Behalve lofzangen op wijlen Steve Stevaert uit eigen socialistische hoek, houden politici zich gedeisd. Enerzijds uit pudeur door een dubbel gevoel bij deze wanhoopsdaad, anderzijds uit vrees voor eigen imagoschade. Zelf ben ik al bijgezet op het kerkhof van ter ziele gegane politieke partijen zodat ik moeilijk kan beschuldigd worden van natrappen of lijkenpikkerij. Ik heb lang getwijfeld over dit naschrift, maar hypocrisie is voor mij een doodzonde.
Toen ik op Radio I het overlijden van Stevaert hoorde vergelijken en vergoelijken met de kruisiging van Jezus Christus in het passiespel, trilden de nagels van mijn politieke doodskist. Doodprentjesretoriek van doorgeschoten lijkbidders. Tot in den treure worden op onze nationale zenders politieke zusters en peetvaders, genre Hilde & Willy Claes of Ingrid Lieten, opgevoerd met hun kritiekloos sermoen. Curatoren van hun eigen doorgeschoten gedachtegoed. De rode progressieve tantes, die normaal op elke spijker kloppen als het over seksisme of vrouwelijke discriminatie gaat, houden zich echter oorverdovend stil. Ze verschuilen zich achter het belabberd excuus dat je pas slachtoffer wordt als de dader veroordeeld wordt.
Sociale media zwellen van doodsgereutel
De sociale media daarentegen zwellen van doodsgereutel. Het gekwetter van Twitter haalt zelden meer niveau dan toogpraat, en de reikwijdte overschrijdt de afstand tussen de tapkraan en de toogrichel niet. Je kunt iemand op een piëdestal hijsen of op een mestvork, 140 tekens zijn voldoende, het is veilig, quasi anoniem en instinctief.
Het vermoeden van onschuld geldt voor iedereen, behalve voor politici, zij worden schuldig bevonden tot hun onschuld bewezen is. Ze worden veroordeeld en beoordeeld door miljoenen juryleden voor wie perceptie waarheid is. Het zijn koppen in een schietkraam die je vrij mag afknallen. Schandpaalretoriek. Ze hebben het gedeeltelijk aan zichzelf te danken.
Politiek is ook een paddenstoelenkwekerij, de groei gedijt in het donker en af en toe wordt er wat mest op gekapt. Het is dan ook normaal dat de morele verontwaardiging reageert op een recidive van testosteron. Eerst werd Stevaert afgeperst door een 32-jarige Marokkaanse vrouw en dan beschuldigd van verkrachting en politiek machtsmisbruik. Een stralenkrans wordt dan al vlug een doornenkroon.
De journalistieke verontwaardiging over de storm op sociale media is echter selectief. Toen NV-A volksvertegenwoordiger Flor van Noppen, een minzaam man, overleed aan de zenuwziekte MSA, droop de drek van het twitterscherm: "ne zwerte minder", "kan er geen traan om laten", "geen compassie met de uiterst rechtse landverraders"... onbeschofte commentaren van randdebielen, maar geen journalistieke tegenreactie op de internetbagger. Beschamende innige deelneming voor een eerzame backbencher.
Mensen eisen de vrijheid van meningsuiting voor de vrijheid van denken waar ze zelden gebruik van maken. Maar het twitterforum en het smoelenboek zijn ook het ventiel waarlangs de frustratie ontsnapt. Een tegengewicht tegen de zelfcensuur van de politiek correcte media.
Mediacommentatoren geven niet noodzakelijk een correcte volledige reflectie van het publieke debat. Integendeel zelfs. Op de VRT werden parkeerwachters van de socialistische heilsleer en de loge gedropt. Het netwerk van Stevaert overschreed ruim het Limburgse Belang. Het posteerde lui die hun journalisten kapittelen en kaltstellen ls ze zeggen dat de Rode Keizers geen kleren aanhebben.
Mocht je de hersenen van decaan Willem Elias in een sperwer inplanten, dan vliegt het beestje achteruit
Er zitten veel slimme mensen aan de universiteit, maar vooral bij de studenten zei professor Boudewijn Bouckaert mij ooit. Dit geldt zeker niet voor VUB-professor Willem Elias. Mocht je de hersenen van de decaan in een sperwer inplanten, dan vliegt het beestje achteruit. De moraalfilosoof heeft de moraliteit en het waardenpatroon van een roofvogel. Blame the victim. Voor deze simpele logebroeder is het slachtoffer van een verkrachting de dader. Dubbele karaktermoord en onnozele togapraat.
Deze dorpsfilosoof zou nochtans moeten weten dat het al een huzarenstukje is om de machtigen van ons politiek establishment voor de rechtbank te brengen, als je weet met welke kruiwagen rechters indertijd benoemd werden.
Voor de Hasseltse procureur des Konings Rubbens bijvoorbeeld was een SP.A-politicus al vrijgesproken nog voor het onderzoek al afgesloten was, van Pukkelpop tot Hazodi. Absolutie, zonder biechten of berouw. Voor opposanten en klokkenluiders daarentegen gold de inquisitie.
Loge en Kerk zijn niet zelden schijnheilig verenigd in een schijnhuwelijk als één van hun volgelingen op een heiligschennende manier in de schijnwerpers komt, of als een schijnheilig Paterke dreigt ontheiligd te worden.
'De herverdelingspolitiek met een ecologisch sausje was een politieke marketingstunt zonder weerga'
Ik zat op de eerste rij toen op de partijcenakels met dichtgeknepen billen gereageerd werd op de zoveelste gratis-stunt van Steve Stevaert. Wie Sinterklaas bekritiseerde, belandde zelf in de zak. Van superboetes tot woningafbraak. De herverdelingspolitiek met een ecologisch sausje was een politieke marketingstunt zonder weerga. Het legde de SP.A en vooral hemzelf geen windeieren. Cumulard in lucratieve bestuursmandaten, van Interelectra en Elia... tot in het verre Vietnam. Over zijn ijlingse vlucht vooruit uit het provinciaal gouverneurspaleis hangt nog altijd een mysterieuze waas. Toen hij baas van Ethias werd, zei hij zelf dat hij van bankieren geen kaas gegeten had. Het is vandaag nog te zien in de desastreuze balans van het overheidsvehikel. Kennis is geen vereiste in een wereld van zelfbediening en graaicultuur.
Van zijn ecologische heilsleer lachen we vandaag groen en betalen we ons blauw aan groenestroomcertificaten. De rancuneleer van "Dikke legumes" werd verspreid met een gratis kookboek. Het gratis Stevaert-socialisme werd gepredikt door kaviaarsocialisten en uitgedragen door kritiekloze loftjournalisten, die er in eerste instantie zelf beter van geworden zijn. Yuppen met het superioriteitsgevoel van de linkse intelligentsia die samen tafelden in de sterrenrestaurants van Gault&Millaut. Het heeft echter de mensen gepamperd en in slaap gewiegd en onze verzorgingsstaat ondermijnd. De rekening wordt door hun kinderen betaald.
Succes is not final and failure is not fatal, it is the courage to continue that counts. Wijze woorden van Winston Churchill, alleen is het moeilijk om nog als gewone sterveling door het leven te gaan als je al voor god aanbeden bent geweest.
Jean Marie Dedecker
Geen opmerkingen:
Een reactie posten