106 kg methaangas. Het beestje drinkt dan ook nog 20.000 liter water. Om 1 kilo rundsvlees te produceren heb je 9 kilo voer nodig en 15.000 liter water, voor een kilo varkensvlees 9.700 liter, en voor een kip 4.300. Om een kilo tarwe of aardappelen te oogsten volstaat 100 tot 150 liter water. Vandaar. Zo beweren de boetelingen van Dagen Zonder Vlees dat ze met hun versterving 3.672.320 m² ecologische voetafdruk gespaard hebben, evenals 4.179.855 baden water. Hoog tijd om hun voeten te wassen.
Het ziet er volgens mij echter naar uit dat de zeloten van de klimaatkerk vlugger van hun geloof zullen vallen dan dat er een vloedgolf de aarde zal overspoelen. Maar deze blasfemie zou ons hier nu te ver doen afdwalen.
Allen met de bakfiets naar het regenwoud dan maar? Want bewegen is de hefboom voor een langer leven. Het kan me niet schelen of je vegetariër, veganist, carnivoor of omnivoor bent, en of je je maaltijd halal, koosjer of met een sneetje spek lust, maar ik heb een gloeiende hekel aan moraalridders die met opgestoken vingertje gebieden wat mijn pot mag schaffen. Vanaf morgen begin ik met Veertig Dagen Zonder Betutteling en binnen een paar dagen ga ik met mijn kleinkinderen paaseieren rapen, echte, van chocolade, geen verstopeitjes.
Jean Marie Dedecker
Waarom ik na twee vastenhypes kies voor 40 dagen zonder betutteling
Als kind moesten wij elke dag een lepel kalk en een scheut levertraan doorslikken met een klontje suiker, want de smaak was niet te harden. Vandaag is zes theelepels suiker al des duivels en volgens de alarmisten van het Massachusetts General Hospital zijn twee dagelijkse kopjes koffie al schadelijk voor de vruchtbaarheid.
Nog een geluk dat onze koffie toentertijd nog werd aangelengd met cichorei - omwille van de kostprijs - anders waren we al uitgestorven. Op school kwam de Melkbrigade. Vrijdag was eieren- en visdag. Onze ouders werkten zich uit de naad om een biefstuk op tafel te serveren voor hun zeven koters, want vlees was goed voor de hersenen. Calorieën werden toen niet geteld maar afgeravot. En melk, die is niet langer goed voor elk, zo toeteren de veganisten nu. Onze koeien worden leeggemolken en moeten met een burn-out op hun zesde al naar de slachtbank in plaats van op hun twintigste. Is het omdat zij hangborsten krijgen van borstvoeding? Een kippenboutje is een antibioticakuur geworden, en in de slachthuizen worden onze varkens op beestachtige wijze behandeld. De boer slaat op zijn eigen hesp.
Daartegenover staan de schapen. Voor hen is er nu wel hoop. Na 1400 jaar zonder verdoving halal de keel overgesneden te zijn, worden ze straks niet meer haram door ze te slachten met stunning. Onze religieuze, loeiende herkauwers daarentegen moeten nog even wachten om koosjer te worden geslacht met verdoving. Enkel in India leiden ze een heilig onbekommerd leven.
Het zijn beroepsmopperaars en kringloopmannetjes die hun cichorei op de compostberg gooien, en klagen over de onnatuurlijke kleur van de pijpajuintjes.
Voedsel diende in mijn jeugd nog om de mensheid te voeden, vandaag is het een lifestyle voor de happy few, een miljardenbusiness voor de dieetgoeroe's, en een akte van geloof voor sommigen die er een religie van lijken willen te maken.
'Het valt wetenschappelijk niet aan te tonen of een redelijk gebruik van vetten, koolhydraten, zout, alcohol of andere voedingsmiddelen, nuttig, neutraal of zelfs schadelijk is voor de gezondheid... Het getuigt daarom van hoogmoed om op grote schaal mensen aan te zetten bepaalde gangbare en aanvaarde voedingsgewoonten te verlaten omdat het goed is voor de gezondheid,' schreef cardioloog Hans Van Brabandt in eenn opiniestuk in De Standaard. Een wijs man. Koevoet is niet beter dan boelie. Het zal die 143.287 paupers die vorig jaar beroep deden op de voedselbank worst wezen of het vetgehalte van hun bijeengesprokkelde blikken soep te hoog of te laag was. Honger is de beste saus. Groenten telende daktuinbezitters daarentegen schuimen met hun bakfietsen de biowinkels af op zoek naar ghamunga, quinoa, zeewier of gepocheerde kaketoe-eieren. Niet zozeer om hun zandloperfiguurtje in stand te houden, maar om hun latent schuldgevoel voor de opwarming van de aarde te sussen. Het zijn beroepsmopperaars en kringloopmannetjes die hun cichorei op de compostberg gooien, en klagen over de onnatuurlijke kleur van de pijpajuintjes.
Op zich is dat niet zo erg, maar ze besmetten onze nakomelingen met een existentiële angst om te ademen, te eten en te drinken. Sedert de ecologische voetafdruk poot aan de grond heeft gekregen, wordt ons milieubewustzijn afgemeten aan ons verbruik, dat vaak als zondig lijkt te worden bestempeld.
Het kan me niet schelen of je vegetariër, veganist, carnivoor of omnivoor bent, maar ik heb een gloeiende hekel aan moraalridders die met opgestoken vingertje gebieden wat mijn pot mag schaffen.
Vasten is al eeuwenlang een religieuze vorm van boetedoening, van zuivering en van uitgesteld verlangen. Als het nu om de veertig dagen droog brood en een sneetje water van de christenen gaat, of om de ramadan van de moslims. Nu ecologisme ook een nieuwe heilsleer lijkt te zijn geworden, moeten er ook offers gebracht worden door de aanbidders van moeder aarde: Dagen Zonder Vlees is de nieuwe vastenhype van de klimaatreligie. Beatle Paul McCartney pleitte jaren geleden al voor een 'Meat Free Monday'. Toch is ook zijn ecologische voetafdruk niet onbesproken. Zo kwam er kritiek omdat hij zijn exclusieve hybride wagen liet leveren per vliegtuig, en niet met de boot. Zou een tekort aan vlees vroegtijdige dementie veroorzaken?
Vermits CO² volgens de klimaatgelovigen de absolute boosdoener is voor de opwarming van de aarde moet onze veestapel ritueel ecologisch geslacht worden. Een herkauwer produceert immers 2,5 ton CO² per jaar en 106 kg methaangas. Het beestje drinkt dan ook nog 20.000 liter water. Om 1 kilo rundsvlees te produceren heb je 9 kilo voer nodig en 15.000 liter water, voor een kilo varkensvlees 9.700 liter, en voor een kip 4.300. Om een kilo tarwe of aardappelen te oogsten volstaat 100 tot 150 liter water. Vandaar. Zo beweren de boetelingen van Dagen Zonder Vlees dat ze met hun versterving 3.672.320 m² ecologische voetafdruk gespaard hebben, evenals 4.179.855 baden water. Hoog tijd om hun voeten te wassen.
Het ziet er volgens mij echter naar uit dat de zeloten van de klimaatkerk vlugger van hun geloof zullen vallen dan dat er een vloedgolf de aarde zal overspoelen. Maar deze blasfemie zou ons hier nu te ver doen afdwalen.
Godsdiensttwist
De klimaatdiscussie lijkt nu wel een godsdiensttwist te zijn geworden met aan de ene kant met wat ik enkel 'klimaatalarmisten' kan noemen als gelovigen, en aan de andere kant, wat volgens mij klimaatrealisten zijn, als ketters. Ze hebben nu ook een vastentijd en dure aflaten om hun schuldbesef af te kopen. 'De enige manier om gezond te blijven is te eten wat je niet wilt, te drinken wat je niet lekker vindt en te doen waar je geen zin in hebt,' klonk het bij tv-dokter Hendrik Cammu onlangs nog laconiek. Dokters hebben voor elke soort vlees of plant een aangepaste ziekte, en de overheid heeft voor elk soort verbruik een taks om ons in de richting van het 'goede, gezonde leven' te duwen. Maar er is nog hoop.Volgens The Lancet en de Amerikaanse University of New Mexico zijn de Boliviaanse Tsimanehet gezondste volk ter wereld. Ze leven van wild varken, tapir, piranha's en zelfverbouwde gewassen zoals rijst en maïs. Zo'n 72% van hun energie halen ze uit koolhydraten, een vloek voor onze dieetgoeroe's en hun hippe koolhydraatvrije paleodiëten.Allen met de bakfiets naar het regenwoud dan maar? Want bewegen is de hefboom voor een langer leven. Het kan me niet schelen of je vegetariër, veganist, carnivoor of omnivoor bent, en of je je maaltijd halal, koosjer of met een sneetje spek lust, maar ik heb een gloeiende hekel aan moraalridders die met opgestoken vingertje gebieden wat mijn pot mag schaffen. Vanaf morgen begin ik met Veertig Dagen Zonder Betutteling en binnen een paar dagen ga ik met mijn kleinkinderen paaseieren rapen, echte, van chocolade, geen verstopeitjes.
Jean Marie Dedecker
Geen opmerkingen:
Een reactie posten